5 aylık hamileyim ve boşanıyorum🌸

Nowaybabe .!.:

İyi bir avukat tutup tüm haklarınızı alın tabii ki. O pislik adamı da Allah bildiği gibi yapsın.

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Merhabalar canım, 1 aydır tamamen ayrıldım ve dava duruşmamız var önümüzdeki ay. Çok şükür ki maddi durumum iyi, zaten çalışıyordum hamileliğim çok zor geçtiği için bir süreliğine ayrıldım. Doğumdan sonra devam edeceğim

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye

Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.

Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.

Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.

Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…

Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim

Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni

Genişletmek için tıkla...

fatikfatik .!.:

Çocuk varsa bence nafaka alınmalı yapabilceğiniz tek şey iyi bi avukat tutup fitil fitil burnundan getirmek herşeyi, muhattap olmaya bile değmeyen birisi bence hatta riskli bile o yüzden avukat tutun vekaleti de avukata verin ve hicbir şekilde siz muhattap olmayın bence muhattap olmamak manevi olarak toparlanmanıza da yardımcı olacaktır bence

Genişletmek için tıkla...

Vignette .!.:

Çok şükür canım inşallah her şey çok güzel olur senin için. Peki bebeğin sağlıklı ve kız olduğundan karşı tarafın haberi var mı?

Genişletmek için tıkla...

Kristialia .!.:

Tüm haklarınızı sonuna kadar isteyin. Şimdi neredesiniz? Ailenizin yanında mı? Çok sarılmak istedim size

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Sağlıklı olup olmadığını sormuş aileme, iyi olduğunu öğrenmiş.Canim cinsiyetini 5 ay boyunca sakladı ilk aylar hep erkek denildi, Osmaniye’de bir özele gitmiştik kesinlikle erkek, yanılma payı olmaz artık dedi. Fakat sürpriz kız Haberi yok cinsiyetinden. Çünkü kız olursa hastaneden kaçıracağım demişti, korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

kedisininbitanesi_ .!.:

Adanalı gancık kvalide İzmirlilere kurban olsun be

İzmire ne zaman gitsem halkı çok tatlı çok yardımcı oluyorlar şuraya gidin buraya gezin diye hep konuşur güler kibar davranırlar.
Adanalı kimi tanıdıysam kaba saba şiddet eğilimli höt höt denk geldi.

neyse konuya gelecek olursak aslaa geri adım atmayın ne gerekiyorsa yapın başta göstermişler kendilerini de işte ahh insanoğlu tam içine girmeden aklına yatmıyor. boşayın o kötü aileyi..

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Çok teşekkür ederim canım benim, bu evlilik annesi ve ablası ile yapılmıştı zaten. Şükürler olsun ki bitti. Ortada bir erkek bir adam da yokmuş zaten. Yavruma hem anne hem baba olacağım inşallah. Ona sevgim inşallah yeter o eksikliği hiç yaşatmak istemiyorum. Onceleri de eşime 2 kez annesi büyü yaptırmıştı benden soğuması için. Suan evladımı bu tehlikeye asla atamam bitmesi benim ve yavrum için en hayırlısı olacak. Çok karanlık çok ıssız insanlar. Evlerinde huzur yok sakinlik yok. Kapkaranlık bir bulut dolanıyordu ve ben ruhen daralıyordum. Her şey başından belliymiş de ben görmek istememişim

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye

Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.

Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.

Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.

Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…

Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim

Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye

Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.

Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.

Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.

Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…

Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim

Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye

Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.

Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.

Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.

Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…

Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim

Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım çok teşekkür ederim Muhatap degilim çok şükür. Çünkü sesini duyduğumda kendimi çok kötü hissediyorum. Ağır sözleri hakaretleri hiç duymamak beni daha mutlu ediyor

Genişletmek için tıkla...

eminebetul .!.:

Canım anneler merhabalar iyi günler diliyorum. Çok hassas ve acılı bir dönem geçiriyorum. Fikirlerinize önerilerinize o kadar açığım ki.. Çok zor bir süreç içindeyim. Ben izmirliyim, eşim Askeri personel ve Adanalı. Çok zorluklar dolu bir 4 yıl geçirdik. İlk aşkımdı ilk sevdiğimdi. Ailesi hiçbir şekilde beni onaylamadı ve istemedi. İzmirli oluşum. farklı kültür, oturma kalkma yeme içme tamamen onlardan farklı olduğum için beni hiç benimsemedi. Annesi beni hiç sevmedi, biliyorum ama dili hep kızım kızımdı. Evleneceğimiz hafta memleketlerinde bimde çalışan bir kızı bulup eşimle arasını yapmaya çalışmıştı Bu kadar kötülüğüne rağmen aşk ya bu sevgi ya bu, deli gibi sevdiğim için ayrılamadim yapamadım çünkü o da çok seviyordu beni. İlk 2 yıl rüya gibi geçmişti. Sözümüz dini nikahımız olmuştu ve biz artık mezara kadar birlikte olacaktık. Son iki yıl yaşadığım iftiralar psikolojik siddetler tehditler giderek artmıştı ve ben artık eski ben değildim, ama aşk var ya hani dayanıyordum evlenince geçer düzelir hersey diye

