- 17 Temmuz 2011
- 17.857
- 3.525
-
- Konu Sahibi AngelHeart
- #45.481
Teşekkürler,siz. Kendinizi tanıtmanız gerekiyor:) hangi şehir meslek vs.
Teşekkürler,siz. Kendinizi tanıtmanız gerekiyor:) hangi şehir meslek vs.hoşbulduum:) nasılsınız
bankacıydım fakat yolum ayrıldı bir süre önce.. şu an çalışmıyorum kararsız ve karamsar bir dönemden geçiyorum k.k ya da uzun bir süredir girmiyodum bu akşam yine karamsar ruh hali ile battaniye altı çay keyfi yaparken aklıma geldi k.k... sizinle konuşmak nasipmiş :)Teşekkürler,siz. Kendinizi tanıtmanız gerekiyor:) hangi şehir meslek vs.
merhaba.. öncelikle mutluluklar:) maalesef beni bu konudan soğutan insanlarla karşılaştım şimdiye kadar kendimi beyazlar içinde bile hayal edemiyorum artık.uımarım geçici bir süreçtir. :)Arkadaşlar bu topiği aslında bir ara baya takip ettim yazmadan, en son okuduğumda hala ufukta hiç bir şey göremeyen bekar biriydim, şimdi gezinirken yine karşılaştım yazayım dedim. Ben de 33 yaşımdayım, evleneli 1 ay oluyor. Biraz açıkçası ben de ümidimi kaybetmiştim ancak evliliğim gerçekten herşeyin zamanını beklediğine bir örnek gibi. Ben 3.5 yıldır bir üniversitede görevliyim, büyük bir binamız var, ben 2. kattayım eşim ise 4. katta (imiş). Benim de 4. kata bir çok kez işim düşmüştür, muhtemelen defalarca aynı merdivenlerde karşılaşmışızdır. Normalde de fakültede genelde insanlar birbirini tanır. Ancak ben eşimi 6 ay öncesine kadar ne gördüm ne de ismini duydum, hem de o da 15 yıldır burada çalışıyormuş. Ama ilk 3 sene hiç görmemişim adamı, ta ki bir arkadaş gelip böyle biri var tanımak ister misin diyene kadar. Tanıdım ben de, (hem de bu tanıştırma işlerinden de artık yorulmuş ve bir daha yok öyle gidip tanışma ile olmayacak bu iş demişken) normalde çok seçici, özgürlüğüne düşkün, dünyayı gezmeyi hedeflemiş bir insan olarak kendimden beklenmeyecek bir performansla, tanışmadan sonraki 5. ayda artık evliydim. Eşim de 41 yaşında, çok şükür bir sıkıntımız yok inşaallah da olmaz. Velhasılı "bekarım, böyle gider", "ne zaman çıkacak karşıma" gibi sorularınızı düşünmektense anı yaşamanızı ve evlenmeden önce gönlünüzce bekarlığın tadını çıkarmanızı öneririm, zaten tarih zamanı gelince evlilikten kaçamayacaksınız bile :)
Tebrik ederim, sizin için sevindim, mutluluğunuz daim olsun. Biz de kısmet olarak bakıyoruz bu işlere zaten, hayırlısı olsun inş.Arkadaşlar bu topiği aslında bir ara baya takip ettim yazmadan, en son okuduğumda hala ufukta hiç bir şey göremeyen bekar biriydim, şimdi gezinirken yine karşılaştım yazayım dedim. Ben de 33 yaşımdayım, evleneli 1 ay oluyor. Biraz açıkçası ben de ümidimi kaybetmiştim ancak evliliğim gerçekten herşeyin zamanını beklediğine bir örnek gibi. Ben 3.5 yıldır bir üniversitede görevliyim, büyük bir binamız var, ben 2. kattayım eşim ise 4. katta (imiş). Benim de 4. kata bir çok kez işim düşmüştür, muhtemelen defalarca aynı merdivenlerde karşılaşmışızdır. Normalde de fakültede genelde insanlar birbirini tanır. Ancak ben eşimi 6 ay öncesine kadar ne gördüm ne de ismini duydum, hem de o da 15 yıldır burada çalışıyormuş. Ama ilk 3 sene hiç görmemişim adamı, ta ki bir arkadaş gelip böyle biri var tanımak ister misin diyene kadar. Tanıdım ben de, (hem de bu tanıştırma işlerinden de artık yorulmuş ve bir daha yok öyle gidip tanışma ile olmayacak bu iş demişken) normalde çok seçici, özgürlüğüne düşkün, dünyayı gezmeyi hedeflemiş bir insan olarak kendimden beklenmeyecek bir performansla, tanışmadan sonraki 5. ayda artık evliydim. Eşim de 41 yaşında, çok şükür bir sıkıntımız yok inşaallah da olmaz. Velhasılı "bekarım, böyle gider", "ne zaman çıkacak karşıma" gibi sorularınızı düşünmektense anı yaşamanızı ve evlenmeden önce gönlünüzce bekarlığın tadını çıkarmanızı öneririm, zaten tarih zamanı gelince evlilikten kaçamayacaksınız bile :)
bankacıydım fakat yolum ayrıldı bir süre önce.. şu an çalışmıyorum kararsız ve karamsar bir dönemden geçiyorum k.k ya da uzun bir süredir girmiyodum bu akşam yine karamsar ruh hali ile battaniye altı çay keyfi yaparken aklıma geldi k.k... sizinle konuşmak nasipmiş :)
hayır çalışmıyorum kafamı dinliyorum şu anda:) çok zorlu, yorucu yıllar geçirdim birkaç yere başvurum oldu ama sektör değişikliği istiyorum açıkçası acele karar vermek istemiyorum işinde mutlu olmak çok önemli. siz çalışıyormusunuzEvet:) Kpss mi çalışıyorsunuz.
