- 9 Ocak 2015
- 12.717
- 28.995
- Konu Sahibi akideciknane
- #68.621
Kayinvalideye su sebebeple kızdım kendi oğluna sitem etsin gücü bana yetiyor diyemi beni anneme şikayet ediyor,neden bu süreçte sadece kadının üstüne gidiliyor,neden erkeğe bir sey sorulmuyor da kadına önüne gelen soru soruyor bunu anlamış değilim,erkeğe ayıp diye sorulmuyorsa kadına da ayıp yani sonuçta mahrem bir konu bana göre.Cahil değiliz en iyi doktorları en iyi hastaleri araştırıp gidiyoruz zaten,daha bu merak niyeAynı şey biliyormusunuz,ablamda kalıyorum istanbulda gelince fırsatım olsa onlara bile söylemicem.eşime de dedım sende istersen kendın söle annene.netıce o da onun annesi paylaşmak isteyebılır.ama okadar rahatsız oluyorum ki insanların bılmesınden...ilk ıkı sene hiç rahatsız olmadım önume gelene anlattım hatta aman dedım rahat olmak lazım nasıl olsa modun da,ama baktım insanlar ee tüp bebeklede olmuyor ay demekki yazık cok buyuk sıkıntısı var bakışı bakıyor.inanırmısınız cok yakın bir arkadasım ılk denemesınde gebe kaldı,o bıle benı anlamıyor
Evet belkide başımıza gelmeden bılemeyebiliriz bu duyguyu ahkam kesmek istemem..ama Mesleki açıdan asla bu konuda öyle oldugunu düşünmuyorum.ne alakası var,cocugu olan ögretmenleri de görüyoruzmesleki açıyı bir kenara bırakalım kaldı ki cocugum hiç olmıcaksa da baska bir cıcuga böle hissetmemiz gerekmez zaten.
Ben ablamda kaldım diye annem duydu yoksa anneme bile söylemezdim çünkü sağolsun kendi akrabalarına hepsine duyurmuş ben ordayken her biri ablamı arayıp beni soruyorlardi (bana cesaret edemiyorlardı ) bu bile beni o kadar strese soktu ki, sır konusunda guvenecegim sadece iki ablam var,onlar ben istemediğim sürece kimseye duyurmazlar ama annem dediğim gibi tüm sülalesine söylemiş sağolsun
bir de negatif aldığımda ben annemi teselli ettim dusunun yani,geçen yaz kürtaj olduğumda da annem depresyona girdi telefonda ağladı kendi derdimi unutup ben teselli verdim Meslek konusuna hiç girmiyorum bile hem çocuğun yok olunca anlarsın laflarina maruz kaldim hem de dört sene olmasa keşke bu sınıfı bitirip öyle çocuk yap diyende,hayır ezik bir öğretmen de değilim ağızlarınin payını veriyorum ama cahil çok,geçen sene bir ogrencim" ogremenim annem dediki öğretmenin bebeği olursa sizi birakacak" dogru mu? Diye cahil o kadar çok ki işte hangi birini anlatayım ya da anlatalım
hastaneden ayrıldım. Kabullenmeye başlamam mı gerekiyor artık acaba anne olamayacağımı ya da artık uğraşma bu işlerle denilene kadar devam mı edeyim bilemedim. Ama içimde de koocaman bir umut var "olacak kendini bırakma" diyen. Aklım çok karıştı 
kızılayda bir eczaneden alıyordum biraz indirim yapıyordu, aldığım eczane çalışanı azmimi nadiren konuştuğumuzda takdir etmişti :) kolay değil 4 yıl önce her ay 150 180 tl. lik ilaç alıyordum ve 2 yıl sürdü :)
asla kötü bir zaman değil.ayrıca bazı kadınlar o kadar şanslı ki vücudu saat gibi çalışıyor yani sizin de öyle olabilir.veya bizim gibi ileri yaştan kısmi zorluğunuz olabilir.
)... cinsiyet ayrimciligi yapmak degil ama biz kadinlarin hem bu duygularla, hem de icinde bulundugumuz tedavi durumlari çözüm yollariyla basa cikmasi gerekebiliyor, su surecte sıkıntıyı, yorgunlugu fazlaca biz yasayabiliyoruz ve pes etmemek icin yine biz direniyoruz, aslinda gercekten cok gucluyuz hepimiz...
bence hepimiz gerçekten çok güçlüyüz dediğin gibi..inşallah karşılığını da alıcaz..
yani ben 39 yaşındayım ama 32 den beri AMH yerlerde artık vucut dükkanı kapatmak üzere şu son virajda bir iki yumurta daha bulup deneyebilsem inşallah bakalım.. bu iki aydır hiç yumurta yok belki gelecek aya çıkar artık. yoksa donmuşlara gidicez.. ben herkesin azmini taktir ediyorum. bu foruma girdiğimden beri kendimi artık yalnız hissetmiyorum :)
