-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2009 Kasım annelerinin doğum öyküsü
- Konu Sahibi yarem21
- Başlangıç Tarihi
BUĞDAY TANEM AZıZ ARDAM ın dünyaya gelişi( 27 EKıM 2009 saat 8,45 )
23 Ekim cuma günü dr. kontrolümüz için gittiğimizde dr. umuz suyumun çok az olduğunu bol bol su içip kalkmadan dinlenmemi söyledi bol su içtim ama sürekli yatamadım çünkü cumartesi yükselme sınavım vardı neyse pazartesi dr. tekrar kontrole çağırmıştı annemle gittik dr. riske atamayacağını bebeğimin nerdeyse hiç suyu kamadığını gece12 den sonra hiçbişi yiyip içmememi sabah 7,30 da hastanede olmamı söledi acaip hheyecanlandımm 27.10.2009 Salı günü sabah hastaneye gittiğimizde hemşireler beni bekliyodu hemen lavman yapıldı saat 8,30 a doğru ameliyathaneye götürdüler beni ameliyathane de kalabalık bir ekip karşıladı beni hepsi inanılmaz nazik ve sevecendi anestesi uzmanı kateterimi taktı bu arada karşı ameliyathanede bi doğum daha vardı ve dr.umuz orda idi bebeğin çığlıklarını duydummm :) iyice heyecanlandım kendimi çok garip hissediyodum sevinçle hüzün arası garip bi duyguj işte..... sonra epidurali vermeye başladılar dr. geldi naber kız dedi iyimm dedim 2 dk. içinde inanılmaz bi viyaklama duydumm saat8,45 de geldi buğday tanemm....... hemen gösterdi dr. kordonu bile duruyodu yavrumun sonra temizleyip koynuma verdilerr çok güzel kokuyodu cennett kokulu yavrummm 9 ay boyunca yaşadığım doğum esnasında ve sonrasında yaşadığım ve bundcan sonra yaşayacağım herşeye değer yavrumun bir nefesii ...hemen boynumu yalamaya başladı çok acıkmışş oğluşummm bu arada ekibe hemen sordumm ağlattınız mı kendi kendine mi ağladı die kendisi ağlamış ... ilerde bazı dr.lar bu soruyu sorabiliomuşşş sonra anestezi uzmanı seni biraz uyutalım dinlen dedi ok dedim sanırım 15 dk falan uyudumm gözümü açtığımda dr. bana gülüyodu hadi geçmiş olsun dedii kafasında ki fb bonesini kafama taktı eşine göster sonra geri yolla bonemi diye de tembihledi :)odamıza çıktık babası dedeleri anneannesi ve babaannesi bizi bekliodu hemen oğluşumu emzirdim ama tabii sütümün gelmesi 3-4 gün sürdü... bu da ayrı bir mevzuuu kızlarr 1-bence herkes göğüs kalkanını hazırlasın doğumdan önce 2-eğer süt sağmak gerekiosa kesinlikle medela nın kompresörlü pompasından kiralayın 3- günü gelmeden gerçekleşen doğumlarda süt bebeğin günü gelene kadar gelmiyorr denedimm benim normalde doğum tarihim 1 kasımdı ve sütüm 31 ekimde gelmeye başladı 4-eğer sezeryan olursanız ve gününden önce olursanız hemşireler bebeğe mama vermek istediklerinde engellemeyin muhtemelen sütünüzün gelmesi 3-4 günü bulacaktır çocuğun aç kalması demek sarılık olasılığını arttırmak demek...
aklımdayken AKROPOL HASTANESı dr. BÜLENT ALP AYDIN ve ameliyat ekibine çok çok teşekkür ediyorum gece nöbetci hatice hemşireye de ayrıca teşekkürlerrr
23 Ekim cuma günü dr. kontrolümüz için gittiğimizde dr. umuz suyumun çok az olduğunu bol bol su içip kalkmadan dinlenmemi söyledi bol su içtim ama sürekli yatamadım çünkü cumartesi yükselme sınavım vardı neyse pazartesi dr. tekrar kontrole çağırmıştı annemle gittik dr. riske atamayacağını bebeğimin nerdeyse hiç suyu kamadığını gece12 den sonra hiçbişi yiyip içmememi sabah 7,30 da hastanede olmamı söledi acaip hheyecanlandımm 27.10.2009 Salı günü sabah hastaneye gittiğimizde hemşireler beni bekliyodu hemen lavman yapıldı saat 8,30 a doğru ameliyathaneye götürdüler beni ameliyathane de kalabalık bir ekip karşıladı beni hepsi inanılmaz nazik ve sevecendi anestesi uzmanı kateterimi taktı bu arada karşı ameliyathanede bi doğum daha vardı ve dr.umuz orda idi bebeğin çığlıklarını duydummm :) iyice heyecanlandım kendimi çok garip hissediyodum sevinçle hüzün arası garip bi duyguj işte..... sonra epidurali vermeye başladılar dr. geldi naber kız dedi iyimm dedim 2 dk. içinde inanılmaz bi viyaklama duydumm saat8,45 de geldi buğday tanemm....... hemen gösterdi dr. kordonu bile duruyodu yavrumun sonra temizleyip koynuma verdilerr çok güzel kokuyodu cennett kokulu yavrummm 9 ay boyunca yaşadığım doğum esnasında ve sonrasında yaşadığım ve bundcan sonra yaşayacağım herşeye değer yavrumun bir nefesii ...hemen boynumu yalamaya başladı çok acıkmışş oğluşummm bu arada ekibe hemen sordumm ağlattınız mı kendi kendine mi ağladı die kendisi ağlamış ... ilerde bazı dr.lar bu soruyu sorabiliomuşşş sonra anestezi uzmanı seni biraz uyutalım dinlen dedi ok dedim sanırım 15 dk falan uyudumm gözümü açtığımda dr. bana gülüyodu hadi geçmiş olsun dedii kafasında ki fb bonesini kafama taktı eşine göster sonra geri yolla bonemi diye de tembihledi :)odamıza çıktık babası dedeleri anneannesi ve babaannesi bizi bekliodu hemen oğluşumu emzirdim ama tabii sütümün gelmesi 3-4 gün sürdü... bu da ayrı bir mevzuuu kızlarr 1-bence herkes göğüs kalkanını hazırlasın doğumdan önce 2-eğer süt sağmak gerekiosa kesinlikle medela nın kompresörlü pompasından kiralayın 3- günü gelmeden gerçekleşen doğumlarda süt bebeğin günü gelene kadar gelmiyorr denedimm benim normalde doğum tarihim 1 kasımdı ve sütüm 31 ekimde gelmeye başladı 4-eğer sezeryan olursanız ve gününden önce olursanız hemşireler bebeğe mama vermek istediklerinde engellemeyin muhtemelen sütünüzün gelmesi 3-4 günü bulacaktır çocuğun aç kalması demek sarılık olasılığını arttırmak demek...
