30 yaş ve üzeri bekar bayanlar sohbet topiği...

Aylar oldu geçmedi umarım geçer bir gün tamamen.. sen iyisindir umarım.

geçiyor kızlar ya gerçekten öyle bir geçiyor ki Allah yüzüme bakmış da olmamış diyorsunuz. çok fazla istemiştim bende bi dönem böyle birini, hayatıma girdi alt üst etti ve çok şükür gitti. o zamanlar gitmesi ölüm gibiydi ama gitmeseydi şu andaki hiç bir şey olmayacaktı ve ben bir zamanlar olsun diye günlerce dua ettiğim şeyin iyi ki de olmamış şükürlerini yaşamayacaktım :) öyle günler gelecek ki sızısı dahi kalmayacak sende de emin ol.
 
geçiyor kızlar ya gerçekten öyle bir geçiyor ki Allah yüzüme bakmış da olmamış diyorsunuz. çok fazla istemiştim bende bi dönem böyle birini, hayatıma girdi alt üst etti ve çok şükür gitti. o zamanlar gitmesi ölüm gibiydi ama gitmeseydi şu andaki hiç bir şey olmayacaktı ve ben bir zamanlar olsun diye günlerce dua ettiğim şeyin iyi ki de olmamış şükürlerini yaşamayacaktım :) öyle günler gelecek ki sızısı dahi kalmayacak sende de emin ol.
Umarım benim de gerçekten yürekten iyiki olmamış dediğim zamanlar gelir. Acısı içimdeyken hiç geçmeyecek gibi geliyor. Bu insanı çok zorluyor.. teşekkür ederim cvbn için
 
Geçmişte çok daha zor günlerim oldu ama hiç bu kadar güçsüz olmamıştım. O zaman mücadele ettim umudum vardı. Şimdi hiç bsye dair umudum yok hayata düzeleceğine dair inancım yok. Yaş ilerleyince atlatmak daha mı zor oluyo? Tahammülümüz mu kalmamış? Daha mantıklı yaklaşmak gerekirken niye toparlanamiyorum toplayamıyorum. Bir ben miyim bu yaşta bu hale gelen?
 
Geçmişte çok daha zor günlerim oldu ama hiç bu kadar güçsüz olmamıştım. O zaman mücadele ettim umudum vardı. Şimdi hiç bsye dair umudum yok hayata düzeleceğine dair inancım yok. Yaş ilerleyince atlatmak daha mı zor oluyo? Tahammülümüz mu kalmamış? Daha mantıklı yaklaşmak gerekirken niye toparlanamiyorum toplayamıyorum. Bir ben miyim bu yaşta bu hale gelen?
Daha çok taze çünkü yaşananlar. Bana da çok saçma gelirdi ama cidden zaman herşeyin ilacı:)
 
Merhabalar,
Bende 30 yaşıma yen'i girdim. çok değil 4 ay öncede çok sevdiğim biriyle sözlüydüm ama kendisi bir buçuk yılık ilişkiyi birden bitirdi. neymiş hazır değilmiş evliliğe. tamam şimdi evlenmeyelim hazır olduğunda, işlerini yoluna koyunca evleniriz deyincede yok yüzde yüz emin değilmiş duygularından. korkuyormuş de bilmem ne. insan emin değilse duygularından niye sürpriz yapıp tek taş yüzük verir bi kadına.

Her neyse ilk aylarda boğazımda bi düğümle geziyordum gece gündüz. olur olmaz yerde ağlama atakları geçiriyordum. uykusuzluk, kilo verme derken resmen 3 ayda 5 yaş yaşlanmış gibi hissediyordum. bu hep böyle devam eder diye düşünüyordum ama sanırım şimdi daha iyim. tam olarak hala kalbimden atamadıysamda yavaş yavaş iyileşiyorum diyelim.

hiç bi zaman evlenme meraklısı olmadım ama yaş ilerledikçe insan hayatını paylaşabıleceği, huzur bulabileceği birini arıyor yanında. bide anne olma isteği ve geç kalma korkusu başlıyor.

sanırım konudan konuya atlamış gibi oldum ama içimi dökmeye ihtiyacım varmış demek ki. şu an trende oturuyorum ve bu topiği okuyorum. Hikayesi farkli ama endişe ve beklentisi ayni benim gibi bi sürü kadının yazılarını okuyorum. yanlız olmadığımı bilmek iyi geliyor:KK16:
 
Merhabalar,
Bende 30 yaşıma yen'i girdim. çok değil 4 ay öncede çok sevdiğim biriyle sözlüydüm ama kendisi bir buçuk yılık ilişkiyi birden bitirdi. neymiş hazır değilmiş evliliğe. tamam şimdi evlenmeyelim hazır olduğunda, işlerini yoluna koyunca evleniriz deyincede yok yüzde yüz emin değilmiş duygularından. korkuyormuş de bilmem ne. insan emin değilse duygularından niye sürpriz yapıp tek taş yüzük verir bi kadına.

