- 28 Ekim 2022
- 6.243
- 15.659
- 28
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Kendi hatalarının bedelini ödüyorsun.Ben esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım
Annem kaçan gelinin kıymeti olmaz ne eşinin gözünde nede ailesinin gözünde der her zaman sizinki bide istenmiyormussun hangi akla hizmet kaçtın canım bebek falan olmadan bitirmek istiyorsan bitirBen esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım
Ben esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım
Evet hata yapmışsın ama şimdi önüne bakman gerek, ailenle görüşemedigin için böyle hissediyor olabilirsin, ailenle barış eşini al ellerini öpmeye git. Ailen de gelsin evini barkini görsün, ondan sonra psikolojin biraz duzelirse mantıklı dusunebilirsin. Hem ailenle de istişare edersin.Ben esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım
Hamile olabilirsiniz.Ben esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım
Çok saçma ama evlenince eşinizin ailesi ile de evlenmiş oluyorsunuz malesef. Sizi istemeyen bir aileyi siz niye istediniz? Siz ailenizi bir erkek için sildiniz diye o da ailesini sizin çin silecek değil ya. Tercih sizindi bunu siz yaptınız üstelik yalnızca kendinizi değil ailenizi de mağdur ettiniz. Hadi gözünüz kör oldu kaçtınız, pişman olduktan sonra başkasını aramak danışmak yerine ordan çekip gitseydiniz keşke. Belli ki bu insanlar size değer vermiyor ve ailenizi yok sayıp geldiğiniz içinde size değer vermeyecek aksine bu kız ailesine bile bunu yaptı diyecekler. Bunları sizi üzmek için söylemiyorum kesinlikle ortada olan durumun farkına varmanız için söylüyorum. Daha yaşınız genç, çocuğunuz yok, bu evliliğin düzelecek bir tarafi yoksa kendinize bir yol çizin ve mantıklı kararlar verin.Ben esimle 7 ay önce kaçarak evlendim kaçma sebebimiz onun ailesi beni ve ailemi istemiyordu benim babam istemeye gelseler hemen verirdi ama bunlar zahmet etmediler kocam hiç uğraşmadı ama o zaman gözüm kör olmuş gibi kaçmaya ikna oldum kaçtıktan hemen sonra pişman oldum ama babam artık bana küstüğü için geri dönemedim ablamlar bana geri dönüşü yok evlen seviyorsun zaten düzelir dediler bende şuan kötü hissediyorum kesin bir kaç aya düzelir dedim ve devam ettim nikah yaptık ailemi çağıramadım annem gelmek istedi kabul etmediler bana konuşma yaparak zorbalayarak annen gelemez dediler ben birşey diyemedim sonra düğün zamanı geldi yine annem gelmek istedi asla gelmeyecek dediler ve davetiyeye adını bile yazdırmamışlar sanki ağzımı dikmişler gibi konuşamadım hep sustum hep şuan ki aklım olsa düğünü flan dağıtırdım o zaman ne oldu bana anlamıyorum bizi kendi evlerine yerleştirdiler evleri başka şehirde esimle kaldık baş başa ilk zamanlarda biraz olsun yüzü gülüyordu bi parka çıkıp yürüyüş flan yapardık sonradan sonraya iyice soğuk olmaya başladı tamamen işine odaklandı ben evde aylrdıe tekim ailemle de görüşemiyorum zaten kendi ailesinin yanına her hafta götürmeye çalışıyor istemedim diye kavglar ediyor. Cinsellik yok denecek kadar az çünkü ondn tiksiniyorum bana asla dokunmasını istemiyorum dokununca ağlayarak dişimi sıkıyorum ona açıkça söyledim soğuk hissediyorum diye sende bana soğuksun dedim ilgisizsin dedim ama o da her zamanki gibiyim değişmedim diyor sen hastasın psikolojin bozuk bütün sorun sensin diyor halbuki ben ailemden bile vazgeçtiğim birinin bana daha fazla ilgili olmasını beklemiştim sadece ama o tam anlamıyla buz gibi yanında yatmıyorum o işe gidince odaya geçip yatıyorum yeme içmem bile kalmadı su bile içsem kusuyorum çok kötü durumdayım pişmanlığı hiç bu kadar hissetmemiştim o kadar pişmanım ki ayrılmak istiyorum diye haykırmak istiyorum ailem gel dese bi saniye düşünmem kim ne der diye ama onlarda ayrılmamı istemez yanlış yola sapmamak için onların desteğine ihtiyacım var birisi yol göstersin boşanmak iyi değil evet ama daha 7 ayda midem bulanıyorsa bundan sonrası nasıl gider bilmiyorum kurtulmak için herşeyi yaparım