sana yakıştıramadım bu tavrı babuşum. senden "aman ne korkacam be doğum benden korksun " tavrını sergilemeni isterdim. :)))
şaka bi yana arada ben de ya her şey istediğim gibi olmazsa, ya bişeyler ters giderse korkusu var ama sonradan kendime " neden milyonlarca kadın hiç bi sorun yaşamadan doğum yapıyorsa bu milyonlardan bir tanesi de sen olmayasın" diyorum. madalyonun diğer milyonlarına bakmıyorum. bakmak da istemiyorum.
pozitif düşün hacıt pozitif ol...
Aslında ben bekarken doğumdan çok korkardım, çok şehir efsanesi dinlemişliğim vardır. Bi komşumuz vardı nesrin abla, çok da mukallit bi kadındı kulakları çınlayasıca, öyle bi anlattı ki iki çocuğunu doğurmasını, filmini çeksen testere serisine rakip olur :26:
Evlenince biraz geçti korkum, az bişey. İlk hamileliğimde sorunlar olup da ameliyat olma vs. olasılıkları görününce az daha geçti.
Başa gelen çekilir hesabı…
Bu hamileliğimde testler, başa gelen rahatsızlıklar, tedavisi için uğraşlar derken bu sürecin böyle bir süreç olacağını, öyle işte hadi hamile kaldım, aman da ne kolay hamilelik geçirdim, 2 dakikada da doğurdum şanslarının bana gülmeyebileceğini kanıksadım. Kabullendim.
O yüzden şimdiden korku yok da nasıl desem bilinmezlik var.
Kötü bir şeyler ben de düşünmek istemiyorum.
Bana bir doktor demişti ki, bu gebeliğimin başında yine düşük olacak diye korktuğum için, düşükler, anomaliler, dış gebelikler, vs. vs. vs.ler hep düşük olasılıklardır. Beklenen ve genelde olan gebeliklerin sağlıklı ilerlemesi ve sağlıklı sonlanmasıdır. Genellikle olan budur, sana da bu olacaktır.
Ben de hep öyle düşünüyorum şimdi.
Ama doğum anında sükunetimi kaybederim kuvvetle muhtemelen
Orda da çocukluktan beri operasyonlarda, aşılarda, dişçide filan kendi kendime edindiğim bi teskin yöntemi var onu kullanıcam.
"40 gün sürmicek ya bu acı, bir iki saate olmadı akşama herşey bitmiş, kurtulmuş olucaksın."
Peşpeşe söyleyince işe yarıyo :44:
P
