bursa-osmangazi de ailem canım.. en son bayramda görüştük, tekrar kurban bayramında gidebilcez ziyarete ancak. özlüyorum çok, mutluyum eşimle çok şükür ama ailemi özlemek de ayrı bi eksiklikmiş
yaşadığımız çevreye alıştım aslında kendi alışverişlerimi vs. kendim görüyorum eşim işteyken.. ama çevrem oluşmadı hiç arkadaşım yok maalesef o yüzden sıkılıyorum. gittim kütüphaneye üye oldum kitap alıp okuyorum, hem de yürüyüş yapmış oluyorum. veya spor salonu araştırıyorum hem kilo verip hem de çevre edinebilirim diye.. sürekli bi arayış içindeyim günü değerlendirip sıkılmamak için bakalım.. ev işi de bir yere kadar birkaç saatte bitiyor, tv izlemeyi de sevmem.. eşim çanta ustası bi atölyede , 8 civarı eve geliyor..
sende bebiş de varmış :) çok sevindim. ben korunuyordum bu ay bıraktım.. evde sıkılmaktansa en azından bebişimle ilgilenir büyütürüm dedim ve eşim 38 yaşında ben 26.. onu daha fazla bekletmemek için bıraktım, artık biz de bekleyeceğiz bebek rabbim ne zaman verirse :)