- 24 Temmuz 2011
- 2.768
- 3.627
- 448
Merhaba arkadaşlar,
Öncelikle yorum yapacak, fikir verecek herkese teşekkür ederim.
Bugün kafam çok karışık nedense. Sebebi de babam.. Annemle ayrılık sürecindeler ve duruşmaya az bir zaman kaldı. Biz şahidiz anneme. O yüzden kardeşimle gergin bir dönem yaşıyoruz. Babamla birkaç ay öncesine kadar çok kötü bir ilişkimiz vardı ama son 2 aydır acayip iyi davranıyor ve şaştık kaldık açıkçası.
Duruşmadan, şahitlikten dolayı mı böyle yoksa pişman mı oldu bilemiyorum. Dünde kardeşime annen boşanmayı istiyor mu diye sormuş. Halbuki daha önce bir duruşma oldu ve kendisi de boşanmak istediğini söyledi.
Bir de işin annemle ilgili boyutu var. İnşallah evlenir de yalnız kalmaz diyip duruyor. Yaşlılığını mahvetti, keşke böyle olmasaydı diye üzülüyor. Verdiği karardan pişman değil ama gene de acıyor babama biraz. Tabi aynı duygusallık bende ve kardeşimde de var. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
Yüreğimin orta yerinde bir sızı var. Keşke böyle olmasaydı. Keşke sevseydi bizi biraz, keşke annemi eşi gibi, yoldaşı gibi görseydi. Keşke önemli olan biz olsaydık. Önceliği biz olsaydıkta en güzel günlerimize o da şahit olsaydı.
Babama hem çok kızgınım hem de çok üzülüyorum onun için. Keşke evlense de mutlu olsa. Bize arkasını dönse bile mutlu olmasını isterim. Bizi istemesin, maddi olarak zora soksun. Nefret ettiğini söylesin, hiçbir hatasını kabul etmesin. Hiç pişman olmasın yaptıklarından ama mutlu olsun. Allahım umarım kabul eder bu duamı ve babam mutlu olur. Ben çok kötüyüm bugün ya
Demin de telefonda konuştuk. O her şeyi çok bilen babaannem kaç haftadır evde tek başına bıraktı babamı. Adam işten geliyor yalnız, işe gidiyor yalnız. Her şeye burnunu soka soka ne huzur bıraktı evimizde ne mutluluk. Şimdi de oğlunu yalnız bırakıyor evde. Sesi kötü geliyordu telefonda ya da yorgundu bilemiyorum. İçim çok kötü oldu. Napsam bilemedim, daralıyorum, bunalıyorum. Yoruldum artık..
Öncelikle yorum yapacak, fikir verecek herkese teşekkür ederim.
Bugün kafam çok karışık nedense. Sebebi de babam.. Annemle ayrılık sürecindeler ve duruşmaya az bir zaman kaldı. Biz şahidiz anneme. O yüzden kardeşimle gergin bir dönem yaşıyoruz. Babamla birkaç ay öncesine kadar çok kötü bir ilişkimiz vardı ama son 2 aydır acayip iyi davranıyor ve şaştık kaldık açıkçası.
Duruşmadan, şahitlikten dolayı mı böyle yoksa pişman mı oldu bilemiyorum. Dünde kardeşime annen boşanmayı istiyor mu diye sormuş. Halbuki daha önce bir duruşma oldu ve kendisi de boşanmak istediğini söyledi.
Bir de işin annemle ilgili boyutu var. İnşallah evlenir de yalnız kalmaz diyip duruyor. Yaşlılığını mahvetti, keşke böyle olmasaydı diye üzülüyor. Verdiği karardan pişman değil ama gene de acıyor babama biraz. Tabi aynı duygusallık bende ve kardeşimde de var. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
Yüreğimin orta yerinde bir sızı var. Keşke böyle olmasaydı. Keşke sevseydi bizi biraz, keşke annemi eşi gibi, yoldaşı gibi görseydi. Keşke önemli olan biz olsaydık. Önceliği biz olsaydıkta en güzel günlerimize o da şahit olsaydı.
Babama hem çok kızgınım hem de çok üzülüyorum onun için. Keşke evlense de mutlu olsa. Bize arkasını dönse bile mutlu olmasını isterim. Bizi istemesin, maddi olarak zora soksun. Nefret ettiğini söylesin, hiçbir hatasını kabul etmesin. Hiç pişman olmasın yaptıklarından ama mutlu olsun. Allahım umarım kabul eder bu duamı ve babam mutlu olur. Ben çok kötüyüm bugün ya
Demin de telefonda konuştuk. O her şeyi çok bilen babaannem kaç haftadır evde tek başına bıraktı babamı. Adam işten geliyor yalnız, işe gidiyor yalnız. Her şeye burnunu soka soka ne huzur bıraktı evimizde ne mutluluk. Şimdi de oğlunu yalnız bırakıyor evde. Sesi kötü geliyordu telefonda ya da yorgundu bilemiyorum. İçim çok kötü oldu. Napsam bilemedim, daralıyorum, bunalıyorum. Yoruldum artık..
Son düzenleme: