- 7 Nisan 2017
- 1.034
- 1.809
- 48
- 36
- Konu Sahibi Olakimefta
-
- #1
Eski konularından hatırlıyorum seni. bence kendine güven noktasında sorunun var. kimse mükemmel değil ki sen olasın. hatırladığım kadarıyla işin yok ailenin de maddi durumu çok iyi değil abinden harçlık almakta da zorlanıyordun. küçük bir yerdesin. evet bunların hepsi üst üste olunca hayat iyice zorlaşıyor senin için kendine güvensiz hissediyorsun. genel olarak insanlarin toplumdaki statuleri ya aileden ya eğitimle ya da evlilik yoluyla değişiyor. yaşça büyük biri olarak eğitim konusuna önem vermeni tavsiye ederim.Merhaba arkadaslar tanıdık çıkar rezil olurum diye bunu bile cekine cekine yaziyorum
Hayatimin her evresinde rezil oldum olucam diye panik halinde yasayan bi insanim baskalarinin yaninda dusucem yerli yersiz bi laf edicem(ki her cumlemi olcup tartip oyle konusan biriyim)
Mesela bi is yeri hastane okul vs gibi ortamlarda odaya girdikten sonra kapiyi caldim mi sanki unuttum gibi kaygilar yasiyirum bi ortamdan bi sey soyledigimde asiri tepki alinca acaba yanlis anlasildim mi diye telas yapiyorum veeee bunlarin hepsi bir yana fena bi sorunum var
Bi kac defadir arkadas ortaminda karsilastigim biri var uzun zamandir kalbimin boyle carptigini boyle heyecanlandigimi hissetmedim açıkcası bir dahada bu duyguyu hissedebilecegimi dusunmuyordum
Kesinlikle aşk falan degil bu duygu ondan yüzde yüz eminim ama hoşlantıdan dolayı biri anlayacak yada o anlayacak diye cok cekiniyorum elim ayagima dolanacak bi pot kırıcam diye cekiniyorum
Zaten cok sık karsilastigim biri degil ama aynı ortamda onunla herkesten 1-2 tık fazla konussam sanki anlasilacakmis gibi kaygilaniyorum
Gecenlerde bi arkadas iftara davet etti saat gec olmustu ev sahibi arkadas o kisinin beni birakabilecegini soyledi reddettim cunku teklif eden kendisi degildi ama sagolsun oda önemli degil falan diye ısrar etti ama beraber giderken sanki kabul ettigim icin bile baskalari anlayacak gulecek yadirgayacak kinayacakmis gibi hissediyorum
Zaten hicbir sekilde olacak birsey degil kendi kendime bende sasiriyorum pek fazla tanimadigim bir insana karsi nasil boyle hissedebiliyorum sadece isini memleketini ve arkadas cevresiyle alakali bi kac bisey biliyorum insan neredeyse hakkinda hicbir bilgi olmayan birine karsi nasil heyecan hisseser diye sasiriyorum
Yani tahsil dış görünüs aile hayati meslek falan olarak ben ondan cok geride bi insanim olmayacak olmasi dusuncesi bundan dolayi ama sorunup olup olmamadi degil
Ben bu kaygilarimi nasil yenebilirim neden hep duygularimin karsidaki insanlar tarafindan hissedilecegini alaysanacagimi dusunuyorum
Umarim kendimi ve durumumu iyi ifade edebilmisimdir
Konuyu dikkate alıp yorum yapanlara simdiden tesekkur ederim
Dusununce evet kimse kimseden ustun degil derim ama dusuncelerim ve davranislarim tutarli degil meselaKimse kimseden üstün degildir bana göre;
oda nasil laf aile hayati meslek dis görünüs olarak gerideyim demek ??
