6 yıldan sonra karar vermek..

Kızlar merhaba, uzun zamandır siteyi takipteyim kararsızdım fakat üye olup sorunumu sizlerle paylaşmak, fikirlerinizi almak istedim. 6 yılı aşkın süredir birlikteyim nişanlımla ve geçen sene nişanlandık. Siz sormadan söyleyeyim ben 23, nişanlım 24 yaşında. Seneye evlenmeyi planlıyoruz fakat benim kafam çok karışık. Nişanlım açısından bir sorun yok o bir an önce evlenmek istiyor benimse tereddütlerim var. Ben 4 yıldır başka bir şehirdeydim üniversite okuduğum için oda lise mezunu çalışıyor. şuan aynı şehirdeyiz. Genel olarak bir sevgili olarak ondan memnunum arada öküzlüğünüde yapar ama anlayışlı, sevecen ve sadık. ee sorun ne diyeceksiniz. Hayata, olaylara ve geleceğe olan bakış açılarımızdaki farklılıklar. Kızlar ben çok emek vererek üniversiteye gittim çalıştım çabaladım hırslı bir yapım var. Nişanlımda benim tam tersim bişeyleri istese bile olmayınca vazgeçip napayım diyenlerden. Ben mesleğimi elimi alıp daha iyi yerlere gelmek, kültür seviyesi açısından daha iyi bir çevre içinde olmak istiyorum. Onun şuanki arkadaş çevresi ise bundan çok uzak tabiki o da öyle onun çevresinde kendimi yabancı gibi hissedip sus pus kalıyorum. birlikte bir yere gittiğimizde bile bazı hareklerinden aşırı rahatsız oluyorum. Telefonu çalıyor mesela yüksek sesle konuşuyor dikkatini çekiyor etrafın, dışarda yiyoruz mesela oturusuna dikkat etmiyor vb. ve tabiki kafa yapısı olarakda ayrılıyoruz. Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak. Ve bazı konularda sorumsuz ve duyarsız davranıyor. Evlilik hazırlığı yapmamız lazım mesala şuan fakat herşeyi ben düşünüp, ben çabalıyorum. o da arkadaşlarıyla kendi hobilerinin peşinde. söyleyince haklısın diyor biraz uğraşıyor sonra eski tas eski hamam. Kızlar ben bütün bunları ve daha yazamadıklarımı kabullensemde böyle huzurlu bir evlilik yaşayabilirmiyiz? Ayrılmak inanın istemiyorum ortada çok emek, çok yaşanmışlık var. ayrılırsam kendimi toparlayabileceğimi sanmıyorum onada çok zarar vermiş olacağım. Ama bu tavırları, hareketleride hoşuma gitmiyor. Daha önce çok konuştuk fakat bunlar değişmiyor. biliyorum evlenirsekte değişmicek. Bu arada ailesi kendi ailem gibi iyiler bana, benimkilerde onu çok seviyor. Uzun oldu biraz, şimdiden teşekkürler.

Valla bu anlattıkların gerçekten evliliğe zarar verecekler şeyler. Klişe olacak ama farklı dünyaların insanısınız siz.

Adam 6 senedir neyse hala o..

Ne bilsin senin okuyup gelişeceğini..

Saglikli bi evlilik olacagini sanmiyorum yazdiklaeina bakilirsa nisanlin degisicek birine benzemiyo farkli dunyalarun insanisinz bence iyi dusun evlenince vazgecmek kolay olmuyo malesef

Bu iliskinin omrunu ben cok uzun gormedim acikcasi. Hayatta farkli yonlere buyumussunuz, farkli yonlere gideceksiniz bence.

Sevgi ilişkileri yürütmeye yetmiyor hele ki evlilikleri
Arkadaşlarınla tanıştırmaya çekindiğin insanla evlilik olmaz
Beraber geçen 6 yılda sen ayrı bir yöne, o ayrı bir yöne gitmiş aslında
Bence bu işi daha fazla uzatma, ikinize de yazık

nazus24 .!.:

Ben ondan kedini geliştirmesini bekliyorum o da kabulleniyor ama bir çaba göstermiyor. kendi arkadaşlarımla onu tanıştırırken çok çekiniyorum.ben onu gerçekten çok seviyorum bu 6 yılda çok şey paylaştık beraber ama evlenince nasıl olacak kafama çok takılıyor. o asgari ücretle çalışıyor bende çalışıp para kazanınca cevremiz, arkadaşlarımız farklı olunca nasıl olacak.

Genişletmek için tıkla...

