Anne olmadım, anneleri tarafından itilip kakılmış çocuklarla çalıştım mesleğim gereği. Siz psikolog oldunuz mu? İşin diğer tarafını biliyor musunuz yani? Annesiniz annenin bıkkınlığını desteklemeye çalışıyorsunuz anlıyorum, ben de diyorum tekse bunalmışsa bezmiş hissetmesi normal. Ama bu hayata o çocuk kendi isteğiyle gelmediyse bıkkınlığın muhatabı da o değil.Siz anne olduzmu
Bana mı diyorsunuz bunu? Anne olunca size çocuğunuzu itme, düşürme yetkisi veriliyor yani. Güzel kafalar, güle güle kullanın.Sakın ol canım Anne Olduğun zaman anliyacaksin püf noktayi ..
Acısını da çocuklarından mı çocukların mı çıkarıyorsun yazık ya çocuklaraAdetleri böyleymiş eşimin ailesinin .eşim tek çocuk kayınvalidem kanser geçirmiş torunları ona can veriyormuş, yanında olmalıymış ,bense bu durum yüzünden kafayı yedim Mutsuz ,değersiz hırçın bi insan haline dönüştüm .yaşamak istemediğim bir hayatın içinde kaldım . İçgüveysi gibiyim .
Çocuğunuz itip düşürüp kardeşine sakin anlayışlı davranmasını mı bekliyorsunuz? Çocuk ne görürse onu yaparKızım 3 yaşında duygularının farkına yeni yeni varıyor gibi , ama duygularını nasıl kontrol edeceğini bilmiyor sanırım . Bana çok sarıyor kardeşi 15 aylık üstüne çullanıyor kıskançlık olabilir. Kızım çekil diyorum yok tüm gücüyle atlıyor üstüne savurup atıyorum.sonra elimde telefon varken benim diye bağırıyor çekil diyorum defalarca hırçın şekilde saldırıyor bu tarz konularda sinirlenip itiyorum düşüyor küserek kaçıyor ağlıyor ,yani kaynanayla kayınpederle yaşıyorum denetim ekibi gibi tepemdeler o da beni geriyor .kızım bende soğur mu diye üzülüyorum bi yandan . Kaynanamda bunu ima eden laflar sokuyor arada . Eşim yurt dışında olduğu için onların eline kaldım gibi bu beni çok stres yapıyor .çocukları düzene sokmaya çalışırKen iyice batırıyorum. Bi girdabın içinde gibiyim .kaynanam iki yüzlüdür kocasına beni fiştekler gelir bana içten dostane davranır anlatamam. her fırsatta arkamdan konuşuyor yan odadayken beni çekiştiriyor duyuyorum ama bişey diyemiyorum .içinden çıkılmaz bi haldeyim tek bildiğim çocuklarım benim en değerli varlıklarım ama onları üzüyorum kendimden nefret etmeye başladım .bu işin içinden nasıl çıkabilirim
Anası itip kakabilsin el kadar bebeyi ama biz anasına bi şey demeyelim hoşgörü gösterelim peki.Siz anne olduzmu
Ben anne değilim ne bilcem, sen anne misin bi kontrol et bakiimAnası itip kakabilsin el kadar bebeyi ama biz anasına bi şey demeyelim hoşgörü gösterelim peki.
Konuya ilk yazdiarimi okuyun ne demek istediğimi anliyacaksiniz başta zaten herşeyi söyledikBana mı diyorsunuz bunu? Anne olunca size çocuğunuzu itme, düşürme yetkisi veriliyor yani. Güzel kafalar, güle güle kullanın.
Kreşe gönderin çocuğu, siz de psikiyatriye gidin siz yaslaninca çocuğunuzda sizi itip kakar odesirsiniz!!!Kızım 3 yaşında duygularının farkına yeni yeni varıyor gibi , ama duygularını nasıl kontrol edeceğini bilmiyor sanırım . Bana çok sarıyor kardeşi 15 aylık üstüne çullanıyor kıskançlık olabilir. Kızım çekil diyorum yok tüm gücüyle atlıyor üstüne savurup atıyorum.sonra elimde telefon varken benim diye bağırıyor çekil diyorum defalarca hırçın şekilde saldırıyor bu tarz konularda sinirlenip itiyorum düşüyor küserek kaçıyor ağlıyor ,yani kaynanayla kayınpederle yaşıyorum denetim ekibi gibi tepemdeler o da beni geriyor .kızım bende soğur mu diye üzülüyorum bi yandan . Kaynanamda bunu ima eden laflar sokuyor arada . Eşim yurt dışında olduğu için onların eline kaldım gibi bu beni çok stres yapıyor .çocukları düzene sokmaya çalışırKen iyice batırıyorum. Bi girdabın içinde gibiyim .kaynanam iki yüzlüdür kocasına beni fiştekler gelir bana içten dostane davranır anlatamam. her fırsatta arkamdan konuşuyor yan odadayken beni çekiştiriyor duyuyorum ama bişey diyemiyorum .içinden çıkılmaz bi haldeyim tek bildiğim çocuklarım benim en değerli varlıklarım ama onları üzüyorum kendimden nefret etmeye başladım .bu işin içinden nasıl çıkabilirim
E ben de sizin yazdığınızı beğendim zaten ilk başta. Sonrasında konuyu benim anneliğime getirerek "eheheh anne olunca anlarsın" tavrına büründünüz yaptığı normalmiş gibi.Konuya ilk yazdiarimi okuyun ne demek istediğimi anliyacaksiniz başta zaten herşeyi söyledik
Sakın ol canım Anne Olduğun zaman anliyacaksin püf noktayi ..
Seninle aynı durumu yaşıyorum ama o çocuga sen sakin ol sabırla bagırma sevgiyle yaklaş güzelce söyle o gene aynı şeyleri yapsa da vazgeçme sabırlı ol sonuçta 3 yaşında küçük bir bebek o herşeyi yapabilir öyle düşün kardeşine sevgiyle yaklaştır sen onla ilgilenirken birlikte yapmaya çalışın kucağına ver sevdir esirgeme bebeği ondan. Herkese olan öfkeni o garipten çıkarmaKızım 3 yaşında duygularının farkına yeni yeni varıyor gibi , ama duygularını nasıl kontrol edeceğini bilmiyor sanırım . Bana çok sarıyor kardeşi 15 aylık üstüne çullanıyor kıskançlık olabilir. Kızım çekil diyorum yok tüm gücüyle atlıyor üstüne savurup atıyorum.sonra elimde telefon varken benim diye bağırıyor çekil diyorum defalarca hırçın şekilde saldırıyor bu tarz konularda sinirlenip itiyorum düşüyor küserek kaçıyor ağlıyor ,yani kaynanayla kayınpederle yaşıyorum denetim ekibi gibi tepemdeler o da beni geriyor .kızım bende soğur mu diye üzülüyorum bi yandan . Kaynanamda bunu ima eden laflar sokuyor arada . Eşim yurt dışında olduğu için onların eline kaldım gibi bu beni çok stres yapıyor .çocukları düzene sokmaya çalışırKen iyice batırıyorum. Bi girdabın içinde gibiyim .kaynanam iki yüzlüdür kocasına beni fiştekler gelir bana içten dostane davranır anlatamam. her fırsatta arkamdan konuşuyor yan odadayken beni çekiştiriyor duyuyorum ama bişey diyemiyorum .içinden çıkılmaz bi haldeyim tek bildiğim çocuklarım benim en değerli varlıklarım ama onları üzüyorum kendimden nefret etmeye başladım .bu işin içinden nasıl çıkabilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?