4 yaşındaki çocuğum bizi asla ama asla dinlemiyor

Arkadaşlar lütfen bana akıl verin, özet geçerek anlatacak olursam.. 4 yaşındaki çocuğumuz asla bizi dinlemiyor yemek yemeden tutun da el yıkamaya kadar oyuncaklarını toplamaya kadar her ama her şey çok büyük sorun. Asla sürekli bağıran anne baba olmak istemiyoruz ancak bağırsak da bagirmasak da durum hiç değişmiyor.
Çocuğumuzu gozumuzden sakiniyoruz, sevgimiz zaten sorgulanamaz ama öyle bir noktada ki şu an asla tek başına yemek yemiyor aşırı şekilde abartısız yemek seçiyor. en basit makarnayı bile ben yediriyorum kendine ki zaten yediği de makarna ve patatesten hiç abartmiyorum öteye gitmiyor. Corbasindan tutun en güzel tencere yemeklerine kadar evimizde her gün çok şükür yemek yapıyorum bir de umutla yapıyorum bin dua ediyorum yaparken yesin diye ama yok asla yemiyor.Cok yoruldum.

Daha az önce oyuncaklarını bilerek her yere attı hepsiyle 5 dakika oynadı bıraktı ve toplaması gerektiğini soyledik kendisine asla kabul etmedi 1 saat boyunca bağırdı çağırdı ağladı bana vurdu benim toplamam gerektigini söyledi asla elimi sürmedim en sonunda çöp poşetini getirip eğer oynadığın oyuncakları toplamadigin zaman ne yazık ki bunları ortadan kaldırmak gerektiğini kendisine soyledim kriz geçirdi bildiğiniz.En sonunda kucağımda uyudu içim gidiyor nasıl sözümü dinlettirebilirim kreşe giden bir çocuk ve kreşte üstünü de kendi giyiniyor oyuncaklarını da artık mecbur olduğu için topluyor vs...
Tabii ki bu yaşta ki çocuğumun mükemmel olmasını bekleyemem amacım da ol değil ama sorumluluk alması kendi kendine bir şeyler yapabilmesi.

Sonuç olarak pazartesi ilk isim kresteki öğretmenine de danışarak bir pedagog ile görüşmek olacak hem bana bir kaç eğitme tarzı için öneri verir hem çocuğuma yardımcı olur diye düşünüyorum. Kimisi bırakın ağlasın saatlerce diyor cevremdekiler ama o da çözüm değil inanın kalbim sıkışıyor artik

Dobra anne .!.:

Arkadaşlar lütfen bana akıl verin, özet geçerek anlatacak olursam.. 4 yaşındaki çocuğumuz asla bizi dinlemiyor yemek yemeden tutun da el yıkamaya kadar oyuncaklarını toplamaya kadar her ama her şey çok büyük sorun. Asla sürekli bağıran anne baba olmak istemiyoruz ancak bağırsak da bagirmasak da durum hiç değişmiyor.
Çocuğumuzu gozumuzden sakiniyoruz, sevgimiz zaten sorgulanamaz ama öyle bir noktada ki şu an asla tek başına yemek yemiyor aşırı şekilde abartısız yemek seçiyor. en basit makarnayı bile ben yediriyorum kendine ki zaten yediği de makarna ve patatesten hiç abartmiyorum öteye gitmiyor. Corbasindan tutun en güzel tencere yemeklerine kadar evimizde her gün çok şükür yemek yapıyorum bir de umutla yapıyorum bin dua ediyorum yaparken yesin diye ama yok asla yemiyor.Cok yoruldum.

Daha az önce oyuncaklarını bilerek her yere attı hepsiyle 5 dakika oynadı bıraktı ve toplaması gerektiğini soyledik kendisine asla kabul etmedi 1 saat boyunca bağırdı çağırdı ağladı bana vurdu benim toplamam gerektigini söyledi asla elimi sürmedim en sonunda çöp poşetini getirip eğer oynadığın oyuncakları toplamadigin zaman ne yazık ki bunları ortadan kaldırmak gerektiğini kendisine soyledim kriz geçirdi bildiğiniz.En sonunda kucağımda uyudu içim gidiyor nasıl sözümü dinlettirebilirim kreşe giden bir çocuk ve kreşte üstünü de kendi giyiniyor oyuncaklarını da artık mecbur olduğu için topluyor vs...
Tabii ki bu yaşta ki çocuğumun mükemmel olmasını bekleyemem amacım da ol değil ama sorumluluk alması kendi kendine bir şeyler yapabilmesi.

Sonuç olarak pazartesi ilk isim kresteki öğretmenine de danışarak bir pedagog ile görüşmek olacak hem bana bir kaç eğitme tarzı için öneri verir hem çocuğuma yardımcı olur diye düşünüyorum. Kimisi bırakın ağlasın saatlerce diyor cevremdekiler ama o da çözüm değil inanın kalbim sıkışıyor artik

Genişletmek için tıkla...

Aynısı görümcemin oğlunda var en azından siz çözüm arıyorsunuz o çocuktur diyor üstelik suçu başkasının çocuklarına atıyor bırakıyor ağlasın biz çekiyoruz ama kendi çocuğunu kendi çekmek zorunda biz değiliz sizi takdir ediyorum bilincinizden dolayı çocuk sizi üzüp kırarsa ceza verseniz de dinlemeyecek biliyorum ama şöyle denesiniz sizi üzünce mesafe koysanız hem bu hareketi yapıp hem de sıcak karşılama beklememesi gerektiğini anlar belki böyle çocuklar genelde anne babasına çektiriyor çünkü çocuklar aslında farkında çektiğinizn Allah yardımcınız olsun inşallah çok tatliş şekilde yola gelir yavrucak

Cocuklarimiz yasit degil benimki 2 yasinda ama yemek seciyor o da, doktorumuz yemek secmek cocuklar icn cok dogal bir surec faydalarini anladikca secmeyi birakirlar diye anlatmisti. Biz de sizin gibi (ustelik bir de yenidoganim var ustune kiskanclik eklendi yani) herseyi yapmaya, yedirmeye calisiyoruz.

Ama bikac gundur soyle birsey oldu, gectigimiz ayin 20sinde 2 yas randevumuzde doktor kan aldi eksikleri varsa tamamlayalim madem yemek yemiyor dedi.
Kan sonucu hersey yerli yerinde bir tek d vitamini sinirda cikti. Doktor d vitamini baslatti tekrar, 18 aylikken kesmistik.

D vitamini istahini acmaya basladi. (Benim cocugum sadece yemek secmiyor, sevdigi aburcuburlari yemeyecek kadar istahsizlasmisti)

Simdi aburcubur yemeden normal yemeklerini yemeye basladi, hala sebze seciyor ama mesela dun aksam bezelye yedi ilk kez ve isteyerek.

Nasil yedirdim?

Normal patatesli bezelye yemegi pisirmistim. Bezelyeleri icinden ayikladim (salcali yemek suyunu gorunce direkt hayir diyor) kutu kutu bir mama tabagi almistim ozensin diye, o tabaga smileyler yaparak dizdim ve yedi, soka girdim.


Oyuncak konusunu da o kresteyken oyuncaklarini kaldirin ve kendisine 1 en fazla 2 tane oyuncagi disarda birakin. Cok oyuncak olunca oynamiyorlar.

Bizde toplam 4 egitici oyuncak disarda duruyor, onlari gun icinde sadece oglen uykusuna yattiginda topluyorum. Gece kendisi cok sahane olmasa da masasinin ustune diziyor, atiyor diyelim daha dogrusu. Ama bunu asla hadi topla, toplamazsan oyuncaklarını atarim gibi sozlerle yapmadik. Ornek davranislarla verdik bu aliskanligi.

Tabi 4 yasin egitme sekli farkli olabilir, bu yazdiklarim bize pedagog onerisiydi.