Acı bir tecrübe

Aylardır karşı karşıya kaldığımız sorunları ve bu sorunlarla nasıl başa çıktığımızı paylaşmak istedim.Hamileliğim ilk dört ayı oldukça iyi gidiyordu ,her şey yolundaydı ,tüm testlerimiz olumluydu ve biz çok mutluyduk çünkü beş yaşındaki kızımıza bir erkek kardeş gelecekti.Nisan ayında rutin kontrolümüze gittik ve hayatımız alt üst oldu çünkü ayrıntılı ultrasonda yolunda gitmeyen bir şeylerle karşılaşıldı bebeğimizin her iki ventrikül genişliğinde anormallik vardı genişleme üst sınırdaydı.Ventrikül ün ne olduğunu dahi bilmiyorduk aslında ,doktorumuzda bizi telaşlandırmamak için olsa gerek! 2 hafta bekleyelim ve tekrar bakalım dedi.O günü unutmam mümkün değil ağlaya sızlaya eve geldik internetten ulaşabildiğim tüm veriler hidrosefali habercisiydi .Allah kimseye vermesin ama kelimelerle o günkü çaresizliğimi anlatmam mümkün değil.Vakit kaybetmeden farklı doktor arayışına girdik bir umuttu nede olsa! florance nightingale hastanesinde bir prof.tavsiye ettiler acilen gittik ancak sonuç aynı risk var cevabını aldık,ardından Hisar hastanesine yine tavsiye üzerine gittik aldığımız cevap acilen amniosentez yapılması gerekiyor oldu.Ertesi gün amniosentez ve bir dolu test yapıldı ve kabus yeni başlıyordu aslında beklemek ne kötüydü sonuçlar 1 ay sonra çıkacaktı.Ben bir haftada 3 kilo vermiştim,eşim iğne ipliğe dönmüştü,sürekli ağlıyorduk ve kızımıza vercek cevabımız yoktu.Amniosentez in ilk sonuçları 1 hafta sonra çıktı her şey yolundaydı ama kesin sonuçlar için 3 haftamız vardı daha ve Hidrosefali olma riskimiz hala devam ediyordu.Hiçbir Prof. kesin konuşmuyordu iyide olabilir kötüde cevabını alıyorduk.Amniosentezin kesin sonuçları çıktığında 26 haftalık hamileydim ve Allaha şükürler olsun hiç olmazsa kromozom anomalisi yoktu.Bu arada ventriküllerdeki genişleme her hafta takip ediliyordu farklı doktorlar tarafından.Kimse kesin konuşmuyordu hala.Prof.Dr.Cihat ŞEN i tavsiye ettiler bir umut gittik ,1 saat ayrıntılı ultrason yaptı Cihat hoca ve Corpus collesium agnezisinden şüphelendi ,biz bir kez daha yıkıldık.Acilen fetal MR istedi aynı hafta Acıbadem hastanesinde Mr çektirdik ,sonuç şükürler olsunki sanılan gibi olmadı Mr da tüm beyin içi dokuların yerli yerinde olduğu gözlendi.Cihat hoca sonuçları değerlenirdi ve sadece hafif ventrikülomegali teşhisi koydu.Ve kanaatimce bunun bir nedeni var ama bence çok önemli bir neden değil dedi.Konuyla ilgili ilk sevindirici haber Cihat ŞEN in bu yorumu olmuştu sevinçten ağlayarak çıktık muayenehaneden. Sıra gebeliğimi rutin olarak kontrol edecek ve ventrikül ölçümlerimi hatasız yapacak deneyimli ama en önemlisi güvenilir bir doktor bulmamız gerekiyordu .Araştırmalarımız sonucunda Dr.Gökmen İYİGÜN ü bulduk .Hamileliğim boyunca 2 hafta arayla doktorumuza gidiyorduk ,her kontrolde Gökmen bey içimizi daha çok rahatlatıyordu.Korkmayın bebek gayet sağlıklı ,hidrosefali belirtileri vermiyor,kötü bir şey olmayacak hamileliğinizin tadını çıkarın diye telkin ediyordu bizi.Kesinlikle doktoruma güvenmiştim ve üzüntüden erken doğum yapmamı engelleyen yegane şey Gökmen bey in telkinleri olmuştu.Nihayet beklenilen an gelmişti dokuz ayı tamamlamıştık ve doğuma girdim.Sezeryanla doğum yaptım ve tosunum u kucağıma aldım.Doğum gayet iyi geçmişti ,hiç ağrım olmadı bir kez daha emin ellerde olduğumu anlamış oldum.Bebişim dünyaya geldikten sonra tüm kontrollerini tekrar yaptırdık ve Allaha şükürler olsun hiçbir problem olmadığı anlaşıldı. Yaşanılan her ne olursa olsun her zaman bir umut varmış meğer!Umutlarımızı yitirdiğimiz anda bize ışık olan sevgili doktorum Gökmen İYİGÜN e binlerce kez teşekkür ederim.Hayatımızın en zor beş ayını yaşamıştık ve artık kabus bitmişti.
Sağlığımızın en büyük zenginlik olduğunu ,aslında ne kadarda şanslı olduğumuzu,aldığımız her nefeste yaradana şükretmemiz gerektiğini acı bir tecrübeylede olsa bir kez daha hatırlamış olduk.Yaşadığımız zor günlerde Rabbimize sığındık ,yüce mevlam dualarımızı geri çevirmedi ve evladımızı bize bağışladı.Benim yaşadığım bu tecrübenin beklide aynısıyla yüzyüze kalan diğer anne babalara umut olması dileğiyle .Bitti denilen anda aslında her şey yeni başlıyor olabilir.[/LEFT][/CENTER]

