Ablam için üzülüyorum..

Herkese merhaba,

Uzun zamandır yaşadığım bir sıkıntıyı paylaşıp fikir almak istedim. Benim bir anlam var lisans iletişim mezunu. Daha önce staj zamanı bazı sıkıntılar yaşadı stajını tamamlamadı çıktı. O noktadan itibaren sıkıntı başladı. Bir işe girdi iki ay sonra çıktı. Mobbing yüzünden o noktada haklı olabilir. İş arkadaşları da bunu kabul ediyor. Bundan sonra haliyle iş bulmak zor çevreden yardım istendi.

Amaa gel gelelim ki ablacığım hiçbir işi beğenmedi. Alanıyla da az çok ilgili işler. Bir gün gidip çıktığı işler iki üç tane. İş seçtiğini kabul ediyor ama sebepleri çok saçma. Eve yakınmış. Alanıyla ilgili değilmiş. Bir okulda insanlara danışmanlık yapmak gayet alanıyla ilgili aslında.Sinirli gibi yazıyorum ama çok üzülüyorum. Çünkü iki senenin sonunda ağır bir depresyona girdi. Evde oturmaktan. Ben ablamın psikolojik sıkıntıları olduğunu da düşünüyorum çünkü ters giden en ufak şeyde büyük küçük dinlemez kimseyle konuşmaz suçu biraz başkalarının üstüne atar. Ailecek de üstüne gidemiyoruz çünkü eğer gidersek delirir. Ben bu duruma çok üzülüyorum annem de babam da üzülüyor.

Yani karakter olarak da biraz asi biri. Evde oturmasına rağmen anneme evde yardım etmez. Sinirlenince kızar bağırır. Ama içten içe onun da üzüldüğünü biliyorum. Depresyona girdiğinde çok kötüydü üç gün boyunca ağladı yemek yemedi. Destek olmaya çalıştım. Şimdi sosyal olsun diye kurs arıyoruz. Var mı böyle kardeşleri olan? Nasıl başa çıktınız?

Uzun oldu. Teşekkürler

Bu kişilikte olan kim varsa asla evde oturmamalı, sevdiği iş ne, ona göre bir alan bulun, işkurda bir sürü kurslar var onu araştırın derim

ema1 .!.:

Bu kişilikte olan kim varsa asla evde oturmamalı, sevdiği iş ne, ona göre bir alan bulun, işkurda bir sürü kurslar var onu araştırın derim

Genişletmek için tıkla...

İşte öyle bir insan değil ki. Çok dedim ismek kursları falan dinlemedi. Küçük görüyor galiba böyle halk eğitim kurslarını. Yani zamanında dedim ama istemiyor

Okadar emek ver oku iş bulamıyorsun ablan haklı. Artık bi işe yaramak istiyordur ismek kursları falan kesmiyodur. Onun psikolojisini anlayabiliriom. Özellikle iletişim bölümlerinden mezun olanlar iş tanımı olarak farklı sektörde de olsa neye basvuracaklarını neyi yapacaklarını bilemiyorlar malesef.

Y. L düşünebilir alese hazırlansın dil öğrensin. O kurslara gitmek istememesini anlıyorum. Gerçekten çok zor durum ama çoğu insan artık bu durumda..

Lilyvemarshall .!.:

Herkese merhaba,

Uzun zamandır yaşadığım bir sıkıntıyı paylaşıp fikir almak istedim. Benim bir anlam var lisans iletişim mezunu. Daha önce staj zamanı bazı sıkıntılar yaşadı stajını tamamlamadı çıktı. O noktadan itibaren sıkıntı başladı. Bir işe girdi iki ay sonra çıktı. Mobbing yüzünden o noktada haklı olabilir. İş arkadaşları da bunu kabul ediyor. Bundan sonra haliyle iş bulmak zor çevreden yardım istendi.

Amaa gel gelelim ki ablacığım hiçbir işi beğenmedi. Alanıyla da az çok ilgili işler. Bir gün gidip çıktığı işler iki üç tane. İş seçtiğini kabul ediyor ama sebepleri çok saçma. Eve yakınmış. Alanıyla ilgili değilmiş. Bir okulda insanlara danışmanlık yapmak gayet alanıyla ilgili aslında.Sinirli gibi yazıyorum ama çok üzülüyorum. Çünkü iki senenin sonunda ağır bir depresyona girdi. Evde oturmaktan. Ben ablamın psikolojik sıkıntıları olduğunu da düşünüyorum çünkü ters giden en ufak şeyde büyük küçük dinlemez kimseyle konuşmaz suçu biraz başkalarının üstüne atar. Ailecek de üstüne gidemiyoruz çünkü eğer gidersek delirir. Ben bu duruma çok üzülüyorum annem de babam da üzülüyor.

Yani karakter olarak da biraz asi biri. Evde oturmasına rağmen anneme evde yardım etmez. Sinirlenince kızar bağırır. Ama içten içe onun da üzüldüğünü biliyorum. Depresyona girdiğinde çok kötüydü üç gün boyunca ağladı yemek yemedi. Destek olmaya çalıştım. Şimdi sosyal olsun diye kurs arıyoruz. Var mı böyle kardeşleri olan? Nasıl başa çıktınız?

Uzun oldu. Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Merhaba, bir psikolog olarak bir uzmana danışmasını ardından da büyük küçük demeden iş ayırmadan objektif şekilde kendini bu hezeyandan kurtaracak şekilde hayata atılmasını tavsiye ediyorum. İnşallah her şey düzelir ablanız için.

BusraH .!.:

Merhaba, bir psikolog olarak bir uzmana danışmasını ardından da büyük küçük demeden iş ayırmadan objektif şekilde kendini bu hezeyandan kurtaracak şekilde hayata atılmasını tavsiye ediyorum. İnşallah her şey düzelir ablanız için.

Genişletmek için tıkla...

İşte onun için büyük küçük farkediyor maalesef üstüme de gidemiyoruz. Bildiğiniz uygun bir psikolog var mıdır acaba?