2009 Kasım annelerinin doğum öyküsü

evet güzel anneler sıra bende hep doğum hikayelerini okurdum ve korkardım ben nasıl doğuracam diye insanın başına gelince bir şekilde oluyor.gebeliğimi çğrendiğimde 6 haftalıktı miniğim.takvimde günlerim haftaları işaretliyordum. son dok kontrolümde kızım doğum kanalına inmemişti bebişimi bir hafta bekleyecektik.16 kasımda sabahı suyumun gelmesiyle uyandımwc gittim ve kendimi tutamıyordum kendiliğinden akıp gidiyordu böyle bir saat devam etti bunun bebğin suyu oldunu anlamıştım önce panik yaptıp hastaneye gitmem deyip durdum. sonra sıcak suyla duş aldım sancım olsun diye suni sancı takılsın istemiyordum ama sancım olmadı hastaneyi aradım dok hastaneye gelmemi söyledi.ve hastane yolunu tuttuk öylesine korku vardı ki içimde özelikle muaneden korkan biriydim çatala otururken öylesine ter döktüm ki tarif edemiyorum ama korkulacak bir şey yok inanın sonra suni sancı takıldıve sancı aralıklı gelmeye başladı açılam 1 cm di ara ara ebe muaneye geliyordu kendi dok saat 9 da yanıma geldi muane etti açılmam 2cm olmuştu 11 de tekrar dok geldi 4 cm olmuştu ama suni sancı gerçekten çok kötü insan dayanamam diyor ama rabbim dayanma gücü veriyor sonra epidural istedim ve takıldı sonra rahatladım ve ebe yürütmeye başladı beni açılma daha çabuk oluyormuş bir saat yürüdüm ikinci saat dolunca sanım tekrar gelmeye başladı ikinci dozun yapılması gerekiyordu nihayet dok geldi ve açılmam8 cm olduğunu söyledi ve çatala aldı ıkınma faslı başladı ben yapamadım ebe karnımdan bastıryor ay olmuyor sonra panikledim dok denedi olmadı en son vakumla alacaz dedi vakumu yerleştirdi benim ıkınmamla başımı dönderdim ki kızım dok elinde o şaşkınlıkla ay oldumu dedim kızım hiçte ağlamadı çok şaşırdım çünkü hiçte hissetmedim çıkışını ama çok güzel bir duygu kızım 5.30 başlayan serüvenimiz 2.50 sona erdi 3.380 kilomuz 52 cm boyumuz. hoş geldin hayat kaynağım benim rabbim isteyen herkese nasip etsin. şunuda ekleyeyim benim kadar doğumdan korkan kimse yok bence ben yaptıysam sizlerde yaparsınız

