AÇILMAK İSTİYORUM AMA NE YAPACAĞIMI BİLMİYORUM!?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ya hepimiz yeri geliyor ‘karar senin , şöyle yap böyle yap’ diyoruz da ; biz Türk toplumu olarak 30 yaşında da olsak, evli değilsek hala bir birey gibi kendi kararlarımızı veremiyoruz . Yani öyle aileyi boşvermek bizim topluma uymuyor ...
Aile yapısını bilmediğimiz için de konu sahibine ‘istemiyorum’ de gitsin demekte istemiyorum :/ 15 yaşında kapandığına göre ailesi bunu hoş karşılamayacak zihniyette . Belki anneyi önce işlemek gerek ; ya da misal veriyorum pek anlamam ama yavaş yavaş sinyal verseniz ; eğer türban takıyorsanız şal ve daha bol bağlamak gibi filan ?
Hiç biri fayda etmiyorsa, depresyon numarası yapın . Ay bilemedim :/ @_SinsireLLa_ bi bak şuraya bulursun sen birşey :KK53:
 
Kararımı yargılamayın, döverek aşırı baskıyla falan değil yanlış anlaşılmasın ailem üzülmesin diye başımı kapattım. Ama artık içimden gelmiyor. yapamıyorum vicdanen içim hiç rahat değil ama bir yandan istiyorum. Açılsam vicdan azabı çekecek gibi hissediyorum. Sürekli düşünüyorum açılsam pişman olur muyum diye ama ben yine de kendimi açılma hevesinden kurtaramıyorum. Kapandığım 6 yıl oldu 15 yaşındayken tesettürün anlamını bilmeden kapandım. Kendimi tanımaya başladıktan sonra çelişmeye başladığımı gördüm. Tam anlamıyla layığıyla görevimi getiremiyorum. İnsanlarla iç içe olmayı, gülmeyi kahkaha atmayı severim ve çok neşeliyim. Örtüm beni bunlardan biraz kısıtlıyor ister istemez. "Bu ne biçim kapalı?" dedirtecek tarzım yok ama uygun giyindiğim söylenemez. Bunu aileme nasıl anlatırım annemle konuşmayı denedim ama pek ciddiye alıp dinlemiyor. Susturuyor lütfen bana bir akıl verin. Nasıl kabul ettirebilirim bu durumu yoruldum? Babama söylemekten de çok korkuyorum.
Ne güzel ailen vesile olmuş kapanmana ne mutlu sana bende kapanmak istiyorum allah yolunda gitmek istiyorum bu dünya fani boşver açılma kapanmak kadar güzeli varmı.. Not bu benim görüşüm her insan hürdür.
 
Başörtüsüyle ilgili kitaplar var.
Onları okuyarak manevi boslugunuzu doldurabilirsiniz.

Küçük yaşta kapanmisiniz ve uzun süre kapalı kalmisiniz, diğer hale de alışmak kolay olmayacaklardir, çevrenin de dizinde.

Kitaplar okuyup sohbetler dinleyerek manevi boslugunuzu doldurmanız tavsiye ederim
 
Biz burdan ne desek bos sizin hayatiniz sizin karariniz digecegim o zaman da diyeceksiniz ki ailem demek ki bu konuyu onlarla konusmak yerinde olacak. Elalem icin degil kendiniz icin yasayin.
 
Ben de tesettürlüyüm. 12 yaşımdan beri. Üstelik ailem daha erken vs derken kararı kendim verdim. 26 yaşındayım, hala tesettürlüyüm.

Ama bir gün takmak istemezsem de bu benim kararım. Kapanma kararı aldığım gibi.

Durum sizi mutsuz ediyorsa elbette devam ettirmeyin. Hayat sizin. Kimse sizin yerinize yaşamayacak.
Tam anlamıyla açılmaya da hazır değilim gerçekten kafam çok karışık kendimi bu düşünceden alamıyorum ama
 
Tam anlamıyla açılmaya da hazır değilim gerçekten kafam çok karışık kendimi bu düşünceden alamıyorum ama

Konu sahibi acilmaya da hazir degilim diyorsunuz kapanmaya da o zaman neden konu actiniz? Ban yedirmek icin mi? :)))
 
manevi eksiklikten dolayi oluyor .dine daha cok yonel bu durumu atlatirsin tabi atlatmak istersen.. yok istemiyorum dersen senin kararin basini ac. cevre tepksinden korkuyorsan gelecek laflara hazirlikli ol cunki cevre tarafindan hos karsilanmiyor bir gercek
 
Bence sizin kafanız karışmış. O yüzden her şeyden önce ne istediğinize tam olarak karar vermek daha doğru olur
 
Dinde zorlama yoktur evet, peki bunun din seçimi için olduğunu biliyor muydunuz?
O yüzden ben müslüman ken Hristiyan olmak istersem bana diyecekleri şey dinde zorlama yoktur istediğiniz dine geçebilirsin
Yersen
Her dinde zorlama vardır
İlahi dinler zaten kanla yayılmıştır
 
Basortusu yerine sapka takarak baslayabilirsin.

Ben senin yerinde olsam sanirim bi sure evden basortusuyle cikar, yolda basimi acardim. Ailem anlayissiz ve baskiciysa, onlardan bi sure saklardim ve o sirada da surekli onlara acilmak istedigimi soylerdim.

