- Konu Sahibi kitapkurdu1991
-
- #61
Etüt merkezleri var çocuğu okul çıkışında alıyor akşama kadar bakıyor oyun saati ders saati vs var 2-3 saatTek çocuğum var ve çalışmıyorum. Çocuğu okuldan sonra alıp bakacak kimse yok.Çalışan hanımlar nasıl hallediyor anlamıyorum. Ben çalışamayan kadinlardanim.Kaynanam dibimde ama zorla da cocuk baktiramam ki.
Sinirlerim zıpladı başlığa.Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?
Ev hanımları sürekli ev işi yapıp sinirli olmuyor yanlız3 yaşında sürekli ev işi yapan sinirli bir anneyle büyümektense , 3 yaşında okula gitmeyi tercih edersin. Annen eve geldiginde senle ilgileniyorsa , saglıklı beslenebiliyorsan , anne babanla kaliteli vakit geçiriyorsan şanslısın. Kim ne derse desin iyi bir sağlık , iyi bir eğitim hizmeti almak için, istediklerinin olması için para lazım. Ben kızım 3.5 yaşında işe basladım.tam gün okula vermedim annem ve biz eşimle dönüşümlü evden calısıyoruz okula yarım gün verdim. Zor mu zor , kendime vakit ayıramıyorum hiç Pişman mıyım hayır. İsteyen istedigi tweti atsın. Her şey bu kadar pahalanırken , insanlar keyfi değil mecburiyetten calısırken gerçeklerden bu denli uzak twetler bana cok sacma geliyor. İleri de kızımın eğitimine , sağlığına bütçe yok demektense anneannesiyle ya da okulda vakit geçirmesini tercih ediyorum. Bu gün bir devlet hastanesinde muayne randevusu almak bile cok zor bu sartlarda en ucuz muaynesi 2-3 bin tl olan doktora tek maasla ne kadar gidebilirsin ya da yıllık ciddi paralar vererek nasıl tek maasla özel saglık yaptırıcan.
Bizim bi arkadaş aynı bahsettiğiniz yaşlardaki okula giden çocuğunu çıkışta alıp biraz parkta oynatıp annesi gelene kadar bikaç saati ilgilenecek bi kadın bulmuştu. Örnek veriyorum bakıcı 15 alıyorsa o 5 veriyordu. Bakan kadını da çok etkilemiyordu zaten 3 saat gibi bi şey. Ek gelir olarak gayet mantıklı. Siz de böyle birini bulabilirsiniz.Mesleği sormuyorum ama ben. Çocuğu nere bırakıyorlar. Kreş yaşı değil okuldan sonra bakacak kimse yok nasıl ayarlıyor diye sormusum. İşte anlayamazsın diyor. Anlamıyorum evet. Ben çözemedim çünkü. Okuldan sonra bu çocuk evde tek başına mı kalacak beş yaşında anasinifina gidiyor. Kreşler zaten çok pahali.calissan kreşe vereceksin parayı muhtemelen.Seneye okula gidecek ve saat üç de gelecek. Altı yaşındaki çocuğu nereye birakiyorlar? Saat üçte gidip okuldan alan yoksa çocuk ne yapıyor?Düzgünce bir şey sormusum cevap arabesk ve çözümü de yok.
Çocuk dediğin zaten sabahın köründe kalkar. Çünkü 20.00 bilemedin 21.00da uyumuş olur. Uyanıp kendi gibi bıdıklarla takılacağı, oyun oynayacağı bir yer onu hem eğlendirir hem de geliştirir. Bu tweet kafasındaki adamların kadın kendi ayakları üzerinde duracak diye ödü kopuyor. Çünkü ekonomik kaygılar olmadan yanlarında tutamayacaklarını biliyorlar.Başlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?
Sabah 8:30 gibi esim krese birakiyor, benim calisma saatlerim 7-16:00 arasi. 16:30 da cocuklari kresten alip eve geciyorum 17:30 da aksam yemegi. Oyun oynama ortalik toplama, 7:30 gibi aksam uykusu. Sabah 6:30 da kalkis tekrardan
Etüt merkezleri var çocuğu okul çıkışında alıyor akşama kadar bakıyor oyun saati ders saati vs var 2-3 saat
Bizim bi arkadaş aynı bahsettiğiniz yaşlardaki okula giden çocuğunu çıkışta alıp biraz parkta oynatıp annesi gelene kadar bikaç saati ilgilenecek bi kadın bulmuştu. Örnek veriyorum bakıcı 15 alıyorsa o 5 veriyordu. Bakan kadını da çok etkilemiyordu zaten 3 saat gibi bi şey. Ek gelir olarak gayet mantıklı. Siz de böyle birini bulabilirsiniz.
Çalismaya niyeti olan kadınlar dogurmadan çok önce bu sorduklarınızın hepsini tek tek imkanlarına göre ayrıntılı olarak planlıyorlar....Anneliğin yüzde 90 ı planlama ve öngorme işidir malum...Mesleği sormuyorum ama ben. Çocuğu nere bırakıyorlar. Kreş yaşı değil okuldan sonra bakacak kimse yok nasıl ayarlıyor diye sormusum. İşte anlayamazsın diyor. Anlamıyorum evet. Ben çözemedim çünkü. Okuldan sonra bu çocuk evde tek başına mı kalacak beş yaşında anasinifina gidiyor. Kreşler zaten çok pahali.calissan kreşe vereceksin parayı muhtemelen.Seneye okula gidecek ve saat üç de gelecek. Altı yaşındaki çocuğu nereye birakiyorlar? Saat üçte gidip okuldan alan yoksa çocuk ne yapıyor?Düzgünce bir şey sormusum cevap arabesk ve çözümü de yok.