selam kızlar sonunda ben de doğum hikayemi yazıyorum sizinkileri okurken gözlerim doldu:)
cumartesi günü size de söylediğim gibi kasılmalarım sıklaşmıştı 5 dk da bir kasılıyordum ama takmadım pek, annemi bekliyordum onlar salı sabaha karşı geleceklerdi ben de o güne dek doğurmayacaktım:) annem gelecek diye pazar günü evi toparladım az yorulmuşum belim ağrıyordu yani ben yorgunluktan sandım:) pazartesi sabaha karşı annemler geldi annem çok yorgundu zaten yaşı da bayağı var (70) onlara kahvaltı hazırladım, bütün gün yemek hazırladım çamaşır yıkadım astım ütü yapacaktım ama hala belim ağrıyordu annem gelmişken bir de oğluşuma hırka başladım onu örerken bi yandan da sürekli belim ağrıyordu hayırdır inş, diyordum:) bir de ishal olmuştum üstelik hemoroitim de acayip sızlıyordu... neyse o akşam annem 10 gibi yattı çok yorgundu biz de kocamla tv izliyoruz sürekli tuvalete taşınıyordum ama konduramıyordum işte:) 22.30 gibi wcye gittim amanınnn çamaşırımda kan var ay bu nişan mı yoksa dedim yüzümde acayip bir gülümseme ve acayip bir heyecanla salona koştum salon kapısında durdum kocama baktım aşkım galba benim nişanım geldi dedim o da heyecanlandı bi annene sor bakalım ne diyecek dedi annemi uayndırdım o da heyecanlandı:) dru arayalım dedi hemen aradım dr ağrın var mı dedi ay siz sorunca heyecandan panikten kesildi ağrı filan kalmadı ama vardı dedim dr da neden panikliyorsun korkma ağrın olursa ara sabah da mutlaka 9da hast.de ol dedi tamam dedim kalbim güm güm atıyor 3 kasım gecesiydi ben 5 kasımda zaten çatı muayenesine gidecektim:) neyse erkenden yatalım dedik önce bi duşa gireym dedim annemi yatırdım kocam yardım etti duşumu aldım yattık ama uyuyamıyorum ki... ikide bir kalkıp wc ye gidiyorum bir de o gün anneme sütlaç yaptırmıştım canım çekiyor die bir tabak yemedim belki ameliyata alırlarsa diye ağzıma bir şey sürmüyorum:) dolapta bekliyor caaanım sütlaçlar:) arada kanamam oluyor farkındayım, bi yandan dilek geliyor aklıma, onun da nişanı geldi kaç gün geçti bakalım ben ne zaman doğurucam diyorum belim felaket ağrıyor kalktım en son, gittim normal doğumun evrelerini okudum ne zaman ıkınmak lazım filan, hazırlıklı olmam lazım. sürekli dua ediyorum dolaşıyorum evin içinde. ve herkes uyuyor mışıl mışıl, bir tek ben ayaktayım:) sabah 7de kalktık, annem çayı koydu ben giyindim oturdum bekliyorum yemeyeceğim sonra okula gidip sevk alıcaz hast.den sevk ettircez bir saat virajlı ve çukurlu bir yoldan ile gidicez de dr.ma kavuşucaz ama ben gayet sakinim. otururken birden suyum geldi anneee suyum geldi galba dedim annem çayın altını kapattı koşarak geldi yanıma, hemen beni kaldırdı, altıma hasta bezi bağladık yolda da suyum gelebilir diye acele valizimi aldık ben hala oturun kahvaltı edin bi şey olmaz diyorum mdr yrd aradım okulu açtırdım saat 8de gelmemiş daha, eşimle gittik ben arabada bekledim annem evi toparlıyor bir yandan, eşim okula girdi sevki aldı benim kasıklarımda ağrılar var, ama dayanılmaz değil, daha doğmaz diyorm dua okuyorum sürekli; sonra hst.ye gittik eşim gene koşarak gitti ile sevk yaptırdı eve geldik annemi aldık babam telaşlanmış, o evde kaldı. arabaya bindik benim belimin arkasında yastık var ama belim de kasıklarım da ağrıyor anneme çaktırmadan arabanın saatine bakıyorum sancılar çok sık:) dişimi sıkıyorum oh Allahım az kaldı geliyor bebeğim diyorum:) araba çukura girdikçe ah diyorum ama yavaşça, az kaldı diyor eşim dişimi sıkıyorum. yaklaştıkça ıkınma hissi geliyor eyvah diyorum doğum olcak kesin:)) rüya gibi.. neyse hast.ye gittik eşim arabayı park ederken ben annemin kolunda zor yürüyorum anne yürüyemiycem heralde dedim çökecek gibi oldum sonra topladım kendimi ilk doğuran ben değilim dedim kalktım kapıdaki güvenlik görevlisi bayandan rica ettim bana yardım eder misiniz lütfen dedim, araba getireyim mi dedi ben hala kuyruğu dik tutuyorum hayır dedim o da diğer koluma girdi dr n odasına odasına doğru yürüyoruz bekleyen hastalrın içinden geçiyoruz ben belli etmemeye çalışıyorum ağrımı... kapıda drn hemşiresi bekliyor beni görür görmez sen niye bekledin bu kadar diyor hemen araba istiyor beni nst ye gönderiyor eşim gelmiş bu arada üst kata çıkarıyorlar beni nstye bağlıyorlar kimse bir şey demiyor aaaa drm da gelmiş eline eldiveni giyiyor eşimle annemi kapı dışarı ediyor eyvah diyorum çatı muayenesi olcakkkk suyum geldi az kanamam da var geceden beri belim ağrıyor diyorum bakıyor doğum olcak diyor dışarı çıkıyor bana bir şey demiyor sonra annem eşim geliyor içeri, hemşireler dalıyor, ellerinde yeşil önlük var, ben hala işin ciddiyetinin farkında değilim:) daha sancı odasına gidicem bu kadarcık sancıyla doğum olmaz sanıyorum:) ağrım çok ama daha fazla olur diyorum:))) cahillik işte... müthiş bir baskı hissi var kasıklarımda... o dayanılmaz oluyor. neyse beni giydiriyorlar hızla. sandalyeye oturuyorum hakkınızı helal edin diyorum ama öyle karışığım ki ne ağlıyorum ne gülüyorum sadece müthiş bir heyecan hissediyorum kalbim hızla çarpıyor eşime diyorum ki anneme dikkat et tansiyonu çıkmasın diyorum o kadar. hastabakıcıyla asansöre biniyoruz o yanındaki hemşireye anlatıyor hoca çok acele ettiriyor diye ben o zaman uyanıyorum ben şimdi doğumhaneye mi gidiyorum diyorum evet diyorlar. allahım diyorum epidural zamanı da geçmiş, doğurmak üzereyim ben. umaırm dayanabilirim dua ediyorum bir yandan. neyse doğumhanedeyim ben nasıl çıkıcam çatala diyorum biz yardım edicez diyorlar elimden tutup çıkartıyorlar, ebe alttan bakıyor ayyy bebeğin kafasına dokınuyorum gelmek üzere diyor ben daha da heyecanlanıyorum akşama kada doğar