evet bende minik meleğim uyuyorken hikayemi yazayım hemen :)
07/11/2009 sabah 6:30 da yataktan kalktım hafif bir adet sancısı gibi sancım vardı bundan bikac gun oncesindede aynı sancıları cektiğim için hiç umursamadım lavoboya gittiğimde kanla birlikte suyumun geldiğini farkettim önce çok heyecanlandım meleğime kavusma günüm geldi diye sakince lavobodan cıktıktan sonra eşimi uyandırmaya çalıştım gayet sakin oldugumu görünce eşim şaka yaptığımı sandı daha sonra şaşkınlıkla yataktan fırladı :))
saatin biraz geçmesini bekledim annemi arayıp panik olmasını istemiyordum saat 8 e kadar evin işlerini hallettim eşyalarımı tekrar kontrol ettikten sonra annemi aradım ve suyumun geldiğini doktoru arayacagımı soyledim hazırlanıp beni almaya gelmelerini söyledim.
daha sonra doktorumu aradım ve vakit kaybetmeden gitmem gerektiğini söyledi ve ailece doktorun yolunu tuttuk :)
hastaneye gittiğimde hemen içeri muayene için aldılar doktor kontrolumü yaptıktan sonra hemen yatışımın yapılmasını 2 cm lik açılmamın oldugunu ve suyumun gelmeye devam ettiğini söyledi.
saat 10 da hastaneye yatısım yapıldı ve anında o uyuz suni sancı dedikleri seyi taktılar tansiyonum kan tahlillerim falan filan yapıldı cünkü epidural istiyordum.
zaman gectikce dayanılmaz agrılarım olmaya basladı baslangısta 10 dakikada 3 kez falan giriyordu ve cok siddetli değildi bende böyle giderse cok kolay olacak falan diyordum :)
aradan 2 saat gectikten sonra öyle siddetli sancılar girmeye basladıki yerimde duramadım ve bir dakikada bir giriyordu ve bütün vücudum kasılıyordu Allahım dayanamıyordum ama normal doğum olması için elimden gelen herseyi yapacaktım.
ikide bir sürekli kontrole geliyorlardı 2 cm 2 cm 2 cm artık 2 den nefret eder duruma gelmiştim hiç ilerleme yoktu daha sonra saat 4 gibi doktorum geldi sana epidural uygulayamayacagız PLT seviyen düşük dedi ve ben tamamen hayal kırıklığına ugramıstım bu kadar cok acı cektikten sonra hem acılmam olmuyordu hemde epidural yapmayacaklardı ya ben 10 cm acılma olana kadar nasıl dayanacaktım dogum anı gelse bebegi itecek gücüm kalmamıstı
((( saat 7:30 a kadar suni sancıyı cekmeye devam ettim lavman yapıldı falan filan hiçbişey gözümü korkutmuyordu sadece bir an önce hersey bitsin bebeğime kavusayım istiyordum ve sonunda doktor geldi 2 cm dedi ben yıkıldım resmen ve aglamaya basladım gücüm yok neden acılmıyor neden epidural olamıyorum diye tamamen hayal kırıklığıydı yasadıgım ve sonunda en cok korktugum sey sezeryan olacaktım
(
hemen ebem geldi sondamı taktı üstümü cıkardı suni sancımı kapattı ama sancılarım hala devam ediyordu ve yarım saat içinde ameliyata alındım ayy cok soguk biryerdi ameliyathane nerdeyse tüm vücudum baticonla yıkandı ben sancıdan gene duramıyordum bir an önce bayılmak istiyordum gözlerimi actıgımda melegime kavusacaktım.
daha sonra iğnenin damar yolumdan veriliğini ve uyandıgımı hatırlıyorum cok güzel uyanmıstım hafif agrım vardı ama abartılcak kadar değildi.yukarı odama cıkarıldım ve üzerimi giydirdikten sonra melegimi getirdiler cok güzeldi cok güzel kokuyordu sanki dünyada gördüğüm en güzel varlık o an benim kollarımdaydı şükürler olsun deyip kokladım melegimi Allahım mucizeme kavustum sonunda diyordum.Allahım isteyen herkese tattırsın bu güzel duyguyu :)
sonunda iki doğumu birden yaşamış gibi olsamda o kadar acı ceksemde sonunda meleğim saglıklı ben saglıklıyım yaa gerisini hiç hatırlamak istemiyorum :)
inş. sizler benim yasadıgım acıları yasamadan kolayca meleklerinize kavusursunuz :)
suan dünyanın en mutlu insanlarından biriyim şükürler olsun rabbime ....