27 aylık kızım bilerek kusuyor

Shusui

Guru
Kayıtlı Üye
1 Eylül 2010
2.772
8.401
358
Mersin
Doğduğundan beri hep kusan bir çocuktu. Hayatımızın ortasında hep kusma vardı zaten. 1 yaşından beri azaldı tabi ama en ufak bir ağlamada özellikle annem ve babam aman kusar ,aman ağlamasın diye pervane. Bugün parka gittik ,kendiyle yaşıt bir kıza takıldı. Kız benimkini asla istemiyor,git git diyor ,itiyor falan. Bende kaç kere almaya çalıştım kendini yerlere atıyor kızla oynayacağım diye. Kızın annesi de huzursuz oldu ,çok normal, pandemi dönemi , çocuklar taşıyıcı,ben de huzursuz oldum. En son başedemedim aldım kucağıma arabaya geldim. Ağladı ağladı, ben sakince anlatıyorum bu arada bekliyorum geçsin biraz diye. Ağlaması biter gibi olunca kendi midesini bulandırmaya başladı . Baya dilini çıkarıyor,öğürüyor falan kusabilmek için. Babasıyla şok olduk. Kusturdu kendini. Ben panikle poşet bulmuştum zaten , arabada hep var. Hem kustu hem ağlamaya devam etti. Yanına geldim oturdum, giderken sakince kusmanın kötü olduğunu,anne baba ev diyorsa eve gitmek gerektiğini anlattım. Kustu diye üstelemedim , abartmadım ama canım sıkıldı. Baya manipüle ediyor bizi. Biz 27 aydır o kusuyor diye üzülüyoruz ve şu an çok fena kullanıyor bunu. Nasıl yaklaşmam gerektiğini bilemiyorum. Kusunca ilgilenmesem ya gerçekten rahatsızsa kusarsa diye düşünüyorum,bu sefer de anne desteği yok gibi. Yok ilgilensem sevsem falan hareketi pekiştirmek gibi oluyor. Bu kadar küçük böyle şeyler yapmasını beklemiyordum açıkçası.
 
Doğduğundan beri hep kusan bir çocuktu. Hayatımızın ortasında hep kusma vardı zaten. 1 yaşından beri azaldı tabi ama en ufak bir ağlamada özellikle annem ve babam aman kusar ,aman ağlamasın diye pervane. Bugün parka gittik ,kendiyle yaşıt bir kıza takıldı. Kız benimkini asla istemiyor,git git diyor ,itiyor falan. Bende kaç kere almaya çalıştım kendini yerlere atıyor kızla oynayacağım diye. Kızın annesi de huzursuz oldu ,çok normal, pandemi dönemi , çocuklar taşıyıcı,ben de huzursuz oldum. En son başedemedim aldım kucağıma arabaya geldim. Ağladı ağladı, ben sakince anlatıyorum bu arada bekliyorum geçsin biraz diye. Ağlaması biter gibi olunca kendi midesini bulandırmaya başladı . Baya dilini çıkarıyor,öğürüyor falan kusabilmek için. Babasıyla şok olduk. Kusturdu kendini. Ben panikle poşet bulmuştum zaten , arabada hep var. Hem kustu hem ağlamaya devam etti. Yanına geldim oturdum, giderken sakince kusmanın kötü olduğunu,anne baba ev diyorsa eve gitmek gerektiğini anlattım. Kustu diye üstelemedim , abartmadım ama canım sıkıldı. Baya manipüle ediyor bizi. Biz 27 aydır o kusuyor diye üzülüyoruz ve şu an çok fena kullanıyor bunu. Nasıl yaklaşmam gerektiğini bilemiyorum. Kusunca ilgilenmesem ya gerçekten rahatsızsa kusarsa diye düşünüyorum,bu sefer de anne desteği yok gibi. Yok ilgilensem sevsem falan hareketi pekiştirmek gibi oluyor. Bu kadar küçük böyle şeyler yapmasını beklemiyordum açıkçası.
Bende küçükken çok kusarmışım mide reflüsü varmış. Hala da ayda bir iki mutlaka kusarım midem çok hassas. Mesela panik atak var bende onda da kusuyorum. Çocuğunuzda da psikolojik bir rahatsızlık midesine etki ediyor olabilir. Kendi kendini kusturması zaten çok tuhaf. Pedegogla görüşün derim.
 