dimi diyorum ebe gülüyor ne akşamı canım 10 dk sonra doğar diyor:) şaşırıyorum biri koluma serum bağlıyor ıkınma hissim artıyor ıkınmak istiyorum diyorum aaa dr da geldi yaşasın rahatlıyorum bizi acele ettirdim kızım diyor:) sabah sabah telaşlandırdın diyor:))) konuşmaya başlıyoruz dr ıkınmamı istiyor nasıl ıkınacağımı ebe gösteriyor ıkınıyorum dr çok güzel kızım hadi az kaldı diyor ama ben öyle açım ki gücüm kalmamış elimdne geleni yapıyorum ağzımı sımsıkı kapatıp dişlerimi sıkarak gık demeden ıkınıyorum aman allahım bu bir film mi ben bunu yaşıyormuyum diyorum yanımda ebeler var hastabkıcı da var ama benim gözüm dr da:) ben çok yoruldum dyorum dr da dinlen kızım tamam ama sancı gelince ıkın olur mu diyor sonra ben dinlenirken soruyor: neden akşam aramadın sancın olunca diyor ben de diyorum ki ne bileyim çok dayanılmaz değildi sizi rahatsız etmek istemedim nasılsa sabah gelicem dedim eşime bile belli etmedim dinlensin dedim diyorum gülüyor dr, sen kendinden başka herkesi düşünmüşsün diyor ben gne ıkınıyorum o sırada çocuk dr geliyor hızla:) bana bakıyor şaşkın şaşkın:) ebe diyor ki ayy normal doğumu unutmuştuk hep sezeryan oluyordu diyor:) ben de hep normal istemiştim zaten diyorum dr a dönüp yarın kontrole gelcektik ama oğlum sizi daha önce görmek istedi dr amcası diyorum:) gülüyoruz:))) ayy diyorum içimden ben nasıl doğuruyorum böyle yaaa konuşa gülüşe doğum mu olurrr... dr hadi kızım bi kez daha diyor var gücünle diyor korkuyorum diyorum bak anne olcaksın az kaldı hadi diyor ben de ama ben çok açım çok bitkinim diyorum dr da bak kızım anne olcaksın az kaldı söz odana çıkınca hemen sana kahvaltı göndercem ne istersen yiyebilceksin diyor ben o gazla bi daha ıkınıyorum bunu yapmak zorundayım dr sakın bırakma kızım hadi bi kez daha ıkın son kez diyor biliyorum ki orda bırakırsam bebeğim sıkışır sakın bırakma burda olmaz diyor dr ben vargücümle ıkınıyorum komik ama vıck diye bir ses duyuyorum:) tamam diyor dr dur sakın ıkınma senin işin bitti hadi dinlen artık diyor bir hareket başlıyor biliyorum bebeğimin başı çıktııı artık dr doğurtacak:=) oleee ben dinlenebilirimmm:))) ebe sağ bacağıma bir iğne yapıyor hissetmiyorum amaaaninnn dr un elinde kocaman bir iğne var eyvah kesi yapılcak o iğneden korkuyorum diyorum yok diyor dr hissetmeyeceksin hakkat yaaa hissetmiyorum bennn:) oleee kesi yapılıyor ama ben kendimi bırakmışım ohhh rahat rahat yatıyorum çatalda:) dünya umrumda değil amaninn birden bebeği görüyorum dr un elinde, ayy kara kırmızı bir şey, gözleri çekik çekik aynı japon gibi kısmış ağlıyor bi yandan saçlar ıpıslak yapışmış kafasına, bana bakmaya uğraşıyor ayy bu benim oğluşum muuu:))) kordon daha duruyor ne kadar da kalınmış o kordon öyle. dr sonra bebeği hemen çocuk dr na uzatıyor eşini doğurcaz daha diyorum evet diyor dr:) ben çokbilmiş hasta, eee kk okuyoruz yıllardır kolay mı bre:))) neyse, ıkınman lazım diyor ama ben çok bitkinim peki kızım sana yardım edicez diyor hastabkıcı bastırıyor ben de ıkınıyorum bir şey daha çıkıyor ve müthiş sıcak bir su boşalıyor içimden birden ferahlıyorum oh beee diyorum ayy her yer battı çıktı diyorum dr kahkahayı basıyor:) boşver sen temizlerler diyor:) bebek ağlıyor dr iyi bebeğin diyor sarmışlar bebişi hemşirenin kucağında annesi bak biz gidiyoruz, diyor bakıyorum ayy çok şeker ama ben inanamıyorum ki daha doğum yaptığımaaa.... :))) sıra dikişlerde... en korktuğum şey.. neyse herkes gidiyor dr ebe ben kalıyoruz dr başlıyor dikmeye bi yandan da arada uyarıyor bak burası hassas hissedebilirsin diyor azcık hissediyorum aslında dikiş filan umrumda değil kızlar, sabırsızlanıyorum:) bebek nerde diyorum oooo çoktan odaya çıkmıştır diyorlar ben ne zaman gidicem ne kadar kaldı diye başının etini yiyorum drn:) allahtan sabırlı adam dr m:))) kız bi sürü hasta bekliyor beni ne yapayım diyor susuyorum allahım zaman geçmiyor uzadıkça uzuyor gibi geliyor dikiş işleri... hadi amaaa bebeğimi görmek istiyorum diyorum dr bitti diyor ama bitmiyor siz beni kandırıyormusunuz bitmedi bi türlü diyorum dr kahkahayı basıyor kat kat dikiyoruz ya ondan bir kat bitti yani diyor susuyorum artık bekliyorm neyse dr bitiriyor işini çok teşekkürler dr bey diyorum siz olmasanız ben doğuramazdım böyle kolay dr ellerini yıkıyor ebe de bize niye teşekkür etmiyorsunuzzzz diyor şakayla karışık, ayy size de teşekkürler ama dr a çok nazım geçti diyorum:) ebe çok kolay oldu doğumun diyor ikinci ne zaman diyor ben de eee kardeş de lazım tabii, diyorum dr dönüp bana bakıyor şaşkın şaşkın ebe de hemen ikinciyi ister kolay doğuranlar diyor ben de en az iki yıl ara verilecek ben 31 yaşındayım az mı diyorum:) dr gülüyor:))) neyse dr çıkıyor sıra yaranın temizlenmesinde sıcacık suyla yıkıyorlar beni kolumdan tutup kaldırıyorlar ama bacaklarım titriyor çok yorgunum sandalyeye oturtuyorlar asansörde zaman geçmiyor oh diyorum içimden bağırmadan doğurdum allahım çok şükür:))) koridorda bekliyor eşim gözleri kıpkırmızı... ama beni beklediğini hatırlamıyor bebek nerde diyorum odada diyor annem de çıkıyor gülüyor bebek seni bekliyor karnı aç diyor ebeler hemen geceliğimi giydiriyorlar beni yatırıyorlar yatağıma bebek kucağıma geliyor emmeye çalışıyoruz hemen kapıyor mememi:) sıkıyor damağımda benim gözümden bi damla yaş süzülüyor allahım çok şükür diyorum kocam hemen kayınvaldemi arıyor anne doğdu karım da geldi diyor ben çok zaman geçti sanıyorum meğer çocuk 10 dk da gelmiş odaya ben de 15 20 dk sonra gelmişim:)
4 kasım sabahı 9 55 te oğlum tarık normal doğumla 2870 gr 50 cm doğuyor
az daha geç kalsaymışım yolda doğuracakmışım:)))