aklımdayken AKROPOL HASTANESı dr. BÜLENT ALP AYDIN ve ameliyat ekibine çok çok teşekkür ediyorum gece nöbetci hatice hemşireye de ayrıca teşekkürlerrr
merhabaaaa biz geldikkk 30.haftadan beri yaramazlık yapıp içerde fazla kalmayacağının sinyallerini veren minik zuzum tam tahmin ettiğimiz gibi gününü beklemedi ve doğum tarihimizden 16 gün önce 3 kasım 2009 saat 16:05 te aramıza geldi...
pazar günü nişanım geldikten sonra biraz tedirgin olmuştum ama nişandan dolayı hastaneye gitmeye gerek olmadığı için kontrol günüm olan salı gününü bekledim 3 kasım salı sabahı uyandığımda kanamam olduğunu farkettim ama ben hala nişanla ilgilli bi durum diye pek önemsemedim rutin kontrolümü olup nst ye bağlanmak üzere elimi kolumu sallaya sallaya hastaneye gittim kocişim hastaneye bıraktı bide onu işe yolladım bi güzel bi sürü sıra oluyo sen bekleme ben hallederim diye :))) neyse kociş gitti ben işlemlerimi yaptırdım bekliyorum nst fişimi aldım hemşiireye sabah kanamam olmuştu dedim hemen doğumhanedeki nst ye yönlendirdi doğumhaneye bi girdim giriş o girişşşş :)))))
alttan muayene yapıldı nst ye bağlandım doktorum yatışı yapılsın dedi akannehir refakatçine söyle işlemlerini halletsin deyince kalakaldım iyi ama kimse yok ki yanımda dedim bi daha apar topar kocam geldi işten beni çoktan yatırıp suni sancıyı vermişlerdi bile o işlemleri hallederken ben sabah 9 dan itibaren sancı çekmeye başladım bi yandan dua ediyorum bu kadar sancı sonunda allahım nolur sezeryan olmasın diye...neyse korktuğum olmadı onca acı onca uğraş boşa çıkmadı ve doğumhanedeydimmm olağanüstü bi olay yaşadım bu inanılır gibi bişiy diiil gerçekten anlatılmaz yaşanır muhteşem bişiy o his o ıkınma öyle bir çığlık atıyorumki sanki boğazlarım yırtılacak artık son radde bi an daha devam etse acıdan ölebilirmişsin gibi hissettiğin anda tüm acıların tüm sancıların bittiği nokta ÖZGEMıN gelişi...aman allahım o ne muhteşem bi hiss rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah normal doğum çok zor ama bi o kadarda harika bi olay..
doğumdan sonrası daha kötü oldu benim için doğumdan bi kaç saat sora lavaboya kalktım sanırım tansiyondan dolayı bayıldım kafayı gözü dağıttım biraz alnım şişti kollarım bacaklarım ezildi ama ucuz atlattım şukur ...
hastaneden çıktık evimize geldik günler geçtikçe herşey daha güzel oluyor şukurler olsunnn
bu aradaaa ebiş çokkkkk haklı emzirme için mutlaka göğüs koruyucu kalkan alın zira merhemler falan hiç bi işe yaramıyo yara olunca saolsun ebişim hayatımı kurtardı aldım ve rahatladımmmm
edanın aldığı emzirme yastığı vardı onuda şiddetle tavsiye ederim çok amaçlı mubarek ortası boş ya normal doğum yapanlar ilk başta ona oturabilir sorasında emzirme için gerçekten çok kullanışlı tavsiye ederimmmm
benden bu kadar herkese hayırlı doğumlar diliyorummm
pazar günü nişanım geldikten sonra biraz tedirgin olmuştum ama nişandan dolayı hastaneye gitmeye gerek olmadığı için kontrol günüm olan salı gününü bekledim 3 kasım salı sabahı uyandığımda kanamam olduğunu farkettim ama ben hala nişanla ilgilli bi durum diye pek önemsemedim rutin kontrolümü olup nst ye bağlanmak üzere elimi kolumu sallaya sallaya hastaneye gittim kocişim hastaneye bıraktı bide onu işe yolladım bi güzel bi sürü sıra oluyo sen bekleme ben hallederim diye :))) neyse kociş gitti ben işlemlerimi yaptırdım bekliyorum nst fişimi aldım hemşiireye sabah kanamam olmuştu dedim hemen doğumhanedeki nst ye yönlendirdi doğumhaneye bi girdim giriş o girişşşş :)))))
alttan muayene yapıldı nst ye bağlandım doktorum yatışı yapılsın dedi akannehir refakatçine söyle işlemlerini halletsin deyince kalakaldım iyi ama kimse yok ki yanımda dedim bi daha apar topar kocam geldi işten beni çoktan yatırıp suni sancıyı vermişlerdi bile o işlemleri hallederken ben sabah 9 dan itibaren sancı çekmeye başladım bi yandan dua ediyorum bu kadar sancı sonunda allahım nolur sezeryan olmasın diye...neyse korktuğum olmadı onca acı onca uğraş boşa çıkmadı ve doğumhanedeydimmm olağanüstü bi olay yaşadım bu inanılır gibi bişiy diiil gerçekten anlatılmaz yaşanır muhteşem bişiy o his o ıkınma öyle bir çığlık atıyorumki sanki boğazlarım yırtılacak artık son radde bi an daha devam etse acıdan ölebilirmişsin gibi hissettiğin anda tüm acıların tüm sancıların bittiği nokta ÖZGEMıN gelişi...aman allahım o ne muhteşem bi hiss rabbim isteyen herkese nasip etsin inşallah normal doğum çok zor ama bi o kadarda harika bi olay..
doğumdan sonrası daha kötü oldu benim için doğumdan bi kaç saat sora lavaboya kalktım sanırım tansiyondan dolayı bayıldım kafayı gözü dağıttım biraz alnım şişti kollarım bacaklarım ezildi ama ucuz atlattım şukur ...