Yalanlar dolu bir 4 yıl geçirdim kısacası. Eşimle tanıştık ilk yıl hemen sözlendik fakat evlenmemiz yılları aldı. Annesi sürekli engel oldu olaylar çıkardı hiçbir sebep yokken sürekli ayırmaya çalıştı. Annesi ve ablasından yaşadığım kötülüğü eziyeti unutamıyorum bunu nasıl atlatacağım bilmiyorum. Kasım 2023 de evlendik ve hemen hamile kaldım. Bu süreçte eşim bana kötü davranmaya vurmaya itmeye başladı. Hızla davranışları da değişti. Eskisi kadar sevgi duyamamaya başladım. Şubat ayinda ablasının nişanına gittiğimde asil olaylar patlak verdi. Ablasının nişan günü bazı kızlara baktığını gördüm ve aşırı derecede yıkıldım, çok kibar şekilde uyardığımda herkesin içinde beni kenara çekip vurdu ağır şekilde canımı acıttı hamileyim hem de
Hamile esi var ve bu adam yeni evli nasıl olurda kızlara bu kadar odaklanarak bakabilir, o akşam rezil oldum çünkü insanlar da bunu farketti. Deli gibi sevdiğim adam nasıl eşinin yanında flörtlesir suan yazarken ağlıyorum. Bu sonraki süreçte de hızla devam etti, sarışın kızlara odaklanarak bakmasını defalarca yakaladım ve yanında eşleri olduğu halde.
İnanılmaz şekilde içimde bir şeyler kopup gidiyordu. Ve memleketlerindeki son günümde annesi beni hiç istemediğini İzmirli ve farklı olduğumu söyledi. Bunu söylerken hamileydim ve karnında torununu taşıyordum ne kadar acı bir söz bunu sizlere anlatamam ok yedim sanki kalbime. Annesi açıkça anlaşarak ayrılın demeye getirdi sözü. Orada o an kafamdan bu aileyi ve evliliği sildim.

Sonraki haftalarda bebeğimizin engelli olduğunu öğrendik testlerimiz kötü çıktı ve çok üzüldük. Yine de asla aldırmayı düşünmedik. Bu bebegi o kadar çok istedik ki, özellikle eşim baba olmak istiyorum diye kıvranıyordu.

Annesi ve ablası durumu öğrendikten sonra bizden uzaklaştı düğünlere gitti eğlencelere katıldılar biz eşimle o kadar mahsun bir duruma düştük ki günlerce ulaşamadık ailesine, açıkça bizi kaderimize terk edip hayatlarına baktılar.
Cinsiyetinin de erkek olduğunu öğrendikten sonra eşim dahil tüm ailesinin o kadar moralleri düştü ki, hani kız olacaktı yaaa demeye başladılar ve orada bir kez daha bu evliliğim baştan hata olduğunu anladım ahhhh çok geçti çok Canım yavrum biricik evladımı nasıl insanlarla akraba edeceğimi düşündükçe kahroluyorum kızlar.

Artık kaldıramıyordum ve 2 ay boyunca eşime boşanma konusunda ikna etmeye çalıştım. Çünkü geleceği yoktu bu evliliğin. Son zamanlarda sürekli mesleği bırakacağım eve bakacak durumda değilim çok büyük para kaybettim diyordu. Düğün takıların yarısını verdiğim halde bu borçlar bitmedi ve dağ gibi büyüdü. En sonunda patlak verdi, çok büyük bir miktar parayı kumarda bahiste kaybetmiş. Bu ortaya çıkınca çok korktu mesleğinde atılma korkusu ile boşanmayı kabul etti. Ama kabul etti de kızlar tamamen sildi bizi. Bebeği istemediğini nefret ettiğini olmesini istediğini söyledi. Hamileliğim o kadar zor geçiyor ki, her gün istifa ediyorum ve aşırı kilo verdim. Bu hüzün beni eritiyor günden güne bununla bu duyguyla mücadele etmeye çalışıyorum. Ne bir mesaj ne bir arama, evladını bir insan nasıl merak etmez, nasıl benimsemez…

Ve kızlar bebeğimiz sağlıklı nur topu gibi bir kızmış geçen hafta detaylı ultrasonda öğrendim

Simdi sizlere sorum nafaka ve tazminat istemeli miyim, sonuçta bebeğin babası ben istemiyorum derse bunun bir yaptırımı olmaz mı..Dünyaya bir evlat geliyor ve babasının da destek olması gerekmez mi.. Her fikrinize açığım bu süreçte herkesten uzaklaşarak karar vermeye çalışıyorum. Çok teşekkür ederim dinlediğiniz için beni

Genişletmek için tıkla...