bende yazayım dedım ...20 kasım sabah rutın kontrolum vardı gıttık hastaneye nst ye baglandım duzenlı sancım yoktu.dr alttan kontrol ettı veeee 5 cm acılmam varmıs hemen yatısını yapalım vakıtlıce dogur dedı anaaaaaaaaaaaaa ben sastım kaldım yok dedım sunoı sancı ıstemıyom yatmıcam dedım dr da sen bılırsın bayramda yokum dedı benım bebıste kordon dolanması vardı bıde ona baktı bıre ınmıs kordon dedı oylece esımle cıktık hastaneden ama benı korku sardı ....yaa ben ewde sabrederken bebegım bogulursa nefes akamassa allhım delırdım 5 cm lık acılmayı hıssetemıstım fazla ya ewde dogurursam dıye telasa kapıldım .
saat 6 da oglumu okuldan getırecektı esım aradım erken al cocugu dedım 6 ya dogru gek-ldıler ben kacıyodum odalarda esım dedı hadı gıdelım ben gıtmek ıstıyodum ama cook korkuyodum sunı sancıdan bıde bende hemoroıt sorunu vardı onceden operasyon gecırmıstım ama bebegım ıçin bunu yağmam gerekıyodu ....guzelce yatsı namazımıda kıldım ..sonra ewdekılere tembıh ettım kımse bılmesın dıye veee tıpış tıpış gırdım dogumhaneye dr muda ardık hber vermıs ebek-lere gelecegımı ebe guldu benı gorunce sen ewde doguracakmısın 5 cm le nereye gıdıyon falan dıye ama bende sancı yok bısey yok ben dedım ben cok bagırıyom bu sancı ıgnesınden korkuyom dedım ...guldu ....kıyafetlerımı cıkartım dogum elbısesını gıydım lawman yaptım ama tık yok cıkmaz cıkmıyooo ..neyse serumu bagladılar ıgnemı yaptı azar azar artırcam dedı .sıcak su torbam vardı onu doldurdu sıcak suyla sırtıma koydum

