4.5 yıllık evliydik.Eşimde bende erken diye bebek istemiyorduk,birde açıköğretim fakültesinde okuyorum ders çalışmam zor olur diye ertelemiştik...Çok sık vajinal enfeksiyon olduğum için bebeğim olmaz diye çok korkuyordum.En son enfeksiyon olduğumda doktor yanlış teshiş koyunca bayağ paniğe kapılmıştım.Teşhisin yanlış olduğu ortaya çıkınca da bayağ rahatladım ama içime kurt düşmüştü bir kere.Ve bebek sahibi olmaya karar verdik.Korunmayı bıraktıktan sonraki 3. ay adetime 3 gün kala dayanamayıp yaptığım idrar testinde hamile olduğumu öğrendim...9 yıl gibi geçen bir hamileik süreci yaşadım,çok stres yaptım.Acaba kalbi atıyor mu bişey var mı diye diye sıkıntı yarattım kendime...Gelelim doğum hikayeme
En son doktor kontrolüne gittiğimde doktorum 7 marttan önce gelmez demişti.Bende kendimi hep martın ilk haftasına göre ayarlamıştım daha hiç beklemiyordum oğluşumu...29 Şubat akşamı gece 12:30 da karnıma adet sancısı gibi ağrılar girmeye başldı.Ama emin olamadım yalancı sancı mı gerçek sancımı..Eşim doktora gidelim dedi ama ben gerçek sancıysa daha açılmam olmaz gitmeyelim,hastanede beklemek istemiyorum evde çekerim ben dedim..Gittikçe daha da artan bi sancıyla evin içinde dolaşmaya başladım çamaşırları topladım,bulaşıkları yerleştirdim..Kendi kendime de bu sancı daha dayanılmaz olmalıydı diye söylenip duruyorum.Eşim ısrarla gidelim hastaneye bişey olcak deyip durdu ama sen uyu ben seni uyandırırp deyip yatakta oturmaya başladım ama sancı geldikçe eğilip durdum adetlerimde çok sancılı olduğundan bi nevi alışkındım bu duruma.Saat sabaha karşı 4:30 da eşimi uyandırdım ve hastaneye gittik...Hemen kan tahlilim yapıldı..Ardından açılmama bakmak için beni çatala yatırdılar.İçimdende hep dua ettim allahım normal doğum olsun beni sezeryan olamam diye..Açılmam 5 cm olmuştu çatım da normal doğum için uygunmuş beni hemen nst ye bağladılar ve yatırdılar.Zaman geçtiktikçe sancılarım artmaya başladı ve cep telefonumla arkadaşlarıma haber verdim..Eşimle mesajlaştım..3 saat sonra birden suyum geldi yatakta doktora haber verdiler geldi elle muayene etti 10 dk sonra doğurursun dedi ve beni doğum yapacapım odaya aldı..Artık dayanılmaz noktaya gelmiştim yine de bağırmadım hep aklımda bebeğimin sağlıklı olması vardı.Sonra başka bir erkek doktor geldi tekrar açılmam baktı 9-10 cm olmuş dedi.Doğumun başldı şimdi herşeyi beraber yapıcaz sancı geldiğinde ıkın dedi.Sancı geldikçe ıkındım ve 3-4 ıkınmadan sonra oğluşum doğdu hemde kakasıyla birlikte
O anı anlatamam mucize gibi birşey tıpkı bana benzeyen sarı kafalı bir bebek.Gözlerime inanamadım ben normal doğumla oğluşumu doğurmuştum.Sonra dikiş faslına geçildi ..Doktor tebrik ederim kolay bi doğum oldu fazla dikişinde yok dedi..Benim için doğumdan ziyade dikiş kısmı daha kötüydü,tekrar doğum sancısı çekmeye razıyım ama dikiş atılması bence çok zorlu geçtiii...
Allah herkese bu duyguyu nasip etsin,bence normal doğum yapabiliyorsanız eğer çok rahat hemen ertesi gün ayağa kalktım... Şimdi minik prensim 4 aylık oldu her gün allahıma binlerce kez şükrediyorum onu bana verdiği için..Allah herkese böyle kolay doğum nasip etsin inşallah
En son doktor kontrolüne gittiğimde doktorum 7 marttan önce gelmez demişti.Bende kendimi hep martın ilk haftasına göre ayarlamıştım daha hiç beklemiyordum oğluşumu...29 Şubat akşamı gece 12:30 da karnıma adet sancısı gibi ağrılar girmeye başldı.Ama emin olamadım yalancı sancı mı gerçek sancımı..Eşim doktora gidelim dedi ama ben gerçek sancıysa daha açılmam olmaz gitmeyelim,hastanede beklemek istemiyorum evde çekerim ben dedim..Gittikçe daha da artan bi sancıyla evin içinde dolaşmaya başladım çamaşırları topladım,bulaşıkları yerleştirdim..Kendi kendime de bu sancı daha dayanılmaz olmalıydı diye söylenip duruyorum.Eşim ısrarla gidelim hastaneye bişey olcak deyip durdu ama sen uyu ben seni uyandırırp deyip yatakta oturmaya başladım ama sancı geldikçe eğilip durdum adetlerimde çok sancılı olduğundan bi nevi alışkındım bu duruma.Saat sabaha karşı 4:30 da eşimi uyandırdım ve hastaneye gittik...Hemen kan tahlilim yapıldı..Ardından açılmama bakmak için beni çatala yatırdılar.İçimdende hep dua ettim allahım normal doğum olsun beni sezeryan olamam diye..Açılmam 5 cm olmuştu çatım da normal doğum için uygunmuş beni hemen nst ye bağladılar ve yatırdılar.Zaman geçtiktikçe sancılarım artmaya başladı ve cep telefonumla arkadaşlarıma haber verdim..Eşimle mesajlaştım..3 saat sonra birden suyum geldi yatakta doktora haber verdiler geldi elle muayene etti 10 dk sonra doğurursun dedi ve beni doğum yapacapım odaya aldı..Artık dayanılmaz noktaya gelmiştim yine de bağırmadım hep aklımda bebeğimin sağlıklı olması vardı.Sonra başka bir erkek doktor geldi tekrar açılmam baktı 9-10 cm olmuş dedi.Doğumun başldı şimdi herşeyi beraber yapıcaz sancı geldiğinde ıkın dedi.Sancı geldikçe ıkındım ve 3-4 ıkınmadan sonra oğluşum doğdu hemde kakasıyla birlikte
O anı anlatamam mucize gibi birşey tıpkı bana benzeyen sarı kafalı bir bebek.Gözlerime inanamadım ben normal doğumla oğluşumu doğurmuştum.Sonra dikiş faslına geçildi ..Doktor tebrik ederim kolay bi doğum oldu fazla dikişinde yok dedi..Benim için doğumdan ziyade dikiş kısmı daha kötüydü,tekrar doğum sancısı çekmeye razıyım ama dikiş atılması bence çok zorlu geçtiii...
Allah herkese bu duyguyu nasip etsin,bence normal doğum yapabiliyorsanız eğer çok rahat hemen ertesi gün ayağa kalktım... Şimdi minik prensim 4 aylık oldu her gün allahıma binlerce kez şükrediyorum onu bana verdiği için..Allah herkese böyle kolay doğum nasip etsin inşallah