4 yaşındaki kızım 😔

organiksebze

organiksebze

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
28 Şubat 2022
92
300
Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
 
Son düzenleme:
organiksebze .!.:
Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...

Babası nasıl biri? Mesela evde babası seni dinlemiyorsa, güzel doğru sözcükler söylemiyorsa bu yüzden seni dinlemiyor olabilir.
 
organiksebze .!.:
Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...

Gittiğiniz psikoloğu değiştirin bence. Bana hiç güven vermedi. Sanki baştan savma gibi davranmış.

Çocuk tepki veriyorsa bir şeyden rahatsızdır. 4 yaşındaki çocuk neden - sonuç ilişkisi kuramaz. Size ne kadar söz verse de 5 dk sonra aynısını yapar.

Çocuğun belli ki bir sıkıntısı var ve bunu bu şekilde gösteriyor. İyi bir terapist bulursanız kısa sürede çözersiniz
 
kreşten almanız bence doğru bir davranış olmadı her istediğini ağlayarak elde edebileceğini düşünecek. benim kızım da ağlıyordu ama ben yine de konuşarak okula gitmesi gerektiğini, ben nasıl işe gidiyorsam onun da sorumluluğu olduğunu ve okula gideceğini anlattım. bu durumu 4 yaşta da yaşadım 5 yaşta da. bazen hala gitmek istemiyorum dediğinde olmaz senin okula gitmen lazım benim de işe diyorum ve şuan konuyu uzatmıyor. 4 yaş bir çocuğu okuldan almanız yanlış.
 
Aystkaramelmahkiyato .!.:
Babası nasıl biri? Mesela evde babası seni dinlemiyorsa, güzel doğru sözcükler söylemiyorsa bu yüzden seni dinlemiyor olabilir.
Genişletmek için tıkla...
Babasıyla iletişimimiz fena sayılmaz birbirimizi dinleriz aslında. Babasına göre Kızım beni daha çok otorite sayıyor bile diyebilirim
 
Gama Capella .!.:
Psikologlar da şaşırmış artık ne demek yollama o zaman ya bunlar diplomayı kasaptan mı alıyor? Asosyallik ve kaygılı bağlanma var gibi kızında. Kesinlikle çözülmesi gereken şeyler.
Genişletmek için tıkla...

Psikolog yollama demez okulun çocuğa uygun olmadığını sorun yaşadığını farkederse ilk önce kreş ile iletişime geçer sorunu çözmeye çalışırlar baktı ki çözülmüyor ve kreş çocuğa iyi gelmiyor o zaman başka kreşe göndermesini ister. Konu sahibi süreci iyi yönetmeye çalışmış ama yanlış bir terapiste denk gelmiş
 
-nemesis- .!.:
Allah askina hangi psikolog o agladiysa gondermeyin diyen? Bak ben acik öğretim cocuk gelisimi ogrencisiyim. Okuluda hobi olarak okuyorum oyle afaki bilgim yok yani ama ben bile biliyorum agladigi icin bir cocugun istediğinin yapilip odullendirilmemesi gerektigini...
Genişletmek için tıkla...
Aslında biraz eksik olmuş kreş öğretmeninin bi kaç olumsuz davranışı da etkili oldu psikoloğun bu yorumu yapmasında
 
4yaşına kadar sürekli sizinle olduysa böyle olması çok normal. Kreşten almamalıydınız zamanla alışacaktır ilk başta sizinle girseydi sonra siz dışarıda bekleseydiniz sizi istediği zaman görseydi 1-2saat orada zaman geçirseydi. Bunları yaptınızmı ? Yoksa direk saatlerce kreşte tek başınamı kaldı ?

4yaşa kadar ebeveyinsiz oyun gruplarına götürdünüzmü bunlar hep kreşe anaokuluna hazırlamak amaçlı yapılan şeyler.
 
Bu yaşına kadar çocuğunuza sert davrandığınız sesinizi yükselttiğiniz oldu mu
 
organiksebze .!.:
Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Benimde 4 yasina 2 ay kalan bir oğlum var . Benimkide hiç gitmek istemiyor kreşe kendini yere atıyor ağlıyor artık vicdanıma oynuyor anne beni bırakma deyip boynuma sarılıyor bırakmıyor
Psikolog bana bu sürecin normal olduğunu onu tekrar almaya geleceğimi söyleyip gitmemi söyledi.
Ogretmenide bunu söyledi ordan ne kadar erken ayrilirsam çocuk için o kadar iyi olacağından bahsetti çünkü bu süreç uzadıkça ikimiz için daha kötü olacağından bahsetti ki gerçekten öyle ama dik duruş gerekiyor gercekten zor ama ben gittikten sonra fotoğraf gönderiyorlar bakıyorum etkinlik yapıyor ağlamayı bırakmış uyum sağlamış sınıfa yaklaşık 2 ay olacak hergun ağlayarak gidiyor gülerek geliyor
Sizin öğretmen nasil bir tutum sergiledi
 