kusması mide-bağırsak hassaslığından olabilir mi ? ben de küçükken sürekli kusan mide bulantısı yaşayan bi bebek ve çocukmuşum ve bu hala böyle.her çantamda mide bulantısı hapım vardır bi rahatsızlığım da yok doktor hassasiyet diyo sadece.ağlamak mide bulantısını çok tetikliyo
 
Kızımda da kesin var hassasiyet çünkü hep kustu. Ama biz şöyle düşünüyorduk ; ağlayınca rahatsız olup kusuyor diye. Bugün baya bilerek , isteyerek, kendini zorlayarak kustu ,şaşırdığımız bu oldu
 
benim oglum da ok agladiginda hep kusturur kendini, ama tam 2-2,5 yas araliginda bizimmo kustugunda panik oldugumuzu bikdiginden bazen bizi uyuz etmek icin bazen de dedigini yaptirmak icin kusana kadar aglar, kusamiyosa elini agzina sokar yine kustururdu kendini. sonra ben bunu kullandigini anlayinca hic orali olmadim ustelemedim kustugunda sakin davrandim paniklemedim tepki vermedim birakti... kullaniyor olabilir sizde kusma konusunu yoksaymayi deneyin bence
 
benim oglum da ok agladiginda hep kusturur kendini, ama tam 2-2,5 yas araliginda bizimmo kustugunda panik oldugumuzu bikdiginden bazen bizi uyuz etmek icin bazen de dedigini yaptirmak icin kusana kadar aglar, kusamiyosa elini agzina sokar yine kustururdu kendini. sonra ben bunu kullandigini anlayinca hic orali olmadim ustelemedim kustugunda sakin davrandim paniklemedim tepki vermedim birakti... kullaniyor olabilir sizde kusma konusunu yoksaymayi deneyin bence
Evet tamamen aynısını yapıyor işte. Ne kadar zamanda bıraktı oğlunuz bu huyunu? Çok kustu mu bu arada? Ve en önemli soru nasıl sakin kalabildiniz?
 
Benim kardeşim de okula gitmek istemediğinde. Sözlü, okuma günü olduğunda kusuyor. Ama bilerek yapmıyor endişe ve heyecan duyduğu için kendini kastıgından oluyor.
 
Doğduğundan beri hep kusan bir çocuktu. Hayatımızın ortasında hep kusma vardı zaten. 1 yaşından beri azaldı tabi ama en ufak bir ağlamada özellikle annem ve babam aman kusar ,aman ağlamasın diye pervane. Bugün parka gittik ,kendiyle yaşıt bir kıza takıldı. Kız benimkini asla istemiyor,git git diyor ,itiyor falan. Bende kaç kere almaya çalıştım kendini yerlere atıyor kızla oynayacağım diye. Kızın annesi de huzursuz oldu ,çok normal, pandemi dönemi , çocuklar taşıyıcı,ben de huzursuz oldum. En son başedemedim aldım kucağıma arabaya geldim. Ağladı ağladı, ben sakince anlatıyorum bu arada bekliyorum geçsin biraz diye. Ağlaması biter gibi olunca kendi midesini bulandırmaya başladı . Baya dilini çıkarıyor,öğürüyor falan kusabilmek için. Babasıyla şok olduk. Kusturdu kendini. Ben panikle poşet bulmuştum zaten , arabada hep var. Hem kustu hem ağlamaya devam etti. Yanına geldim oturdum, giderken sakince kusmanın kötü olduğunu,anne baba ev diyorsa eve gitmek gerektiğini anlattım. Kustu diye üstelemedim , abartmadım ama canım sıkıldı. Baya manipüle ediyor bizi. Biz 27 aydır o kusuyor diye üzülüyoruz ve şu an çok fena kullanıyor bunu. Nasıl yaklaşmam gerektiğini bilemiyorum. Kusunca ilgilenmesem ya gerçekten rahatsızsa kusarsa diye düşünüyorum,bu sefer de anne desteği yok gibi. Yok ilgilensem sevsem falan hareketi pekiştirmek gibi oluyor. Bu kadar küçük böyle şeyler yapmasını beklemiyordum açıkçası.
çocukkende çok ağlasam hemen kusardım midem rahatsızlanırdı.30 yaşındayım hala aynıyım midem çok hassas ve azıcık üzülsem hemen mideme vurur.
 
