ben ilk kullanmaya başladığım günleri anlatsam gül gül ölürsün. ağlaya ağlaya öğrendim. hiç süremeyeceğim herhalde diyordum. ama şimdi o kadar rahatım ki. ilk başlarda aynaları kontrol etmek, vitese odaklanmak, gaz, fren, direksiyon kontrolü, sinyal ver, yolu takip et, devamlı aynaları kontrol et... bu anlattıklarım bir araya gelince her şey birbirine karışıyordu. sonra insan alışıyor, düşünmeden aynalara bakıyor, debriyajı düşünmüyorsun bile.
sen şanslısın profesyonel bir hocadan ders alıyorsun.

ben kocamdan aldım. hatta bir gün yolu bulamadım ramazandı. tam 2,5 saat ankara'nın tüm sokaklarını gezdim. yine de evin yolunu söylemedi bana. eve geldiğimizde saat gece 2 buçuktu. ilk bir kaç sürüş zor. sonra hızla alışır iyi bir sürücü olursun.