- 19 Şubat 2023
- 597
- 463
- 23
- Konu Sahibi depresifbirinsan
- #1
Merhabalar,
Öncelikle belirtmek isterim ki bunca üzüntüden geçerken benim bu derdim çok saçma olacak ama maalesef hayatımı etkilediği için birilerine danışmak ve fikir almak durumundaydım. Çok üzgünüm evet benim derdim dertte değil belki bir çoğunuza göre ancak ikilemde kaldığım için hayatıma bir yön vermem gerekli
Kısaca anlatmak gerekirse dört kardesiz. Oldum olası ailem ile anlaşamıyoruz. Ya tartışırız ya uzaklasiriz ya da herkes bildiğini okur. Dolayısıyla ailevi bağlarım yok gibi bir şey. Sürekli kendimi yalnız hisseden kocaman bir bireyim. Benim bir buyugum ile yıllar icerisinde çeşitli sebeplerle kustuk barıştık kustuk barıştık.. Bu küskünler de kendisi her zaman beni kullandı, incitti, hor gördü ve hatta arkamdan farklı yüzüme farklı konuştu. Her defasında iyilik ben de kalsın dedim hastalık oldu ölüm oldu vb. Görüştük konuştuk. Çok yakın bir zaman da kendisi ile yine küsme noktasına geldik ve ben artık bu duruma tahammül edemediğim için yüzünü görmek sesini duymak dahi istemiyorum. Böyle bir insan ile ben nasıl aynı ailede yetişmiş inanın bilmiyorum. Ben ne kadar kendisi ile görüşmek istemesem de maalesef ortak sevinç ve uzuntulerimiz bizi bir araya getiriyor. İletişim kurmasam bile o negatif enerji beni etkiliyor ve bu saçma meseleleri düşünürken buluyorum kendimi. Bu kangren olmuş ilişki de nasıl bir yol izlemeliyim? Bu arada bir hafta önce bebeği doğdu görmeye henüz gitmedim gitsem mi? Gitmesem mi? Hediye altın mi almaliyim yoksa sıradan bir hediye mi? Siz olsanız ne yapardınız? Buraya kadar okuduysaniz gerçekten çok teşekkür ederim.
Öncelikle belirtmek isterim ki bunca üzüntüden geçerken benim bu derdim çok saçma olacak ama maalesef hayatımı etkilediği için birilerine danışmak ve fikir almak durumundaydım. Çok üzgünüm evet benim derdim dertte değil belki bir çoğunuza göre ancak ikilemde kaldığım için hayatıma bir yön vermem gerekli
Kısaca anlatmak gerekirse dört kardesiz. Oldum olası ailem ile anlaşamıyoruz. Ya tartışırız ya uzaklasiriz ya da herkes bildiğini okur. Dolayısıyla ailevi bağlarım yok gibi bir şey. Sürekli kendimi yalnız hisseden kocaman bir bireyim. Benim bir buyugum ile yıllar icerisinde çeşitli sebeplerle kustuk barıştık kustuk barıştık.. Bu küskünler de kendisi her zaman beni kullandı, incitti, hor gördü ve hatta arkamdan farklı yüzüme farklı konuştu. Her defasında iyilik ben de kalsın dedim hastalık oldu ölüm oldu vb. Görüştük konuştuk. Çok yakın bir zaman da kendisi ile yine küsme noktasına geldik ve ben artık bu duruma tahammül edemediğim için yüzünü görmek sesini duymak dahi istemiyorum. Böyle bir insan ile ben nasıl aynı ailede yetişmiş inanın bilmiyorum. Ben ne kadar kendisi ile görüşmek istemesem de maalesef ortak sevinç ve uzuntulerimiz bizi bir araya getiriyor. İletişim kurmasam bile o negatif enerji beni etkiliyor ve bu saçma meseleleri düşünürken buluyorum kendimi. Bu kangren olmuş ilişki de nasıl bir yol izlemeliyim? Bu arada bir hafta önce bebeği doğdu görmeye henüz gitmedim gitsem mi? Gitmesem mi? Hediye altın mi almaliyim yoksa sıradan bir hediye mi? Siz olsanız ne yapardınız? Buraya kadar okuduysaniz gerçekten çok teşekkür ederim.