• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

48 yaşındayım,yillardır yöneticilik yaptım ama hiç arkadaşim ve dostum yok.ankara çayyolu

Yönetici olmakla arkadaşsiz kalmak arasındaki bağlantıyı kuramadım. Ama bunca sene gerçekten hiç arkadaşınız olmadıysa ve sikayetciyseniz objektif olarak kendinize - eşinize sorun bakalım, neden olabilir.
Mesela ne insanlari sizden uzaklastiriyor olabilir?
Bunları farkedince eğer düzeltmek istediğiniz bir şeyse düzeltin ve sizi hiç tanımayan insanların olduğu yeni ortamlara girmeye çalışın. Mesela çocuğunuzu kapıda velilerin beklediği bir kursa - eğitime götürün 😅 ya da eşinizin henüz tanısmadığınız bir arkadasini ve ailesini yemeğe çağırmasını isteyin, Ankarada çokça olan kitap kulüplerine katılın (kitapagaci Ankara derseniz mesela çıkar sosyal medyada). O ayki kitabı okuyup buluşmaya gdiin hem kitaptan bahsedin hem ortak konunuzun olduğu insanlarla tanışın...
Böyle böyle yeni bir çevre edinirsiniz.
Arkadaslikta da insanların size bağlanmasını istiyorsanız ya iyi bir anlatıcı olun, ya da iyi bir dinleyici. Genelde böyle yakınlaşılir. Ben mesela eski isimde her ay yeni biriyle eslesirdim, bir ay tüm gün aynı odada, devamlı bir şeyler anlatır ve dinlerdik- birbirimize yakınlaşırdik.
Ayrıca insanlarin sözlerine önem verin, havaya konusuyo gibi olmasınlar. Mesela bir şey danisin, sonraki sefer de o şeyi dediği gibi yaptiginizi söyleyin 🤪
Ayrıca internet de arkadaş kurmak için çok uygun bir ortam. Benim annem mesela, bir siyasi grubun Facebook sayfasında aktif,elinden telefon düşmüyor, ABD'den bile arkadaşları var devamlı konuştuğu, aynı zamanda bir online programa üye. Onlarla bazen kahvaltıya falan gider, bir sürü çevresi oldu. Ben de aynı şekilde internet arkadasligina sıcak bakıyorum (romantik arkadaşlığı kasdetmiyroum tabii) yarın bile şehrime gelen KKdan bir arkadasimla buluşacagim, geçen geldiğinde çok kıymetli zamanlar gecirmistik,hatta evimde bile kalmıştı :)
Burada bir sürü topik var, ilginize uyan birini bulun, zayıflama- birikim - cocuk- geyik- minimalizm - çiçekler...aklına ne gelirse var,yoksa da sen aç:) en azından gün içinde aktif konustugun birileri olur. Hem belli bir çerçevesi olsa da biraz da sohbet gibi oluyor,gün içinde canını sıkan şeyleri yazıp rahatlarsın.
ben hep sevdiklerim tarafından terkedildikçe insanlardan uzaklaştım durumu bilen yakın arkadaşlarım anlayışlıdır çok bunalmamam için çağırırlar gelmek isterler reddederim kibarca bahaneyle numaramı bile değiştim kimse bilmiyo , bende çok bunladıkça psikoloğa gidip döküyorum içimi insanlardan soğudum kendim istemiyorum kimseyi zaman zaman bu durum depresyona sokuyo tabi ama yakınların sevdiklerin uğruna neleri feda ettiklerin gün gelip tek tek bırakmışlar buda insanda güven sorunu yaratıyo kimseyi istemiyosun gibi gibi işte yani psikoloji şuan hazır değil hee ben şikayet etmiyorum memnunum bu durumdan ama hadta olsam bi bardak su vericek kimsem yok bu acı bi gerçek Allah dan devletin bakımevlleri var son durak ora olur artık Allah herkese hayırlısını sağlıklısını versin ömrün... siz güzel özetlemişsiniz bende azcık içimi döktüm ..
 
Bende yenGEnC yenGEnC katılıyorum. Hiç arkadaşınızın olmaması durumunda biraz kendi öz eleştirinizi yapmanız gerekiyor.
Yaşla beraber arkadaş yapmak zorlaşıyor, çocukken kurulan saf, çıkarsız ilişkiler pek mümkün olmuyor.
Benim 2 tane çok yakın kardeşten öte dostum vardır. Biri ortaokuldan, diğeri liseden. Farklı şehirlerde yaşasakta sürekli iletişim halindeyizdir. Antalya'ya taşınalı 1.5 sene oldu. İş yerinde bir arkadaşım var. Sürekli sohbet ederiz.
Evlenip, çoluk çocuğa karışınca zaten arkadaşa çokta vakit kalmıyor.
 
48 yaşındayım,yillardır yöneticilik yaptım ama hiç arkadaşim ve dostum yok.ankara çayyolu
Cayyolu zenginlerin yeri . Nedense dikkatimi cekti sacma ama 😀😀
Aktivitelere katılın sosyallesmeye çalışın. Oralarda villa tarzi evler hakim komşu sıkıntısı mi cekiyorsunuz acaba. Apartmanda mi oturuyorsunuz
 
Apartmandayim evet,bu benim genel gelen gecen hayat seklomden sanirim
 
Bende yenGEnC yenGEnC katılıyorum. Hiç arkadaşınızın olmaması durumunda biraz kendi öz eleştirinizi yapmanız gerekiyor.
Yaşla beraber arkadaş yapmak zorlaşıyor, çocukken kurulan saf, çıkarsız ilişkiler pek mümkün olmuyor.
Benim 2 tane çok yakın kardeşten öte dostum vardır. Biri ortaokuldan, diğeri liseden. Farklı şehirlerde yaşasakta sürekli iletişim halindeyizdir. Antalya'ya taşınalı 1.5 sene oldu. İş yerinde bir arkadaşım var. Sürekli sohbet ederiz.
Evlenip, çoluk çocuğa karışınca zaten arkadaşa çokta vakit kalmıyor.
Ne güzell,alt mesajlarda biryakim.paylaşimlar yaptim.brm şandima bağliyom
Rum
 
Hem çok çalişmaktan ,işimize gücümüze öncelik verip sosyal hayatı art ediyoruz.
Bende ayniyom ,eine sizin iyi köyüm olmuşmuş ,benim da olmadi .
Bazen kendime kiziyorum dizimi kirip evimde olduğu kadar aşi yiyip komşu arkadaş edinmediğim için.
Iki oğlum var ,düğünlerini kimle yapacağim??😔
 
Benim de bulunduğum şehirde yakın diyeceğim arkadaşım yok sayılır.. bir tane var onun da 5 aylık bebeği var pek hadi şuraya gidelim demiyorum normal olarak. Bir dr semtlerimiz uzak
 
Bende çankayadayım yazmak istersen burdayım :) bak bir sürü kişi olduk ne yasarsak yasayalım iş işten geçmemiş say 👍
 
Yaa dost degil arkadasım bile yok,şöyle gideyim takilayim sohbet edeyim.kyzenler zaten cok uzak birbirine,dogru düzgün akraba yok.oğljmun sünnet düğünü bile yapamafım zamaninda gelecek.kimse yok diye o derecee
Pipisi kesiliyor diye düğün yapamamanız isabet olmuş. 🙄
 
Yani yanlış anlaşılmak istemem ama 48 yaşında iş güç sahibi insanın bir tane bile arkadaşı olmaz mı?
yani çok mu geçimsizsiniz ya da nerede sıkıntı var?
buradan bulacağınız arkadaşlarla da sürdüremezseniz ne olacak?
 
Back