Her neyse ilk aylarda boğazımda bi düğümle geziyordum gece gündüz. olur olmaz yerde ağlama atakları geçiriyordum. uykusuzluk, kilo verme derken resmen 3 ayda 5 yaş yaşlanmış gibi hissediyordum. bu hep böyle devam eder diye düşünüyordum ama sanırım şimdi daha iyim. tam olarak hala kalbimden atamadıysamda yavaş yavaş iyileşiyorum diyelim.

hiç bi zaman evlenme meraklısı olmadım ama yaş ilerledikçe insan hayatını paylaşabıleceği, huzur bulabileceği birini arıyor yanında. bide anne olma isteği ve geç kalma korkusu başlıyor.

sanırım konudan konuya atlamış gibi oldum ama içimi dökmeye ihtiyacım varmış demek ki. şu an trende oturuyorum ve bu topiği okuyorum. Hikayesi farkli ama endişe ve beklentisi ayni benim gibi bi sürü kadının yazılarını okuyorum. yanlız olmadığımı bilmek iyi geliyor:KK16:
Tam da konuya parmak bastın atlamış olmadın.. ne hissettiğini çok iyi anlıyorum. Hayal kırıklığı yaş ilerledikçe daha ağır geliyor. Paramparça oluyor insan. Yaşadıklarını yaşıyorum ben de. Kolay ağlayan insan içinde gözyaşı döken biri değildim. Şimdi nerede olursam olayım tutamıyorum yaşlarımı,dökülüveriyor birden. Çünkü içim paramparça darmadağın oldum ben. İlk kez biriyle evlenmeyi düşündüm ki bu fikri o aşıladı bana ama ben tüm güvenimi sevgimi verdiğim anda bırakıp gitti. Böyle yüksekten birden bırakır gibi.. her parçam bir yere dağıldı. Niye böyle oldu bilmiyorum neden bu kadar yaralandım o beni niye böyle bıraktı kafamda bir sürü soru ve artık umudum yok hayalim yok geleceğim yok sanki. Her şey koca bir hiç gibi.. yaşıyorum öylesine buna yaşamak denirse.. umarım iyileşiriz..
 
Merhabalar,
Bende 30 yaşıma yen'i girdim. çok değil 4 ay öncede çok sevdiğim biriyle sözlüydüm ama kendisi bir buçuk yılık ilişkiyi birden bitirdi. neymiş hazır değilmiş evliliğe. tamam şimdi evlenmeyelim hazır olduğunda, işlerini yoluna koyunca evleniriz deyincede yok yüzde yüz emin değilmiş duygularından. korkuyormuş de bilmem ne. insan emin değilse duygularından niye sürpriz yapıp tek taş yüzük verir bi kadına.

Her neyse ilk aylarda boğazımda bi düğümle geziyordum gece gündüz. olur olmaz yerde ağlama atakları geçiriyordum. uykusuzluk, kilo verme derken resmen 3 ayda 5 yaş yaşlanmış gibi hissediyordum. bu hep böyle devam eder diye düşünüyordum ama sanırım şimdi daha iyim. tam olarak hala kalbimden atamadıysamda yavaş yavaş iyileşiyorum diyelim.

hiç bi zaman evlenme meraklısı olmadım ama yaş ilerledikçe insan hayatını paylaşabıleceği, huzur bulabileceği birini arıyor yanında. bide anne olma isteği ve geç kalma korkusu başlıyor.

sanırım konudan konuya atlamış gibi oldum ama içimi dökmeye ihtiyacım varmış demek ki. şu an trende oturuyorum ve bu topiği okuyorum. Hikayesi farkli ama endişe ve beklentisi ayni benim gibi bi sürü kadının yazılarını okuyorum. yanlız olmadığımı bilmek iyi geliyor:KK16:

