6 yasindaki oglum beni asla istemiyor/sevmiyor

Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz. ben birsey soyleyince sen karışma der. ama kızımda (9 yas) problem yok bana karşı çok iyi, çok sever beni hatta destekler de. oglum babasını istiyor, beni istemiyor
Sorunun kaynağı bu bence. Babası böyle davrandıkça, çocuk sizi anne olarak görmüyor, saygı duymuyor. Bu davranış ve sözlerle sizin otoritenizi sarsıyor eşiniz. Ebeveynlerden birisi bir konuda çocuğa bir şey söylediğinde yanlış bile olsa çocuğun yanında müdahale edilmesini doğru bulmuyorum ben. (Şiddet, psikolojik şiddet vs hariç) Sonrasında konuşulur ama çocuğun yanında olmaz. Bence eşinizle bu durumu konuşun ve bu durumu destekleyen kitaplar vs okunmasını sağlayın.
 
Annenin hiç söz hakkının olmadığını gördüğü bir yerde çocuk size saygı duyamaz. Şunu giyin dediğinizde bırak istediklerini giysinler demek, hem sizin çocuklara kötü bir şey söylüyormuşsunuz hissini yaratır hem de annenin bir gram bile sözünün geçmediğini kanıtlar. Evde hiç gibi davranılan kişiye de çocuk saygı duymaz. Gücün yanında yer alır. İpleri elinize almanın ya da boşanmanın vakti gelmiş eşiniz düzelmeyecekse. Çünkü oğlunuzu kaybedeceksiniz , kızınız için de iyi bir örnek değil bu atmosfer.
 
Erkek çocuk babayı örnek alır eşiniz sizi sürekli eleştirdiği için oğlunuzda onun gibi davranıyor. Bir zahmet eşinize söyleyin biraz hareketlerine dikkat etsin yoksa annesinden nefret eden bir erkek yetiştireceksiniz ilerde kadınlardan da nefret edecek toksik ilişkiler kuracak.Çözüm eşinizin adam olmasından geçiyor.

Oglum kizlari da hiç sevmez, kız arkadaşları ile geçinemez aslinda geçinemez demeyeyim hiç muhatap olmuyor kızlar ile. Bazen parkta, havuzda sinif arkadaşları geliyor yanına kızlar ile konusmuyor, oynamiyor. yüzlerine bakmıyor, oralı olmuyor, erkek arkadaslarina karşı öyle degil ama onları çok sever, oynar hemen. esime söylüyorum çok normal bir erkek çocuğu ben de öyle idim, ben de kizlarla konuşmazdım utanırdım diyor
 
Oglum kizlari da hiç sevmez, kız arkadaşları ile geçinemez aslinda geçinemez demeyeyim hiç muhatap olmuyor kızlar ile. Bazen parkta, havuzda sinif arkadaşları geliyor yanına kızlar ile konusmuyor, oynamiyor. yüzlerine bakmıyor, oralı olmuyor, erkek arkadaslarina karşı öyle degil ama onları çok sever, oynar hemen. esime söylüyorum çok normal bir erkek çocuğu ben de öyle idim, ben de kizlarla konuşmazdım utanırdım diyor
Problem eşinizde konu sahibi 2 çocuğunuzda etkileniyor eşinizin değişmesi şart başka türlü olmaz yoksa kadın düşmanı bir erkek çocuğunuz, sinik, ikili ilişkilerde idare etmeyi görmüş bir kız çocuğunuz olacak.
 
Oglum kizlari da hiç sevmez, kız arkadaşları ile geçinemez aslinda geçinemez demeyeyim hiç muhatap olmuyor kızlar ile. Bazen parkta, havuzda sinif arkadaşları geliyor yanına kızlar ile konusmuyor, oynamiyor. yüzlerine bakmıyor, oralı olmuyor, erkek arkadaslarina karşı öyle degil ama onları çok sever, oynar hemen. esime söylüyorum çok normal bir erkek çocuğu ben de öyle idim, ben de kizlarla konuşmazdım utanırdım diyor

Bunlar sizce normal mi, çocuk babasından gördüğü şekilde kadınlara berbat davranıyor. Aynen babası gibi, saygısız, kadın düşmanı, nefret dolu, berbat bir erkek olacak bu çocuk. Siz razı mısınız böyle bir insan yetiştirmeye?? Ciddi soruyorum şu davranışları nasıl normal bulabiliyorsunuz??? Siz bu adamla niye evlendiniz, eski konularınızı da hatırlıyorum adam gerçek bir ruh hastası bununla kalkıp bir de yurtdışına gitmişsiniz. Çocuğunuzun normal insan olarak yetişmesinin tek yolu var, siz ezilmeyi bırakıcaksınız, boşanıcaksınız , çocuk adamın normal olmadığını anlayacak, sonra da çocuğu rehabilite edip normal insna yapıcaksınız.
 
