33 yasındayım ve 15 yıılık evliyim.2 tane evladım var.18 yaşımda görücü usulü evlendim,ama sevdim kocamı,o da beni sevdi.10 yılımız gayet iyiydi,ufak tefek problemlerimiz olsada iyiydik yine,her evin içnde olan problemlerdi yaşadıklarımız.Ama eşim 5 yıl önce iflas etti,elindeki herşeyi kaybetti.İyi veya kötü destek oldum ona,evimizi satıp kiraya bile çıktık ama eşim bu dönemde etrafında da kimse kalmayınca,piyasadaki hayat kadınlarıyla,duygusal,fiziksel yada sadece sözel sürekli haşır neşir olmuş.Kendini rahatlatmış kendi ifadesiyle...Birsürü mesajını aramasını yakaladım yıllarca.Hepsi de farklı farklı kadınlardı.Benim muhatap olup yakaladığım bir 30 kişi vardır abartısız.Her defasında,sevgi sözcüklerine boğdu beni,affet psikolojim bozuk dedi durdu.Hepsi sabun köpüğü gibi geçici,sen ömrümsün,canımsın,bitecek hepsi düzeleceğim dedi durdu.Ama ben içimi kavuran şüpheyle haklı olarak sürekli eşimi araştırdım.Bu sefer ben araştırdıkça olaylar büyüdü inada bindi.Her hatasını meydana çıkardığımda da suçluluk psikolojisiyle şiddet de uyguluyordu.Sonra pişman olup özürler diliyordu,ağlayıp sızlıyordu.
Psikolog,psikiyatr,hacı hoca,terapist heryere gittik.Belki bugün düzelir,belki yarın düzelir diye 5 koca yıl yuvamı yıkmak istemedim.Ama hep kandırıldım.Hep cebinde benim dahi numarasını bilmediğim şifreli ikinci bir hat taşıdı.En son 6 aydır görüştüğü bir kadın varmış,sanırım onunla biraz daha ileri gitmiş.Normalde kullandığı hattının mesajlarını kendi telime yönlendirmiştim zaten.Bilmiyordu yönlendirmeyi ama temkinli davranıyordu.Benden sakladığı hattı kontürlüydü.Onda kontur falan kalmadıginda normal hattından kırk yılda bir mesaj atardı.En son bu görüştüğü bayana "güzelim oğlumun toplantısı var,yarın görüşelim tatlım" demis.Mesajlar bana gelince,yüzüne vurdum tabi.İftira atıyorsun,ispat et dedi durdu.Ben yine bana zarar vermesinden korktuğum için 15 yıldır ilk defa ailemin yanına sığındim ve mesajların bana da geliyor.Şu saatte şu kadınla mesajlaşamların var dedim.Bu bana fiziksel saldıramayınca,var mı nikah kıydım ben ona,var mı çocuğum var ondan,bıktım senden,kara bela gibi araştırıyorsun beni,sana olan sevgimi bilmiyorsun falan dedi.İyi dedim madem yeni eşinle mutluluklar ben gelmiyeceğim dedim.Sonra yine özürler,ağlamalar,sen beni tahrik ettin ondan dedim,kuran çarpsın,evlatlarımın üzerine yemin ederim ne nikah var ne çocuk deyip durdu.
AİLEME DE HİÇBİRŞEYİMİ ANLATMADIM YILLARCA,DIŞARDA DA HEP İYİ AİLE TABLOSU SERGİLEMEK İÇİN.Kendimi yıprattım,kocam olacak adamda nasıl olsa bu kadın bizi hep iyi gösteriyor,benim pisliklerimi duyurmuyor kimseye diye,hiç düzelme yoluna gitmedi.Hiçbir sorunumu kimseye demedim yıllarca.Aileme de yaşadığım herşeyi anlatınca,haliyle onlarda bu iş bitti,dönmeyeceksin diyorlar.Biz senin maddi manevi arkandayız diyorlar.20 gündür ailemin yanındayım,sonuç olarak eşim 3 gün önce benimle işyerimde görüşmek istedi.Ben de ailemin evine gel,orda konuşalım dedim.Geldi eve herkes eteklerindeki taşı döktü.Tüm bu suçlamaları kabul etti.Ben çocuklarım ve karım olmadan duramam.Düzeleceğim,karımın kıymetini bileceğim.Bir şans daha dedi ama bana 5 yıldır bu masalları anlattığı için hiç samimi gelmedi.Gözlerinde bu işleri buraya getirdim diye bir kin ve acayip bir pişkinlik hissettim.Boşanma konuşulmadı ama biraz daha ayrı duralım dedik bana da geldim ayağına daha da seni aramam dedi.Yine sorumluluğu bana attı.Çok uzun oldu ama çok dertliyim.Bu özeti daha yaşadıklarımın detaylara girsem yetmez bu sayfalar.Yine benim herşeyi kabul edip toparlayacağım düşüncesiyle,gayet rahat.Ayrıca eminim hala da bu son görüştüğü bayanla devam ediyor.18 yaşımdan beri hayatımın hatırladığım kısmının çoğunu bu adamla geçirince,salak gibi aptal gibi bitiremeceğimi,sudan çıkmış balığa döneceğimi düşünüyorum.Çocuklarıma kıyamıyorum.İçimdeki küçücük bir ses düzelir belki,kaç yıllık kocan diyor ama o cehenneme dönmek de istemiyorum.Ayrıca 7-8 ay önce hpv virüsü kaptığım ortaya çıktı.HPVTip 18,rahim ağzı kanseri lezyonu,doktor %90 cinsel yolla bulaşmış dedi