Yani tahsil dış görünüs aile hayati meslek falan olarak ben ondan cok geride bi insanim olmayacak olmasi dusuncesi bundan dolayi ama sorunup olup olmamadi degil
Aaaah ahhh şu özgüven problemi... Bende de vardı çok çektim aşmak için, hala da mücadele içindeyim ama gelişmeler kaydediyorum. Bendeki seninki gibi değildi yani ortamlarda çekingenlik olmaz bende ama ben de her zaman hayır diyemiyordum insanlara yüz veriyordum hatalarını söyleyemiyordum mesela yani kendimi dilediğimce ifade etme problemim vardı ama aşmaya çabaladım bınunla ilgili pek çok kitap ve internette hem yazılar hem konferans videoları var canım oku izle bilgilen orada verilen taktikleri uygula psikologların videoları var kendi kendine bınu yenmek için mücadele et. Senin Özdeğer duygun çok yara almış Ne yazık ki . Kendini değersiz hissediyorsun oysa aslında çok değerlisin bunu kendine sürekli yinelemelisin ... maddi durumun varsa uzmandan yardım da al.Merhaba arkadaslar tanıdık çıkar rezil olurum diye bunu bile cekine cekine yaziyorum
Hayatimin her evresinde rezil oldum olucam diye panik halinde yasayan bi insanim baskalarinin yaninda dusucem yerli yersiz bi laf edicem(ki her cumlemi olcup tartip oyle konusan biriyim)
Mesela bi is yeri hastane okul vs gibi ortamlarda odaya girdikten sonra kapiyi caldim mi sanki unuttum gibi kaygilar yasiyirum bi ortamdan bi sey soyledigimde asiri tepki alinca acaba yanlis anlasildim mi diye telas yapiyorum veeee bunlarin hepsi bir yana fena bi sorunum var
Bi kac defadir arkadas ortaminda karsilastigim biri var uzun zamandir kalbimin boyle carptigini boyle heyecanlandigimi hissetmedim açıkcası bir dahada bu duyguyu hissedebilecegimi dusunmuyordum
Kesinlikle aşk falan degil bu duygu ondan yüzde yüz eminim ama hoşlantıdan dolayı biri anlayacak yada o anlayacak diye cok cekiniyorum elim ayagima dolanacak bi pot kırıcam diye cekiniyorum
Zaten cok sık karsilastigim biri degil ama aynı ortamda onunla herkesten 1-2 tık fazla konussam sanki anlasilacakmis gibi kaygilaniyorum
Gecenlerde bi arkadas iftara davet etti saat gec olmustu ev sahibi arkadas o kisinin beni birakabilecegini soyledi reddettim cunku teklif eden kendisi degildi ama sagolsun oda önemli degil falan diye ısrar etti ama beraber giderken sanki kabul ettigim icin bile baskalari anlayacak gulecek yadirgayacak kinayacakmis gibi hissediyorum
Zaten hicbir sekilde olacak birsey degil kendi kendime bende sasiriyorum pek fazla tanimadigim bir insana karsi nasil boyle hissedebiliyorum sadece isini memleketini ve arkadas cevresiyle alakali bi kac bisey biliyorum insan neredeyse hakkinda hicbir bilgi olmayan birine karsi nasil heyecan hisseser diye sasiriyorum
Yani tahsil dış görünüs aile hayati meslek falan olarak ben ondan cok geride bi insanim olmayacak olmasi dusuncesi bundan dolayi ama sorunup olup olmamadi degil
Ben bu kaygilarimi nasil yenebilirim neden hep duygularimin karsidaki insanlar tarafindan hissedilecegini alaysanacagimi dusunuyorum
Umarim kendimi ve durumumu iyi ifade edebilmisimdir
Konuyu dikkate alıp yorum yapanlara simdiden tesekkur ederim
Tahsil durumun kendi deyiminle vasat ise niye duzeltmiyorsun. yaşın da küçük.Dusununce evet kimse kimseden ustun degil derim ama dusuncelerim ve davranislarim tutarli degil mesela
Egitime meslege gelincede soyle diyeyim oda aman aman bi universirenin aman aman bi bolumunden mezun degil ama mezun iyi bi isi var gorsel olqrak Allah sahibine bagislasin gayet iyi
Bana gelincede ortamlarda guzellikten laf acildimi sanki bende kırilmayayim diye senin gozlerin cok guzel diye nezaketen birsey soylenir gecilir
Maalesef problemli bir aileye sahibim artik tahsil durumum vasat ve atanma gibi bi sansim yok ozelde calisma gibi imkanlara sahip bir memlekette degilim durum boyle olunca toplum anlayisindaki davul bile dengi dengine lafiyla kendimi karsindakiyle kiyasliyorum
Böyle yaşanmaz ki.
Biz bir şey yapamayız.
Acilen terapi almalısınız özgüven kazanmalısınız.
KEndi hayatımdan kesitler :) (GİRİŞ)
Eskiden bende böyleydim..ASla asla kendimi göz önünde bulundurmak istemezdim..Psikolojik olarak kendini aciz hissediyorsun..İnsanlardan bir şekilde tepki alacağını düşünüyorsun..Otobüsten ineceğim zaman bile biraz kalabalık olsa panik olur nasıl müsade isticem inicem işte inemeden hareket ederse otobüs diye, MAnyak gibi kendi kendime kurardım..Müsade edin de in işte kafana mı vuracaklar..:) Bunun altında ne mı yatıyor..Tam bilmiyorum ama bendeki şuydu..
Ben küçüklüğümden beri çok saftım..İnsanlar bunu hep kullandılar..çok ezdiler..İnsan yerine koymadılar..Lisede bunun tramvalarını yaşadım..Tabi ek olarak çok zayıf olmam kulağımdaki işitme problemi bacaklarım kulagım kepçük olması vs..Hep insanların egolarının altında ezildim ezildim..Aşağılanmaktan artık kafam bulandı..O hale geldim ki artık nefes alsam birileri bişi diyecek gibime geliyordu..Psikolojimi yerle bir ettiler...Sonra kendi kendime şunu söyledim..ve senin gii arkadaşlarada hep burdanda olsa derim...
Süslü bir konuşma :) ( GELİŞME )
Özgürüm diyen çoğu insan, NE DERLER zinciriyle hapsolmuştur..Kendini bundan kurtarmadıkça insan kendi iç dünyasında sürekli tutuklulur..Benim bu zincirden kutulmam lazım..