Bunlar sizce normal mi, çocuk babasından gördüğü şekilde kadınlara berbat davranıyor. Aynen babası gibi, saygısız, kadın düşmanı, nefret dolu, berbat bir erkek olacak bu çocuk. Siz razı mısınız böyle bir insan yetiştirmeye?? Ciddi soruyorum şu davranışları nasıl normal bulabiliyorsunuz??? Siz bu adamla niye evlendiniz, eski konularınızı da hatırlıyorum adam gerçek bir ruh hastası bununla kalkıp bir de yurtdışına gitmişsiniz. Çocuğunuzun normal insan olarak yetişmesinin tek yolu var, siz ezilmeyi bırakıcaksınız, boşanıcaksınız , çocuk adamın normal olmadığını anlayacak, sonra da çocuğu rehabilite edip normal insna yapıcaksınız.
Yani ben yanlış mi anlattım acaba?
esim ruh hastası degil. cocuklara çok iyi davranır, bana da iyi davranır ama ezelden beri bitmeyen tek huyu eleştirmesi. bu konuda birçok kez de konustum. aslında bana kendimi de suclu hissettiriyor bu durum çünkü cocuk babasını istiyor, seviyor, beni istemiyor
 
Annenin hiç söz hakkının olmadığını gördüğü bir yerde çocuk size saygı duyamaz. Şunu giyin dediğinizde bırak istediklerini giysinler demek, hem sizin çocuklara kötü bir şey söylüyormuşsunuz hissini yaratır hem de annenin bir gram bile sözünün geçmediğini kanıtlar. Evde hiç gibi davranılan kişiye de çocuk saygı duymaz. Gücün yanında yer alır. İpleri elinize almanın ya da boşanmanın vakti gelmiş eşiniz düzelmeyecekse. Çünkü oğlunuzu kaybedeceksiniz , kızınız için de iyi bir örnek değil bu atmosfer.

Kesinlikle bu yorumunuza çok katılıyorum. Çocukta olsa Sevgi yetmiyor korkması da gerekir biraz, her ilişkide olduğu gibi.
 
Yani ben yanlış mi anlattım acaba?
esim ruh hastası degil. cocuklara çok iyi davranır, bana da iyi davranır ama ezelden beri bitmeyen tek huyu eleştirmesi. bu konuda birçok kez de konustum. aslında bana kendimi de suclu hissettiriyor bu durum çünkü cocuk babasını istiyor, seviyor, beni istemiyor

Anlayamadım, eşiniz nasıl iyi davranıyor size, sürekli tepenizde mik mik mik konuşan dırdırlanan biri var, siz bunu kabul ediyor musunuz yani? Bunu yazmışsınız:


Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz.

Adamın size hiçbir saygısı yok, sizi tamamen yok sayıyor. Siz ses çıkarmadığınız için kavga çıkmıyor, siz de ezilmeyi, horlanmayı normal görüyorsunuz ki kabul ediyorsunuz. Yani sizce şu normal bir davranış mı, siz çocuğa bir şey söylüyorsunuz, adam ordan hayır çocuğum boşver yapma anneni adam yerine koyma, o bir hiç diye çıkıyor. Şu durumda hangi insan olsa çıldırır, ben çocuğumla istediğim gibi konuşurum sen sus karışma konuşma der. Siz aşırı derecede pasifsiniz, o yüzden bu adam size normal geliyor ama öyle bir şey yok. Çocuğunuz da bu adamın junior olanı, size hiçbir saygısı yok, sizi hiç olarak görüyor çünkü kendinizi o evde hiç yerine koyduruyorsunuz. Daha da kötüsü çocuğunuz kadınların zavallı, ezik, ezilmesi gereken yaratıklar olduğunu öğreniyor.
Adam sizi başkalarının yanında da aşağılıyormuş siz hala yok iyi insan diyorsunuz. Valla yanımda benim hanım da öyle böyle diyen adam oldu, ben sus dedim susturdum saygısızlığa o derece katlanamam.
Bence her şeyden önce siz bir terapiste görünün. Fayda göremedim demişsiniz , psikolog ne demişti ki?
 
