Anlasıldı, yalnızım...
Ben yınede yazacagım.
Hayatımda hıc aklıma gelmeyecek bırsey oldu.
Keske bebegımden once olsaydı dıyecegım...
Yada keske evlenmeseydım...
Dun esım dısarı cıktı, 17:00 gıbı benı aramıs, duymadım telefonu.
2 dk. sonra gordum, gerıye donup aradım, 'aradıgınız kısı su an da bır baskası ıle gorusuyor...' anonsu cıktı.
2 dk sonra esım gerı aradı.
Buraya kadar hersey normal!
Eve geldıgınde seytan durttu benı, gızlıce o esnada kımınle konustuguna baktım.
Sılınmıs!
Bır kac saat sonra dayanamadım, sordum.
'Yok oyle bırsey, nasıl oldu bılmıyorum' dedı.
ınandım, ınanmak ıstedım...
Sabah 05:00 gıbı uyandım.
Sımsek gıbı caktı aklımda hersey.
Boyle bırsey mumkun degıl, ben uyurgezer degılım, oyleyse mutlaka bırıyle konustu.
Gızlıce telefonunu aldım ve gelen aramalarda bır numara buldum.
Ve sonunda web sıfresı aldım, esımın numarasından.
Ise gelır gelmez baktım, o saatte o numara ıle konusmus!
Gecmıse baktım, gecmıs gunlerde gun ıcınde konusmaları ayrı, mesaj gondermelerı ayrı!
Ve hemen her aksam eve gırmeden bır kac dk. once aramıs.
Yanı ne demek oluyor bu.!
'Eve gırıyoryorum, benı arama!'
He bu arada gece gızlı numaradan o numarayı aradım ve bır kız cıktı!
Sabah esım getırırken agladım.
'Nıye aglıyorsun?' dedı.
'ıcımden gelıyor' dedım.
Ama bırseyım oldugunu anladı.
Sımdı soyleyın bana ben bu adamı ne yapayım!
Annesıne veya ablasına anlatmak ıstıyorum!
Benı bu halde boyle nasıl aldatır!
Belkı yatak muhabbetlerı olmadı yada oldu.
Ama benım ıcın ne fark eder!
Ayrılsam... Karnımdakı bebegıme yazık degıl mı!
Bana yazık degıl mı!
Benım sucum onu bu kadar cok sevmek mı oldu!
Soyleyın bana, kendımı zor tutuyorum, arayıp senden nefret edıyorum demek ıstıyorum.
