Biz evlendigimizin ilk gununden beri laf isitiyoruz annesinden. Ariyor, yanina cagiriyor soyleniyor kiziyor bagiriyor hep boyle devam etti. Evlendin diye adam mi oldun diyerek basladi ve ben senin hayatina her turlu karisirim benden izin alacaksin diyerek devam etti. Ayni sekilde bendende isteklerde bulundu gittigin yerleri haber edeceksin kocandan izin alman yetmez, gelemediginiz her gun arayacaksiniz, altinlari niye bana vermediniz, dugun sabahi niye gelip kahvalti yapmadiniz misafirleri agirlamadin, esyalarini secerken niye ben yoktum, baban dugunde niye oynamadi, gelinlik bakmaya gittigimizde benim begendigimi niye denedemedin ama en onemlisi ben esimle evli degilmisim aileyle evliymisim, esimle sadece nikahliymisim. Bu soz cok agrima gidiyo hala
Ben buyuk bir sehirden tasindim buraya. Burasi kucuk bir koy, dogru duzgun genci birakin insan yok. Is imkani hele hic yok ve cok bunaldim esimden tasinmayi istedim mutsuz da olsak burda yasayacaz dedi. Halbuki tasinacaz diye birbirimize soz vermistik dugunden once olsun sonra olsun. Neyse bu beni umursamamaya baslamisti son zamanlar yine annesi her gun arayip benimle arasinin nasil oldugunu sorguluyordu. Her gelip gidildiginde evde teror estiriyormus meger sonra bi gun msj gordum kaynimdan. Esime yazmis boyle olmuyor biseyler yap diye annem cok uzuluyo diye. Neye uzuldugunu hala bilmem cunku herseyi laf eder diken ustunde olurum yaninda.
Piskolojik olarak geriledim babamin evine gittim dedim tasinalim bi ev bul. Boylelikle bi ay gecti bi ay icinde bana degisik sozler verip sozlerini yedi esim ama ginede vazgecmedim ondan. Oda bana kizdi yanindan gittim diye ailesi bunu baya bi doldurmus yalan dolanla ama esim her sey onun istedigi gibi olsun istedi fikirlerime kulak vermiyodu. benim hayatim kalmamisti onun ve ailesinin hayatini yasiyodum ben yoktum. Ayaklari uzerinde duran biriyken burda ezilip buzuldum. Haksizim belki ayri kalmakla ama caresizdim sevgisine guvendim tasinmayi kabul eder diye... Sonucta yanlis birsey istemedim tasinmakla gayette dogal cunku burda hayat yok bunu esimde biliyo
Oyle iste zar zor izin aldik ailesinden ama esim huzursuz tasinirsak ailesinden uzak olacak yapamicak diye korkuyo sanirim. Cok saf bazende salak biridir evin maskarasidir ona ben deger verdim ama simdi kiymete binmis durumda... Ailesine cok bagli olduguu icinmidir bana guvenmedigi icinmidir tasinmak onu korkutuyo. Mesele bu kizlar soz verdi ev bulacaz tasinacaz sozum soz dedi guvendim tekrar ve geri geldim ama iyimi oldu kotumu oldu tartisilir
iki ay olacak ve. Su an yine esimin yanindayim ve ailesiyle sorunlar devam ediyor. Hepsi tavir almis durumda, esim ise bana verdigi sozu yerine getirmek icin pek birsey yapmiyor. Her gun evde can sikintisindan patliyorum dun yine soylendim tasinalim diye istemedigini soyledj ama yinede tasinacagini dedi. Hep ben hatirlatiyorum ona verdigi sozu. Sanki biz evi degilde ev bizi bulacak. Sonra dusundum niye zorluyorumki kendisi benle birikte olmak icin tasinmayi istemiyosa bi heves yoksa. Yani burda ben kim icin ne icin varim ailemden uzakta. Esimin derdi yine ailesi. Onlara sirtimimi ceviriyim diyo. Sicaklik verelim birlikte gerekirse her gun gidelim diyo. Cunki tasinacak olsak izin vermeyecekler. Halbuki ortada bisey yok kendi kendilerine tavirlilar aslinda nedeni esimin bana karsi cikmayisi ve bana kizmayisi. Ama esim anlamiyo her gun gidince yaranacagimizi saniyor. Okadar sinirleniyorumki esimin adaletsizkigine ve haksizligina utanmdan ben tasinmak istemiyorum deyisine. Benim icin tasinacak ama konu acilinca yuzu dusuyo falan. sinir hastasi olacagimdan korkuyorum. Amxami aradim gel de geliyim dedi ama abartiyomuyum acaba. Sabirsizmiyim sabir mi etmeliyim akil verin