Hayat nasıl toz pembe dimi size? İnsanları aşağılamak da hoşunuza gidiyor. Madem merak ettiniz söyleyeyim üniversite yıllarında psikolojik tedavi oldum. Psikotik belirtili ağır depresyon. Yıllar sürdü anca kendime geldim. Şimdi planlıyorum. Malum herkesin hayatı planlandığı gibi gitmiyor. İnsanlara üstten bakmak çok mu iyi hissettiriyor sizi?Çalismaya niyeti olan kadınlar dogurmadan çok önce bu sorduklarınızın hepsini tek tek imkanlarına göre ayrıntılı olarak planlıyorlar....Anneliğin yüzde 90 ı planlama ve öngorme işidir malum...
Soru sordunuz yanitladik, kimseye üstten falan baktığımız da aşagiladigimiz da yok hanımefendi, ne kadar hazırsınız ajitasyona... Ayrıca sizin hayatınızın benimkinden daha pembe olduğu konusunda ise emin gibiyim ama ispat edemem işte, geçmiş olsun demekten başka birsey gelmiyor elimden .Hayat nasıl toz pembe dimi size? İnsanları aşağılamak da hoşunuza gidiyor. Madem merak ettiniz söyleyeyim üniversite yıllarında psikolojik tedavi oldum. Psikotik belirtili ağır depresyon. Yıllar sürdü anca kendime geldim. Şimdi planlıyorum. Malum herkesin hayatı planlandığı gibi gitmiyor. İnsanlara üstten bakmak çok mu iyi hissettiriyor sizi?
Soru sordunuz yanitladik, kimseye üstten falan baktığımız da aşagiladigimiz da yok hanımefendi, ne kadar hazırsınız ajitasyona... Ayrıca sizin hayatınızın benimkinden daha pembe olduğu konusunda ise emin gibiyim ama ispat edemem işte, geçmiş olsun demekten başka birsey gelmiyor elimden .
Çalismaya niyeti olan kadınlar dogurmadan çok önce bu sorduklarınızın hepsini tek tek imkanlarına göre ayrıntılı olarak planlıyorlar....Anneliğin yüzde 90 ı planlama ve öngorme işidir malum...
Çok uzatmak istemiyorum ama tekrar söylüyorum hiç kimsenin sizin anneliginize dil uzattığı filan yok, annelik planlama ve öngörü ister demenin neresi yanlış? Sorduğunuz sorunun da cevabı bu zaten, çalismayi düşünüyorsanız tıpkı şu anda yaptiginiz gibi bundan sonra yeni bir planlama yapmak ve pek çok durumu ongorerek hareket etmek zorundasınız. Herkesin yaptığı bu çünkü, hiçkimse özel yetenekli veya zannettiğiniz gibi sizden üstün veya hayatı toz pembe değil, sadece kararlı ve planlı...Benim de çok şeylere niyetim vardı. Ajitasyon demişsiniz ama değil. Hayatın gerçekleri. Okulu zor bitirdim desem yeridir.Anneliğime kadar getirmişsiniz konuyu. Geçmiş olsun dileğiniz için de teşekkürler.
Kariyer de yaptım, çocuk da yaptim. Ama şanslı bir anneydim. Bebeğimi annem - babam büyüttü ama 3 yaş itibarıyla kreşe gitti. Kreş işyerine yakın olduğu için sabahları beraber gidip beraber döndük, yolda hep beraberdik..Pandemi nedeniyle çocuğum 7 yaşında iken evde çalışmaya başladım ve böyle 4 sene çalıştım..Sonrasında Eyt ile emekli oldum. Baktığım zaman şans silsilesi yanımda olmuş. Ancak şans silsilesi benimle olmasaydı ne yapacaktım! Mecburen çalışacaktım, hem 20 yaşından beri çalıştığım için başka türlüsünü bilmiyordum,çalışmayı ve sosyalBaşlık uzun oldu ama bu bir tweet aslında. Tweet zaten kadınları suçlu hissettirmek için atılmış. Çocuğum yok ve tweet'i okuyunca tetiklendim çünkü çalışıyorum ve takıntı derecesinde kariyerime düşkün biriyim. Sadece kariyer de değil her konuda kendimi geliştirme konusunda çok takıntılıyım. Bu durum da çocuk sahibi olma fikrimi çok etkiliyor. Bir yandan geç kalıyor gibi hissediyorum 91liyim. Ama bir yandan da hem maddi olarak daha ferah olmak istiyorum hem de çocuğumu güzelce yetiştirecek kadar donanımlı olmak. Okumak, öğrenmek, kabiliyetler edinmek vb. Bu durumda kısmet olursa 30'un sonları gibi olabilir çocuk. Kısmet olmazsa hiç olmaz zaten o ayrı konu. Erkenden çocuk yapmak için kişisel hayallerden vazgeçilmeli mi? Yoksa hayatta tatmin olmalı ve bu yola geç girmeyi göze almalı mıyım? Kuşak farkı fazla olacak, yanında yaşlı görüneceğim, belki başka sorunlar çıkacak bilmiyorum kafam öyle karışık ki. Ya da hem çocuk hem kişisel hayaller aynı zaman diliminde mümkün olur mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?