Merhabalar ben 35 yasinda 1 kızı olan biriyim. Eşimle ayri yaşıyorum kendisi 2 kez beni aldattı. Ama yinede kizim ufak diye ilkinde affettim.ikinci kez yapınca tabi kabul edemedim ama yinede belki bazı şeyler düşüncesiyle bekledim.kayimvalidemle birlikte oturdum evlendiğimde de kayinvalidem vardi .sagolsun bi arkadas gibiydik. 5 sene bu sekilde yasadim. Eşim başkasıyla birlikte kalıyordu bu süreç içerisinde. Ama en sonunda birseyler degismeyince kayinvalidemle durmayı bıraktım ve ailemin yanına geldim. Sagolsun kapıları herzmn acıktı. Kizim arkadaşlarına öğretmenlerine ortama çok çabuk ayak uydurdu . Bende tabi ailemleyim diye mutluydum. Hala bosanma davası açmadım eşimin bazı sıkıntıları problemi var diye. Psikolojik olarak. Yaz itibari ile onuda artik sonlandırmak istiyorum tabi.ama suan bana ailemin yanında olmak iyi geliyormu gelmiyormu bilmiyorum. Kendime suan bir işte bulamadim.onun skntisida var. Biyandan babamlar kendi.odalarini verdi kizimla bana orda yatıyoruz. Erkek kardeşim var evde . Onun kaldığı odayı hep birlikte kalabilxegimiz bir şekilde ayarlamaya çalışıyoruz.annemle babam kendi yerlerine gecsin diye. Eşyalarınızı tam anlamıyla yerleşik değil tabi.duzen yok..kendi düzenimiz yok gibi geliyor fazlalık gibi hissediyorum nedense . Böyle düşünmekte haklimuyim değilmiyim bilmiyorumda. Hicbiryere sığamıyorum baktığım zaman . Sanki tüm.duzeni bozmuş gibi hissediyorum.