80 lerin sonu 90 ların başında çocuk olmak

ozzder

Guru
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2010
152
0
296
Ankara
nerede o 80 ler 90 lar diyenlerden misiniz? hatta 80lerin sonunda 90 ların başında çocuk yada gençtim mi diyorsunuz?? o halde gelin hepimiz kısa bir nostalji yaşayalım hep birlikte...
80 ler sonu 90 lar başı diyince neler söyleyecek, neler hissedeceksiniz?
 
90 lı yılları hatırlayanlardanımboshayallersmileve o günler daha güzeldi diyenlerdenimboshayallersmile
o günün şarkılarındaki tadı şu an hiç bir şarkıda bulamıyorum..keza filimlerde öyle.ben bu çağın insanı değilim yagamyoncuiremsugeri kafalıyım sanırımfisfisfis
ramazanlarıda başkaydı bayramlarıda..yılbaşılarıda,eğlenceleride düğünleride..ahh ahh nerde o eski günler
 
kesinlikle haklısın tanrıca...yılbaşı programları bile çok güzeldi. mesela dansöz sadece yılbaşında çıkardı ve özel karşılanırdı.
hatta yılbaşı demişken bilmem hatırlayanınız var mı? yine o yıllarda kısa bir klip dönerdi yılbaşlarında. çiftetelli çalardı fonda ve bu müzik eşliğinde animasyondan yapılmış renkli bir papağan dansedip merdivenlerden inerdi... hey gidi günler:gitme:
 
Çizgi filmlerimiz bile daha duygu içeriyordu. Okuldan koşa koşa gelirdim çizgi filmimi kaçırmayayım diye ya da elektrikler kesilince saniyeleri sayardım ne kadar zaman geçti diye.. Ama şimdi kaçırdınmı internetten bulabirisin... çoğu şey kolaylaştı güzel ama birde değersizleşmeseydi lmaz:
 
bende 81 doğumluyum..seksenlerin sonu ve doksanları hatırlıyorum...
herşey çok ama çok güzeldi...bazen düşünüyorumda çocukluğumu çocuk gibi yaşadım..
o zamanlar öyleydi kötülük yokdu bu günkü kadar ..aileler çocuklarını güvenle dışarıda oynatabilirlerdi...
kardeşimle ben de yaz günleri akşam ezanına kadar sokakda doyasıya oynardık..
ramazanda iftar vaktini ..babmızın elinde pideyle gelişini sokkakda beklerdik..
yakan top,ip,evcilik,kiremit toplayıp oyun üretirdik..
hepsinin bir tadı vardı..en önemlisi cep telefonu ,internet yokdu ...çocuklar saf ve masumdu.
şimdiki nesile bakıyorumda küçücük çocuk bilgisayarda oyun oynuyor...telefon ellerinden düşmüyor.
hiç bir çocuk ;çocuk oyunu bilmiyor...
çizgi filmler bir garip...
diziler bir garip...
hey gidi kara şimşek,mavi ay,manuella,hayat ağacı ,perihan abla,bizimkiler,süper baba,baba evi ...çok severek izlerdik...
heman,tom ve jery,şirinler,susam sokağı,red kit,jetgiller...bu çizgi filmleri hala izliyorum bulursam...
ama şimdi çizgi filmler bile bir garip...
çocuklar alışkın olduğu için garipliklerden korkmuyor bile ...
 
80'lerin sonunda 90'ların başında çocuk olmak bence şunlar demek;