hastaneden çıktık evimize geldik günler geçtikçe herşey daha güzel oluyor şukurler olsunnn
bu aradaaa ebiş çokkkkk haklı emzirme için mutlaka göğüs koruyucu kalkan alın zira merhemler falan hiç bi işe yaramıyo yara olunca saolsun ebişim hayatımı kurtardı aldım ve rahatladımmmm
edanın aldığı emzirme yastığı vardı onuda şiddetle tavsiye ederim çok amaçlı mubarek ortası boş ya normal doğum yapanlar ilk başta ona oturabilir sorasında emzirme için gerçekten çok kullanışlı tavsiye ederimmmm
benden bu kadar herkese hayırlı doğumlar diliyorummm
Küçük tosun paşanın dünyaya gelişii AHMED SAıD 2 KASIM 2009 11.45
Martın 2sinde varlığından haberdar olduğum mutluğumun kaynağı bebeğim nedeni belli olmıyan bi kanamyla beni korkuttu doktorum funda hanım bişey olmıycak diye teselli ettii ve 4.aydan sonra gayet mutlu huzurlu bir hamilelik geçirdim herşey normal gidiyor normal doğum bekliyorduk 36.haftada sancılarım oldu nstde doğum sancısı çıktı muayenede doktor inanlımaz bir mantar oluğunu ve iltihap olduğunu söyledii sezeyanı düşünelim dedii fitil verdii ondan sonrası beklemek sancı çekmek ne zaman gelcek diyee tık yok en son cuma günü doktora gittiğimde bebeğin çok büyük olduğunu iltihap dolayasıyla dikişlerin tutmıycağını üstelik bebeğede bulaşabileceğini söyleyincee normal doğum ısrarımdan vazgeçtim pazartesi sabahı hastaneydik aç karnına gitmiştik sondam takıldı serumum verildii yanımda bir sürü hasta var benden önce ameliyata girenlerin bebeklerinii görüyorum ve sıra bana geldii doktor ve ekibi çok güleryüzlü konuşarak gülerek epidüral yaapıldı ve ameliyat başladığında ben hissettiğimi söyledim 1 sn dediler uyandığımda hadi uyan horladın baya deyince yok dedim ne horlaması bebek nerde içeri verdik sıra sende dediler ama ne hafif bi uyanış sancı odalarından birindeki bi kızın 8 aylık bebği karnında ölmüştü birden bişey oldu ben görmedim bebeği diye ağlamaya başladım
hemen halam geldiyanıma bebk çok tatlı nazan ağlama dedii herşey yolundaa onu gördüğümde dahada ağlamaya başladım göğsüme yatırdılar öptüm kokladım ahmed said 3900kg 52 cm doğdu
odaya geldiğimde ayaklarımı hissetmeye başladım 4 saat içinde doktor ayağa kaldırdı sütüm vardı ama göğsüm çok sert olduğu için bebek alamadı ebisce ve cerininde dediği gibii eve gelince bende elektrikli göğüs pıompası aldım 1 gün çektim verdim göğüs yumuşşayınca bebek memeden aldı şükür
Rabbim doğum yapıcak olanlara kolay doğumlar doğuranlarada analı babalı sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşş
Martın 2sinde varlığından haberdar olduğum mutluğumun kaynağı bebeğim nedeni belli olmıyan bi kanamyla beni korkuttu doktorum funda hanım bişey olmıycak diye teselli ettii ve 4.aydan sonra gayet mutlu huzurlu bir hamilelik geçirdim herşey normal gidiyor normal doğum bekliyorduk 36.haftada sancılarım oldu nstde doğum sancısı çıktı muayenede doktor inanlımaz bir mantar oluğunu ve iltihap olduğunu söyledii sezeyanı düşünelim dedii fitil verdii ondan sonrası beklemek sancı çekmek ne zaman gelcek diyee tık yok en son cuma günü doktora gittiğimde bebeğin çok büyük olduğunu iltihap dolayasıyla dikişlerin tutmıycağını üstelik bebeğede bulaşabileceğini söyleyincee normal doğum ısrarımdan vazgeçtim pazartesi sabahı hastaneydik aç karnına gitmiştik sondam takıldı serumum verildii yanımda bir sürü hasta var benden önce ameliyata girenlerin bebeklerinii görüyorum ve sıra bana geldii doktor ve ekibi çok güleryüzlü konuşarak gülerek epidüral yaapıldı ve ameliyat başladığında ben hissettiğimi söyledim 1 sn dediler uyandığımda hadi uyan horladın baya deyince yok dedim ne horlaması bebek nerde içeri verdik sıra sende dediler ama ne hafif bi uyanış sancı odalarından birindeki bi kızın 8 aylık bebği karnında ölmüştü birden bişey oldu ben görmedim bebeği diye ağlamaya başladım
hemen halam geldiyanıma bebk çok tatlı nazan ağlama dedii herşey yolundaa onu gördüğümde dahada ağlamaya başladım göğsüme yatırdılar öptüm kokladım ahmed said 3900kg 52 cm doğdu
odaya geldiğimde ayaklarımı hissetmeye başladım 4 saat içinde doktor ayağa kaldırdı sütüm vardı ama göğsüm çok sert olduğu için bebek alamadı ebisce ve cerininde dediği gibii eve gelince bende elektrikli göğüs pıompası aldım 1 gün çektim verdim göğüs yumuşşayınca bebek memeden aldı şükür
Rabbim doğum yapıcak olanlara kolay doğumlar doğuranlarada analı babalı sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşş
batın yaren'in hikayesi(6 kasım 2009 saat: 09-05)
2008 in aralık ayında artık bir çocuğumuz olmalı dedikten 3 ay sonra yani mart ayının ikisinde hamile olduğumu öğrendim. hamileliğim hiç ummadığım kadar iyi geçti. hiç sorun yaşatmadı oğlum bana. ta ki 6. ayda kasılmalarım başlayana kadar. benim içim çok rahattı ama dr.lar öyle düşünmüyordu ve erken doğum riskin var diyorlardı. her kontrolde erken doğum riskinini vurguluyorlardı ama benim akıllı oğlum tam gününde geleceğini söyledi.