Calcifer .!.:

Psikolog yollama demez okulun çocuğa uygun olmadığını sorun yaşadığını farkederse ilk önce kreş ile iletişime geçer sorunu çözmeye çalışırlar baktı ki çözülmüyor ve kreş çocuğa iyi gelmiyor o zaman başka kreşe göndermesini ister. Konu sahibi süreci iyi yönetmeye çalışmış ama yanlış bir terapiste denk gelmiş
Genişletmek için tıkla...

Evet kesinlikle. Pek uğraşası yokmuş o kadar da seans ücreti alıyorlar. Bariz kızın sorunları var anneye bağımlılığı var oldukça içe kapanık büyüdükçe bu sorun büyür bireyselleşemez pek. Kendine güveni olmaz.
Sevdiği bir arkadaşı yok muydu mesela aynı kreşe gitse çok daha rahat ederdi mesela. Hiç arkadaş edinememiş üzücü.
Ben de anaokuluna başlarken çok içe kapanıktım başta çok üzülür eder ama sonra alışıyorsun arkadaş ediniyorsun vs. küçük kızın bu kadar kendilerini manipüle etmesine izin vermemeleri lazım , adaptasyon süreci yaşıyor sadece o yeri sevmezse başka yeri sever illa ki.
 
O nasıl psikolog? Kreşe gitmek istemeyince e gitmesin, kaka tutma problemi varsa e normal, kreş öğretmeninin olumsuz davranışı varmış e olsun, parkta misafirlikte yanımdan ayrılmıyor çocuklarla oynamıyor, e gitmesin oynamasın... Bu kişinin psikolog olduğundan emin misiniz? Meseleleri mesele etmezseniz mesele kalmaz gibi bir şey olmuş.
 
İyi de her çocuk okula ilk başladığında böyledir. Zamanla alışacak. Ne demek gönderme dedi ben de şaşırdım. Onun için almanız hiç iyi olmamış. Sizin için iyi olabilir ama çocuk için kötü.
Beraber vakit geçirin ortamlara girin. Herkese aynı tavsiyeyi veriyorum ama eğer ekran varsa gerçek hayatı algılayamıyor olabilir. Ekranı sıfırlayın birden.
 
organiksebze .!.:
Merhaba arkadaşlar.Aralık ayında 4 yaşına giren bir kızım var. Bana çok düşkün.Kreşe başlattım ancak hergün ağlayıp kendini yerlere atmasından ve öğretmeninin bi kaç garip tutumundan dolayı psikoloğumuza da danışarak kreşi bıraktık. Seneye devam etme kararı aldık. Evde ise durum pek iç açıcı değil. Devamlı yapma dediğim şeyleri yapma durumu var. Örneğin odasındaki duvar kağıdını yırtıyor uyarıyorum konuşuyorum söz veriyor özür diliyor.Ama bugun görüyorum ki tekrar başka yerden yırtmış. Bu ve benzeri örnekler gün içinde beni çok yıpratıyor. Bir diğer sorunumuz da insanlardan çok uzak davranması. Küçük bebek sayılacak bi çocuktan bile eğer sert davranışları varsa korkabiliyor. Eğer ortamda bu şekilde bi çocuk varsa Misafirlikte yanıma oturup gidene kadar asla kalkmıyor. Parkta bi çocuk oynama teklifinde bulunduysa genelde bana doğru kaçıp asla konuşmuyor onlar parktan gidene kadar da gidip oynamıyor. Ben teşvik edip yanına götürsemde fayda etmiyor. Tuvalet eğitimimizde çok zor geçti kaka tutma problemimiz vardı. Psikoloğa bunun içinde gittik ancak normal bi süreç dedi. Kısacası çoğu sahfamız zor ve aşılması güç geçiyor. Asosyal bi çocuk olmasını istemiyorum. Kendini ifade edebilen bi birey olması için devamlı karşıma alıp konuşuyorum ama başka ne yapabilirim bilmiyorum.Bu konuda çaresiz hissediyorum kendimi.
Genişletmek için tıkla...
Oyun terapisi deneyin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X