İnşaallah nasibiniz en kısa zamanda, en hayırlı ve afiyetli şekilde sizi bulsun kızlar :) Ama unutmayın o zamana kadar hayatın tadını çıkarın ve bir an bile ümitsiz kalmayın...
Biraz es iyi gelir:) Evet. Hukukçuyum ben. Otuz yaşındayım.hayır çalışmıyorum kafamı dinliyorum şu anda:) çok zorlu, yorucu yıllar geçirdim birkaç yere başvurum oldu ama sektör değişikliği istiyorum açıkçası acele karar vermek istemiyorum işinde mutlu olmak çok önemli. siz çalışıyormusunuz
aynen herşeye es verdim bu ara. kendimi dinliyorum sorguluyorum hayallerim neydi ne elde ettim neden böyle oldu diye.. cevabını bulamadığım sorular soruyorum olsun bu da gerekiyor bazen.:)
Hosgeldinmerhaba arkadaşlar. 32 yaşında kronik bir bekarım bende :) topiği gördüm geldim
senelerdir yapıyorum ama doğru cevapları bulamadım henüz :)) şu dönemde yhaptığım en zoru:)))Biraz felsefe de iyi gelir:)
hoşbuldum:)Hosgeldin
Felsefede önemli olan cevap vermek yerine soru sormak değil mi zaten, sen sormaya devam et:)senelerdir yapıyorum ama doğru cevapları bulamadım henüz :)) şu dönemde yhaptığım en zoru:)))
Tatlı insan, yazdıklarına katılıyorum.Selamlar hepinize :) umarım herkes iyidir. Herkesin keyfi yerindedir
Bende bir halsizlik bir kırıklık almış gidiyor. Havalar bir soğuk bir sıcak ondan herhalde.
Kızlar ben sizlere bir konuda fikrinizi sormak istiyorum. Şimdiye kadar benim karşıma doğru insan hiç çıkmadı (malum yaş 34 ve ben bekarım). Benim bir süredir çevremde gözlemlediğim birşey var. Affınıza sığınarak söylüyorum ki benim için herşeyin bir vakti, doğru zamanı vardır. Şunu da söyleyeyim herkesin doğrusu yanlışı kendine göre şekillenir. Bu yüzden benim gibi olmayanları da ayıplamıyorum kınamıyorum. Ama artık bende bir kusur mu var diye düşünmeye başlamama ramak kaldı.
Neden mi?
Evlilik öncesi yakınlaşmalara veya birlikteliklere ben kendi hayatımda karşıyım. Bunun doğru zamanda olması gerektiğini savunuyorum. Çünkü böyle gördüm böyle yetiştim.
Ama sanki artık bu durum kalmadı gibi. Ya da ben mi yanlış yorumluyorum. Fikirlerinizi bu konudaki düşüncelerinizi sormak istiyorum. Acaba vakti gelsin diye diye beklemek hata mı?Aydınlatın beni nolur? Ben çok mu geri kafalı kaldım acep?
Bence vakti saati gelmeden nikah / evlilik olmaz!Sence bu evliliği hızlandıran birşey mi deryacım?
Ben oylamıştım.''Hazır Yufka ile Börekler'' Oylaması başlamıştır..Oylamaya Katılmak için Linki Tıklayın!!
2 oy kullanma hakkınız bulunmaktadır..
Hazır Yufka ile Börekler
değilim.Selam kızlar nerelerdesiniz. Filo izinli misin. @minerva1988
yeşil elma, hoş geldin.merhaba arkadaşlar. 32 yaşında kronik bir bekarım bende :) topiği gördüm geldim
düşüncelerimi kuvvetlendiren bir örnek daha!!!Arkadaşlar bu topiği aslında bir ara baya takip ettim yazmadan, en son okuduğumda hala ufukta hiç bir şey göremeyen bekar biriydim, şimdi gezinirken yine karşılaştım yazayım dedim. Ben de 33 yaşımdayım, evleneli 1 ay oluyor. Biraz açıkçası ben de ümidimi kaybetmiştim ancak evliliğim gerçekten herşeyin zamanını beklediğine bir örnek gibi. Ben 3.5 yıldır bir üniversitede görevliyim, büyük bir binamız var, ben 2. kattayım eşim ise 4. katta (imiş). Benim de 4. kata bir çok kez işim düşmüştür, muhtemelen defalarca aynı merdivenlerde karşılaşmışızdır. Normalde de fakültede genelde insanlar birbirini tanır. Ancak ben eşimi 6 ay öncesine kadar ne gördüm ne de ismini duydum, hem de o da 15 yıldır burada çalışıyormuş. Ama ilk 3 sene hiç görmemişim adamı, ta ki bir arkadaş gelip böyle biri var tanımak ister misin diyene kadar. Tanıdım ben de, (hem de bu tanıştırma işlerinden de artık yorulmuş ve bir daha yok öyle gidip tanışma ile olmayacak bu iş demişken) normalde çok seçici, özgürlüğüne düşkün, dünyayı gezmeyi hedeflemiş bir insan olarak kendimden beklenmeyecek bir performansla, tanışmadan sonraki 5. ayda artık evliydim. Eşim de 41 yaşında, çok şükür bir sıkıntımız yok inşaallah da olmaz. Velhasılı "bekarım, böyle gider", "ne zaman çıkacak karşıma" gibi sorularınızı düşünmektense anı yaşamanızı ve evlenmeden önce gönlünüzce bekarlığın tadını çıkarmanızı öneririm, zaten tarih zamanı gelince evlilikten kaçamayacaksınız bile :)