5 kasım sabahı uyandığımda nişanımın geldiğini gördüm ve eşime sanırım ben bu gece doğuracam dedim. aynı gün dr a gittiğimizde yapılan muayenede 1 cm acılmam olduğunu öğrendik ve eve geldik. akşam 10 gibi bende bir sancı başladı ama dayanılacak gibi değildi. sancılar giderek sıklaşıyordu 5 dak. bire indiğinde evden çıktık ve hastaneye gittik. ben yol boyunca kusuyordum bu beni çok halsiz bırakmıştı. hastaneye gittiğimizde ebe kontrol etti ve açılmamın 3 cm olduğunu söledi. gece 3 gibi ben artık dayanamıyordum sancılara dr umu istediğimi söledim ve geldi. sezeryan istediğimi doğumu beceremeyeceğimi söledim. herşeyin normal gittiğini böyle bişeyin olmayacağını söledi. muayane sırasında suyumu patlattı ve gitti. su geldikten sonra ıkınma hissi başladı ama ben yorgunluktan ölüyordum arada kendimi yatağa atıyordum 2 dakika uyuyayım diye ama sancı içinde uyanıyordum. tüm bunları yaşarken eşim ve annem yanımdaydı ve onlar benden daha çok acı çekiyorlardı. sabah 7 de ebe beni tekrar muayene etti ve doğumhaneye aldı. açılmam 10 cm olmuştu ve bebek kafasını iyice dayamıştı. 1 saat boyunca ıkınmama rağmen doğum gerçekleşmedi. durmadan bebeğin kalbini dinliyorlardı ben o sırada farketmedim ama bebeği kaybetme riski varmış. annem yanımdan ayrılmış odaya gitmiş ağlıyodu. eşim ise dışarda kafasını duvarlara vuruyormuş ben de inatla ıkınıyordum.
sabah 8 de başka bir dr geldi kontrol etti ve hemen ameliyathaneyi hazırlayın dedi. sakın ıkınma dedi. ama sancının geçmesi için ıkınmam gerekiyordu nefes alıp veriyordum devamlı ıkınmamak için.
kendi dr um geldi sonra pelvis kemiğimde eğrilik varmış ve bu koca kafalı oğlumun kafasını tutuyormuş. ben size demiştim dedim sadece dr.a ama içimden çok küfür ettim. size tavsiyem çatı kontrolunuzu mutlaka yaptırın.
beni ameliyat masasına yatırdıklarında ben hala sancı çekiyordum. anastezi uzmanına döndüm ve lütfen acele edin bir sonraki sancı gelmeden uyutun beni dedim.
gözümü açtığımda yataktaydım eşim yanıma geldi ve çok güzel bir oğlumuz var artık dedi. güldüm oğluma baktım ve hoşgeldin dedim.
bizim hikayemiz böyle işte. zor oldu ama çok güzel oldu. yine olsa yine yaparım. şimdi ara ara aklıma geliyo sonra geçiyo. oğlum yanımda artık. hem acımadı ki sinek ısırı gibi oldu.
2008 in aralık ayında artık bir çocuğumuz olmalı dedikten 3 ay sonra yani mart ayının ikisinde hamile olduğumu öğrendim. hamileliğim hiç ummadığım kadar iyi geçti. hiç sorun yaşatmadı oğlum bana. ta ki 6. ayda kasılmalarım başlayana kadar. benim içim çok rahattı ama dr.lar öyle düşünmüyordu ve erken doğum riskin var diyorlardı. her kontrolde erken doğum riskinini vurguluyorlardı ama benim akıllı oğlum tam gününde geleceğini söyledi.
5 kasım sabahı uyandığımda nişanımın geldiğini gördüm ve eşime sanırım ben bu gece doğuracam dedim. aynı gün dr a gittiğimizde yapılan muayenede 1 cm acılmam olduğunu öğrendik ve eve geldik. akşam 10 gibi bende bir sancı başladı ama dayanılacak gibi değildi. sancılar giderek sıklaşıyordu 5 dak. bire indiğinde evden çıktık ve hastaneye gittik. ben yol boyunca kusuyordum bu beni çok halsiz bırakmıştı. hastaneye gittiğimizde ebe kontrol etti ve açılmamın 3 cm olduğunu söledi. gece 3 gibi ben artık dayanamıyordum sancılara dr umu istediğimi söledim ve geldi. sezeryan istediğimi doğumu beceremeyeceğimi söledim. herşeyin normal gittiğini böyle bişeyin olmayacağını söledi. muayane sırasında suyumu patlattı ve gitti. su geldikten sonra ıkınma hissi başladı ama ben yorgunluktan ölüyordum arada kendimi yatağa atıyordum 2 dakika uyuyayım diye ama sancı içinde uyanıyordum. tüm bunları yaşarken eşim ve annem yanımdaydı ve onlar benden daha çok acı çekiyorlardı. sabah 7 de ebe beni tekrar muayene etti ve doğumhaneye aldı. açılmam 10 cm olmuştu ve bebek kafasını iyice dayamıştı. 1 saat boyunca ıkınmama rağmen doğum gerçekleşmedi. durmadan bebeğin kalbini dinliyorlardı ben o sırada farketmedim ama bebeği kaybetme riski varmış. annem yanımdan ayrılmış odaya gitmiş ağlıyodu. eşim ise dışarda kafasını duvarlara vuruyormuş ben de inatla ıkınıyordum.
sabah 8 de başka bir dr geldi kontrol etti ve hemen ameliyathaneyi hazırlayın dedi. sakın ıkınma dedi. ama sancının geçmesi için ıkınmam gerekiyordu nefes alıp veriyordum devamlı ıkınmamak için.
kendi dr um geldi sonra pelvis kemiğimde eğrilik varmış ve bu koca kafalı oğlumun kafasını tutuyormuş. ben size demiştim dedim sadece dr.a ama içimden çok küfür ettim. size tavsiyem çatı kontrolunuzu mutlaka yaptırın.
beni ameliyat masasına yatırdıklarında ben hala sancı çekiyordum. anastezi uzmanına döndüm ve lütfen acele edin bir sonraki sancı gelmeden uyutun beni dedim.
gözümü açtığımda yataktaydım eşim yanıma geldi ve çok güzel bir oğlumuz var artık dedi. güldüm oğluma baktım ve hoşgeldin dedim.
bizim hikayemiz böyle işte. zor oldu ama çok güzel oldu. yine olsa yine yaparım. şimdi ara ara aklıma geliyo sonra geçiyo. oğlum yanımda artık. hem acımadı ki sinek ısırı gibi oldu.
