Benim ilk bebeğimdi. Bütün merak ve hevesimle gebelikle ilgili ne varsa okurdum. Tabi Kadınlar Kulübünü, özellikle doğum öykülerini de tüm dikkatimle düzenli olarak takip ederdim. Şimdi doğum öykümü yazmak bana nasipmiş. Benim gibi gebeliğini merak ve hevesle geçiren ve diğer annelerin tecrübelerinden faydalanmak isteyenler olursa diye ben de kendi doğum öykümü paylaşmak istedim.
40 haftam dolmuştu,artık doktorum her gün hastaneye gelip nst ye girmemi istiyordu. Kayseri Acıbadem hastanesine gitmiştim tüm gebeliğim boyunca. İlk çatı muayenesinde doktorum çatımın biraz dar olduğunu söylemişti. Normal doğum yapmak istediğim için moralim bozulmuş, başka bir doktora daha görünmek istemiştim. Bu kez Mermorial hastanesinde birçok kişinin tavsiye ettiği bir doktora gittim ve tabi geliş amacımı da öğrenince normal doğuma engel hiçbir durumum olmadığını söyledi. Biraz müşteri kapma amaçlı olduğunu hissetsem de en azından artık bir B planım olduğu için içim rahattı. Acıbademdeki doktorum hadi çatın dar seni sezaryen yapıyoruz derse doktorumu değiştirecektim.
Günümün dolmasına ve her gün nst ye girmeme rağmen sancı görünmemesi,doktorumun 'ben artık zaman geçtikçe endişeleniyorum, plasenta yaşlanıyor, bebek çok kilolu olursa ya da içeride dışkısını yerse diye korkuyorum' diyordu. Her hastane çıkışı moralim bozuluyor, strese giriyordum. Annemle yaptığımız hesapta ise 9 ay 10 gün dolmuştu fakat erkek bebek beklediğim için 9 ay 15 gün beklemeliyiz diyordu annem. O da pazartesi gününe denk geliyordu. Ben de doktorumu pazartesiye kadar oyalamak istiyordum. Gel yatışını yapalım dediğinde pazartesiye kadar bekleyelim dedim ve pazartesi hastaneye gelmezsen biz eve geliriz diye espri yaptı doktorum. Ve Pazar gecesi akşamı gelip çatmıştı, ben internetten doğal yollardan sancı başlatan,doğumu hızlandıran ne var diye araştırırken ananas yemenin doğumu başlatabileceğini okudum,eşim gitti ananas aldı. Annem de kardeşimin doğumu öncesi sancısı gidince ebelerin annemin ayaklarını sıcak suya koydurduğunu söyledi,ayaklarımı sıcak suya koyarak ananas yedim,pek umudum yoktu ama elimden gelen herşeyi yapmak istiyordum. Çünkü hem suni sancıdan hem de sezaryen olmaktan korkuyordum. Pazartesi günü doktor önce suni sancı verecek, yeterli açıklık olmazsa sezaryene alınacaktım.
Aradan 2 saat geçmişti ki önce nişanım geldi, 1 saat sonra hafif sancılarla birlikte suyum gelmeye başladı. Önce tam olarak suyumun geldiğini anlamadım fakat gittikçe artmaya başladı ve artık bacaklarımdan aşağı süzülüyordu. Annemi uyandırdım, eşime suyumun geldiğini söyledim ama beklemek istiyordum. Sancımı evde çekip sıklaşınca hastaneye gitmeyi planlıyordum ama hiçbirşey planladığınız gibi olmuyor. Baktım ki suyum kanlı geliyor endişelendim. Saat gece 01:30 da hazırlanıp hastaneye geçtik. Beni sancı odasına alıp muayene ettiler, 2 cm açıklık vardı. Doktorumu çağırdılar, doktorum da muayene etti ve beni odama aldılar. Sabah 7 ye kadar kendi sancımla 4 cm e kadar açılma oldu ama hem uyku bastırmıştı hem de sancıların arası açılmaya başlamıştı. Doktorum bu kadar saat beklememize rağmen açıklığın yeterli olmadığını suni sancıyla destek vermek gerektiğini söyledi. Ama çektiğin sancı kadar suni sancı vereceğiz dedi. Ve saat 12 ye kadar suni sancıyla yeterli açıklığa ulaştık. Son ana kadar odamda sancı çekmemi istedi doktorum. Hatta ıkınma hissi geldikten bir süre sonra artık ıkınabilirsin dediler ve odamdayken ıkınmaya başladım. Doğum odasına girdikten 15 dk sonra da doğum gerçekleşti. Ve bu süre zarfında sancı çekerken ne bağırdım ne de inledim. Hatta doktor ve hemşireler gıkın bile çıkmadı tebrik ederiz dediler. Eşim sancılar tavan yaparken videoya almış beni, yatağımın kenarındaki demire tutunmuş gözlerim kapalı nefes alıp veriyorum düzenli olarak. Gören karnı ağrıyan bir insan sanır ama içimde fırtınalar kopuyor tabi:) Ama şunu söyleyeyim kesinlikle normal doğumda diretin sağlık yönünden riskiniz yoksa. İyi ki normal doğum yapmışım diyorum.
