29 yaş sendromu

3 lü rakamlara gelmeden önce bir bunalım oluyor doğrudur
Ama 30 a gelince o bunalım yerini ferahlamaya bırakıyor.

Hangi şehirde yaşıyorsunuz ve ne mezunusunuz ?

En azından bir iş bulup çalışın ya da kpss ye hazırlanın.

Ufak ufak birikimler yaparsınız iş bulunca 3-4 ayda bir kısa kısa turlara katılırsınız.

Boşanma durumunu takmayın
Çünkü zaten insanlar artık 30-35 arasında evleniyor.
Yani evlenme yaşınız yeni gelmiş aslında

Neyse sağlık olsun
Yaş biz sabitte kalsak
Çalışıp evlensekte yukarı doğru gidiyor.
Önemli olan gelip giden zamanı nasıl değerlendirdiğiniz.
Evet sanki bos yasiyormusum gibi hissetmem bu sebepten. Yasim gidiyor benim ellerim bos gibi. Evliligi bilemiyorum bundan sonra olur mu iyi insana denk gelmek cok zor. Bir normal duzeyde is bulsam aslinda birseyler yapabilcem belki dahasi baska seylere de hazirlanabilcek gucum olucak ama su an asgari duzeyde bi is icin bile cok fazlasiyla cv birakiyorum. Umarim dediginiz gibi hayata hedef koyup tekrar baslarim
 
29 yaşında bende boşanma aşamasında küçük bebeğimle annemgile geldim bu şehirde maalesef kendi bölümümden çalışsam bana düzgün asgari ücret bile vermezler o kadar insafsızlar ama biraz büyüsün kızım çalışacağım. Hiç kendinizi geç kalmış hissetmeyin
Benim de o sekilde maalesef. Allah yardimcimiz olsun
 
Üniversite mezunu musun? Eğer değilsenz hemen başlayın. İşiniz olmadığı için boşlukta düşüncleer daha da sarıyor insanı. Yıllık izinde bile bi fena oluyorum yani. Az maaş bile verseler tecrübe için ya da kafa dağıtmak için bir yerlere girin derim. Sosyalleşmk yeni bir çevre 12 saat çalışsanız bile iyi gelecek. Vesveselerin en iyi tedavisi meşguliyettir. Bakarsınız karşınızıa hoşlanacağınız birileri bile çıkabilir
Duygusal anlamda bisey dusunemiyorum ama dediginiz gibi is anlaminda bi yere bi girebilsem aklim toparlanicak haklisiniz
 
Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)

Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Rusça öğretmenim vardı, onu tanıdığımda 25 yaşındaydı. Rusça ve İngilizceye ana dil gibi hakimdi, Rus edebiyatı ve yandaldan Felsefe bitirmişti bizim okulda(İstanbul üniversitesi. Felsefe yüksek lisansı yapıyordu o ara ve ders veriyordu. Şuan 27 yaşında iki sene sonra tekrar görüştük felsefe doktorasına başlamıştı fransizcayı bitirmek üzereydi. Japoncaya başlıyordu. Hayatımda özendiğim bir başka kadın yoktu. Güzel zeki yetenekli maşallahı vardı öğrenme isteği konusunda. Ben de şuan 25 yaşındayım ünlü bir şirkette uzman yardımcısı oldum henüz. İngilizceyle Rusçayı yarıladım. İdolümün peşindeyim ama enerjim zor yetiyor daha yüksek lisansa başlayamadım bile 🤦🏻‍♀️😂. Bazı insanlar enerjileriyle çalışkanlıklarıyla beni hayret ettiriyorlar. Yaş olarak hangi yaşta olması değil konu bir sene arayla görüşürüz ama her seferinde onu kendine katacak bir şey daha bulmuşken görürüm. Böyle olmak lazım. Hangi yaşta böyle olunmaya başladığımızın önemi yok dolu yaşamalıyız bence 50 bile olsak
 
Evet sanki bos yasiyormusum gibi hissetmem bu sebepten. Yasim gidiyor benim ellerim bos gibi. Evliligi bilemiyorum bundan sonra olur mu iyi insana denk gelmek cok zor. Bir normal duzeyde is bulsam aslinda birseyler yapabilcem belki dahasi baska seylere de hazirlanabilcek gucum olucak ama su an asgari duzeyde bi is icin bile cok fazlasiyla cv birakiyorum. Umarim dediginiz gibi hayata hedef koyup tekrar baslarim
Ne okudunuz ve nerede yaşıyorsunuz da o kadar düşük maaşlar ?
 
Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)

Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Asgari düzeyde işlere çalışacak birçok liseli var. Siz isteseniz de bulamamanız normal.
 
Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)

Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
33 yaşında iki çocukla boşanıp (çocuklar eşinde kalmış) 47 yaşında öğretmen olarak atanarak okulumuza gelen kıymetli bi arkadaşım vardı. İş sizde bitiyor
 
herkesin zamanı kendine, 35 yaşındayım size göre avantaj sayılabilecek şeylerim vardır, dezavantaj sayılabilecek şeylerim vardır, aslında nereden baktığınıza bağlı, hiç evlenmedim mesela, insanlar bu yaşa kadar naptın diyor boş boş bakıyorum suratlarına çünkü gayet dolu geçirdim bence😅😅şuan yaşadığınız boşluk hissi normal ama sizi ele geçirmesin sonra toparlamak zor olur, ayrıca baştan kariyer değişikliğine gidebilecek yaştasınız
 
Ben de 29 yaşındayım, benzer şeyleri hissediyoruz. Geçenlerde buna benzer konu açmıştım. Konumu buraya eklemek isterdim de o kadar becerikli biri değilim maalesef. Bence bazı şeyler için geç kalınmış ama bazı şeyler için de hiç geç kalınmamış bir yaş. kBir çok insan hayatı 30 undan sonra değişebiliyor. Ben de hayatım akıp gidiyor aptal aptal bekliyor gibi hissediyorum. İçimde potansiyel var ama bir şey çıkarmayı, bişey yapmayı beceremiyorum. Bazen hangi ara bu yaşa geldim, daha yapacaklarım vardı diyorum. Çok yalnız hissediyorum. Kısacası yalnız değilsiniz.
 
Merhaba kızlar
29 yasindayim. Bu ara üzerimde bir herseye gec kalmisim hissi var. Bosandiktan sonra ailemin yanina dondum bosandiktan sonra hayatima birini almadim. Bu ilde bir turlu asgari ucrete calisabilcegim normal duzeyde bir is bulamadim. (12 saatten az ve asgari veren)

Sizce 29 yas hayata gec kalinmis bir yas mi? Ben bu yasimda sunu basardim sunu hayatima kattim diyebiliyor musunuz? Sanirim bir yokluk sendromunun icindeyim. Kendime guvenim biraz zedelendi yasim ilerliyor fakat ben hala yerimde sayiyormusum gibi hissediyorum
Herhangi biryere aceleniz Mi var? Yok. Illa basarili olmak zorunda misiniz? Hayir.

Hayati akisina birakin
 
Ben de 29 yaşındayım, benzer şeyleri hissediyoruz. Geçenlerde buna benzer konu açmıştım. Konumu buraya eklemek isterdim de o kadar becerikli biri değilim maalesef. Bence bazı şeyler için geç kalınmış ama bazı şeyler için de hiç geç kalınmamış bir yaş. kBir çok insan hayatı 30 undan sonra değişebiliyor. Ben de hayatım akıp gidiyor aptal aptal bekliyor gibi hissediyorum. İçimde potansiyel var ama bir şey çıkarmayı, bişey yapmayı beceremiyorum. Bazen hangi ara bu yaşa geldim, daha yapacaklarım vardı diyorum. Çok yalnız hissediyorum. Kısacası yalnız değilsiniz.
Ben bakayim konunuza
 
Yani farz edelim gec kalmia bir yas ne yapacaksınız? Kayra gibi bi koseye cekilip olmeyi mi bekleyeceksiniz?

Neye ne zaman baslarsan senin icin uygun zaman o zamandir. Gerisi de bosa ankisiyete.
 
Yani farz edelim gec kalmia bir yas ne yapacaksınız? Kayra gibi bi koseye cekilip olmeyi mi bekleyeceksiniz?

Neye ne zaman baslarsan senin icin uygun zaman o zamandir. Gerisi de bosa ankisiyete.
Haklisin aslinda icten ice ben gec kalmis gibi hissediyorum. Ne yapabilcegimi bilmedigim icin akil danismak istedim. Ama cogu kiside demis yasin bir onemi olmadigini hala basarabilirmisim gibi hissettim
 
Rusça öğretmenim vardı, onu tanıdığımda 25 yaşındaydı. Rusça ve İngilizceye ana dil gibi hakimdi, Rus edebiyatı ve yandaldan Felsefe bitirmişti bizim okulda(İstanbul üniversitesi. Felsefe yüksek lisansı yapıyordu o ara ve ders veriyordu. Şuan 27 yaşında iki sene sonra tekrar görüştük felsefe doktorasına başlamıştı fransizcayı bitirmek üzereydi. Japoncaya başlıyordu. Hayatımda özendiğim bir başka kadın yoktu. Güzel zeki yetenekli maşallahı vardı öğrenme isteği konusunda. Ben de şuan 25 yaşındayım ünlü bir şirkette uzman yardımcısı oldum henüz. İngilizceyle Rusçayı yarıladım. İdolümün peşindeyim ama enerjim zor yetiyor daha yüksek lisansa başlayamadım bile 🤦🏻‍♀️😂. Bazı insanlar enerjileriyle çalışkanlıklarıyla beni hayret ettiriyorlar. Yaş olarak hangi yaşta olması değil konu bir sene arayla görüşürüz ama her seferinde onu kendine katacak bir şey daha bulmuşken görürüm. Böyle olmak lazım. Hangi yaşta böyle olunmaya başladığımızın önemi yok dolu yaşamalıyız bence 50 bile olsak
Ne kadar guzel surekli uzerine katarak ilerlemis. Siz de cok guzel bir konuma erismissiniz sizin icin cok sevindim.
 
X