osman kıvanç 6kasım 2009
normal doğum korkularım olduğu için 6 kasıma gün verdi doktorumuz lakin bu seferde sezeryanda hangi anesteziyi sececeğime karar veremedm bi türlü derken grip oldum burnum tıkandı ve mecburi olarak s. anestezi yöntemine karar verildi . sabah 7 de kalkıp yola çıktık 8 de hastanedeydik 8 15 de anestezi uzmanı geldiii 8 30 hemşiremiz hadi bebek eşyalarını verde gidelim artık dediii nese ameliyathane önüne kadar eşim falan gittik öpüştük sarıldık hafiften gözlerim doldu ama çaktırmadım :) kimse olmasaydı bağıra bagıra ağlamak isterdim o an:) derken kapılar kapandı amliyathanede 2 ameliyat daha var yusuf yusuf oldum onları görünce o an :) belimden iğnem yapıldı önüm kapatıldı gayet rahat bi sezeryan gecirdim bebeğimin sesini duymadım hafif sersemlik vardı doktorum basarılı bioperasyon gecirdin gecmiş olsun dedii basımı salladım bebek nasıl die sordum bebekte iyi odana getirdiler hadi sıra sende dedi sedyeye aldılar hemen kafamdaki boneye yapıştım çıkartmak için aramızda kalsın hiç yakışmamıştıda :) derken çıkarttım kapının önünde eşim beni karsıladı ve odama getirdiler fındık kurdumu gördümmm:)
normal doğum korkularım olduğu için 6 kasıma gün verdi doktorumuz lakin bu seferde sezeryanda hangi anesteziyi sececeğime karar veremedm bi türlü derken grip oldum burnum tıkandı ve mecburi olarak s. anestezi yöntemine karar verildi . sabah 7 de kalkıp yola çıktık 8 de hastanedeydik 8 15 de anestezi uzmanı geldiii 8 30 hemşiremiz hadi bebek eşyalarını verde gidelim artık dediii nese ameliyathane önüne kadar eşim falan gittik öpüştük sarıldık hafiften gözlerim doldu ama çaktırmadım :) kimse olmasaydı bağıra bagıra ağlamak isterdim o an:) derken kapılar kapandı amliyathanede 2 ameliyat daha var yusuf yusuf oldum onları görünce o an :) belimden iğnem yapıldı önüm kapatıldı gayet rahat bi sezeryan gecirdim bebeğimin sesini duymadım hafif sersemlik vardı doktorum basarılı bioperasyon gecirdin gecmiş olsun dedii basımı salladım bebek nasıl die sordum bebekte iyi odana getirdiler hadi sıra sende dedi sedyeye aldılar hemen kafamdaki boneye yapıştım çıkartmak için aramızda kalsın hiç yakışmamıştıda :) derken çıkarttım kapının önünde eşim beni karsıladı ve odama getirdiler fındık kurdumu gördümmm:)
22.10.2009 saat 01:04 EGE min dünyamıza gelişii :lepi:
birçoğunuzun bildiği gibi ben marmariste yaşıyorum ama dr.um izmirde.Tüm rutin kontrollerimde orda yapıldı doğum içinde izmirde olmasına karar verdik.Eşim beni izmire bırakıcaktı ve doğumu ben annemlerde bekleyecektim.Ama kocişim normal doğum olmasın ben yanında olmak istiyorum planlı olarak sezeryan yapalım normal doğumda bekide yetişemem demiş ve bizde sezeryanda karar kılmıştık.29 ekim tarihine dr.umuz gün vermişti hastane odamız ayrılmış eşimde iznini ayarlamıştı.17 ekimde eşimle beraber izmire gittik ve eşim beni orda bırakıp marmarise geri döndü. mafoldumben 21 ekim çarşamba günü Nst ve muayene için dr.a gittik babam annem ve ben.Hemsire nst ye bağladı beni yaklaşık yarım saat nstde kaldım.tam ben kalkarken dr.um geldi sonuca baktı ve ''bu neeee'' dedii. :sinifsinif: bende şok olmuştum.ne oldu dedim.Benim sancılarım 120 olduğunda bebişimin kalp atışı 55 e düşmüştü.dr.um dur bakalım belkide makina senin kalp atışlarınla karıştırmıştır hemen tekrar bağlayın dedi.ama yine aynı sey olmuştu.hemen ultrasona aldı beni.bebişime baktı kordona falan baktı.kordonumuz bebeğimin önüne gelmişti.herhangi anormal bi durum bulmamıştı.Eşimin ne zaman izmire gelceğini sordu bende C.tesi dedim inşallah c.tesi bekler bebekte dedi. akannehir eve gitmemizi eger sancılarım artarsa hemen doğumun olacağı hastanede buluşacağımızı söyledi.ben pek ihtimal vermemiştim ama yinede dua ediyodum inşallah eşim gelmeden olmaz diyee
Neyse eve geldik akşam yaprak dökümünü seyrediyoduk annemle birlikte odamda anneme arkamı dönmüştüm çünkü sancım vardı ve rengim bembeyaz oluyodu telaşlanmasın diyede görsün istemedim.dizinin sonuna doğru sancılarım 20 dk.da bire düşmüştü ve ben artık dayanamayacağımı hissetmiştim.hemen ağlayarak dr.umu aradım oda telaşlanmamı hastaneye gitmemi ve nstye bağlanmamı söyledi.hemşireler beni arar bende sonuca göre gelirim yada gelmem dedi.ben hemen duşa girdim.giyindik annem ben ve babam çıktık.kardeşimi almadık çünkü hemen dönceğimize inanıyoduk.o sırada dr.um aradı ve eğer eşimi arar haber verirsem hakkını helal etmiceğini onu telaşlandırmamamı söyledi.bende tamam dedim zaten aramıcaktım.çünkü yol çok uzundu ve geceydi. :sinifsinif:
Saat 23.30 da evden çıkmıştık.23.55 te hastanedeydik.dr.um hastaneyi arayıp haber vermişti ebeler beni karşıladı ve hemen doğumhaneye aldılar.orda bi çatı muayenesi oldum.hiç açılmam yoktu yanlızca rahimde yumusama vardı.ebede bebeğin çok yukarda olduğunu asla normal doğamıyacağını söyledi.Nst ye bağladılar.tam o sırada dr.um dayanamayıp haber almayı beklemeden gelivermişti.ben dr.u görünce ağlamaya başladım.Nst de sancım çıkmıştı ve yine bebişin kalp atışları aşırı derecede düşüyodu.dr.um hemen bebişi alıcaz edacım dedi.bende hemen derken dedim.şok olmuştum.işte önlüğünü giy ve gidelim ameliyathaneye dedi.Eşim yanımda yoktu ve acayip kötü hissettiriyodu bu bana kendimi.ama yapcak birsey yoktu.mafoldumben
Annem benimle birlikte doğumhanedeydi babam dışardaydı.dışarı çıktık babama acilen valizi alıp gel ben doğuma gidiyorum dedim.babam hemen arabaya gitti bende evrakları imzaladım.hemen odaya çıktık.ebe geldi önlüğümü giydim annemi babamı öptüm ve kendimi dr.um hemen alıcaz dedikten yanlızca 10dk.sonra ameliyat masasında buldum.:1shok::1shok: Saat 00.40tı.beni çok tatlı hep birbirinden sevecen bir ameliyat ekibi karşıladı.hemşire damar yolunu açtı serum takıldı.Anestezi uzmanı ve dr.um geldiler.Dr.um elimi sıkı sıkı tutarken anestezi uzmanı belime katateri takmıştı.hiç bir acı hissetmedim.hemen ilacı verdiler 20dk.beklicez uyuşması için dediler.o sırada müzik çalıyo ve tüm ekip şarkılara eşlik ediyodu buda beni acayip rahatlatmıştı.20dk.sonra dr.um hadi başlıyoruz dedi bende ben şimdi anne olucam öylemi dedimm.yenimi anladın edacım deyip hep beraber gülüştüler.