ebe gıdınce serum duruyodu delaılın nur dınledım telefondan...sancı yok beklıyorum sonra dr geldı 7 santım olmus ama sılınme yok dedı sancılar agırlastı dayanamıyodum attam dedım kendımı ebe guluyodu az kaldı dedı ...ben nefes alıyorum sonra uyuyyorum ...

arada alıyolar dogum masasına bakıyolar suyumupatlatttılar karnım yas yamukmoldu ıyıce korktum .......sancılar gecınce bıde konusuyoz ebelerle ....neyse 12 ye dogru tekrar aldılar dogum masasına ben yıne bakcaklar sanıyom ama dedı ıkın ıkın ıkı allhım gelmıyo ebe ceke ceke aldı yavrumu hemen j-kucagıma verıverdı allhım bıtmısta artık ama heryerım patladı ıgneler kırıldı hemen mememe verdı emzırdım sonra tek hatırladıgım kocama haber verın hemen dedım aklım onlarda kalmıstı ....sonra benı dıkıslerımı attılar ..ve esımle bulustuk .............serum hala kolumdaydı ama o kadar az ılerlemıstı kı sasırdık .....sabah ewımıze geldıkk

evleneli artık 3 sene olmuştu we biz artık 3 kişi olmamız gerektiğini düşündük
korunmasız geçen 3-5 ay sonunda hamile kalmıştım Allahıma binlerce şükür ediyodum beni hastane kapılarında süründürmeden bebek sahibi yaptığı için:Saruboceq:.. ama sevincim yarım kalmıştı. maalesef bebeğimin kalp atışı yoktu :1no2: biraz daha bekledim belki o minicik kalbi atar diye... ama maalesef olmadı we kürtajla onu benden aldılar mafoldumben zorda olsa toparlanmaya çalışıyordum. bi süre daha korunmaya devam ettik ve sonra yine korunmayı bıraktık ama bu sefer ilk seferki gibi kolay olmuyodu. her ay bi hayal kırıklığı yaşıyorduk mafoldumben ara sıra değişik doktorlara gidip her seferinde memnun kalmayıp bırakıyordum. derken aradan 2 sene geçmişti. bi gün kayınwalıdemin zorlamasıylan bi doktora gittik ve o doktor o ay bana aşılama yaptı ama hiç umudum yoktu. ama aşılamam tutmuştu we üstelik ikizdi. sewincimiz iki kat artmıştı. ilk kontrole gittiğimizde ikizlerden birisinin gittiğini öğrendik ama olsun dedik öbürü sağlıcakla gelsinde.. ama ikinci kontrole gittiğimizde maalesef onunda kalp atışı olmadığını öğrendik mafoldumben Allahım yine mi? mafoldumben bi akşam yine kürtajla canımdan bi can daha kopardılar senağlama artık iyice ümidi kesmiştim. ben bebek sahibi olamıcaktım :1no2: doktor kürtajdan sonra 3 ay korunun demişti. biz pek umursamadık bu kadar sene olmamıştı şimdi hemen hamile mi kalcaktım sanki :umursamaz: ama çocuk fikri aklımızdan çıkmıştı artık :sinifsinif: kürtajımdan sonra bir kere regl oldum ondan sonraki ay reglim geçiyordu 1 gün 3 gün 5 gün.. ama ben hiç üstüme alınıp test yapmıyordum kürtajımdan dolayı günüm şaştı diye düşündüm bu aradada çapa tıp fakültesinde kayıp bebeklerimle ilgili tetkiklerimi yaptırıyodum. reglimin gecikmesinden 9 gün sonra hastane dönüşü laf olsun diye bi test aldım eve geldim yaptım we gördüğüme inanamadım :1shok: çift çizgi şak diye çıkmıştı ama ben hala hamile olduğuma ihtimal vermiyodum. yaa test bozuktu yada kürtajda içerde bi parça kalmıştı o yüzden test pozitif çıkıyordu. bu sefer doktora erkenden gitmek istemedim bi hafta sonra falan benden hafif kanama geldi. eywah dedim buda gidiyoo ertesi gün erkenden doktora gittim we yine aynı şeyi duydum. bebeğin kalp atışı yoktu 2 gün daha bekleyelim sonra kürtajla alalım dedi doktor. mafoldumben Allahııııımmmm yine mii mafoldumben ağlaya ağlaya çıktım doktordan wee kesin karar verdm artık çocuk mocuk yok 2 gün sonra tekrar doktora gitmem gerekiyodu ama benim içimden hiç gitmek gelmiyodu :1no2: eşimin zoruylan kalktım tek başıma doktora gittim hemen peşimden annemlen teyzem geldi hep beraber odaya girdik weee AMAN ALLAHIM bebeğimin kalbi atıyodu :teytey: duyduklarım doğru muydu? bende anne olabilecek miydim? doktorum hemen tahlillerime bakarak bana bi iğne yazdı ve 9 ay boyunca göbeğimden iğne olacaktım. gebelik sürecim Allaha çok şükür sorunsuz geçti göbeğim delik deşik mosmor oldu ama olsun sonunda bebğime kavuşmak warya her şeye razıydım

