6 aylık bebeğim ile boşanmak istiyorum ama cesaretim yok.

dudi321

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
7 Eylül 2024
7
1
32
Arkadaşlar merhaba, yaklaşık 2.5 yıldır evliyim ve 6 aylık da erkek bebeğim var. Ancak eşimle evleneceğiniz gün bile ben evlenmek istemiyorum diye isyan edip sonrasında seviyorum deyip evlenen biriyim, evlendiğimiz günden beri ondan sebep veya benden sebep sürekli kavgalarımız var ve bunlardan bazıları o kadar şiddetli ki, sebep deseniz ortada elle tutulacak bir neden yok, ama birbirimize tahamülümüzde yok. Daha geçen hafta boşanmak için evi terkettim ancak düzelecek ben seni seviyorum vs deyip ikna etti evime geri geldim şimdi diyeceksiniz ki niye geldin, gelme sebebim öncelikle bebeğim, onların ayrılmasına gönlüm razı gelmedi, bebeğimin babasız büyücek olmasını kabullanemedim vs vs ama 1 haftadır düzelen hiç birşey yok biz yine aynı biz en ufak birşeyde birbirinden gıcık alan 2 saat sonra hiç birşey yokmuş gibi devam eden bir evlilik, eşim de bebekten ayrılmak istemiyor onu çok seviyor ve bunu da dile getiriyor. Yani uzatmadan boşanmaya cesaret edememe sebebim tamamen onların da ayrılacak olması ve buna vicdan yapmam lütfen yardım işin içinden çıkamıyorum.
 
neden ayrılcaklar ki? yine bebeğin babası.. istediği zaman görür, vakit gecirir. bence siz bebeği bahane ediyorsunuz
 
Arkadaşlar merhaba, yaklaşık 2.5 yıldır evliyim ve 6 aylık da erkek bebeğim var. Ancak eşimle evleneceğiniz gün bile ben evlenmek istemiyorum diye isyan edip sonrasında seviyorum deyip evlenen biriyim, evlendiğimiz günden beri ondan sebep veya benden sebep sürekli kavgalarımız var ve bunlardan bazıları o kadar şiddetli ki, sebep deseniz ortada elle tutulacak bir neden yok, ama birbirimize tahamülümüzde yok. Daha geçen hafta boşanmak için evi terkettim ancak düzelecek ben seni seviyorum vs deyip ikna etti evime geri geldim şimdi diyeceksiniz ki niye geldin, gelme sebebim öncelikle bebeğim, onların ayrılmasına gönlüm razı gelmedi, bebeğimin babasız büyücek olmasını kabullanemedim vs vs ama 1 haftadır düzelen hiç birşey yok biz yine aynı biz en ufak birşeyde birbirinden gıcık alan 2 saat sonra hiç birşey yokmuş gibi devam eden bir evlilik, eşim de bebekten ayrılmak istemiyor onu çok seviyor ve bunu da dile getiriyor. Yani uzatmadan boşanmaya cesaret edememe sebebim tamamen onların da ayrılacak olması ve buna vicdan yapmam lütfen yardım işin içinden çıkamıyorum.

Kendi hatalarınızı Allah aşkına bebeğim için diyip onlara yüklemeyin. Evlendiğiniz gün bile öyle söyleyip koştur koştur bebek yapmışsınız.
 
neden ayrılcaklar ki? yine bebeğin babası.. istediği zaman görür, vakit gecirir. bence siz bebeği bahane ediyorsunuz
Bahane mi inanın öyle değil . Eşimle şuan aynı şehirdeyiz ama boşanma olursa farklı şehirlerde olacağız ve bana diyor ki ben onun her anına şahit olamayacağım vs mesela az önce yine kavga ettik sonunda gelip yine ona onu istemediğimi soğuduğumu söylememe rağmen işte iyi değiliz geçecek bugünlerde diyip bişey olmamış gibi yapıyor
 
Ortada gerçekten çok önemli elle tutulacak bir şey yoksa, çift terapisi almayı düşünün.
Aslında aldatma yok, dayak yok vs vs evden işe işten eve giden bir çiftiz ama eşim yapı olarak hep melankolik her şeyden şikayet eden kolay kolay mutlu olmayan pek insan sevmeyen bir insan ben ise daha pozitif daha insan canlısı her şeyden şikayet etmeyen biriyim ve artık eşimin bu yönü beni inanılmaz eksilere çekti böyle çocuk doğduktan sonra sürekli şikayetlenmeleri sürekli surat asması her şeyi problem etmesi ve sonrasında kavga edince sakinleşip tamam aşkım geçecek bitecek demesi beni artık çığırdan çıkarıyor
 