Öyle değil mi..Ne var düşersem yani..Bir kahkaha atar geçerim..yolda çocuklar oyun oynuyorsa bu yaşımda girer 2 dk oynarım..çocuklarla çarpışan arbalar binerim..ip atlarım..kapıyı çalmayı unuttuysam ne var..Millet gelininin yatak odasına gece kapıyı çalmadan girecek kadar yüzsüz bu zamanda..ben unutsam ne var...Ölücem ben yaa..belki 2 dk sonra..belki 2 sene sonra..İnsanların beni takmıcak bile..herkes yine KK giricek..akşam evee oturacaklar..Ben gitmiş olucam..Çok kasmama gerek yok yani..Birde KEndi kendine şunu şöyle..Eğer sürekli iletişim halinde olmadığın birilerie rezil dahi olsan..Amaaan nasıl olsa bi daha görmicem bunları bişe olmaz de..telkin et kendini
SONUÇ :Terbiye sınırlarını aşmadıkçave insanların hak ve hukuklarını işgal etmedikçe..Herkes insandır.her insan hata yapar..Çok şeyy yapma yani
Hoşlandığın kişi için bişey diyemiyorum..Yani bende maalesef sevince yaa hoşlannınca belli ediyorum..bulursan çözümünü banada yolla :)
Deniyorum deniyorum ama hep saydigim yerdeyimÖz güven eksikliği o neden rezil olasınız yani .
Ben de öyle İdim sonra kendim üstesinden geldim , çok mükemmel olmasa da öz güven 'im var artık kendi mı ezik görmemeyi öğrendim .
Sen de kendin aşabilir sin bu durumu .
Toplumda davul bile dengi dengine anlayisi agir basinca ister istemez ikimizi karsilastirma dusuncesi oluşuyorBunu bir daha kullanma lütfen. O nasıl senden üstün olabilir ki?
Eski konularından hatırlıyorum seni. bence kendine güven noktasında sorunun var. kimse mükemmel değil ki sen olasın. hatırladığım kadarıyla işin yok ailenin de maddi durumu çok iyi değil abinden harçlık almakta da zorlanıyordun. küçük bir yerdesin. evet bunların hepsi üst üste olunca hayat iyice zorlaşıyor senin için kendine güvensiz hissediyorsun. genel olarak insanlarin toplumdaki statuleri ya aileden ya eğitimle ya da evlilik yoluyla değişiyor. yaşça büyük biri olarak eğitim konusuna önem vermeni tavsiye ederim.
Tahsil durumun kendi deyiminle vasat ise niye duzeltmiyorsun. yaşın da küçük.
Insallah çok geç olmadan anlarimilkokul 4 de sınıftan birinden hoslanıyorsum cocugun ablasını kızlar tuvaletinde görünce yüzüne bakamıyorsum sanki benim düsüncelerimi okuyacak diye. sonra 5. sınıfta sınıf baskanınoldum kendime güvenim geldi.
eskiden hep cekiniktim sınıfta felan hoca ile bile cok konusamazdım.sınıfta serbwstce hareket eden tipler vardı ezik hissederdim.
sonra be olduysa ilkokul hocam beni biraz sımarttı sıkılmadan konusmayı ögrendim ve aştım sonra
seninde diğer insanlardan utanmanı gerektirecek birsey olmadıgını anladıgın an bitecek çilen
Aaaah ahhh şu özgüven problemi... Bende de vardı çok çektim aşmak için, hala da mücadele içindeyim ama gelişmeler kaydediyorum. Bendeki seninki gibi değildi yani ortamlarda çekingenlik olmaz bende ama ben de her zaman hayır diyemiyordum insanlara yüz veriyordum hatalarını söyleyemiyordum mesela yani kendimi dilediğimce ifade etme problemim vardı ama aşmaya çabaladım bınunla ilgili pek çok kitap ve internette hem yazılar hem konferans videoları var canım oku izle bilgilen orada verilen taktikleri uygula psikologların videoları var kendi kendine bınu yenmek için mücadele et. Senin Özdeğer duygun çok yara almış Ne yazık ki . Kendini değersiz hissediyorsun oysa aslında çok değerlisin bunu kendine sürekli yinelemelisin ... maddi durumun varsa uzmandan yardım da al.
Hoşlandığın kişiye gelince... onunla ilgili hislerini anlayacak diye korkma belki anlaması daha bile iyidir belki o da senden hoşlanıyor ama sen hislerinle ilgili hiç ipucu vermediğin için açılamıyor? Benim eşim mesela yıllarca benden hoşlanmış ama ben o sıralar ondan hoşlanmadığım arkadaş olarak gördüğüm için dolayısıyla senden hiç hoşlanma belirtisi göremediğim için yollarca açılmaya cesaret edemedim demişti.. o hoşlandığın kişinin özgüveninin çok yüksek olduğunu nereden biliyorsun ? Belki o da içinde sen gibi... hislerini anlamasından korkma belki bu iyi bile olabilir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?