9 yaşındaki Kızım.

Yurt dışında pedagog, çocuk ve ergen psikoloğu, psikiyatrist yok mu? Neden illa online?

9 yaşında bir çocuk ekranın karşısında oturup tanımadığı birinin sorularına cevap vererek tedavi edilemez.
Çünkü çok ucuz olduğu için muhtemelen ... dolar ve Euronun gücünden Türkiye'de her alandan faydalaniliyor yine biz hariç... yanlış yere çekmeyin lütfen kimsenin suçu değil biliyoruz heralde
 
Gerçekten onlar için o kadar çabalıyorum ki sırf onlar için bisiklet aldım kendime birlikte bisiklet sürmeye çıkabilelim diye. Deli gibi ders çalışıyorum. Kurs hocasının kurs sonunda benim için yazdığı brifi ağlayarak okudum inanın. O kadar güzel şeyler yazmıştı sırf onlar için kendilerini eksik hissetmesinler diye sabahlara kadar ders çalışıyorum. Biran önce kendi mesleğimi yapabilmek istiyorum ama biryerlerde hata yapıyorum demekki.
 
Çünkü çok ucuz olduğu için muhtemelen ... dolar ve Euronun gücünden Türkiye'de her alandan faydalaniliyor yine biz hariç... yanlış yere çekmeyin lütfen kimsenin suçu değil biliyoruz heralde
Şimdi ne cevap yazsam diye düşünüyorum ama inanın yorumunuzu o kadar üzülerek okudum keşke diğer cevaplarımı okuyupta neden bu yolu seçtiğimi anlayabilseydiniz.
 
Ankara'da madalyon ve elvan İşeri var. Tavsiye edebilirim. Online görüşme oluyor mu bilmiyorum
 
Bir şey söylemek istiyorum çok yaygın bir yanılgı var. Pedagog diye bir unvan epeydir yok aslında. 84'te mi ne bu departman son mezunlarını veriyor. Zaten pedagoji de sadece çocukların öğrenmesine odaklı bir alan öncesinde de.
Yani çocuk psikoloğu şeklinde araştırmak gerekiyor. Sektör şarlatanlarla dolu o yüzden bu sıfatı kullananlara itibar etmeyin. Alanı olmayan insan bilmeyebilir de terapi verdiğini iddia edenler bu titri kullanmamalı.
Çocuğunuz çok büyük ihtimalle ya anksiyetik ya depresif duygu durum bozukluğu yaşıyor. Kaç yaşındayken göç ettiniz bilmiyorum ya da başka bir olay mı yaşandı ama ne olduysa etkilemiş belli ki. Çünkü bu bir karakter yapısı değil dediğim gibi duygudurum (mood). Psikoterapistin yanısıra temayülü olduğu alanlara yönlendirilse öz saygısını özgüvenini yavaş yavaş inşa edebilir. Yani sanat spor belki kek kurabiye yapmak fotoğraf çekmek veya bazı dijital yetileri de elde edebilir bir yaşta. Bir şeyleri başardığını hissetmesi gerek.
 
İnanın bilmiyordum sayenizde öğrenmiş oldum. Çok teşekkür ederim. Ins karakter degildirde bir şekilde düzeltme imkanımız olur. Çok sagolun yorumunuz icin
 
Doğrusu yanlışını bilmem, önce bir insan sonra anne olarak yorumluyorum sadece ben, büyük oğlum çekingen ve başarısızlık odaklıdır, karakter olarak da aksi.
Sadece onun inadını kırmak adına yaptıklarımı aktarıyorum size, umarım faydalı olur bir okuyana.

Mesela bu takla örneğinde ben şunu derdim cevap olarak ‘küçük çocukların vücut kemikleri esnektir, onlar kolaylıkla bunu yapabilirler ama sen ve ben gibi daha büyükler için durum zorlaşır. (Bu sırada denerdim ve benim de başarısız olduğumu görmesini sağlardım) Aynı şekilde sen inci gibi yazı yazabilirken kardeşin ne kadar uğraşırsa uğraşsın yazamaz, bedeni buna müsade etmez. Senin küçüklüğün gibi milyonlarca kez denemesi ve başarısız olması gerekir ki bu aşamaya gelebilsin, ayrıca hayatı boyunca yine güzel yazı yazamayabilir, olsun o da çok güzel anlatı yapabilir mesela’ diye örneklerdim.

Kendi küçüklüğünüzde yapamadığınız başarısız olduğunuz anıları anlatmanız ya da ne yaşıyorsanız buna uygun örneklerle ‘ben de yaşamıştım biliyor musun’ diye bir şey uydurmanız, onun içselleştirmeden durumu yüzeysel şekilde atlatmasına yardımcı olabilir.
 