Şu durum gerçekten çok önemli. Ailelerin anlaşması, para, evlilik hazırlığı vs. herşeyin üstesinden gelinir ama şunun üstesinden gelinmesi bir anda olabilecek bir şey değil ve çok daha sorun yaratabilecek bir şey. Her daim onu savunma veya onu çevrenize kabul ettirme yükünün altına girmek kolay değil, ancak onun bu konuda içinden gelerek çabalaması lazım ve yapmak istemezse de zorla olmasını istemek hiç olmaz. Beni böyle sevdin böyle de kabul et demeye sonuna kadar hakkı var çünkü.

Yeni ayrı dünyaların insanısınız..
Ee 6 yılda değistiremediyseen dahada değismez.. kültür farkı çok zor cidden

Yapılarınız çok farklı gibi, evlenmeden düzelmesini sağlamalısınız. Yoksa evlenmeyin derim ben.. Eşlerin birbirinden utanmaması lazım göğsünüzü gere gere arkadaşlarınızla tanıştırmanız lazım. Yada bir yerde yemek yerken ondan utanmamanız lazım... Bunlar ufak ama önemli detaylar şuanda bunlara bu kadar takılıyorsanız evlenince daha fazla takarsınız çünkü...

Bir hayati paylasmak icin kafa yapilarinin uyması ve hayattan beklentilerin yakin olmasi cok onemli. Yani tabii ki birbirinizin kopyasi olamazsiniz ama bu kadar farkli olmak da ilerde mutsuz olmana yol acacaktir kesin.

"Ben kabullendim" yazmışsın,o zaman evlendiğin de üzülmek yok.
Çünkü bile isteye evleneceksin..
6 yılda vermiş olduğun emeği düşünüyorsun ama geleceğini düşünmüyorsun.
Bir kk klasiği olan söz geldi aklıma "kendi düşen ağlamaz".

Bunlar şimdiden gözüne batmaya başladıysa evlenince misli misli batacak haberin olsun,

evlenmeye iyi düşün karar ver evlenince düzelir diye birşey yok genelde evlenince daha çok kendini salar rahatlar.

Sizin içiniz soğumuş ona karşı. Buradan öyle görünüyor.

Sana ayak uydurmak için neden çaba sarfetmedi, aslında sorun burda. Çünkü değişmek istemiyor. Çünkü o kendinden memnun. Suçlayamazsın da bunun için. O böyle ve sen onu böyle sevdin. Uzun ilişkilerde önemli olan bir konu var, birlikte evrilmek, değişmek, gelişmek. Ne yazık ki sizin olgunlaşmanız, büyümeniz birbirinizden bağımsız gerçekleşmiş. Hayatın çok farklı noktalarında olduğunuzu düşündüm yazdıklarından dolayı.

Erkekler evlendikten sonra eşlerinin çalışmasını istemiyor
sizin de öyle olursa asgari ücretle nasıl geçineceksiniz?
üniversite okuyorsunuz işi garanti olan bir bölüm mü?

Aslında kendine itiraf edemesende sen şimdiden bu adamdan tiksinmiş uzaklaşmışsın şimdiden kendine layık göremediğin bir adamla bir ömür asla geçmez bunu bil ..

Universite okumussuniz, cevreniz degismis artik kendinize uygun görmüyorsunuz.

Evlilik sürecinde size uygun olmayan hal ve hareketlerini surekli elestirecekseniz, gözünüze batacaksa simdidrn ayrilin. Nisanlinizada yazik. Devamli rlestirilmek kötü olsa gerek.

Bagirarak tlf.konusmasindan utanmayin. Herkesin bir huyu var, degisemezsiniz. Uyardiysaniz, yapamiyorsa aliskanlik olmus.
Cevrede ne utanilasi seyler var bunkardan utanmayin.

Gercekten seviyirsaniz sahiplenirsiniz herseyini. Gozunuze batmaya basladigi an kirilma noktalari olusmus demektir.

aranızdaki eğitim farkı mutlu olmanıza engel değil. ama sen bunu kafana takmışsın sanıyorum. arkadaşlarınla tanıştırmaya bile çekindiğin birini kocam diye koluna takabilecek misin?

Kucuk yas iliskileri genelde uzayinca evlilik isinde sikintii oluuor cunku herkes buyudukce secimler yapiyor o yonde ilerlemeue basliyor ve aradaki farklar ortaya cikiyor benimde oyle bir tecrubem vardi bitirdik iyikide bitmis simdi baskasiyla evliyim mutluyum