yanlızca 2 dakika sonra saat 01:04 te Egemin ağlama sesi duyuldu. delikafaduldendelikafadulden hemen çocuk dr.aldı ilk kontrolü yaptı ve bana getirdiler.çok şaşkındım zaten ameliyata girdiğimden beri kocişim kocişim diye ağlıyodum oğlumu görünce hepten koptumm.ilk söylediğim allahım ne kadar güzel bu oldu..3060gr.50cm olarak doğmuştu oğluşum.ve hemen giyinmesi aşıları için yukarıya götürdüler.benim dikişlerim atılıyodu.saat 01.30 da benimde işim bitti.
dr.um başıma geldi ve muratın numarasını söyle bakalım dedi.hemen muratı aradı merhaba edaya veriyorum deyip benim kulağıma tuttu teli.Aşkıım oğlumuz doğdu ben şuan ameliyat masasındayım dedi eşimin ilk sorusu uyku sersemi hastanedemisin yani olduu bende yok dr.lar eve geldi dedim :roflol::roflol: neyse daha sonra anlaşabildik ve hemen yola cıkıyorum dedi.benide odama aldılar bebişim beni bekliyodu odada. geceliğimi giydim saçımı taradım tacımı taktım.oğluşumu aldım koynuma emzirdim.2 saat sonra ayağa kalktım yürüdüm biraz.eşim geldi saat 4 te.bi postada eşimle ağlaştık.
Allahım herkese böle kolay doğumlar versin.ben inanılmaz kolay atlattım ve sezeryan hiçte korktuum gibi değilmiş.epiduralde karnım kocaman aıkken masada yatamam derdim hep ama o anda insan yanlızca yavrusunu düşünüyo..
bizim hikayemiz böleee işteeeeeeee :lepi::lepi:
birçoğunuzun bildiği gibi ben marmariste yaşıyorum ama dr.um izmirde.Tüm rutin kontrollerimde orda yapıldı doğum içinde izmirde olmasına karar verdik.Eşim beni izmire bırakıcaktı ve doğumu ben annemlerde bekleyecektim.Ama kocişim normal doğum olmasın ben yanında olmak istiyorum planlı olarak sezeryan yapalım normal doğumda bekide yetişemem demiş ve bizde sezeryanda karar kılmıştık.29 ekim tarihine dr.umuz gün vermişti hastane odamız ayrılmış eşimde iznini ayarlamıştı.17 ekimde eşimle beraber izmire gittik ve eşim beni orda bırakıp marmarise geri döndü. mafoldumben 21 ekim çarşamba günü Nst ve muayene için dr.a gittik babam annem ve ben.Hemsire nst ye bağladı beni yaklaşık yarım saat nstde kaldım.tam ben kalkarken dr.um geldi sonuca baktı ve ''bu neeee'' dedii. :sinifsinif: bende şok olmuştum.ne oldu dedim.Benim sancılarım 120 olduğunda bebişimin kalp atışı 55 e düşmüştü.dr.um dur bakalım belkide makina senin kalp atışlarınla karıştırmıştır hemen tekrar bağlayın dedi.ama yine aynı sey olmuştu.hemen ultrasona aldı beni.bebişime baktı kordona falan baktı.kordonumuz bebeğimin önüne gelmişti.herhangi anormal bi durum bulmamıştı.Eşimin ne zaman izmire gelceğini sordu bende C.tesi dedim inşallah c.tesi bekler bebekte dedi. akannehir eve gitmemizi eger sancılarım artarsa hemen doğumun olacağı hastanede buluşacağımızı söyledi.ben pek ihtimal vermemiştim ama yinede dua ediyodum inşallah eşim gelmeden olmaz diyee
Neyse eve geldik akşam yaprak dökümünü seyrediyoduk annemle birlikte odamda anneme arkamı dönmüştüm çünkü sancım vardı ve rengim bembeyaz oluyodu telaşlanmasın diyede görsün istemedim.dizinin sonuna doğru sancılarım 20 dk.da bire düşmüştü ve ben artık dayanamayacağımı hissetmiştim.hemen ağlayarak dr.umu aradım oda telaşlanmamı hastaneye gitmemi ve nstye bağlanmamı söyledi.hemşireler beni arar bende sonuca göre gelirim yada gelmem dedi.ben hemen duşa girdim.giyindik annem ben ve babam çıktık.kardeşimi almadık çünkü hemen dönceğimize inanıyoduk.o sırada dr.um aradı ve eğer eşimi arar haber verirsem hakkını helal etmiceğini onu telaşlandırmamamı söyledi.bende tamam dedim zaten aramıcaktım.çünkü yol çok uzundu ve geceydi. :sinifsinif:
Saat 23.30 da evden çıkmıştık.23.55 te hastanedeydik.dr.um hastaneyi arayıp haber vermişti ebeler beni karşıladı ve hemen doğumhaneye aldılar.orda bi çatı muayenesi oldum.hiç açılmam yoktu yanlızca rahimde yumusama vardı.ebede bebeğin çok yukarda olduğunu asla normal doğamıyacağını söyledi.Nst ye bağladılar.tam o sırada dr.um dayanamayıp haber almayı beklemeden gelivermişti.ben dr.u görünce ağlamaya başladım.Nst de sancım çıkmıştı ve yine bebişin kalp atışları aşırı derecede düşüyodu.dr.um hemen bebişi alıcaz edacım dedi.bende hemen derken dedim.şok olmuştum.işte önlüğünü giy ve gidelim ameliyathaneye dedi.Eşim yanımda yoktu ve acayip kötü hissettiriyodu bu bana kendimi.ama yapcak birsey yoktu.mafoldumben
Annem benimle birlikte doğumhanedeydi babam dışardaydı.dışarı çıktık babama acilen valizi alıp gel ben doğuma gidiyorum dedim.babam hemen arabaya gitti bende evrakları imzaladım.hemen odaya çıktık.ebe geldi önlüğümü giydim annemi babamı öptüm ve kendimi dr.um hemen alıcaz dedikten yanlızca 10dk.sonra ameliyat masasında buldum.:1shok::1shok: Saat 00.40tı.beni çok tatlı hep birbirinden sevecen bir ameliyat ekibi karşıladı.hemşire damar yolunu açtı serum takıldı.Anestezi uzmanı ve dr.um geldiler.Dr.um elimi sıkı sıkı tutarken anestezi uzmanı belime katateri takmıştı.hiç bir acı hissetmedim.hemen ilacı verdiler 20dk.beklicez uyuşması için dediler.o sırada müzik çalıyo ve tüm ekip şarkılara eşlik ediyodu buda beni acayip rahatlatmıştı.20dk.sonra dr.um hadi başlıyoruz dedi bende ben şimdi anne olucam öylemi dedimm.yenimi anladın edacım deyip hep beraber gülüştüler.