Tam da konuya parmak bastın atlamış olmadın.. ne hissettiğini çok iyi anlıyorum. Hayal kırıklığı yaş ilerledikçe daha ağır geliyor. Paramparça oluyor insan. Yaşadıklarını yaşıyorum ben de. Kolay ağlayan insan içinde gözyaşı döken biri değildim. Şimdi nerede olursam olayım tutamıyorum yaşlarımı,dökülüveriyor birden. Çünkü içim paramparça darmadağın oldum ben. İlk kez biriyle evlenmeyi düşündüm ki bu fikri o aşıladı bana ama ben tüm güvenimi sevgimi verdiğim anda bırakıp gitti. Böyle yüksekten birden bırakır gibi.. her parçam bir yere dağıldı. Niye böyle oldu bilmiyorum neden bu kadar yaralandım o beni niye böyle bıraktı kafamda bir sürü soru ve artık umudum yok hayalim yok geleceğim yok sanki. Her şey koca bir hiç gibi.. yaşıyorum öylesine buna yaşamak denirse.. umarım iyileşiriz..
allah böyle bi anda bırakıp giden erkeklerin topunun belasını versin yaa çok sinir oluyorum vallahi birbirine benzer hikayeler duydukça.. herkes mi böyle olur yaa:bicak:
 
allah böyle bi anda bırakıp giden erkeklerin topunun belasını versin yaa çok sinir oluyorum vallahi birbirine benzer hikayeler duydukça.. herkes mi böyle olur yaa:bicak:
Amiiiiiiin amiiiiiiin. Hiç bela okumazdım aylardır dilimden düşürmez oldum. Çok varmış bunlardan cook. Ben de burda farkettim. Ne yaptığının farkında değil bunlar hayatları nasıl parçaladıklarını bilmiyolar. Kendileri de paramparça olurlar inşallah
 
Tam da konuya parmak bastın atlamış olmadın.. ne hissettiğini çok iyi anlıyorum. Hayal kırıklığı yaş ilerledikçe daha ağır geliyor. Paramparça oluyor insan. Yaşadıklarını yaşıyorum ben de. Kolay ağlayan insan içinde gözyaşı döken biri değildim. Şimdi nerede olursam olayım tutamıyorum yaşlarımı,dökülüveriyor birden. Çünkü içim paramparça darmadağın oldum ben. İlk kez biriyle evlenmeyi düşündüm ki bu fikri o aşıladı bana ama ben tüm güvenimi sevgimi verdiğim anda bırakıp gitti. Böyle yüksekten birden bırakır gibi.. her parçam bir yere dağıldı. Niye böyle oldu bilmiyorum neden bu kadar yaralandım o beni niye böyle bıraktı kafamda bir sürü soru ve artık umudum yok hayalim yok geleceğim yok sanki. Her şey koca bir hiç gibi.. yaşıyorum öylesine buna yaşamak denirse.. umarım iyileşiriz..

ne kadar benzer bi şekilde ruhumuz yaralanmış. bende kendimi derin, karanlık bi kuyuya atılmış gibi hisediyorum.

İlk başlarda sürekli kendimi suçladım yeterince iyi olmadım o yüzden böyle oldu diye. ama aslında her şeye "olur" diyen bendim yeterki o mutlu olsun. kaybetmekten korktuğum için sanırım. şimdi düşünüyorumda bi erkeğe bu kadar sevgi göstermekte doğru değilmiş.

şimdi 4 ay oldu sanırım biraz daha iyim. yavaşta olsa iyileşme belirtileri görmek biraz umut veriyor.
başlarda sanki onu kararını değiştirebilecekmişim gibi dil döktüm. halbuki bi erkek 33una gelmişse ve bi kadına "belki kimse senin gibi beni sevmeyecek, belki büyük bi hata yapıyorum. ama seni kaybetmeyi göze alıyorum" diyorsa işte böyle bi adamı değiştiremezsin. bunları bile bile hala aklımdan çıkmaması acı veriyor ama artık kabullendim belkide o yüzden birazda olsa daha iyi hissediyorum.

umarım sende yavaş yavaş azda olsa daha iyi hissetmeye başlarsın. bi yerde okumuştum
"çoğu yaralar zamanla iyileşir. zamanla iyileşemeyen yaralarlada yaşamayı öğreniyor insan". bu sözü kendime sürekli hatırlatıyorum.
 
allah böyle bi anda bırakıp giden erkeklerin topunun belasını versin yaa çok sinir oluyorum vallahi birbirine benzer hikayeler duydukça.. herkes mi böyle olur yaa:bicak:

doğru söyluyorsun benzer hikayeler okudukça şaşıyor insan.
tek bedduam ayni şekilde acı çekmesi. ne daha az ne daha çok ama ayni şekilde. yada allahından bulsun diyelimde boşverelim :KK15:
 
X