30’dan sonra arkadaşlık , yalnızlık..

Madamu · Pazartesi 23:23

Herkese merhaba. Yaşadığım şehire 10 küsür yıl önce taşındık.31 yaşındayım.evliyim ve bir bebeğim var.Hic görüştüğüm bir kahve içmeye çıktığım arkadaşım yok.İnsanlardan bir şeyler göre göre etrafımdaki insanları azalta azalta kimse kalmadı.bu durumdan dolayı mutsuz değildim bir süre önceye kadar ancak bir süredir artık hiç hoşnut değilim.

Kızımın doğum günü vardı bu zaman diliminde bir kutlama yapsam çağıracak hiç arkadaşımın olmadığını farkettim ya akrabalar ya annemin arkadaşları dışında kimse yok etrafımda.Dogum günü bahanesiyle ne kadar yalnız olduğumu farkettim.

Yeniden bir çevre nasıl yapılabilir sizlerden yardım almaya geldim aslında.Sadece belirli insanlarla görüşe görüşe yeni kişilere hiç açık değilmişim meğer.Eskiden çok arkadaşım çok çevrem vardı birer birer insanlardan soğudum ve uzun yıllar önce böyle oldu.Görüselim diyen olursa bile ne yapacağımı bilmiyor çekingen kalıyorum hiç böyle değildim giriskendim.Nasıl böyle oldum bilmiyorum.İşim kendime ait işim kamuda ya da kurumsalda çalışmıyorum o yüzden iş arkadaşı çevrem de yok.Ne yapabilirim neden bu kadar çekingen kaldım nasıl yeniden bir çevre edinebilirim cekingenliğimi nasıl atabilirim bu konuda yazacaklarınız benim için kıymetli

Vasfiyeteyzeniz · Pazartesi 23:31

Çocuk bu konuda yardımcı oluyor aslında. Sitede oturuyorsanız bebekle inin parka ya da yakın bir parka. Ya da oyun grupları çok faydalı olur

Madamu · Pazartesi 23:37

Vasfiyeteyzeniz .!.:
Çocuk bu konuda yardımcı oluyor aslında. Sitede oturuyorsanız bebekle inin parka ya da yakın bir parka. Ya da oyun grupları çok faydalı olur

Bir kez oyun grubuna katıldık bebeğim 12 aylık henüz onu orda oyalayacagım diye canım çıktı açıkçası kimse de öyle pek arkadaş canlısı değildi önümüzdeki oyun gruplarına bakacağız artık bir süre sonra yeniden deneyeceğim oyun grubunu benim sohbetler yüzeysel kalıyor sanırım yüzeysel muhabbet edip geçiyorum.böyle de olunca devam etmiyor gerçi çok tanımadığımız insanlarla ne derinlikte sohbet edebiliriz onu da bilemedim şimdi

meraklimel · Pazartesi 23:39

Evet cocugunuzun arkadaslarinin annelerine yonelebilirsiniz, bagzi esnaflar musteriylede arkadas oluyor, kursa falan yazilin hem insan gormus olursunuz hemde belki yeni arkadaslar edinirsiniz veya komsulari gozlemleyin belki sizin kafaniza uygun birileri cikabilir? Biraz ugrasmak lazim yani, mesela kahve icme teklif etmek, etkinlik teklif etmek oturup beklersen insanlar gelmiyor sana… birde tekliflerede acik, insanlara acik olmak lazim…

Aysenimi · Dün 09:08

Madamu .!.:
Herkese merhaba. Yaşadığım şehire 10 küsür yıl önce taşındık.31 yaşındayım.evliyim ve bir bebeğim var.Hic görüştüğüm bir kahve içmeye çıktığım arkadaşım yok.İnsanlardan bir şeyler göre göre etrafımdaki insanları azalta azalta kimse kalmadı.bu durumdan dolayı mutsuz değildim bir süre önceye kadar ancak bir süredir artık hiç hoşnut değilim.

