Ablalarım,yardım edin

Merhaba nolur bişey yapın hepiniz benden olgunsunuz.
Sbs ye gireceğim.
Tek şey sınav kaygım değil.
Bakın ben öğrenim hayatım boyunca hep çok başarılıydım.Hocalarım hep çok zeki olduğumu söylerlerdi.6.sınıfta açık ara birinciydim.7.sınıfta 0.5 puanla ikinci,8.sınıfta geçen dönemde yine ikinciydim.
Rakiplerim beni hep geçti.
Hep ağlıyorum
Hocalarım benden çok yüksek bekliyor.
Ama ben kendime inanamıyorum.
1.dönem yattm afedersiniz.2.dönemin başında asıldım ve dersane sınavımda sadece 1 boş bırakarak birinci oldum.
Şimdiyse okul sınavları başladı.
Ne değişti bilmiyorum ama çok değiştim.
O hırsım yok.
İsteğim yok.
Biri ders deyince ağlayasım geliyor.
Oturmak masaya işkence gibi.
Caktim gidiyor yine ağlıyorum elimden bir şey gelmiyor.
Çok denedim çalışmayı hiçbir şey anlamıyorum.
Beynim mi resetlendi zeka geriliği mi oluştu birden her neyse.
Biliyorum her şey benimle ilgili.
Ama yapamıyorum bi hırslanıp toplayıp çalışamıyorum.
Korkuyorum aynısı tekrarlanacak diye.
Çok isteksizim okuduğumdan bir şey anlamıyorum
Ben böyle değildim.
Nolur bir şey diyin nolur..

Nolur bi şey diyin.

Ya nolur..................

.........................................................

Canım benim ben matematik öğretmeniyim ama bunları bir öğretmen olarak değil bir abla olarak yazıcam sana...Ben de senin gibi öğrencilik yıllarımda çok başarılıydım herkes benden tıp kazanmamı bekliyordu öss gireceğim yıl panik atak oldum...Bu mükemmelliyetçi yapıdan kaynaklanıyor yani hırslarımızdan hep en iyisi ben olacağım demektenn...Ama vücudumuzu unutuyoruz bu süreçte onu çok fazla yoruyoruzz o da savunma mekanizması kullanıyor çarpıntı,nefes darlığı,terleme,boğulacakmış hissi fiziksel belirtileri bu mekanizmanın senin dediğinse psikolojik belirtileri hırsı kaybetme sankii artık öğrenemiyormuşş hissine kapılma aslında öyle değil ama sana öyle geliyor...
Senden rahatlamanıı istiyorum en başta,tamam senden bir şeyler elbetteki bekliyorlardır bu normal özellikle her aile çocuğunun başarılı olmasını ister ama biz insan olduğumuzu unutuyoruzz bazen biz de yoruluruz bu gayet normal her insan hata yapabilir,her insanın gevşediği zamanlar olabilir!
Bu süreci kolay atlatmak ve uzun sürdürmek istemiyorsan mutlaka psikologtan yardım almanı öneririmm...Dertleşmen,sıkıntılarını anlataman emin ol sana iyi gelecek!

psikolog randevuyu 22 gün sonraya verdi
yarın Türkçe sınavım var ve bu moralle hiç çalışamadım ............................

Meleknaz .!.:

Yaparsın yaparsın :)
Sen belli ki akıllı ve çalışkan bir öğrencisin.
Tek sorunun,biraz paniğe kapılmışsın.
Rahat ol azıcık.Arada bir başka şeylerle uğraş,müzik dinle,birşeyler yap.
O başarıları alan sensin,yine yapmak senin elinde.
Unutma ki ne kadar çalışırsa çalışsın,asla 1. olamayacak çok kişi var.
Ha 1. olma ama ortalamanın üzerinde ol yeter.

Genişletmek için tıkla...

