- 19 Mayıs 2020
- 45.601
- 203.331
Evet sanki bos yasiyormusum gibi hissetmem bu sebepten. Yasim gidiyor benim ellerim bos gibi. Evliligi bilemiyorum bundan sonra olur mu iyi insana denk gelmek cok zor. Bir normal duzeyde is bulsam aslinda birseyler yapabilcem belki dahasi baska seylere de hazirlanabilcek gucum olucak ama su an asgari duzeyde bi is icin bile cok fazlasiyla cv birakiyorum. Umarim dediginiz gibi hayata hedef koyup tekrar baslarim3 lü rakamlara gelmeden önce bir bunalım oluyor doğrudur
Ama 30 a gelince o bunalım yerini ferahlamaya bırakıyor.
Hangi şehirde yaşıyorsunuz ve ne mezunusunuz ?
En azından bir iş bulup çalışın ya da kpss ye hazırlanın.
Ufak ufak birikimler yaparsınız iş bulunca 3-4 ayda bir kısa kısa turlara katılırsınız.
Boşanma durumunu takmayın
Çünkü zaten insanlar artık 30-35 arasında evleniyor.
Yani evlenme yaşınız yeni gelmiş aslında
Neyse sağlık olsun
Yaş biz sabitte kalsak
Çalışıp evlensekte yukarı doğru gidiyor.
Önemli olan gelip giden zamanı nasıl değerlendirdiğiniz.
Benim de o sekilde maalesef. Allah yardimcimiz olsun29 yaşında bende boşanma aşamasında küçük bebeğimle annemgile geldim bu şehirde maalesef kendi bölümümden çalışsam bana düzgün asgari ücret bile vermezler o kadar insafsızlar ama biraz büyüsün kızım çalışacağım. Hiç kendinizi geç kalmış hissetmeyin
Haklısın sadece fikir almak istiyorum. Ne yapabilirim diyeGenceciksin,çoluksuz çocuksuz tertemiz kurtuldun. Taşı sıksan suyunu çıkarırsın. At şu ölü toprağını üstünden artık, hayat böyle mıymıymıy geçmez.
Duygusal anlamda bisey dusunemiyorum ama dediginiz gibi is anlaminda bi yere bi girebilsem aklim toparlanicak haklisinizÜniversite mezunu musun? Eğer değilsenz hemen başlayın. İşiniz olmadığı için boşlukta düşüncleer daha da sarıyor insanı. Yıllık izinde bile bi fena oluyorum yani. Az maaş bile verseler tecrübe için ya da kafa dağıtmak için bir yerlere girin derim. Sosyalleşmk yeni bir çevre 12 saat çalışsanız bile iyi gelecek. Vesveselerin en iyi tedavisi meşguliyettir. Bakarsınız karşınızıa hoşlanacağınız birileri bile çıkabilir
Rusça öğretmenim vardı, onu tanıdığımda 25 yaşındaydı. Rusça ve İngilizceye ana dil gibi hakimdi, Rus edebiyatı ve yandaldan Felsefe bitirmişti bizim okulda(İstanbul üniversitesi. Felsefe yüksek lisansı yapıyordu o ara ve ders veriyordu. Şuan 27 yaşında iki sene sonra tekrar görüştük felsefe doktorasına başlamıştı fransizcayı bitirmek üzereydi. Japoncaya başlıyordu. Hayatımda özendiğim bir başka kadın yoktu. Güzel zeki yetenekli maşallahı vardı öğrenme isteği konusunda. Ben de şuan 25 yaşındayım ünlü bir şirkette uzman yardımcısı oldum henüz. İngilizceyle Rusçayı yarıladım. İdolümün peşindeyim ama enerjim zor yetiyor daha yüksek lisansa başlayamadım bileMerhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)
Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Ne okudunuz ve nerede yaşıyorsunuz da o kadar düşük maaşlar ?Evet sanki bos yasiyormusum gibi hissetmem bu sebepten. Yasim gidiyor benim ellerim bos gibi. Evliligi bilemiyorum bundan sonra olur mu iyi insana denk gelmek cok zor. Bir normal duzeyde is bulsam aslinda birseyler yapabilcem belki dahasi baska seylere de hazirlanabilcek gucum olucak ama su an asgari duzeyde bi is icin bile cok fazlasiyla cv birakiyorum. Umarim dediginiz gibi hayata hedef koyup tekrar baslarim
Asgari düzeyde işlere çalışacak birçok liseli var. Siz isteseniz de bulamamanız normal.Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)
Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
33 yaşında iki çocukla boşanıp (çocuklar eşinde kalmış) 47 yaşında öğretmen olarak atanarak okulumuza gelen kıymetli bi arkadaşım vardı. İş sizde bitiyorMerhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)
Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Herhangi biryere aceleniz Mi var? Yok. Illa basarili olmak zorunda misiniz? Hayir.Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)
Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Sadece basaranlari gordukce bende basarmak istiyorum ama neyi nasil yapacagimi elimdeki imkanlarla pek bilmiyorum.Herhangi biryere aceleniz Mi var? Yok. Illa basarili olmak zorunda misiniz? Hayir.