yanlızca 2 dakika sonra saat 01:04 te Egemin ağlama sesi duyuldu. delikafaduldendelikafadulden hemen çocuk dr.aldı ilk kontrolü yaptı ve bana getirdiler.çok şaşkındım zaten ameliyata girdiğimden beri kocişim kocişim diye ağlıyodum oğlumu görünce hepten koptumm.ilk söylediğim allahım ne kadar güzel bu oldu..3060gr.50cm olarak doğmuştu oğluşum.ve hemen giyinmesi aşıları için yukarıya götürdüler.benim dikişlerim atılıyodu.saat 01.30 da benimde işim bitti.
dr.um başıma geldi ve muratın numarasını söyle bakalım dedi.hemen muratı aradı merhaba edaya veriyorum deyip benim kulağıma tuttu teli.Aşkıım oğlumuz doğdu ben şuan ameliyat masasındayım dedi eşimin ilk sorusu uyku sersemi hastanedemisin yani olduu bende yok dr.lar eve geldi dedim :roflol::roflol: neyse daha sonra anlaşabildik ve hemen yola cıkıyorum dedi.benide odama aldılar bebişim beni bekliyodu odada. geceliğimi giydim saçımı taradım tacımı taktım.oğluşumu aldım koynuma emzirdim.2 saat sonra ayağa kalktım yürüdüm biraz.eşim geldi saat 4 te.bi postada eşimle ağlaştık.
Allahım herkese böle kolay doğumlar versin.ben inanılmaz kolay atlattım ve sezeryan hiçte korktuum gibi değilmiş.epiduralde karnım kocaman aıkken masada yatamam derdim hep ama o anda insan yanlızca yavrusunu düşünüyo..
bizim hikayemiz böleee işteeeeeeee :lepi::lepi:
Merhaba
Benim de bildiğiniz uzre hamileliğim sorunlu gecti. tansiyon ve gebelik sekeri yuzunden diyetle ve ilaçlarla kontrollu gidiyordum. 20 li haftalardan sonra bebege giden kanda direnc basladı ve bebeğimin buyumesinde gerileme basladı. tansiyon ilaçlarım gunde 8 adete kadar cıktı kontrollerim once haftada bire sonra da haftada 2ye cıktı. 30lu haftalardaydık baktım iş riske girecek 32. haftada izne ayrıldım odemim de cok fazla idi dinlenip bebegimi daha buyutmek istedim ama gerileme devam ediyırdu. bebebiğim erken doğup kuvoze girmesini istemiyordum 37-38. haftaya kadar kalsın buyusun istiyıordum ama suyum da azalmaya baslamıstı. artı her kontrolde bebege giden kan daha da direncleniyor ve bebegim daha az besleniyordu. daha fazla riske atmamak için doktorum 30 ekim de alalım bebeği dedi. ultrasonda 2030 gr olçulmustu 36 hafta tamamlanmıştı.
29 ekim aksamı kızkardeşimin doğumgunu onu da geceden cağırdım annem erkek kardeşim de bizdeydi sabah hep beraber 8 30 da hastanede olduk. hastaneye gittğimde teyzemde orda hazır bekliyordu. yatış işlemini yapıp odaya cıkardılar. hemsire gelip ameliyathene onluğunu 9 15 de giymemi soyledi derken sonra da 9 :30 da sedye ile gelip beni aldılar. amelihanede masaya yatırdılar elime damar yolunu bagladılar doktorumu gördum sonra da bayılmısım. kendime gelirken arzu uyan arzu uyan diye anestezi doktoru bana sesleniyor uyandırmaya çalışıyordu. uyanırken oldu mu bitti mi başlıyor muyuz diye sayıkladığımı hatırlıyorum sonrasında odaya cıkardılar. bebek cıkınca herkes bebegi görmeye yenidoğan odasına gitmiş ama eşim beni bırakmamış ameliyathane kapısında beklemiş beni. ameliyathaneden cıkarılırken yanımda idi odaya cıktık. bebek hemen yanıma gelemedi. onu ancak ameliyathaneye verdiğimiz kameradaki cekimden izledim, ağlamaya basladım 1730 gr olarak doğmustu. 1-2 saat sonra odaya emzirmeye getirdiler ama cok kucuktu ememiyordu derken sonrasında da sekeri dusuk cıktı ve serum bağladılar yenidoğan yoğun bakım odasına aldılar . 1-2 gune cıkar deyip biz de taburcu olmamıza ragmen bebegimizin refakatcisi olarak hastanede kaldık. serumu cıkardılar ama vucudu tolore edimiyordu sekeri yine dusuk kalıyordu. baktık hastanede kalması uzayacak doktorumuzla da konusup eve cıktık sutumu sağıp sabah aksam bebegime goturdum yoğunbakımda agızdan sonda ile besleniyordu. ben de gittiğimde bebegimi kadeh ya da sırınga ile gittğimde besleyebiliyordum. cok kustuğu için beslenemiyor seker dengesini kuramıyordu. bu arada sarılık da oldu fototerapi aldı 4-5 gun. her gittiğimizde 1-2 gune cıkar herhalde diyorduk serum konsantresi 6 mmden önce 4 e sonra 3 e sonra da 1,5 indi. 9 kasımda hastaneden cıkabilir diye konustuk doktorumuzla; serum cıktığında sekeri dusmezse tekrar, taburcu edilecekti. pazar gunu sabah sutumu goturduğumde doktorumuzu da gordum serum yolunun bozulduğunu cıkarmak zorunda kaldıklarını bu arada sekerinin de dusmediğini ertesi gun taburcu edebileceğimizi soyledi. heyecandan damarlarımda dolaşan beynime giden kanı bile hissettim biraz da korktum sanırım bebeğime bakabilecekmiyim diye. 11 gundur hastanede hemsire ablalarımız bakıyordu bebeğimize. pazartesi gittiğimizde bebek bakımı ile ilgili eğitimlerimiz verildi. çarşamba gunu kontole gitmek uzere hastaneden ayrıldık.