Son düzenleme:
Ben sizin veya eşinizin hareketlerinden kizmasindan vs. Falan die düşünmüyorum her çocuk farklı her çocuk özel evde ben daha otoriter kızan tarafım ama bana daha düşkünler bu bununla alakalı değil bence belki içten içe sizi kaybetmekten korkuyor bunları bilmemiz imkansız mutlaka uzmanla görüşün önce siz sonra oyun terapisi ile nedenini çözersiniz.
 
Evet oğlumla defalarca konuşmaya calistim. Her defasında birey uyduruyor hiç anlamlı cevap almadim, kendi de bilmiyor çünkü, sadece beni istemiyor bunu biliyor. Mesela diyor ki sen çok opuyorsun. Tamam çok öpmeyeceğim diyorum, sevdiğim icin öpüyorum diyorum, ama tabi geçerli sebep degil. Ama gercekten beni istemiyor.
Sizin sevginizden çok emin olduğu için babanın peşinde koşuyor olabilir mi?
 
Merhaba,

Lütfen konumu cocuk bölümüne tasimayin çünkü gercekten hem dertleşmek hem de kalici olacak çözümler bulmak istiyorum.

Oglum ile Bebek iken iyiydik, esimle de benle de iyiydi. Sonra cocuk asiri derecede babaya düşkün olmaya başladı. Sürekli babasını istiyor, babası ile uyuyor, babası ile konuşuyor, babasının dediğini yapıyor. Baslarda çok umursamadım ikimizi de sever zamanla dedim. artık iki yıldır kesinlikle beni istemiyor, ben Yanina gidince tekme atıyor, yumruk atıyor, gitttttt babam gelsin diyor.
Bu ara geceleri uyanmaya başladı, baba diye bagiriyor, ben de birkaç defa gittim yanina sen git baba gelsin diyor, hatta az önce o kadar bagirip tepindi ki uyku sersemi bi kafa vurdu, burnum kanadı, yatağı kan oldu. ben ne yaptın, canimi yaktın, burnumu kanattin dedim lavaboya koştum, geldim geri, buna rağmen hala bagiriyor gittttt istemiyorum babami istiyorum diye.
Esim iyi ve ilgili baba ama yeri gelince kızar da. Ben elimden geldigi kadar ilgiliyim, calismiyorum, beraber vakit geçiriyoruz, esim de çok yogun calismiyor hani öyle ozluyor durumları olmuyor. Simariklik, Özlem vs degil cocuk resmen beni istemiyor, çok net istemiyor. Esim yokken de bana çok yakin degil, ailede tek sevmediği benim hatta. Ilgisiz, sevgisiz, kızan, bağıran anne degilim asla. Benimle bag kurmadı oglum.
Bu konuda tecrübeniz var mi? Oğlumla bag kurmak istiyorum vakit çok da geç olmadan, beni de sevip istemesini istiyorum.
benim kızımda 2 yaşındayken fln en çok babamı sevriyorum derdi,şimdide dk bir babasını sorar eder ama benide çok seviyor,eskiden bende düşünürdüm ama büyüyünce geçiyor,olgunlaşıyorlar,anlamaya başlıyorlar,bu duruma gerilip mesafe fln koymayın sakın,çocuk o daha,kötü bir anı bırakmayın hatırasında,2 seneye kalmaz değişir,ben o zamanda ciddiye almazdım sen git diyince al babası seni istiyor diyip gülüp geçerdim
 
