İnanamıyorum.Birebir aynılarını yaşıyorum.Dünyada bir tek benim bebeğim böyle sanıyordum inanın.Kızım 2,5 aylıkken memeyi bıraktı,çok uğraştım aç bile bıraktım olmadı dönmedi.Çok üzüldüm mahvoldum.Emzirmeyi çok istiyordum psikolojim çöktü.Artık mücadele etmekten yoruldum ve neyse sağıp vereyim önemli olan anne sütü alması dedim emmemesini kabullendim.Biberon da istemiyor ki hanımefendi.Çok zor içiriyorum.Her beslenme saati krizle geçiyor.Belki sütün tadını sevmiyordur diye mama denedim.Yok mama da istemiyor.Çocuk beslenmek istemiyor resmen.Tüm gün aç nerdeyse.Uykuda bile içmiyor biberona uyanıyor.Şuan 3,5 aylık 1 aydır besleyecem diye canım çıktı.Meme reddi beslenme reddine dönüştü resmen.İşin kötüsü uykusu da çok kötü.Uyutamıyorum.Ayrıca kolik.3
ay geçti kolik gećmedi.Gerçi kolik mi huysuz mu onu da anlamadım.Doktorlara göre sağlıklı.Ama bence bir sıkıntı var çözemiyorum.Alerji diye süt ürünleri diyeti yaptım hiç bir şey değişmedi.Diyeti bozdum.Bakalım 4.ay sonu kilosu ne olacak.Bu gidişle bebeğim kilo kaybedecek diye de üzülüyorum.Ve sizin 8.ayda bile düzelmemiş bu durum.Çok üzüldüm.Demek ki benimde böyle gidecek
Uyumayan,beslenmeyen ve sabah akşam sürekli ağlayan bir kızım var.Rutin oluşturmaya çalışıyorum ama imkansız.Bebegim asla rutine uyamıyor.Tek bakıyorum ve dünyanın en zor bebeği benimki galiba.Bazen camdan atlamayı bile düşünüyorum ağlama krizlerinde.Bebeğime bakamıyorum.Sizinki bana göre yine iyiymiş.Benim 3 lü combo.Bebeğimin ne uyku ihtiyacı ne beslenmesi ne de ağlamamasını sağlayabiliyorum.Çok zor durumdayım.İlk bebeğim çok sakindi bu niye böylya