Kızımın doğum günü vardı bu zaman diliminde bir kutlama yapsam çağıracak hiç arkadaşımın olmadığını farkettim ya akrabalar ya annemin arkadaşları dışında kimse yok etrafımda.Dogum günü bahanesiyle ne kadar yalnız olduğumu farkettim.

Yeniden bir çevre nasıl yapılabilir sizlerden yardım almaya geldim aslında.Sadece belirli insanlarla görüşe görüşe yeni kişilere hiç açık değilmişim meğer.Eskiden çok arkadaşım çok çevrem vardı birer birer insanlardan soğudum ve uzun yıllar önce böyle oldu.Görüselim diyen olursa bile ne yapacağımı bilmiyor çekingen kalıyorum hiç böyle değildim giriskendim.Nasıl böyle oldum bilmiyorum.İşim kendime ait işim kamuda ya da kurumsalda çalışmıyorum o yüzden iş arkadaşı çevrem de yok.Ne yapabilirim neden bu kadar çekingen kaldım nasıl yeniden bir çevre edinebilirim cekingenliğimi nasıl atabilirim bu konuda yazacaklarınız benim için kıymetli

Bu yaştan sonra arkadaşı ne yapacaksın? Ben de aynı yaştayım.hiç aramıyorum valla.akrabalar varmış işte yeter zaten.

Vasfiyeteyzeniz · Dün 09:20

Aysenimi .!.:
Bu yaştan sonra arkadaşı ne yapacaksın? Ben de aynı yaştayım.hiç aramıyorum valla.akrabalar varmış işte yeter zaten.

Aaa olur mu bu yaştan sonra diye daha yaşı 30. Arkadaş çok çok önemli. Kız sen acaba arkadaşın yok diye mi böyle oldun. Sana biraz arkadaş çevresi mi yapsak

sufisentir · Dün 09:21

Ben yeni geldiğim şehirde 36 yaşında çok güzel arkadaşlar edindim.
Yani yaş geçti arkadaşı napicam diye düşünmeyin.
Şöyle bı kahve içmeye çıkmak kız kıza takılmak ayrı bence insan rahatlıyor.
Benim çocuğum yok gittiğim kurstan edindim arkadaş.
Cocugunuz kaç yaşında ?

Cui Bono · Dün 10:22

Dost edinme işi de nasip bence, her zaman denk gelmiyor.
Kendinizi yetersiz, eksik görmeyin lütfen. Denk gelmek ve enerjinin tutması, mesele bu.
İnsanlarla sohbet ederken de performans kaygısına düşmeyin, rahat olun, herkes herkesle anlaşacak diye bi şey yok, kafanıza göre birileri çıkarsa zaten arkadaşlık kurulur, gelişir.
Ben en yakın iki dostumu 30 yaşından sonra edindim mesela, yaşla hiç alakası yok.

Madamu · Dün 10:30

Aysenimi .!.:
Bu yaştan sonra arkadaşı ne yapacaksın? Ben de aynı yaştayım.hiç aramıyorum valla.akrabalar varmış işte yeter zaten.

Senin görüştüğün insanlar var dşye aramıyorsundur aysenimicim sonuç olarak onlar da arkadaş sayılır

Madamu · Dün 10:31

sufisentir .!.:
Ben yeni geldiğim şehirde 36 yaşında çok güzel arkadaşlar edindim.
Yani yaş geçti arkadaşı napicam diye düşünmeyin.
Şöyle bı kahve içmeye çıkmak kız kıza takılmak ayrı bence insan rahatlıyor.
Benim çocuğum yok gittiğim kurstan edindim arkadaş.
Cocugunuz kaç yaşında ?

