iyi akşamlar kızlar
ben biraz tedirginim ve içimde korkum var, bazı arkadaşlarımızın bebeklerin kalbi durması beni çok kötü yaptı
Allahım hepimize sağlıklı ve hayırlı evlat versin!
bu arada 12 haftalık olduk
size güzel bir şey göndermek istiyorum
umarım beğenirsiniz
Rukiyye Rahmet
Kavuşmak İçin Günlerini Sayıyorum
Anneden Yavrusuna:
Rabbimin armağanı, lutfu; karanlık ve korunmuş sığınağından dünyamı aydınlatan yavrucuğum, umudum, âhiret azığım!..
İnsanların hayatlarında hep siyah-beyaz ânları bulunur, ama bildiğim bir şey var ki; Rabbim, anne olarak fakiri seçtiği zamandan beri, renklerin varlığından haberdâr olduğum!... Elbette anne olmak insanın elinde olan bir meziyet değil!.. Tamamıyla Allah’ın takdiri… Kimini evlad vererek şükür edecek mi diye imtihan ediyor, kimini mahrum ederek sabırla!.. Bazen ihsan ettiği hâlde sabırla denedikleri de var şüphesiz!.. Öyle ise madem seçmiş, madem vermiş; şükür gerekli!..
Seçilmiş olmanın şükrü!..
Hani sana sormuştum ya, rüya âleminde:
“-Şın harfinin niye üç noktası var?!” diye…
Sen de demiştin:
“-O nokta değil, şükrün gözyaşları!..”
Şimdi şükrün gözyaşlarının huzûruyla abdest alıyor ruhum; âdetâ bütün âzâlarım kıyâm için ayağa kalkıyor!.. Kalk, ey vücûdum!.. Tenim ve rûhum, artık tek değilsiniz; Allâh’ın bir emânetine hâmîsiniz!.. Üzerinizdeki nice emânetlere, şimdi bir tane daha ve en güzeli eklendi!..
Kalk ve şükür secdesine varsın benliğin…
Yavrum, bütün bu lutuflar sâyende. İyi ki varsın!..
* * *
Yavrudan Annesine:
“-Nîmetler, çilelerle gelir anneciğim! Dayan! Var olmak kolay değil anneciğim, var olunca da “hiç” olmak kolay olmayacak!.. Bu çilelerle ben, var olmanın bedelini çekiyorum; sen ise hiçliğe ulaşabilmenin zorluğunu...
Sabret anneciğim!..
Bak! Her nefesinde, şimdi Rabbim aklına geliyor! Şimdi nefeslerin kıymetini bir kez daha anlıyor ve:
“-Ya Rabbi!..” diyorsun. Yemek yiyemiyorsun. Ben, senin bütün gücünü âdetâ çekiyorum. Böylece hem nîmetin kadrini anlıyor, hem de nimeti verene:
“-Yâ Rabbi!..” diyorsun. “Âcizim Rabbim, âcizim!...” diyorsun.
Namazlarında hep gözyaşı dökmek, Rasûlullâh gibi secdeni yıkamak isterdin. Bak! Rabbimin “er-Rahmân” ismi daha bir gür tecellî ediyor kalbine!... Şimdi bütün ibâdetlerini gözyaşıyla yıkamak istiyorsun…
Ben karanlıklar içinde eğitiliyorum. Sen aydınlıklar içinde terbiye ediliyorsun!... Sen “Allâh!..” dedikçe, salâvat getirdikçe; ben daha bir “var” oluyorum.
Sabret anneciğim!.. Gayret anneciğim, bu karanlıklarda beni yalnız koma!.. Sabır, zikir, şükür ve salâvatla büyüt beni!.. Sevgini esirgeme benden.
Ben varım artık… Senin dünyaya gönderdiğin bir mektubum ben!.. Aynı zamanda istikbâle göndereceğin sadaka-i câriyen olacağım, anneciğim.
Ey Rabbim!.. Ağlamasın anneciğim!
Ey Rabbim!..
Ağlamasın anneler…
Var olmak zor!
Var olana sahib olmak, çok daha zor.
Güç ver Rabbim! Annelere, geleceğin “halife” kullarının hâmîlerine güç ver, şuur ver, uyanıklık ver!.. Çöpe gitmesin emânetlerin. Şeytanın kulları olmasın, ya Rabbi!.. Çileyle veriyorsun emâneti, sâhib olma ve sana lâyık bir şekilde sunma gücünü de ver!..
Unutma anneciğim;
“Her zorluktan sonra kolaylık vardır.”
Niyetin Allah rızâsı olsun, Rabbim kolaylığını verecektir.
Beni bilmiyorsun; kız mıyım, erkek miyim? İyi miyim, kötü müyüm?
Sana acı veriyorum, sen ise karşılıksız seviyorsun. Hep karşılıksız sev anneciğim; Rabbimin kullarını sevdiği gibi. Hep karşılıksız ver anneciğim, Rabbimin kullarından istediği gibi…
Beni, Kur’ân sesiyle okşa!.. Sünneti yaşayarak terbiye et.
Seni seviyorum Rabbim, annemi affet! Babamı affet!
Hayırlı evlat olmam için, sâlih kul olmam için istîdât ve isteğimi arttır. Rûhum üflenirken bana, saidlerden olmamı nasib et!..
Bu âciz kulunu sev Rabbim; sevdir ve sevindir!..”
* * *
Anneden Yavrusuna:
Gül damlası gibisin, yavrum!..
Dünyalar bir yana, sen bir yana
Yağmur gibi, kar gibi cennet kokusuyla
Gel artık bana, gel artık bana!
Anneciğin!..
hep böyle olun inşaAllahh 
(