Benim oğlan da kusuyor.
Hatta kusarım diye tehdit savuruyor canı istemediği her şeye.
Maalesef çocukken ben de yapar, sabahları okula giderken ‘bak hastayım kusuyorum gitmeyeyim’ diye öğürürmüşüm😂

Çocuklarda özellikle şımartılmış, çevresinin dört döndüğü çocuklarda duyduğum bir durum.
 
Evet tamamen aynısını yapıyor işte. Ne kadar zamanda bıraktı oğlunuz bu huyunu? Çok kustu mu bu arada? Ve en önemli soru nasıl sakin kalabildiniz?
bisey icin israr ettiginde annecim uzgunum bunu yapmana izin veremem kendine zarar verebilirsin istedigin kadar agla kusana kadar agla izin veremem dedim ve donup baska biseyle ilgilendim onunla hic ilgilenmedim o krizler gecirirken, cunku ben ne kadar ilgilenirsem o okadar arttirdi krizin dozunu. sonra bakti ipleyen yok vazgecti:) ne kadar surdu hatirlamiyorum ama suan 34 aylik ve uzun suredir hayatimizda boyle bir sorun kalmadi.

cocuklar bizim aynamiz, gercekten dikkat ediyorum ben ne kadar ofkeli ve agrasif gunumdeysem o da o kadar huysuz ve aksi oluyor o gun.
 
Benim oğlan da kusuyor.
Hatta kusarım diye tehdit savuruyor canı istemediği her şeye.
Maalesef çocukken ben de yapar, sabahları okula giderken ‘bak hastayım kusuyorum gitmeyeyim’ diye öğürürmüşüm😂

Çocuklarda özellikle şımartılmış, çevresinin dört döndüğü çocuklarda duyduğum bir durum.
Sanırım anneanne ve dededen oldu bizimki. Ben sakin kalmaya çalıştıkça annem çıldırdı. Ayağını vuruyor mesela, ben uf oldu cici olacak şimdi derken annem ay kusacak,ay kesin kusacak, poşet getir,buz getir , ayağına bak falan diye koşturuyor. Babam kusunca kurban olurum falan diye kucaklayıp parka falan götürüyor gece gündüz. Ulan düşündüm de ben olsam bende kusarım ilgiye bak 🤭
 
bisey icin israr ettiginde annecim uzgunum bunu yapmana izin veremem kendine zarar verebilirsin istedigin kadar agla kusana kadar agla izin veremem dedim ve donup baska biseyle ilgilendim onunla hic ilgilenmedim o krizler gecirirken, cunku ben ne kadar ilgilenirsem o okadar arttirdi krizin dozunu. sonra bakti ipleyen yok vazgecti:) ne kadar surdu hatirlamiyorum ama suan 34 aylik ve uzun suredir hayatimizda boyle bir sorun kalmadi.

cocuklar bizim aynamiz, gercekten dikkat ediyorum ben ne kadar ofkeli ve agrasif gunumdeysem o da o kadar huysuz ve aksi oluyor o gun.
Çok çok teşekkür ederim,ben de böyle yapacağım. Benim ailem acayip ilgi gösteriyor,onları da uyaracağım. Kusarsa kussun önemli değil moduna geçmeleri lazım panikler çünkü.
 
Back