Aslında aldatma yok, dayak yok vs vs evden işe işten eve giden bir çiftiz ama eşim yapı olarak hep melankolik her şeyden şikayet eden kolay kolay mutlu olmayan pek insan sevmeyen bir insan ben ise daha pozitif daha insan canlısı her şeyden şikayet etmeyen biriyim ve artık eşimin bu yönü beni inanılmaz eksilere çekti böyle çocuk doğduktan sonra sürekli şikayetlenmeleri sürekli surat asması her şeyi problem etmesi ve sonrasında kavga edince sakinleşip tamam aşkım geçecek bitecek demesi beni artık çığırdan çıkarıyor
O halde bence eşinizle bu durumu paylaşın, düzelicez aşkım canım diyorsa bir adım atsın ve kabul etsin. Erkeklerin genel tavrıdır bi de bu terapiden psikologtan falan kaçmak. Ama görün bakalım gerçekten çözmek istiyor muymuş.

Birbirinizi sevdiğinizden eminseniz, saygısızlık yoksa, şiddet aldatma yoksa, birbirinizi anlama ve isteklere cevap verebilmeyi öğrenmeniz gerektiğini düşünüyorum bunun icin de en güzel yöntem aile terapisi.
 
Bahane mi inanın öyle değil . Eşimle şuan aynı şehirdeyiz ama boşanma olursa farklı şehirlerde olacağız ve bana diyor ki ben onun her anına şahit olamayacağım vs mesela az önce yine kavga ettik sonunda gelip yine ona onu istemediğimi soğuduğumu söylememe rağmen işte iyi değiliz geçecek bugünlerde diyip bişey olmamış gibi yapıyor
sizce birbirinize tahammül bile edemediğiniz bir ilişkide cocugunuza ne kadar faydanız olabilir. emin olun bazı boşanmalar cocuğu en büyük yatırımdır. yazık yani.. esiniz bebekten ayrılmak istemiyorsa o zaman daha sakin ve anlayışlı olamaz mısınız? olmuyorsanız demek ki cocuğu da çok taktığınız yok. bu yüzden de bahanr olduğunu düsünüyorum ben.
 
Şiddet yok evet ama saygıda kalmadı aramızda en ufak bir kavgada her ikimiz de küfür kıyamet bağırma çağırma yani artık çocuk 6 ay içinde kaç kere buna şahit oldu daha olacağından başka yani artık birbirimize tahammülümüz o kadar azalmış ki en ufak bir şeydi birbirimize gıcıklanıyoruz konuşuyoruz iki gün güzel gidiyor 3 gün yine aynı aslında boşanmayı çok istiyorum ama sadece bebeğin babasız büyümesin ailem yıkılmasın vesaire gibi düşünceler insanın aklına gelince cesaret edemiyor
 
sizce birbirinize tahammül bile edemediğiniz bir ilişkide cocugunuza ne kadar faydanız olabilir. emin olun bazı boşanmalar cocuğu en büyük yatırımdır. yazık yani.. esiniz bebekten ayrılmak istemiyorsa o zaman daha sakin ve anlayışlı olamaz mısınız? olmuyorsanız demek ki cocuğu da çok taktığınız yok. bu yüzden de bahanr olduğunu düsünüyorum ben.
Bir evlilikte ne yaşandığını yaşayan bilir size de birşey diyemiyorum ama artık boşanmak istediğimden eminim sadece adım atamıyorum
 