derken artık gebeliğimin sonuna gelmiştim ama benim kızım gelmek bilmiyordu 41. haftamda bayram günü gece yarısından sonra karnımda hafif sancılar başladı wcye gittim hafif kanamam wardı sabah 6 ya kadar bekledik sonra hastaneye gittik 4 cm açılma wardı zaten haftamda geçtiği için yatırmak istediler ben öğlene kadar izin istedim ewe geldim banyo yaptım çantamı aldım 3te hastaneye gittim. hemen mavi önlüğü giydirdiler sancı odasına aldılar ama maalesef hiç bir yakınımı içeri almadılar :1no2: benim hala sancım yoktu suni sancı taktıktan yarım saat sonra sancılarım başladı ama ne sancı akannehir deliriyorum artık:sinifsinif: üstelik o kadar sancıya açılmada çok zor oluyodu hastaneye yatalı kaç saat olmuştu daha 6 cm olmuştu açılma :sinifsinif: artık yalwarmaya başladım beni sezeryana alın diyee bu saatten sonra alamayız azcık daha sabret diyolardı eşimi çağırın beni hastaneden çıkarsın başka hastaneye gidicem diyodum. eşimi çağırdırlar önce doktorlar konuşmuş azcık sabretsin az kaldı demişler. sonra eşim geldi yanıma az sabret aşkım sık dişini diyordu bana :asigim: tamam dedim sonra suyumu patlattılar ondan sonra sancılar iyice tawan yaptı çıldırıyodum ama sonrasında açılma hızlandı bi muayene sonrasında artık doğumhaneye alalım seni dediler. hem korku hem endişe hemde sancılarımın biticeğinin sevinciyle doğumhane girdik. ıkın ıkın ıkınkafamçokkarıştı ıkın ıkın ıkın kafamçokkarıştı bu seferde benim veledin kafası bi türlü kanala girmiyordu karnımın üstünde bi doktor karnıma bastırıyodu ama ne bastırma kafamçokkarıştı 3. bastırmasından sonra bi rahatlama aman yarabbim bebeğim doğmuştu. mosmor buruşuk çirkin bişey senağlama bayram günü hayatıma girmişti yawrum bayram hediyesi:asigim: gibi elimi karnıma bi attım karnım bomboş senağlama o rahatlamayı hiç bişeye değişemem sanki o kadar sancıyı ben çekmemiştim. bebeğimi gözümün önünde giydiriyorlardı bu aradada benim dikişlerim atılıyordu. kızımın kafası gelmediği için bayaa bi kesi yapmışlardı dikişlerim çok uzun sürdü we kullandığım iğnelerden dolayı aşırı kanamam olmuştu bi yandan kanamamı durdurmaya çalışırlarken bi yandan dikiş atmaya çalışıyolardı. şeyimde kaç el vardı sayamadım bile kaydirigubbakcemile3 bu arada bebğim elindeki eldivenleri kemiriyodu :asigim: yawrum benim :asigim: sonrasında ayağa kalkmamla hasta bakıcının kollarına yığılmam bi oldu :sinifsinif: yatağa kendimi zor attım we sabaha kadar doğumhaneden çıkamadım kan kaybından tansiyonum feci düşmüştü sabah odamıza çıktık çok şükür :Saruboceq: doğumdan bana kalan nurtopu gibi bi hemeroid, dötüme kadar olan dikişler we yıllardır özlemle beklediğim bebeğim :asigim:
sonrasında bana bebekler gibi bakan annem we teyzemin hakkını nası öderim bilmem opuyorumnanaktan
Allahım kimsenin kucağını boş bırakmasın :Saruboceq:

epey uzun oldu ama...:kedi:

tuğba çok duygulandım cnm okurken... hemoroit için çok üzülme dikişler de alındıktan sonra geçip gidiyor bir şey kalmıyor geriye hemoroit de ilk 3 ay içinde kendiliğinden geçip gidiyormuş. geçmiş olsun tekrar cnm:)))

funda72 .!.:

[B]eveeet sıra benim hikayemde.ufaklıktan vakit bulup acele yazıyım dedim.durmuyo velet hiç..
9kasım sabahına randevumuz vardı sezeryan için.tabii heyecadan hiç uyumadım.mirmirmirmir sabah hazırlanıp ailece yola çıktık hospitaliuma doğru.hastanede yatış işlemim yapıldı yukaru 402 numaralı odaya aldılar.hemen alelacele odayı süsledik.doğuma gitmeden bitsin istedim.
neyse heyecanla hemşireyi beklemeye başladım.önce gelip kan aldılar onun sonucunu bekleyecksin dediler.doktorum geldi o arada nasıl olduğumu sordu?heyecanlıyım çok dedim.korkma uyuyup uyanacaksın bitmiş olacak dedi.sonuçlar gelsin alıcaklar seni dedi gitti.en sonunda 9.15gibi geldiler.soyundum sedyeye yattım sonda takıldı.acıycak diye ödüm patlıyodu hiç bişey anlamadım.sadece heralde içeri bişey kaktırınca yanma oldu ameliyathaneye kadar orda oda uçtu korkudan kaydirigubbakcemile3
eşimde aşağı kadar geldi benle.heyecanlıydı oda benim gibi.kapıya gelince yrıldık apar topar.bi baktım personel güler yüzle karşılayarak ameliyathaneye götürüyor beni.ameliyat masasına geçtim.başladılar hazırlığa.ben heycandan tutuldum konuşamaz oldum.habire soru sordular heyecanım geçsin diye.bi bayan vardı görevi neydi bilmem ama göbek adı mehmet olucak dimi dedi güldüler.doktorum gelincede aynı espriyi yapınca herkese aynı şeyi yaptığını anladım güldüm bende.üstümü katkat örtüler ağırlaştıda ağırlaştı üstüm.üşüyen ben üşümez oldum.doktorum başlayalımmı dedi ve narkozu verdiler.bi uyandımki ameliyathanenin önündeyim.ağrımda vardı acıyla ayıldım.yukarı çıkardılar.koridorda bekliyodu ailem beni.yarı baygın baktım hepsine oğluşumu sordum iyi çok güzel dediler.odaya benden sonra geldi.kucağıma verdiler hemen.emzirdim biraz. :ecrin_bebek: çok tatlıydı.iyikide hamile kalmışım.iyide doğurmuşum.rabbim dualarımı kabul etti.bir kızım bir oğluşum oldu.allah herkese nasip etsin bu duyguyu.
yanlız tek bişey söyliyeceğim normal doğum en iyisiymiş.keşke normal yapsaydım.gerçekten zormuş.özellikle ilk kalkış.o yürüyüş öldürdü beni resmen akannehir.normaldede zorlandım çok ama bu derece değil..
ama doktorumdan personelden inanılmaz memnun kaldım çook ilgilendiler sağolsunlar. :1hug:
eşimde çok yardımcı oldu.iki gece o kaldı benle bebkler gibi baktı aşkım bana[/B] Şeniz

Genişletmek için tıkla...

canım hayırlı olsun darısı bizlerin başına
ben birşey sormak istiyorum sana bende hospitaliumda doğum yapacağım şubat annesiyim
doktorum kimdi,hastanenin şartları nasıldı temizliği ilgilenilmesi falan nasıldı cevap verebilirsen sevinirim merak ediyorum şimdiden teşekkürler

uzun zamandır foruma bakamıyordum. burada doğum öykülerinizi okuyuca çok duygulandım inanın ve ağladım :gitme: çok geç oldu biliyorum oğlum esek kadan oldu ama gene de ben ed bişiler yazıyım dedim. yeni doğum yapacaklara belki tecrübe olur die... buyrunnnnnnnnn

