3,5 yıllık ilişkim

yol yakınken ayrıl canım... zaten ayzdıkalrından senın ondan soğumuş oldugunu anlamamak mumkun degıl.... unıversiteye git mutlaka ...ayrılsam da gıdemem demıssın ama acık ogretım oku bari.. daha 19 yaşındasın ... 19 yaşında başlanıp neler neler yapılır hayatta... yazık etme kendine... aklın yolu bir kim olsa böyle düşünür ki sen de bunu mantıklı buluyrsn
 



bu arkadaşın yazdıklarını lütfen çok iyi oku..
 
Canım bende 18 yaşındayım ve 2 seneye yakın bi ilişkim var ve benim sevgilimde çok kıskançtır ama bizimki biraz benim yaptığım hatalardan dolayı güvensizlik diyelim.
O yüzden çok dikkat ederim gittiğim yerleri haber veririm onun içinin rahat etmesini sağlarım o bana güvendiği şekilde kısıtlamak istemez.
Yani diyebilceğim üniversiteyi okumaman falan bunlar üzücü şeyler asla kendi hayatından taviz verme o senin geleceğin belkide yarın biticek bu ilişki bitmiycek diye bakamazsınki.
İyi düşün derim hiçbir şey senden önemli değil.
 
Hangi erkek olursa olsun, isterse lord olsun, geleceğini feda ettiğine değmez. Önce bunu unutma. Her seven kıskanır ama her şeyin de bir sınırı vardır. Fazlası, ona da sana da zamanla zarar verir. Bu çok uzun bir süre.. 3,5 yıl.. Günümüzde 6 ay bile ilişkisini yürütemeyenler varken sen özellikle de lise ortamında bunu başarmışsın. Bu sene Lise son'a geçtim. Çevremde o kadar çok şey oluyor ki hepsine kayıtsız kalmak zorundayım.. Ben lise döneminde başlayan ilişkilerin hep içinde büyüyen bir çocukluk aşkı olduğuna inanırım. O senin büyüme zamanında yanında olan bir insan. Ayrı bir yeri var. O kişi eğer senin ilerde hayatını zehir edecek kişiyse bunun bir anlamı yok diye düşünüyorum. Bak, ben karşısındakini bu kadar zorda bırakan birinin içinde iyilik tohumları olduğuna inanmıyorum. Hele ki karşındaki kişi böyle potansiyel psikopat biriyse hiç inanmıyorum. Senin özgürlüğünü fazlasıyla kısıtlayan birinin sana karşı içinde sevgi beslediğine de inanmıyorum. Bence bu zamanla takıntı haline gelmiş onda.. Karşındaki kim olursa olsun kimsenin senin özgürlüğnü kısıtlamaya, hayatını yönetmeye hakkı yok bunu unutma. Karşına geçip de onu sürme, bunu yapma, şurda çalışma, burda okuma diyemez. İşte ben o zaman o kişinin içindeki iyilik duygusundan şüphe ederim. Biraz düşünürsen bunu sen de fark edersin. Hangi insan sevdiği kişinin hayatını bu kadar ele alır ki Allah aşkına ? Kusura bakma ama bence o çocuğun içindekiler takıntıdan başka bir şey değil. Ne sevenler gördüm ama böylesinin olduğuna da, olacağına da inancım yok. Kaç sene geçmiş olursa olsun, ne yaşanmış olursa olsun bu senin hayatın. Kararı sen vereceksin. Ama sakın kimsenin senin hayatını yönetmesine izin verme..
Ne işinde, ne okulunda, ne de sosyal hayatında..
 
daha 19 yaşındasın ve hayatını kendi ellerinle bi erkeğe teslim etmişsin. pişman olacağın , kafanı duvarlara vuracağın gün yakındır. bence yol yakınken dön. üniversiteye gitmeye çalış. kendi ayaklarının üzerinde dur. böyle tiplerin kendilerine bil hayrı dokunmaz sana mı dokunacak. gençliğini harcama derim ben.tabi tercih yine senin.
 
Dik duruşuna hayran kaldım.Yaptığın hep hayalini kurduğum şey.Ama nasip kısmet işte.
Peki gördüğünde için acımıyor mu ?


Tabiki de içim acımıyor. Çünkü ben kararımı verdim ve uyguladım. Pişman da olmadım. Onun kıskançlıkları sevgi ölçütü değildir. Kimse kimsenin malı değil istediği gibi yönlendirsin. Sevgi=kıskançlık yalanı tamamen yanlış.. seven insan destek olur,laik olur güvenir. Arada gördüğümde gülümseyip geçiyorum ne kadar aptalmışım diye. İnsanın annesi babası akşam 8 de evde ol dediğinde çeşit çeşit pozlara girip evdekilere surat yaparken elalrmin adamına nasıl peki tamam diyebilirim kim ki o? O kadar küçüksün ki kardeşimin yaşındasın. O da lisede son sınıfta şimdi. Hiç düşünemiyorum onu bu yaşta böyle problemlerle uğraşırken.
Valla ben sana kendi hikayemi anlattım bunca insan da fikrini söyledi. Azıcık kendine değer veriyoraan mantığını ortaya koyarsın.
 
Allah aşkına ilk yorumu yapanlar alıntı yapsınlar yahu, cevaplardan tatmin olmayan konu sahiplerinin içerik silmesinden bıktık usandık. İçerik silenler uyarı yerine direk ban alsa keşke!
 
bende konuyu tam anlıyamadım..ama hiç bir erkek için hayatını feda etmeye gerek yok...bende zor dönemler yaşadım zor bir ilişki yaşadım kıskançlık yoktu bizde sadece ailem karşı çıktı kültür farklılığından dolayı yıllarca ağladım ama ayrılmadım çünkü karşımdaki insanı biliyordum ailesini uzaktansa olsa tanıyordum..ne olursa olsun dedim ve evlendik..nişanlandıktan sonra ailem ,eşimi ve ailesini çok iyi tanıdı karşı çıkan olmadı oh dedim sonunda yıllarca çekilen stres bitti.ailem beni eve kapamadı o dönemde şiddet göstermedi sadece çok konuştular hep ayırmaya çalıştılar..evliliğim 2 yılını doldurdu çok şükür diyorum iyiki evlenmişim diyorum ama şuda var eşim beni kısıtlasaydı kıskançlık krizlerine girseydi bugün onunla birlikte olamazdım çünkü birliktelik güven ister özellikle bir erkeğin sevdiği kadına güveni yoksa bu ilişki başından bitmeli..her erkek kıskanır ama güvenen erkeğin kıskançlık anlayışı farkldır.evlilik yada birliktelik özgürlüğünün elinden alınması değildir.. sen zaten seviyorsan ve sorumluluk sahibi bir kadınsan neyin yanlış neyin doğru olduğunu anlarsın bir erkeğin hayatının taa içine kadar girip gencecik yaşında seni kafese koymasına izin verme derim ben..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…