Canım oğlum, kızıma....
Benim yaşlandığımı düşündüğün gün (ihtiyarladığımda) sabırlı ol lütfen ve beni anlamaya çalış.
Yemek yerken üstümü kirletirsem lütfen kızma. Sana bir şeyler öğretmek için nasıl çırpındiğimi, bıkmadan, usanmadan uğraştığım o günleri hatırla...
Seninle konuşurken, aynı şeyleri 1000 kere tekrarlıyorsam sözümü kesme.
Beni yine de dinle. Sen küçükken, uyuyana kadar sana aynı hikayeyi bilmem kaç defa tekrar tekrar okumak zorunda kaldığımı hatırla.
Banyo yapmak istemediğimde; beni utandırma ya da azarlama... Seni banyoya götürmek için uydurduğum oyunlarımı hatırla...
Yeni teknolojiler karşısındaki cahilliğimi görürsen bana zaman tanı; beni yüzünde alaycı bir gülümsemeyle izleme...
Bazı zamanlarda unutkan olursam yahut konuşmalarımızda ipin ucunu kaçırırsam lütfen hatırlamam için gerekli zamanı bana tanı; hemen sinirlenme... Çünkü asıl önemli olan senin yanında olabilmem ve beni dinliyor olmandır.
Ben sana bir sürü şeyi nasıl yapacağını gösterdim. İyi yemek yapmayı,iyi giyinmeyi...
Her şeyden önce hayatı göğüslemeyi...
Yaşlı bacaklarım yürümeme izin vermediğinde bana elini ver. Tıpkı, benim sana ilk adımlarımı atarken verdiğim gibi.
Ve bir gün artık daha fazla yaşamak istemediğimi; ölmek istediğimi söylediğimde bana kızma. Bir gün beni anlayacaksın. Hayatın; zevk alma değil, artık idareten yaşama yaşı olduğunu anlamaya çalış.
Hatalarıma, kusurlarıma rağmen hep senin için iyi olanı gerçekleştirmeye ve senin yolunu açmaya, istikbale hazırlamaya çalıştım. Senin yanında olduğumda üzgün, kızgın ya da güçsüz hissetme kendini. Benim yanımda olmalısın, beni anlamalısn ve bana yardım etmelisin. Yürümeme yardımcı ol ve yolumu sabırla sevgiyle bitirmeme...
Benim için yaptıklarını, ya bir gülümseme ya da senin için her zaman taşıdığım çok derin sevgiyle dua ederek geri ödeyebilirim ancak. Seni çok seviyorum ve hep seveceğim;bunu sakın unutma
---alıntıdır---
tek başıma çalıp oynuyor gbiyim