Rabbim tüm bebek bekleyenlerin yardımcısı olsun.
40 haftam dolmuştu,artık doktorum her gün hastaneye gelip nst ye girmemi istiyordu. Kayseri Acıbadem hastanesine gitmiştim tüm gebeliğim boyunca. İlk çatı muayenesinde doktorum çatımın biraz dar olduğunu söylemişti. Normal doğum yapmak istediğim için moralim bozulmuş, başka bir doktora daha görünmek istemiştim. Bu kez Mermorial hastanesinde birçok kişinin tavsiye ettiği bir doktora gittim ve tabi geliş amacımı da öğrenince normal doğuma engel hiçbir durumum olmadığını söyledi. Biraz müşteri kapma amaçlı olduğunu hissetsem de en azından artık bir B planım olduğu için içim rahattı. Acıbademdeki doktorum hadi çatın dar seni sezaryen yapıyoruz derse doktorumu değiştirecektim.
Günümün dolmasına ve her gün nst ye girmeme rağmen sancı görünmemesi,doktorumun 'ben artık zaman geçtikçe endişeleniyorum, plasenta yaşlanıyor, bebek çok kilolu olursa ya da içeride dışkısını yerse diye korkuyorum' diyordu. Her hastane çıkışı moralim bozuluyor, strese giriyordum. Annemle yaptığımız hesapta ise 9 ay 10 gün dolmuştu fakat erkek bebek beklediğim için 9 ay 15 gün beklemeliyiz diyordu annem. O da pazartesi gününe denk geliyordu. Ben de doktorumu pazartesiye kadar oyalamak istiyordum. Gel yatışını yapalım dediğinde pazartesiye kadar bekleyelim dedim ve pazartesi hastaneye gelmezsen biz eve geliriz diye espri yaptı doktorum. Ve Pazar gecesi akşamı gelip çatmıştı, ben internetten doğal yollardan sancı başlatan,doğumu hızlandıran ne var diye araştırırken ananas yemenin doğumu başlatabileceğini okudum,eşim gitti ananas aldı. Annem de kardeşimin doğumu öncesi sancısı gidince ebelerin annemin ayaklarını sıcak suya koydurduğunu söyledi,ayaklarımı sıcak suya koyarak ananas yedim,pek umudum yoktu ama elimden gelen herşeyi yapmak istiyordum. Çünkü hem suni sancıdan hem de sezaryen olmaktan korkuyordum. Pazartesi günü doktor önce suni sancı verecek, yeterli açıklık olmazsa sezaryene alınacaktım.
Aradan 2 saat geçmişti ki önce nişanım geldi, 1 saat sonra hafif sancılarla birlikte suyum gelmeye başladı. Önce tam olarak suyumun geldiğini anlamadım fakat gittikçe artmaya başladı ve artık bacaklarımdan aşağı süzülüyordu. Annemi uyandırdım, eşime suyumun geldiğini söyledim ama beklemek istiyordum. Sancımı evde çekip sıklaşınca hastaneye gitmeyi planlıyordum ama hiçbirşey planladığınız gibi olmuyor. Baktım ki suyum kanlı geliyor endişelendim. Saat gece 01:30 da hazırlanıp hastaneye geçtik. Beni sancı odasına alıp muayene ettiler, 2 cm açıklık vardı. Doktorumu çağırdılar, doktorum da muayene etti ve beni odama aldılar. Sabah 7 ye kadar kendi sancımla 4 cm e kadar açılma oldu ama hem uyku bastırmıştı hem de sancıların arası açılmaya başlamıştı. Doktorum bu kadar saat beklememize rağmen açıklığın yeterli olmadığını suni sancıyla destek vermek gerektiğini söyledi. Ama çektiğin sancı kadar suni sancı vereceğiz dedi. Ve saat 12 ye kadar suni sancıyla yeterli açıklığa ulaştık. Son ana kadar odamda sancı çekmemi istedi doktorum. Hatta ıkınma hissi geldikten bir süre sonra artık ıkınabilirsin dediler ve odamdayken ıkınmaya başladım. Doğum odasına girdikten 15 dk sonra da doğum gerçekleşti. Ve bu süre zarfında sancı çekerken ne bağırdım ne de inledim. Hatta doktor ve hemşireler gıkın bile çıkmadı tebrik ederiz dediler. Eşim sancılar tavan yaparken videoya almış beni, yatağımın kenarındaki demire tutunmuş gözlerim kapalı nefes alıp veriyorum düzenli olarak. Gören karnı ağrıyan bir insan sanır ama içimde fırtınalar kopuyor tabi:) Ama şunu söyleyeyim kesinlikle normal doğumda diretin sağlık yönünden riskiniz yoksa. İyi ki normal doğum yapmışım diyorum.
Rabbim tüm bebek bekleyenlerin yardımcısı olsun.
Bir de hamilelik psikolojisiyle düşünün, o kadar geriliyordum ki, son 3 gece ağlama tuttu beni artık gerginlikten. Ananas mı yoksa ayaklarımı sıcak suda bekletmekten midir bilmiyorum ama yaptığım birşey doğumumu hızlandırdı buna eminim:)