12 aylık Suan. ay ne mutlu size çok sevindim adınıza

tiyatral_34 · Dün 11:51

Ben de öyleyim . 37 yaşındayım. Çocuğun arkadaşlarından edinilen arkadaşlıklar yüzeysel kalıyor ve konu annelikten başka birsey olmuyor . Ben de pes ettim artık sanırım böyle bitecek ömür. Çok hasretim dostluğa arkadaşlığa ama ne kadar iyi olsan da olmayınca olmuyor. Doğum günü olayına gelince abartmaya lüzum yok anane babaanne dede zaten çocuğa yetiyor .

Madamu · Dün 15:04

tiyatral_34 .!.:
Ben de öyleyim . 37 yaşındayım. Çocuğun arkadaşlarından edinilen arkadaşlıklar yüzeysel kalıyor ve konu annelikten başka birsey olmuyor . Ben de pes ettim artık sanırım böyle bitecek ömür. Çok hasretim dostluğa arkadaşlığa ama ne kadar iyi olsan da olmayınca olmuyor. Doğum günü olayına gelince abartmaya lüzum yok anane babaanne dede zaten çocuğa yetiyor .

Öyle yaptık zaten ama o an farkettim ne kadar yalnız olduğumu.denk gelen denk geliyor bize denk gelmiyor herhalde bir arkadaş yukarıda en yakın iki dostunu 30 dan sonra edindiğini söylemiş umudumuzu yitirmeyelim

emrasevercan · Dün 16:13

aynı durumdayım ben de. maalesef 40 yaşından sonra şehir değiştirdim. 2 sene dolacak gibi. hala burada kafa dengi arkadaşım yok ve sizi anlıyorum. herkes anne rolünde. onları da anlıyorum ama benim çocuğum yok. hem çocuklu kadınların dertleriyle ilgilenmediğim için, hem de çocuksuz yaşıtlarımla tanışamadığım için yalnızım. bu zor bir durum. benim ailem de yok burda.

Tahin Helva · Dün 16:30

Yalnızlık güzellemesi yapılır burada ama insan insana ihtiyaç duyuyor işin sonunda Çocuk varsa onun içinde iyi oluyor kesinlikle.
Biraz insan tanımaya istekli olmakla alakalı bu sanırım. Sürekli karşı taraftan adım beklememek, bazı şeyleri görmezden gelebilmek.
Kızım 9 yasinda onun küçüklüğünde parka götürürken tanıştığım ve kaç yıldır görüşmeye devam ettiğim bir arkadaşım var mesela.
Çocukların okullari da bana güzel insanlarla arkadaşlık etme ikmani sağladı. Ben çocukların okul dışı bir arada olmalarını önemsediğim için adım atan tarafta oldum bazısında.
İnsanlarla iletişim kurmaya kurmaya bazı şeylerle zorlanabilirsiniz tabi ama bunu da üstüne giderek çözebilirsiniz. Çocuk ortak bir nokta olabiliyor onun üzerinden gidebilirsiniz.

belgarion · Dün 23:42

emrasevercan .!.:
aynı durumdayım ben de. maalesef 40 yaşından sonra şehir değiştirdim. 2 sene dolacak gibi. hala burada kafa dengi arkadaşım yok ve sizi anlıyorum. herkes anne rolünde. onları da anlıyorum ama benim çocuğum yok. hem çocuklu kadınların dertleriyle ilgilenmediğim için, hem de çocuksuz yaşıtlarımla tanışamadığım için yalnızım. bu zor bir durum. benim ailem de yok burda.

Bana yazdığınıza istinaden, hiç arkadaşınız olmadığını şaşırmamalı (ne tesadüf ki), bundan sonra da olacağını sanmıyorum.