Fakat ben biraz mükemmeliyetçiyim hatta çok..Rakiplerim son sınavda hep önüme geçtiler mu moralle daha çok geçecekler.
Ben hep birinci olmalıyım.Bunun için çalışmalıyım ama rakiplerim hocalarım öyle moralimi bozuyor ki kendimde o gücü bulamıyorum.
Çok az kaldı ya çok az.Hiçbir şey bilmiyorum sanki.
bugün sınıfta bi rakibim herkese gökçe geçen sene 2.oldu o kız zeki değil falan demiş.bunu duydum yine bişey yapmadım okulda deneme olduk o birinci olmuş bi havalar bi havalar tepeden bakmalar.. ya sen yokken ben vardım ya ben nasıl düştüm bu kadar.
oysa ki ingilizceden 100 aldım ben 2.ders açıklandı.o 84 almış.tepki bile vermedim ama o benim moralimin afedersiniz biyerine koydu.Al işte çıkamıyorum içinden.

tamtatam .!.:

Yani sonradan oluşan bir durum olduğu için sana en iyi yardımcı olacak bir psikiyatri doktordur.
Sen kendini olmayacak, anlamayacağım, yapamıyorum diye şartlıyorsun belli ki, bilmiyorum sana yardımcı olunur mu buradan ama k.k'dan ziyade bir doktora gitmelisin..
senin bu karamsarlıktan kurtulman gerek..
Anlama sıkıntısı çekiyorsan kan değerlerine baktır ayrıca çok etkisi var..
Bol şans..

Genişletmek için tıkla...

Ben 20 güne deliririm.Kendi kendimin psikolojisini bozmakta üstüme yok çünkü.
Kan değeri değil de eski azmim isteğim hırsım motivasyonum bilgim hiçbiri kalmadı herkes ve başta kendim olmak üzere moralimi bozdu.
Eskiye nasıl döneceğim bilmiyorum.
İğrencim boşlukta gibiyim öylece amaçsız duruyorum sonra ağlıyorum emeklerime yazık olacak kimbilir şimdi kaç soru çözüyolar diye.
Aynı 1.dönemdeki gibiyim isteksiz ve inançsız.

Herkes beni geçecek.Herkes benden daha iyi.Ooof ay.

Ben napıcam ya acıyorum kendime öyle çaresiz hissediyorum öyle kötü hissediyorum ki herkes üstüme geliyormuş gibi ne kadar başarılıydım bir de şimdiki halime bakın.

Başarı o kadar uzak geliyor ki..

Merhaba,
Ne yazık ki saçma sapan bir eğitim sisteminin sonucu olarak öğrenciler bir yarış atına dönüştürülüyor. Siz de (tıpkı zamanında bizlerin de olduğu gibi) bu bozuk sistemin mağdurlarından birisiniz.
Başarılı olmak, iyi eğitim almak tabii ki çok önemli ama her şey kararında olduğu sürece iyidir. Çalışmak, iyi okullar hedeflemek, hangi mesleği istediğini bilmek ve bunun için çaba harcamak çok güzel. Ama ipin ucu kaçtığında stres kaçınılmaz oluyor.
Yaşadıklarınız çok normal. Kendinizden beklentileriniz var, ailenizin ve öğretmenlerinizin de aynı şekilde. Üstelik kıyaslandığınız arkadaşlarınız da varmış.
Hayatta her şey her zaman çok güzel gitmiyor. Kimi zaman çok mutlu oluyoruz kimi zaman ise yolunda gitmeyen şeyler oluyor. Okul başarınızı bu şekilde düşünün. Her zaman en iyi siz olamazsınız. Ya da her zaman sonuç mükemmel olamaz. Bu beklentiye girmek de sizi daha çok strese sokar. Ve stres altında oldukça da konsantre olamazsınız, paniklersiniz ve bunlar da başarınızı olumsuz etkiler.
Bir sınavda en başarılı siz olmazsanız ya da diğer sınavlara göre notunuz daha düşük olursa ne olur? Gerçekten dünyanın sonu mu gelir? Aslında hayır. Bunun farkına varmanız işinizi daha kolaylaştıracaktır.
Herkes sizden hep en iyiyi görmeye alışmış olabilir aynı şekilde siz de buna alışmış olabilirsiniz ama biraz önce de dediğim gibi bunun her zaman olabilmesine imkan yok.
Kendinize biraz zaman tanıyın. Keyif aldığınız şeyleri yapmaya çalışın. Yani biraz nefes alın. Bunu beyninizin, ruhunuzun yorulduğu mesajı olarak düşünün. Ruhunuz ve beyniniz size "dur biraz" diyor. Hayatın okul, dersane ve ders çalışmaktan daha fazlası olduğunu bir hatırlayın. İnanın ki bu zaman kaybetmek değil. İhtiyacınız olan şeyler.
Mükemmelliyetçilik çok güzel bir şeymiş gibi görünse de aşırıya kaçtığında kişiye zarar verir. Tıpkı sizde de olduğu gibi.
Okul birincisi olmak, sınav birincisi olmak tabii ki çok güzel şeyler ama başarı için tek şart değil. Yani siz sınavdan 100 almasanız da, sınıf birincisi olmasanız da başarılısınız ve akıllısınız.
Psikologtan randevu almışsınız sanırım. Randevu tarihiniz gelene kadar hem çalışmaya hem de kendinize zaman ayırmaya çalışın. Çalışamadığınızı hissettiğinizde moralinizi bozmayın, paniklemeyin. Bunun herkesin başına gelebileceğini; her zaman aynı performansı gösteremeyeceğinizi hatırlatın kendinize. Ve lütfen her zaman "en" olamasanız da bunun sizin başarısız olduğunuzu, bir sorunla karşı karşıya olduğunuzu göstermediğini kendinize anlatmayı deneyin.