Arkadaşlar merhaba, yaklaşık 2.5 yıldır evliyim ve 6 aylık da erkek bebeğim var. Ancak eşimle evleneceğiniz gün bile ben evlenmek istemiyorum diye isyan edip sonrasında seviyorum deyip evlenen biriyim, evlendiğimiz günden beri ondan sebep veya benden sebep sürekli kavgalarımız var ve bunlardan bazıları o kadar şiddetli ki, sebep deseniz ortada elle tutulacak bir neden yok, ama birbirimize tahamülümüzde yok. Daha geçen hafta boşanmak için evi terkettim ancak düzelecek ben seni seviyorum vs deyip ikna etti evime geri geldim şimdi diyeceksiniz ki niye geldin, gelme sebebim öncelikle bebeğim, onların ayrılmasına gönlüm razı gelmedi, bebeğimin babasız büyücek olmasını kabullanemedim vs vs ama 1 haftadır düzelen hiç birşey yok biz yine aynı biz en ufak birşeyde birbirinden gıcık alan 2 saat sonra hiç birşey yokmuş gibi devam eden bir evlilik, eşim de bebekten ayrılmak istemiyor onu çok seviyor ve bunu da dile getiriyor. Yani uzatmadan boşanmaya cesaret edememe sebebim tamamen onların da ayrılacak olması ve buna vicdan yapmam lütfen yardım işin içinden çıkamıyorum.
Neden terapi almıyorsunuz ?
 
Bir evlilikte ne yaşandığını yaşayan bilir size de birşey diyemiyorum ama artık boşanmak istediğimden eminim sadece adım atamıyorum
tabii ki siz biliyorsunuz ne yasadığınızı.. biz sadece anlattıklarınız kadarıyla yorum yapabiliriz. umarım her sey güzel olur sizin için
 
Neden terapi almıyorsunuz ?
Defalarca kez terapi alalım dedik ancak hem yaşadığımız yerde doğru düzgün terapist yok hemde maddi boyutu çok geliyor evet evliliğimizi kurtarmak için bir yöntem belkide ama ben bunu bile istiyor muyum bilmiyorum çünkü eşim ve ben buyuz değişmiyor 3 yıldır böyle. Yani o kadar zıt karakterleriz ki anlatamam sadece ondan istediğim bu kadar olumsuz olma bu kadar negatif olma bir şey canın sıkıldığında pozitif olmayı dene ama yok rezil oluyoruz her yerde
 
Defalarca kez terapi alalım dedik ancak hem yaşadığımız yerde doğru düzgün terapist yok hemde maddi boyutu çok geliyor evet evliliğimizi kurtarmak için bir yöntem belkide ama ben bunu bile istiyor muyum bilmiyorum çünkü eşim ve ben buyuz değişmiyor 3 yıldır böyle. Yani o kadar zıt karakterleriz ki anlatamam sadece ondan istediğim bu kadar olumsuz olma bu kadar negatif olma bir şey canın sıkıldığında pozitif olmayı dene ama yok rezil oluyoruz her yerde
Mesleğimize geri dönerseniz kimsenin onayını almanıza gerek kalmaz. Evden çalışma sistemi mi?
 
Hayır devlet memuruyum ancak bebeğe yalnız baktığım için ücretsiz izindeyim. Zaten kimsenin onayını istemiyorum sadece cesaret bulamıyorum, pişman olmaktan korkuyorum
 
Arkadaşlar merhaba, yaklaşık 2.5 yıldır evliyim ve 6 aylık da erkek bebeğim var. Ancak eşimle evleneceğiniz gün bile ben evlenmek istemiyorum diye isyan edip sonrasında seviyorum deyip evlenen biriyim, evlendiğimiz günden beri ondan sebep veya benden sebep sürekli kavgalarımız var ve bunlardan bazıları o kadar şiddetli ki, sebep deseniz ortada elle tutulacak bir neden yok, ama birbirimize tahamülümüzde yok. Daha geçen hafta boşanmak için evi terkettim ancak düzelecek ben seni seviyorum vs deyip ikna etti evime geri geldim şimdi diyeceksiniz ki niye geldin, gelme sebebim öncelikle bebeğim, onların ayrılmasına gönlüm razı gelmedi, bebeğimin babasız büyücek olmasını kabullanemedim vs vs ama 1 haftadır düzelen hiç birşey yok biz yine aynı biz en ufak birşeyde birbirinden gıcık alan 2 saat sonra hiç birşey yokmuş gibi devam eden bir evlilik, eşim de bebekten ayrılmak istemiyor onu çok seviyor ve bunu da dile getiriyor. Yani uzatmadan boşanmaya cesaret edememe sebebim tamamen onların da ayrılacak olması ve buna vicdan yapmam lütfen yardım işin içinden çıkamıyorum.
Toksik ilişki
 
X