-Atari salonlarına gidip, 10 jetonu daha ucuza almak.
-Demet Akbağ tiyatroyu beklemek.
-Taso oynamak.
-Video kiralamak.
-Terminator'u sinemada seyretmek.
-Reebok Pump almak.
-"Back to the future, Rocky Serisi, Ninja Kamplumbağlar, Hayalet Avciları, Çakmaktaşlar, Beverly Hills 90210'u izlemek.
-Pazar 88, pazar 89, pazar 90, pazar 91 .....
-Tipi tip çiğnemek.
-He-man izlemek.
-Kablolu yayına geçme şerefine nail olmak.
-Coca Cola'nin 1 litrelik depozitolu şişelerde satılmasıdır.
-Star TV'deki Turnike'yi, Parliement Pazar Gecesi sinemasini izlemek.
-Adam olacak çocuk, 7'den 70'e nin izlenmesi.
-Gazete kuponu ile ev, araba verilmesine tanık olmak.
-Gece aerobiğini porno zannetmek.
-Sürekli aydınlık için 1 dakika karanlık eylemine katılmaktır.
-"All that she wants, informer" dinlemek.
-Pazar sabahları alf seyretmek.
-Voltran, he-man, denver, ninja turtles, clementine izlemek.
-Siyah-Beyaz televizyonu görmüş olmak.
-Micheal Jackson'dan Bad şarkısını defalaraca dinlemiş olmak.
-Schumacher'in Turkiye'ye gelişini görmek.
-Mahalle ve mahallede oyun oynamak kavramını son yaşan nesil.
-Neler olduğunu anlamadan televizyon'dan körfez savaşını izlemektir.
-MC Donalds'in Türkiye'ye ilk geldiği günleri yaşamış olmaktir.
-Doritos'a panço diyebilen nesildir.
-ılkokul 5'te Anadolu Liseleri ve Kolejler sınavına hazırlanmak.
-Berlin duvarı'nın yıkılmasının tek sonucunun, Berlin'in farklı kısımlarında oturan akrabaların artık birbirlerini görebilmeleri olduğunu sanmak.
-Banka olarak sadece ımar bankasını bilmek...
-Yakari izlemektir.
-"Eskiden buralar portakal bahcesiydi, boş araziydi" diyebilmek.
-Street Fighter'da "Guy" ile oynamak.
-Bilye, gülle oynamak.
-Gazoz kapağı oynamak.
-Televizyonla büyütülen ilk nesil olmak.
-Emanuella izlemek..
-Mahalle maçları yapmak..
-Commodore 64 efsanesi..
-Cumartesi geceleri bir başka gece'yi izlemek ve özellikle benny hill'in skeclerini
yakalamaya çalışmak.
-Solo test'te 1 tane bırakıp bilgin olmaya kasmak.
-HBB'de amerikan futbolu maçı izlemek.
-Anadoludan görünüm'ü izlemek ve şehit haberleriyle üzülmek.
-Edi ile Büdü hastası olmak.
-Sadece pazar günleri yıkanmak.
-Kontra pedal BMX bisiklet sahibi olmak.
-Cine 5'in ilk açıldığı güne ve akşamına tanık olmak.
-"Bugün günlerden cuma, merhaba hanımlar merhaba"
-Moonlighting, hayat ağacı, cesur ve güzel izlemek.
 
ben 84 doğumluyum.
benimde çok güzel anılarım var mesela bizimkiler dizisi, ilk kumandalı televizyonlar trt deki pazar '90
pazar '91 .... programı
maria mercedes. ne bilim ay çok duygulandım ne güzel yıllardı demi
ha barış amcamız adam olacak çocuk
ay çok dugulandım yaa
ama biliyomusunuz biz aslında çocuk olmayı özlüyoruz
çünkü bayramlar çocukken daha güzel
çünkü o zamanlar sadece hayaller , oyunlarda evcilikler var
şimdi ise gerçek bir evin ve hayatın sorumlulukları ...
 

sen ne diyosun özder..hatta yılbaşı ve bayramdan bir ay önce fragman dönerdi kanallarda(şimdiki kadar çok kanal olmasada)karar veremezdik hangisini izlesek die..izliyemediğimizde aklımız kalırdı durmadan zapink yapardıkhihoyyyt
hatta hbb die bi kanal vardı bak şimdi aklıma geldi:)oda tarih olduboshayallersmile
kral tv nin vj lerine hayranlık beslerdik ilgiyle izlerdik..o zamanlar vj lik pek bir revaçtaydı...taki kankigiller çıkana kadarsempatiksalakcinni
 
şöyle bir sokağa bakınca hem üzülüyorum hem de çok şanslıymışım diyorum.. Eskiden sokaktan cıvıl cıvıl çocuk sesleri gelirdi her çeşit oyunu oynardık. Bilgisayarlar eve gelince çocukluk eğlenceleriyle değiş tokuş oldu ama çok şey kaybettiklerinin farkında değiller..
 
evet ben çocuğum için çok üzülüyorum hiç bir zaman benim gibi dışarıda doyasıya oynayamayor daha doğrusu hep benim oraya gidemezsin buraya gel emirlerimle oynayabiliyor
oysa biz kendimizi kendimiz yönetirdik dışarda kimse karışmazdı korkmazlardı
ama şimdi aman kaçırılacak diye 2 metre uzağa bırakamıyoruz evlatlarımızı
insanlara güventamamen tükenmiş durumda ne yazık ki...
 
gerçekten eskiden güven ve dolayısıyla huzur vardı. hatırlıyorum da akşam hava kararana kadar sokakta oynardım.belli bir saatte annem pencereden seslenirdi yemek vakti diye. bir çırpıda yemeği yer tekrar dışarda oyuna devam ederdik.
aslında bizler çok önemli bir nesiliz. tam geçiş noktasıyız. bizimle birlikte belli şeyler son buldu ve yeni şeyler başladı. dışarıda kiremitlerden oyuncak yaparken, birkaç sene sonra teknoloji denen olguyla tanıştık.
 
.................
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…