11 aylık ama düşün ki bu iyi günleri şükrediyorum. Bende tuvalete zor gidiyorum ya örümceğe bindiriyorum tuvalete giriyorum ben çıkana kadar ağlıyor artık takmıyorum yoksa altıma edeceğim. Banyo yapmak hayal oldu zaten benim için ve banyo yapmadan duramayan biriyim çok sinir oluyorum. Bunun dışında etrafı toplamaya kalkarsam o da örümcekle arkamdan gelip dağıtır. İlaçla temizlik yapacağım zaman daha zor oluyor ilaç kokusundan uzak tutmaya çalışıyorum bu sefer deliriyor bana yakın olmak için o yüzden çamaşır suyu ile temizlikde hayal oldu. Çamaşır sererken duruyor gibi işte ama çamaşır dürerken pek izin vermiyor. Yemek yerken her türlü sıkıntı çıkarır ne yediğimi çok anlamıyorum hızlı hızlı sokuyorum ağzıma bir şeyler
. Ha kendide yemek yerken ağzını kilitler ve hayatta yediremezsin her mama saatinde arkasından koşarım ve her kaşıkla yedireceğim zaman kilitlenmiş ağzını defalarca açar öyle yediririm. Açken niye ağzını kilitler bunuda anlamış değilim heralde anam kolaylık görmesin diyor bebem
.
Bak şimdi bunlara varya bin şükür çok şükür ya çünkü doğduğunda öyle çok zorlandım ki inanamazsın bunlar hiç kaldı...
Sende durumlar nasıl? Senin miniş daha mı küçük?