soralbeysu · Dün 23:45

Bende koskoca sitede oturuyorum 1 arkadas edinemedim çocukta olmayınca bende herkesin çocuğu var annelik camiasından dışlanmış gibiyim üzülüyorum ama napiym belkide sorun bende

gisla · Bugün 00:00

Benim annem 49 yaşında gittiği her yerde arkadaş bulur dağa bıraksak ayıyla konuşur sırtına biner yolu bulur öyle birisi ama ben de pek arkadaş canlısı değilimdir arkadaşım çok ama hepsi çocukluktan. Abim ablam kuzenler var çocukluk arkadaşları var. Üniversitede de dershaneden liseden tanıdığım insanlarla takıldım 2-3 kişi vardı muhabbetimin olduğu çok kapalıyım galiba. Bazen tanışıyorum yeni birileriyle ama çok zor geliyor arkadaşlık ilerletmek. Buluş et enerjimi veresim gelmiyor. Komşu desen müstakil evim site içinde de değil denk gelemiyoruz. 2 komşum var birinin kızını bazen kreş servisinden alıyorum. Biri de öyle kapıya geliyordu bir şey vermeye öküz olduğum için davet etmedim. Annemle eve geldik biriyle konuşuyor benim komşumu benden önce tanımış evden çalışınca iş arkadaşı da yok. Ben de hamileyim nasıl olacak doğunca kiminle arkadaş olacak çocuk acaba. Bi video var ya nolur bitanecik kişi getir diye ağlıyor bi bebe benim çocuğum o bebe olacak işte

emrasevercan · Bugün 00:25

belgarion .!.:
Bana yazdığınıza istinaden, hiç arkadaşınız olmadığını şaşırmamalı (ne tesadüf ki), bundan sonra da olacağını sanmıyorum.

arkadaşlarım memlekette kaldı. benim arkadaş bulamamam seçiciliğimden. sizin gibi ota çöpe kızan saçma sapan bir karakterim yok yani sizin gibi yabani değilim ama seçiciyim. benim gibi insanlar kaliteli dostluklar ara ama ben kasiyerle kavga etmem mesela. ya da gittiğim markette selamlaşırım güler yüzlüyümdür. insanlara kaba davranmam. insanları aşağılamam sizin gibi. biri bana tavsiye verdiğinde sizin gibi terslemem hatta kısa sürede samimi olurum. hayatıma almam. istesem kısa sürede 50 tane arkadaş edinirim. sosyal biriyim. benim kast ettiğim şey kalıcı arkadaşlık. yoksa sokağa çıkınca lojmanda ve diğer bloklarda gördüğüm her kadınla selamlaşıyorum. evime komşularım geliyor. onlar komşum arkadaşım değil :) sizin gibi yabani olsam onlar da gelmezdi. bence siz hala aynısınız. hala yabanisiniz.

belgarion · Bugün 00:32

He canim he

Endoplazmikretukulm · Bugün 00:32

Pandemi dönemi ev taşıdım. Istanbulda semt değiştirmek şehir değiştirmek gibi..eski mahallemde iyi kötü arkadaşlarım vardı. Birkaç kez gittik geldik sonra mesafeden kaynaklı koptuk gittik. Bu sitede 1 tane dahi girip çıktığım insan yok. Sitenin Parkında birkaç bayanla konuştum ama muhabbet orda kaldı. Çok üzülüyorum aslında. İnsanın 1 tane kafa dengi bir kahve içimlik oturacak arkadaşı olmaz mı...memlekete taşınmayı düşünüyorum artık.. oradaki çocukluk arkadaşlarımla bile bir araya gelsek sanki hiç ayrılmamışız gibi devam ediyoruz. 20 yılı geçti istanbulda yim. Kesinlikle memleketteki arkadaşlıklarım gibi burada arkadaşlık kuramadım. İş hayatımda oldu. İşten ayrılınca arkadaşlıklar bitti . . 2 çocuğum var. Büyük ilkokuldayken velilerle baya iyiydik. Okul bitti arkadaşlık bitti. Bi şekilde arkadaşlıklar bitiyor nedense. Rabbim iyilerle karsilaştirsin

30’dan sonra arkadaşlık , yalnızlık..

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Guru

İnsandan örülmüş duvarlar içindeyim.

Nirvana

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Nirvana

🩵🪽🫧❄️🐬🌊

Üye

Üye

Yeni Üye

🩵🪽🫧❄️🐬🌊

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency