- 22 Şubat 2021
- 54
- 45
- 3
Küçüklüğümden beri hep aynı sorunu yaşamaktan bıktım. Bir yerlere gideceğim zaman davet edeceğim insanların olmamasından, arayanım soranım olmamasından bıktım. Herkesin peşinde koşmaktan, hep arayan olmaktan, ben mesaj atmasam kimsenin bana yazmayacak olmasından da bıktım. Bu kadar silik bir insan olmayı hak ettiğimi düşünmüyorum. Kendime gram özsaygım kalmadı. Şu yaşına kadar arkadaş edinmeyi becerememiş, sosyal çevresi olmayan bir insan olmaktan gerçekten çok utanıyorum. Hiç benim gibi olup da sonradan değişen var mı? Geç sayılabilecek bir yaşa kadar hiç arkadaş dost edinememiş olup da sonradan kendini değiştirip arkadaş sahibi olanlar varsa lütfen deneyimlerini paylaşsın. Normal bir insan gibi yaşamak istiyorum, hepinizin normal bir şekilde edindiği arkadaşlıklar dostluklar bana lütuf gibi geliyor. Daha kaç yaşıma kadar kendime acıyacağım ve aynı acınası hayatı yaşamayı sürdüreceğim bilmiyorum. Artık gerçekten insan yerine konmak ve değer görmek istiyorum. Büyük ihtimalle bu konuyu bile kimse görmeyecek ya da görüp yazmayacak ama gene de içimi dökeyim dedim. Çünkü veryansın edebileceğim başka bir yer ya da kişi yok kendi kendimi yiyeceğim ya da yazıya dökeceğim.
Son düzenleme:
Sonra bir daha gidemedim maddiyattan dolayı zaten çok ciddi boyutta değildi sen de iyice araştırarak iyi bir uzmandan yardım alabilirsin. Bir de şöyle diyim en fazla 2 3 guvenebilecegin arkadaşın olur gerisi kalabalık gelir öyle çevresi çok olanlara bakma onlar kalabalığın içinde yalnızlar.