Hayati akisina birakin
Ben bakayim konunuzaBen de 29 yaşındayım, benzer şeyleri hissediyoruz. Geçenlerde buna benzer konu açmıştım. Konumu buraya eklemek isterdim de o kadar becerikli biri değilim maalesef. Bence bazı şeyler için geç kalınmış ama bazı şeyler için de hiç geç kalınmamış bir yaş. kBir çok insan hayatı 30 undan sonra değişebiliyor. Ben de hayatım akıp gidiyor aptal aptal bekliyor gibi hissediyorum. İçimde potansiyel var ama bir şey çıkarmayı, bişey yapmayı beceremiyorum. Bazen hangi ara bu yaşa geldim, daha yapacaklarım vardı diyorum. Çok yalnız hissediyorum. Kısacası yalnız değilsiniz.
Haklisin aslinda icten ice ben gec kalmis gibi hissediyorum. Ne yapabilcegimi bilmedigim icin akil danismak istedim. Ama cogu kiside demis yasin bir onemi olmadigini hala basarabilirmisim gibi hissettimYani farz edelim gec kalmia bir yas ne yapacaksınız? Kayra gibi bi koseye cekilip olmeyi mi bekleyeceksiniz?
Neye ne zaman baslarsan senin icin uygun zaman o zamandir. Gerisi de bosa ankisiyete.
Ne kadar guzel surekli uzerine katarak ilerlemis. Siz de cok guzel bir konuma erismissiniz sizin icin cok sevindim.Rusça öğretmenim vardı, onu tanıdığımda 25 yaşındaydı. Rusça ve İngilizceye ana dil gibi hakimdi, Rus edebiyatı ve yandaldan Felsefe bitirmişti bizim okulda(İstanbul üniversitesi. Felsefe yüksek lisansı yapıyordu o ara ve ders veriyordu. Şuan 27 yaşında iki sene sonra tekrar görüştük felsefe doktorasına başlamıştı fransizcayı bitirmek üzereydi. Japoncaya başlıyordu. Hayatımda özendiğim bir başka kadın yoktu. Güzel zeki yetenekli maşallahı vardı öğrenme isteği konusunda. Ben de şuan 25 yaşındayım ünlü bir şirkette uzman yardımcısı oldum henüz. İngilizceyle Rusçayı yarıladım. İdolümün peşindeyim ama enerjim zor yetiyor daha yüksek lisansa başlayamadım bile. Bazı insanlar enerjileriyle çalışkanlıklarıyla beni hayret ettiriyorlar. Yaş olarak hangi yaşta olması değil konu bir sene arayla görüşürüz ama her seferinde onu kendine katacak bir şey daha bulmuşken görürüm. Böyle olmak lazım. Hangi yaşta böyle olunmaya başladığımızın önemi yok dolu yaşamalıyız bence 50 bile olsak