Kapanmak Allah rizasi icin olur. Aile rizasi icin degil
 
Ben de sizin gibi 15 yaşımda, kendi istegimle kapandim. Ancak bir kac yil sonra cok bocaladim, dediginiz gini kendimi hep rahatsiz hissettim. Ancak 10 yil dayandim, en sonunda hayat enerjimi kaybetmeye başlayınca 25 yaşımda açıldim ve bir kere bile pisman olmadim. Benim ailem pek karismadi ama eşimle cok sorun yasadim. Ne olursa olsun hayata yeniden baglandim, kendimi buldum. Ilk zamanlar zor olacak ama dik durun
 
Kararımı yargılamayın, döverek aşırı baskıyla falan değil yanlış anlaşılmasın ailem üzülmesin diye başımı kapattım. Ama artık içimden gelmiyor yapamıyorum vicdanen içim hiç rahat değil ama bir yandan istiyorum. Açılsam vicdan azabı çekecek gibi hissediyorum. Sürekli düşünüyorum açılsam pişman olur muyum diye ama ben yine de kendimi açılma hevesinden kurtaramıyorum. Kapandığım 6 yıl oldu 15 yaşındayken tesettürün anlamını bilmeden kapandım. Kendimi tanımaya başladıktan sonra çelişmeye başladığımı gördüm. Tam anlamıyla layığıyla görevimi getiremiyorum. İnsanlarla iç içe olmayı, gülmeyi kahkaha atmayı severim ve çok neşeliyim. Örtüm beni bunlardan biraz kısıtlıyor ister istemez. "Bu ne biçim kapalı?" dedirtecek tarzım yok ama uygun giyindiğim söylenemez. Bunu aileme nasıl anlatırım annemle konuşmayı denedim ama pek ciddiye alıp dinlemiyor. Susturuyor lütfen bana bir akıl verin. Nasıl kabul ettirebilirim bu durumu yoruldum? Babama söylemekten de çok korkuyorum.
Açılmak istiyorum diye okuyunca karşı cinse açılacaksınız sandım. Ilahi ben:)!
 
O yüzden ben müslüman ken Hristiyan olmak istersem bana diyecekleri şey dinde zorlama yoktur istediğiniz dine geçebilirsin
Yersen
Her dinde zorlama vardır
İlahi dinler zaten kanla yayılmıştır
Başkasının diyeceği şeyler gerçeği değiştirmez.. Neye inanırsanız inanın da bi zahmet saçma sapan din görüşlerinizi kendinize saklayın.
 
Kararımı yargılamayın, döverek aşırı baskıyla falan değil yanlış anlaşılmasın ailem üzülmesin diye başımı kapattım. Ama artık içimden gelmiyor yapamıyorum vicdanen içim hiç rahat değil ama bir yandan istiyorum. Açılsam vicdan azabı çekecek gibi hissediyorum. Sürekli düşünüyorum açılsam pişman olur muyum diye ama ben yine de kendimi açılma hevesinden kurtaramıyorum. Kapandığım 6 yıl oldu 15 yaşındayken tesettürün anlamını bilmeden kapandım. Kendimi tanımaya başladıktan sonra çelişmeye başladığımı gördüm. Tam anlamıyla layığıyla görevimi getiremiyorum. İnsanlarla iç içe olmayı, gülmeyi kahkaha atmayı severim ve çok neşeliyim. Örtüm beni bunlardan biraz kısıtlıyor ister istemez. "Bu ne biçim kapalı?" dedirtecek tarzım yok ama uygun giyindiğim söylenemez. Bunu aileme nasıl anlatırım annemle konuşmayı denedim ama pek ciddiye alıp dinlemiyor. Susturuyor lütfen bana bir akıl verin. Nasıl kabul ettirebilirim bu durumu yoruldum? Babama söylemekten de çok korkuyorum.
Önce sen net kararıni ver ki çevrenin kabul etmesi kolay olsun. Kendini nasıl huzurlu mutlu hissedecekse oyle giyinmeli insan.
 
Başlığa cevap;dök içini rahatla:KK66:
İçeriğe cevap;kapalı olmak gülmeye,neşeye,kahkahaya engel mio_O
İyi ki bunu şimdi öğrendim,yoksa hayatımı mahkeme duvarı gibi geçirecekmişim:KK70:
O ne saçmalık !! Tesetturluyum tam manasıyla kapanamasamda yaşımın küçüklüğünden ama kendimce iyi olduğunu düşünüyorum gülüyorum eğleniyorum mahkeme duvarı tabiri saçma güleç geldi kaplı bayan bunları yapabilir .konu açana gelince keyfin bilir düzgünce konuş senin hayatın haa ilerde pişman olursun ya hiç kapanmycaktin .bundan sonrasında abesk durur.kinayanlarda olacaktır
 
Konu sahibi önce siz ne istediğinize kesin olarak karar verin. Karar verdikten sonra yapılacak belli zaten.

Dinde zorlama yoktur evet, peki bunun din seçimi için olduğunu biliyor muydunuz?

Ben malum dinden dönenin idam edildiğini duymuştum ama yanlış biliyorum galiba. :KK64:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X