***2009 Mayıs Kuzularının Dogum Hikayeleriiii***

canım ne mutluki sonunda sabrının sonucunu aldın bundan sonra Allah size sağlıklı uzun ömür versin.Valla gözlerim doldu

tutkun09 .!.:

canım ne mutluki sonunda sabrının sonucunu aldın bundan sonra Allah size sağlıklı uzun ömür versin.Valla gözlerim doldu

Genişletmek için tıkla...

saol cnm...hepımız aldık sonunda meleklerımızı kucaımıza hayırlısıyla..sağolasın cnm benımŞeniz

biraz uzun mu olmuş ne? kaptırmışım galiba kendimi:kedi: eh vaktiniz olursa, nacizane doğum hikayemi okursunuz inşallah.

siribron ve cerencim çok şkr ki mutlu sona ulaşmışsınız...hepimiz değişik badireler atlatmışız yaa..bu doğum hikayelerinde ortaya çıktı....Allah bebişlerimizin kıymetini blelim diye biraz bizi sınadı sanırım..ne mutlu ki sonunda hepimizin yüzü güldü..
Allah bebişlerinizle size uzuun ömür versin inş kızlaaarra.s.

inşallah melincim. hepimize.

zorlu yollardan geçmişsiniz kızlar ama çok şükür kollarınızda şimdi melekleriniz Allah onlara uzun ve sağlıklı ömür versin
ben de yazacağım ama fırsat bulamıyorum bir türlü

melincim bengicim şukur hepimize meleklerımız ozlemlerımız kollarımızda..şimdiki haylazlıkları uykusuz gecelerde hep o anlar aklıma gelıyorr..ben cok bekledım bu uykusuz gecelerı...bu yorgun gunleriii....Rabbım hepımızın meleklerını korusun...

siribron ve cerencım hıkayelerinızı okurken cok duygulandım allah evlatlarımızı bızden ayımasın hıcbızaman

aysun4141 .!.:

siribron ve cerencım hıkayelerinızı okurken cok duygulandım allah evlatlarımızı bızden ayımasın hıcbızaman

Genişletmek için tıkla...

AMİNN CNM...a.s.

bengi_ .!.:

zorlu yollardan geçmişsiniz kızlar ama çok şükür kollarınızda şimdi melekleriniz Allah onlara uzun ve sağlıklı ömür versin
ben de yazacağım ama fırsat bulamıyorum bir türlü

Genişletmek için tıkla...

aysun4141 .!.:

siribron ve cerencım hıkayelerinızı okurken cok duygulandım allah evlatlarımızı bızden ayımasın hıcbızaman

Genişletmek için tıkla...

sağolun kızlar. amin inşallah!!:Saruboceq:

Hhikayeleri okurken çok ağladım.Allah hepimizi hayırlısıyla kurtardı. diğer tüm hamişler de sağlıkla kurtulurlar inşallah
benim hikayem:
eşimle 4 yıldır evliyiz.3 yıl bebek düşünmedik.çalışma şartları derken.aslında bana kalsa 2 yıl daha düşünmüyordum.çünkü bir köyde zorunlu hizmet yapıyorum ve 2 yıl sonra bitecek.ama eşim çok istiyordu.ve geçen sene ağustosta çalışmalara başladık.hemen ilk denemede olmaz heralde diye düşünürken hamile kalmıştım bile.ilk 3 ay zorlu geçirdim bulantılardan dolayı.sonra bebeğim beni hiç üzmedi.normalde doğum tarihi 21 mayıstı.ama ben sezeryan istiyordum ve 11 mayısa gün verdi.ama 7 mayıs günü ağrılarım vardı nstye girdiğimde hafif sancılar göründü. doktorum 3 gün beklemeyelim istersen alırım yarın dedi. elim ayağıma dolaşmıştı ne yapacağımı şaşırdım panik oldum,eşimle konuştuk ve 8 mayıs günü sezeryan olmaya karar verdim. sabah saat 10da hastanedeydik.yatış işlemleri yapıldı ve damar yolu açılacaktı.aptal hemşire beceremedi. başka hemşire geldi başka yerden açmaya çalıştı.ben iyice stres oldum.nerdeyse bayılacaktım.fenalaştım.çok kötüyüm dedim.eşim başımda benim o halimi görünce ağlıyor bir yandan elimi tutarak bana teselli veriyordu.yaklaşık 10 dk sonra bayılmadan bu durumu atlattım. hemşirelerden biri gelip sen daha damar yolu açılırken kötü oluyorsun.nasıl spinalle doğum yapacaksın dedi. o anda beni bir panik sardı.çok korkmuyordum mutluydum.odamda annem,babam,ablam,yiğenim,eşim,kayınvalidem,kayınpederim bekliyoruz.ben hemşire beni alıp götürecek diye korkuyorum her gölgeden.sonra geldi hemşire beni hazırladılar. çok mutlu ve gülerek girdim ameliyathaneye.ama içerisi çok korkunçtu.suratsız birçok insan hemşireler hastabakıcılar.ben heycandan ölcem bir kişi bile telkinde bulunmuyo herkes birbiriyle sohbet ediyo.yapayalnız ve çoook çaresiz hissettim kendimi orda. anestezi uzmanı iğneyi yaptı belimden. sonra doktorum geldi.bacaklarım uyuştu.ve ameliyat başlamıştı.doktorum ağrın var mı dedi. benim sol tarafımda.inanılmaz bir ağrı oldu.bacaklarım uyuşmuştu ama ağrıyı çok kötü hissettim.öyle söyleyince tamamen uyuttular beni.keşke ağrım yok deseydim katlansaydım.bebeğimin doğduğu anı göremedim. sadece hatırladığım görüyorsun dimi bebeğini diye biri konuşuyodu başımda.ameliyathaneden çıktığımda yine sancılarım berbattı.eşimi gördüm ilk beni bekliyordu.ben bacaklarımı kıvırmak ayağa kalkmak istiyordum.yalvarırım beni kaldırın diyordum.odama geldim bir baktım bebeğim yatağında.ben daha doğurmadım sanıyorum.bebeğime bakıcam dedim bir yandan inliyorum bir yandan bebeğimi istiyorum.bebeğimi gördüm.harika bişeydi o benim 9 ay karnımda taşıdığım bitanecik meleğimdi. onu gördüğümde hissettiğim duygular çok karmaşık ama mükemmeldi. esmer bir bebek bekliyordum ama kumraldı.canımdı.benden onu ayırmışlardı ve tek beden olmaktan ayrılıp iki farklı vücut olmuştuk.onu gördükten sonra 2 saate kadar ağrılarım da geçti.emzirmeye de başladım. dünyanın en mutlu insanıydım. bir de dışarda hala hayat devam ediyordu.ben sanki hayat durmuş sanıyordum.ve herkes bebeğimi bekliyor diye düşünüyordum.küçük prensesim artık bizimle.bize gülücükler atıyor. onun gülümsemelerini dünyada hiçbişeye değişmem
canım kızım BERıLim.seni çok seviyorum

14 haftalık hamileyim allah nasip ederse bende mayıs annesi olcam. hikayeleriniz o kadar etkiledi ki beni ağlamaktan gözlerim şişti allahım evlatlarımızı bizlere bağışla yarabbim

allahım benim doğumumda çok zor oldu ama muhteşem birşey hala düşündükçe tüylerim diken diken oluyor iyiki doğurmuşum kuzumu yaa. o ağlama sesi kulaklarımdan hiç gitmez doğar doğmaz saate bakmıştım sancılarla insan ölüyorum diyor ...ama oğluşum için herşeye değermiş annesinin bitanesi yerim ben kuzumuuuuuuu

kızlar darısı başımıza ağlayarak okudum ikinci sayfaya kadar diğerlerini okuyamayacağım çok etkileniyorum çünkü bizede dua edin de geçsin bugunlerde bebişimizi kucağımıza allalım