15kasım pazar akşamı... ablam ve eniştem bizdeler... yemişiz içmişiz. ablamla bebişimin yatağına ped yapmışız felan. herşey hazır diorum ablama artık gelebilir diorum gülüşüyoruz. ama daha bir hafta var doğuma. bebeğim bizi ciddiye aldı sanırım wc gittim bi baktım küçücük bir kan lekesi. bilmiyorumkismile ablama gösterdim, hastanede çalışan bir arkadaşını aradı ne yapalım die. bu arada ablam da hastanede çalışıyor. arkadaş da eğer kan geldiyse ne kadar az da olsa gelin hastaneye dedi. eğer gerekirse yatırırlar yoksa bişi yollarlar dedi. bende bişi yok ama sancı felan yani.. sadece aşaada bi baskı hissediyorum herzamankinden farklı olarak. ben duş aldım ablam ortalıı toparladı biraz. sonra gayet relaks bi şekilde güle oynaya hastaneye gittik. eşim hala şoklarda inanmıor ama :) hastanede kontrol yapıldı 2cm açıklık... kağıtlarım felan hazırlandı dr haber verdiler. dr yatmamı söylemiş. gece ablamla kaldık eşimi eve yolladık dinlen sabah gel dedik. sabaha kadar ablamda heyecandan bende hafif sancılardan uyku yok tabii. ben sabaha kadar sancılar hafiflesin die ordan oraya odanın içinde volta tıp durdum. imnastik hareketleri felan... sabah saat 9 dr bekliyoruz kontrol edicek. bengayet relaksken birden bir durgunluk oldu bir sancı ve suyun geldiini gördüm. sancılar o zmn başladı bende. sonra bir telaş ortalıkta. dr geld, saat 9:30da. kontrol etti 4cm 2ila 5saat arasında doğum olucak dedi. epidürel yapıldı ve nihayet sancılar hefifledi ama bende acayip bir yorgunluk var. susuzum, uykusuzum, hafif hafif vuruyor artık sancılar... hemşireler girip çıkıyor odaya. gelen kontrol ediyor giden ediyor. 6cm, 7cm, 8cm... delikafadulden dedim noluo 5 saat geçtimi ki die düşünüorum ben. en son bi hemşire geldi gidiyoruz dedi.saat 11 civarı. ben noluo demeye kalmadan anladım doğım başlıo. ebe yardım etti doğumu başlattı, susadım dedim su getirdi bana. dr geldi ablam yanımda hasta bakıcı fatma abla yanımda... bir kasılma. ıkın diyolar ama ben çığlık çığlığa bağırıyorum sadece. bir an heralde çıkmıycak die düşündüm bebeğim. :bbo: feci bir kasılma var altta :S sonra bitti dediler ama ses yok. ağlaması gerekiyordu bebeğin. korktum önce ama dr çok gzl deyince rahatladım. acı devam ediyor ama. dr plasentayı çıkartıyor. o anda duydum bebeğimin sesini ağlamaya başladı. oh dedim içinden. dr dikiş atarken bebeğimi getirdiler ama ben o acıyla bakmak istemiyorum. kafamı çevirdim mucize rabbim şükürler olsun. bitti mi dedim kendi kendime noluyor şaşkınım. herkes birşeyler söylüyor ama ben sadece uğultular duyuyorum. giydirdiler beni odama götürdü ablam. bebişim de orada beni bekliyor. inanamadım. ama acılar devam ediyor kucağıma alamıyorum bebeğimi. yattım yatağa saate baktım 12. nasıl yani dedim ablama. saatin 3 olması lazımdı dedim. dr öle söylemişti. eyvahedigeldismile çok kolay oldu çok hızlı geldi bebeğin dedi. yemek geldi ve nasıl yedim bilmiyorum. hayatımda yediğim en güzel yemekti sanırım. o yorgunluk, açlık, susuzluk üzerine çok iyi gelmişti. bebeğimi emzirdim sonra. mucize bu işte. hemoroid oldmuşum. bir gece daha kaldım bu yüzden hastanede. 15günde dişikler düştü, 1 aylıkken hemoroid düzelmeye başladı. şimdi bebişim 3,5 aylık. içeride mışıl mışıl uyuyor. ben de çok rahatım artık. hepsi bu kadarmış. hiç korkmayın arkadaşlar. en kötü doğum bile acıları geçiyor. böyle acı tatlı anı olarak kalıor hepsi. Allah bütün hamileleri en hafif şekliyle kurtarsın inş ve bebeklerinizi sağlıklı sıhhatli alın kucağnıza inşallah.. Rabbim olmayan herkese de taddırsın inş bu duyguları. :teytey:

canım allah analı babalı büyutsun.ne tatlılar değil mi,yasadığımız tum acılara değerler..

hepinizin yazdıklarını okudum.
gözlerim şişti ağlamaktan inanmıyorum ne kadar güzel bir duyguymuş, kendim doğum yapmış gibi hissettim:97:
ben de7 haftalık hamileyim, inşallah sağ salim bebişime kavuşurum