Evet esim sürekli beni eleştirir ve yanımızda kim olup olmadıgı onun icin onemli degildir. bundan apayrı bir zevk alıyor tam bacak burcu bitmedi gitti eleştirileri sanırım bitmeyecek de. yıllardır evliliğimizde birçok şey değişti ama esimin beni eleştirmesi bitmedi. cocuk konusunda da mesela her iki çocuğa da sunu giy diyeyim, çocuğu rahat bırak giymesin, sunu getir diyeyim, cocuk sana hizmet etmek zorunda degil, sunu söyle yapmayın diyeyim, istediğini yaparlar sen karışma vs vs der. ama kendisi cocuklara istediği gibi davranabilir onda problem yoktur, o mükemmeldir, kusursuzdur asla tartışma da çıkmaz. ben birsey soyleyince sen karışma der. ama kızımda (9 yas) problem yok bana karşı çok iyi, çok sever beni hatta destekler de. oglum babasını istiyor, beni istemiyor

Yani milyon kez soyledim, karakterine yapismis elestirmek, ozellikle beni elestirmek, bu huyundan vazgeçmiyor. cocuklarin yanında degil, herkesin yanında eleştirir, ona Gore mutlaka eleştirecek birey vardır, bitmez, düzelmez yani birçok huyu degisti, düzeldi ama eleştirisi bitmedi
eleştiri ile alakalı değil bence ,ayrıca burçla ne alaka,ben de başak burcuyum.
çocuğun takıldığı bir nokta var bence .
her ailede tartışma olur ,eşler birbirini eleştirebilir,bu bir sebep dğil, öyle olsa tüm çocuklar böyle olurdu.
siz eşinizi eleştirmiyor susuyor musunuz?
elbette siz de eşinizi eleştiriyorsunuzdur
çocuğun takıldığı noktayı anlayacak bir uzman anlayabilir, acilen uzmana gidin
 
Merhaba,

Lütfen konumu cocuk bölümüne tasimayin çünkü gercekten hem dertleşmek hem de kalici olacak çözümler bulmak istiyorum.

Oglum ile Bebek iken iyiydik, esimle de benle de iyiydi. Sonra cocuk asiri derecede babaya düşkün olmaya başladı. Sürekli babasını istiyor, babası ile uyuyor, babası ile konuşuyor, babasının dediğini yapıyor. Baslarda çok umursamadım ikimizi de sever zamanla dedim. artık iki yıldır kesinlikle beni istemiyor, ben Yanina gidince tekme atıyor, yumruk atıyor, gitttttt babam gelsin diyor.
Bu ara geceleri uyanmaya başladı, baba diye bagiriyor, ben de birkaç defa gittim yanina sen git baba gelsin diyor, hatta az önce o kadar bagirip tepindi ki uyku sersemi bi kafa vurdu, burnum kanadı, yatağı kan oldu. ben ne yaptın, canimi yaktın, burnumu kanattin dedim lavaboya koştum, geldim geri, buna rağmen hala bagiriyor gittttt istemiyorum babami istiyorum diye.
Esim iyi ve ilgili baba ama yeri gelince kızar da. Ben elimden geldigi kadar ilgiliyim, calismiyorum, beraber vakit geçiriyoruz, esim de çok yogun calismiyor hani öyle ozluyor durumları olmuyor. Simariklik, Özlem vs degil cocuk resmen beni istemiyor, çok net istemiyor. Esim yokken de bana çok yakin degil, ailede tek sevmediği benim hatta. Ilgisiz, sevgisiz, kızan, bağıran anne degilim asla. Benimle bag kurmadı oglum.
Bu konuda tecrübeniz var mi? Oğlumla bag kurmak istiyorum vakit çok da geç olmadan, beni de sevip istemesini istiyorum.
3,5 yasindaki kızımda öyle babasına git seni istemiyorum der tekme atar ama bazende babacım seni cok seviyirum der babaanne seni sevmiyorum der dedesine vs artık kim denkngelirse ama bana kıyamaz ya bu geçici bi durum bence ben çok üstünde durmuyorum babası üzülüyor ama babasına onunla kaliteli vakit geçir diyorum yapınca daha sevecen öpüyor cocugum
 
Eşiniz size çocugun yanında yanında nasıl davranıyor diye düşündüm acaba bi bağlantısı olabılır mı o kadar babasını sevıyorsa rol model alır
 
1-8 kuralı var bi çocugu bi kere elestırırsenız kızarsanız 8 kere övun diye . Eşiniz madem eleştırmesını tutamıyor 8 kere övsün gibi .
 
Bizim psikoloğa gitme sebebimiz uyumlanamamak, birlikte vakit geçirmeyi becerememekti.
Uzman yardımı alın.
 
X