okurken bı an kotu bı sonuclamı baglanıcak dıye dusundum sukur kı hersey ıyı gıtmıs ve bebegını sagsaglım kucagına almıssın... saglıktan otesı boş dogru soyluyosun... Allah hepımıze saglıklı evlatlar nasıp etsın,saglık nasıp etsın...

okurken cok duygulandim ilk baslarda üzüldüm konunun sonuna dogru geldikce cok sevindim ALLAH anali babali büyütsün :)

rabbim analı babalı büyütsün inşallah canım

bende kotu sonuc beklıyodum sukurler olasun bebegını kucaına almıssın genellıkle boyle yapıyor dr lar en kotusunu soyleyıp korkutuyor sonra gecsın aylar

allah analı babalı büyütsün rabbim kimseye katlanamayacağı dertler vermesin bizlere de sağlıkla bebeklerimizi kucağımıza almayı nasip etsin.

canım sonucun iyi olmasına çok sevindim bu arada hidrosefali ne demek bilmiyordum sayende öğrenmiş oldum teşekkürler

şükürler olsun ki bebein şuan iyi bir ömür sağlıkla inş.hepimizin yavrusu

Canım yaa, sonuç kısmı beni çok ama çok mutlu etti.Rabbim hiç kimseyi ağır imtihanlarla imtihan etmesin. Sen sağlıkla almışın bebişini kucağına darısı inş.bize bizim için de dua et...

Arkadaşlar iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
Allah hepimizin yardımcısı olsun.

ben de bir bebek istiyoruumm

senemgen .!.:

ben de bir bebek istiyoruumm

Genişletmek için tıkla...

al benden de okadar

vee mutlu son.. neyseki çok güzel bitti, güle güle büyüt bebeğini arkadaşım

aynı şeyi bize yaklaşık bir ay önce söylediler.çapı için 8,5 dedi doktor.15gün sonra tekrar gelin dediler ama gitmedik.hatta bir başlık açmıştım arkadaşlar çok dua ettiler destek oldular.benzer ama sonu mutlu biten sizinki gibi hadiseler anlattılar.içim rahat tekrar baktırmadık ama içim rahat.dua ediyoruz.Rabbime güveniyoruz.çok üzmedik kendimizi.üzülürsem bebişim de üzülecekti.bir iki güne normak kontrollerim için gidecez.

Benimde 27. haftam yarın bitiyor 28. haftaya giriyoruz. Beyzamın sağ vertikülü 9.mm cıktı takip yapılacak. 10. mm yi gecerse problem olur dediler. Umarım gecmez. Gecerse sonucu ne olur onuda bilmiyorum....Sadece ağlamak geliyor elimden

umarım bu yazdıkların bebeği ile sıkıntı yaşayan annelere umut ışığı olur...