Bazısı yumurtadan öyle çıkıyor bence.
Ben kabullendim.
Benimki de ergen şuan.
Tam saç baş yoldurmalık.
Psikolog da onu her zaman mutlu etmek zorunda değilsiniz.
Bu hissinizi hissediyor ve sizi bu şekilde kışkırtıyor dedi.
Anne baba olarak size öfkesi yok ama ergenliği dibine kadar yaşıyor umursamayın istediği kadar söylensin dedi.
Bir travması yok size de kızgın, öfkeli değil yapısı olumsuza yönelik bu yönde çalışıyorum onunla zaten dedi en son.
Şükür ki isteyerek gidiyor yanına.
İnanın bazen o kadar zorluyor ki beynim yanıyor gibi hissediyorum konuşurken.
 
Ev ortamınız nasıl ?
Kardeşiyle arası nasıl ?
Yani çocuğunuz doğduğu günden beri böyleyse bence tedavi için geç kalmışsınız bile
Yapısı böyledir diyeceğim ama illa ki güdüleyen bir sebep vardır
 
İsviçre gibi bir ülkede elbette farklı ülkeden gelen çocukların adaptasyonu gibi konularda çalışmış bir psikolog vardır diye düşünüyorum öncelikle onlara bir bakın derim online terapi yerine.
Şu an international school a gidiyorsa öğretmenlerine sorabilirsiniz ön ergenlik hırçınlığı da olabilir veya yurtdışına taşınmanın getirdiği şeyler de. Türkiye’de de böyle miydi?
 
Çünkü çok ucuz olduğu için muhtemelen ... dolar ve Euronun gücünden Türkiye'de her alandan faydalaniliyor yine biz hariç... yanlış yere çekmeyin lütfen kimsenin suçu değil biliyoruz heralde

Kadın burda çocuğu için çabalıyor, bu yoruma gerçekten gerek var mı ayrıca try nin değerini bu kadın mı düşürdü, parası var diye ne yapalım bu kadını dövelim mi? Döviz kazancı olan herkesi tespit edip dövelim mi ne yapalım?

Almanya adına yazayım, sağlık hizmeti gerçekten kötü. Hem doktor kalitesi şahane değil hem sıra çok. Psikolojik danışmanlarda da sıra çok, çoğu terapist tıklım tıkış yeni hasta almıyor. Ne yapsın bu kadın peki?

Bunu da geçtim, bu kadın da çocuk da sadece 9 aydır orda, kendilerini %100 ifade edecek kadar dili konuşamıyor olmaları normal. Ben 9 yıldır burdayım, 3 dil bilen bir insan evladıyım ama böyle bir konuda ben de anadilimi tercih ederim.

Konu sahibesine vurmak yerine yardımcı olacak yorumlar olsa daha iyi olur ne yapacağını şaşırmış durumda kendisi
 
Konu sahibesi bazı insanlar böyle mızmız ve olumsuz. Olumsuz insanları olumluya çekmenin bazı yolları var bence, psikoloğa danışabilirsiniz. Bir de şöyle bir şey var mızmızlar bu şekilde kalacak diye bir şey yok, genelde tek başlarına kalınca ya da zor durumda kalınca içlerinden canavar çıkıyor Şöyle bir fikrim var, çocuğu rekabetçi ve bireysel bir spora göndermek ister misiniz, misal karate, tenis veya eskrim? Başka bir seçenek de bale, bale gayet disiplinli bir spordur, aynı hareketler tekrar tekrar iyi olana kadar çalışılır. Sizin kız da odadaki herkes çalışınca çalışmak zorunda kalır, onca insanın önünde köşede mızıldanmaya utanır diye düşünüyorum Bir başka fikrim de izcilik, özellikle yazın yapılan doğa kampında herkese bir görev düşer, sorumluluk kazanır. Yazın kampa göndermeye ne dersiniz?

Diğer konuya geleyim denemeden bırakıyor demişsiniz, aynı şekilde bazı insanlar böyle. Ben mesela tam tersiyim, fena şekilde tuttuğunu kopartan ve dişli biriyim. Şunu söyleyeyim ki bizim takım azınlıkta, sizin kızın takım çoğunlukta yoksam bütün dünyadaki insanlar bizim takım kadar başarılı olurdu Bunun için de bazı teknikler deneyebilirsiniz, belki 5.dkda vazgeçmez ama bu kızın içinden Jaws çıkmasını da beklemeyin. Minimal, kabul edilebilir derecede azimli olmasını hedef alın. Bol şans dilerim
 
psikolojik destek almasını sağlayın belli ki çocuğunuzun mental olarak sorunları var. ihmale gelmez böyle durumlar acilen uzman desteği alması lazım. halihazırda olan problemi ilerleyebilir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…