Evet,bugün sınav vardı gitmedim rapor alıp.
Ben nasıl bu kadar iradesiz oldum anlamıyorum kendime söz geçiremiyorum kendimden nefret ediyorum bu yüzden.
Boşlukta gibiyim.
Oturdum biraz konuları unutmuşum ve soruları o kadar yavaş çözüyorum ki.
Böyle bi durumda ne yapabileceğimi bilen var mı ?
Motivasyonum sıfır kendimi başarısız buluyorum.Hedeflerim hayallerim yok oldu sanki.İsteksiz hırssız ve amaçsızım ya nolur bişey diyin.

İntihar edicem valla ya.

.............................................................

scherzy .!.:

İntihar edicem valla ya.

Genişletmek için tıkla...

cnm nasıl sözler bu intihar edicem bunu aklından bile gecirmemen gerekir bu hale gelmenin sebebi sadece dersler mi yoksa kafana taktıgın üzüldüğün başka şeyler mi var aşırı derece de kendine baskı uygulamıssın önce sakin ol yemene uyku düzenine ve kendine dikkat etmelisin sorunlarını ailenle arkadaşlarınla paylaşmalısın zaman zaman her insan da böyle isteksizlikler oluşur ve bunun da elbette sebebleri vardır ve senin de bu hale gelmenin de sebeleri vardır önce bu sebebleri bul ve onlar neyse atmaya çalış allah yardımcın olsun cnm ya

2 ay kaldı.Şimdi kafama dank etti daha iyiyim ama bilmiyorum.Hiiiç güvenmiyorum kendime herkes de çok küçümsüyor beni zaten.
Eskiden en iyisini isterdim yapardım da güvenirdim yapardım çünkü.
Şimdi çalışamıyorum ya nasıl bi ruh halindeyim çözemiyorum amacım çalışmak ama hep kafamda kaygılar 2 aya nasıl yetişecek tamam belki 0dan değilim ama bütün konuları mükemmel olarak nasıl anlayacağım bilmiyorum.
BEN BAŞARISIZ DEĞİLİM YA OLMAMALIYIM DA
2 ayda yapabilir miyim lütfen gerçekçi olun ?

Kendimi çok başarısız hissediyorum.Belki notlarım iyi ama övülmediğim için bu zamana kadar yattığım için kendime güvenmediğim ve eskisi gibi motive olmuş odaklanmış taktiği yakalamş hırslı ve azimli ben olmadığım için ÖLMEK İSTİYORUM