İlk hamileliğim rahim içi gelişim geriliği sonucu fetüsün kalbi atmadığı için 9 haftalıkken sonlandırıldı. Fetüs üzerinde yapılan testlerde herhangi bir anormalliğe rastlanmadı. Oğluma ise bu olaydan 2 - 2.5 sene sonra hamile kaldım. İlk hamileliğimde gelişim geriliği yaşandığı için 2. hamileliğimde her haftasonu kontrole gittim. Hamileliğimin 10. haftasında genel tahliller yapıldı. Herşey normal çıktı ama ben bir Hipotriodi hastasıymışım. Bebeğin gelişiminde sıkıntı yaşatacak bir hastalık. Hemen ilaç tedavisine başlandı. Rahimimde anamoli çıktı; armut şeklinde olması gereken rahim kalp şeklindeydi ve erken doğum riski vardı. Bebeğin gelişiminin takibi ve erken doğum bulgularının takibi için yaklaşık 5 ay her haftasonu rutin kontrollere gittim. Bu arada 2'li testte Down Sendromu riski çıktı. Doktorum Bebeğin gelişimini takip edelim ve 3'lü test dönemini bekleyelim dedi. Ben hemen amniosentez yapılsın dedim ama doktorum ' Sende Hipotriodi var ve tekrar hamile kalma ihtimalin düşük, bu bebek bizim için çok değerli, Amniosentez'de bebeği kaybetme riskin var, beklememiz lazım' dedi. Bekleme süreci sancılı bir dönem, üstelik erken doğum riski var. 3'lü test dönemi geldi, kan verdim ve doktorumun yönlendirmesiyle ayrıntılı ultrason için bir uzmana gittik. Gittiğimiz uzman kontrol başlarken 'lütfen kontrol bitene kadar konuşmayın ve söylediklerimi yapın' dedi. Aman Allah'ım o kontrol ediyor benim aklımdan binlerce şey geçiyor. 15 - 20 dakikalık bir tetkikten sonra herşeyin normal olduğunu, herhangi bir anormallik olmadığını söylediğinde ben eşimin gözlerine bakarak ağlıyordum. Herşey tamam derken bir akşamüstü eşimle işten eve dönerken cep telefonu çaldı. Telefondaki ses doktorumdu ve 3'lü test sonucununda da Down Sendromu riski çıktığı için ertesi sabah dokuzda hastanede olmamı istiyordu. Amniosentez yapılacak ve sonuca göre gebelik ile ilgili karar verilecekti. Çünkü gebeliği sonlandırmadaki yasal süre dolmak üzereydi. Eğer kötü sonuç çıkar ve biz gebeliği sonlandırmak istersek yasal süreleri aşmamamız gerekiyordu. Ertesi gün hastaneye gidildi, 6 kişilik bir ekiple amniosentez yapıldı. Yani bir balonu patlatmadan o balonun içinden su alındı. Çok da masum bir şey yapılmıyordu, doktorumun en son yapılacak şey derken demek istediği buydu. Amniosentez sonrası sürekli kendini dinlediğin ve kontrol ettiğin 3 gün. Mümkünse hapşırmayacaksın, öksürmeyeceksin, su geliyormu diye sürekli kontrol edeceksin, bebeğin hareketlerini takip edeceksin vs. Bunları atlattık bu sefer test sonucunu bekleme süreci başladı. Ya problem çıkarsa bebiş doğacak mı yoksa sonlandırılmalı mı? Hangisi adil olan? Yaşam hakkını elinden almak mı, yoksa onu bir ömür boyu yaşayacağı bu hastalıkla yaşatmak mı? Yaşasın dersek bize bir şey olursa ona kim bakacak? Bunun gibi binlerce soru ve senaryo. Eşim gerçekten çok kötü bir durumda, biliyorum ama canım benim beni rahatlatmak için elinden geleni yapıyor. Gözlerinden anlıyorum benden gizli saklı ağlıyor ama bana hiçbir şey yokmuş, her şey yolundaymış gibi davranıyor. Sonuçlar temiz çıktı, bebekte herhangi bir problem yok. Ohhh Allah'ım dedik, sana şükürler olsun. Bundan sonraki süreç bebek ve bizim açımızdan normal rutine döndü ama erken doğum riski devam etmekte ve bebek iri bir bebek. Hem kalp şeklinde bir rahim hem de iri bir bebek :) Ama onu da atlattık sayılır ve Ağustos başı dokuzuncu ayıma girmek üzereyim, tahmini doğum tarihi 15 Ağustos. Temmuz'un son haftası kotrollere girdim, bebek gelişimini tamamlamış ama NTS taramasında doğum emaresi yok. 1 hafta sonra tekrar kontrole gideceğiz. Bu arada bebeğin eksikleri ve benim eksiklerim tamamlandı. Ağustos sıcağı, tahmini doğum tarihi 15 ağustos ve kontrol gününe kadar Foça'daki evde kalmaya karar verdik. Cuma günü herşeyi tamamladık ve yola çıktık. Evdeki hesap çarşıya uymadı ve Cumartesi sabahı suyum geldi. Apar topar İzmir'e dönüldü ve biz sevgili oğluşumuzu öğlen saat 12'de kucağımıza aldık. Biraz uzun oldu ama iyisiyle kötüsüyle herşeyi paylaşmak istedim. Bütün olumsuzlukların yaşandığı bir hamilelik ama mutlu son. Olumsuz başlayan bir şey kötü bitecek diye bir şey yok. Bunu ben yaşadım ve gördüm. Zor ama sabır, sabır, sabır. Birine can verebilmek bu kadar kolay değil.

geçmiş olsun canım. çok zor günler yaşamışsın. Allah bir daha böyle zorluklarla karşılaştırmasın. bebeğin analı babalı büyüsün ve Allah acısını göstermesin.