sutumu sağıp için anne sutu guclendirisi katıp besliyorum, hala da bu sekilde devam ediyoruz insallah toparlayıp en kısa zamanda meme emmeye baslar bebişim. çarşamba gunu kontole gittik hemsireler gorur gormez sevmeye basladılar megerse bizimki yoğunbakımın maskotu olmus yoğunbakımda kuvozde olmayan tek bebek olduğu için gelen gecen onu seviyormuş.
en son tartısında 1838 gr olmustu bugun tekrar kontrolumuz var her gecen gun biraz daha buyuyor .
Benim de bildiğiniz uzre hamileliğim sorunlu gecti. tansiyon ve gebelik sekeri yuzunden diyetle ve ilaçlarla kontrollu gidiyordum. 20 li haftalardan sonra bebege giden kanda direnc basladı ve bebeğimin buyumesinde gerileme basladı. tansiyon ilaçlarım gunde 8 adete kadar cıktı kontrollerim once haftada bire sonra da haftada 2ye cıktı. 30lu haftalardaydık baktım iş riske girecek 32. haftada izne ayrıldım odemim de cok fazla idi dinlenip bebegimi daha buyutmek istedim ama gerileme devam ediyırdu. bebebiğim erken doğup kuvoze girmesini istemiyordum 37-38. haftaya kadar kalsın buyusun istiyıordum ama suyum da azalmaya baslamıstı. artı her kontrolde bebege giden kan daha da direncleniyor ve bebegim daha az besleniyordu. daha fazla riske atmamak için doktorum 30 ekim de alalım bebeği dedi. ultrasonda 2030 gr olçulmustu 36 hafta tamamlanmıştı.
29 ekim aksamı kızkardeşimin doğumgunu onu da geceden cağırdım annem erkek kardeşim de bizdeydi sabah hep beraber 8 30 da hastanede olduk. hastaneye gittğimde teyzemde orda hazır bekliyordu. yatış işlemini yapıp odaya cıkardılar. hemsire gelip ameliyathene onluğunu 9 15 de giymemi soyledi derken sonra da 9 :30 da sedye ile gelip beni aldılar. amelihanede masaya yatırdılar elime damar yolunu bagladılar doktorumu gördum sonra da bayılmısım. kendime gelirken arzu uyan arzu uyan diye anestezi doktoru bana sesleniyor uyandırmaya çalışıyordu. uyanırken oldu mu bitti mi başlıyor muyuz diye sayıkladığımı hatırlıyorum sonrasında odaya cıkardılar. bebek cıkınca herkes bebegi görmeye yenidoğan odasına gitmiş ama eşim beni bırakmamış ameliyathane kapısında beklemiş beni. ameliyathaneden cıkarılırken yanımda idi odaya cıktık. bebek hemen yanıma gelemedi. onu ancak ameliyathaneye verdiğimiz kameradaki cekimden izledim, ağlamaya basladım 1730 gr olarak doğmustu. 1-2 saat sonra odaya emzirmeye getirdiler ama cok kucuktu ememiyordu derken sonrasında da sekeri dusuk cıktı ve serum bağladılar yenidoğan yoğun bakım odasına aldılar . 1-2 gune cıkar deyip biz de taburcu olmamıza ragmen bebegimizin refakatcisi olarak hastanede kaldık. serumu cıkardılar ama vucudu tolore edimiyordu sekeri yine dusuk kalıyordu. baktık hastanede kalması uzayacak doktorumuzla da konusup eve cıktık sutumu sağıp sabah aksam bebegime goturdum yoğunbakımda agızdan sonda ile besleniyordu. ben de gittiğimde bebegimi kadeh ya da sırınga ile gittğimde besleyebiliyordum. cok kustuğu için beslenemiyor seker dengesini kuramıyordu. bu arada sarılık da oldu fototerapi aldı 4-5 gun. her gittiğimizde 1-2 gune cıkar herhalde diyorduk serum konsantresi 6 mmden önce 4 e sonra 3 e sonra da 1,5 indi. 9 kasımda hastaneden cıkabilir diye konustuk doktorumuzla; serum cıktığında sekeri dusmezse tekrar, taburcu edilecekti. pazar gunu sabah sutumu goturduğumde doktorumuzu da gordum serum yolunun bozulduğunu cıkarmak zorunda kaldıklarını bu arada sekerinin de dusmediğini ertesi gun taburcu edebileceğimizi soyledi. heyecandan damarlarımda dolaşan beynime giden kanı bile hissettim biraz da korktum sanırım bebeğime bakabilecekmiyim diye. 11 gundur hastanede hemsire ablalarımız bakıyordu bebeğimize. pazartesi gittiğimizde bebek bakımı ile ilgili eğitimlerimiz verildi. çarşamba gunu kontole gitmek uzere hastaneden ayrıldık.
sutumu sağıp için anne sutu guclendirisi katıp besliyorum, hala da bu sekilde devam ediyoruz insallah toparlayıp en kısa zamanda meme emmeye baslar bebişim. çarşamba gunu kontole gittik hemsireler gorur gormez sevmeye basladılar megerse bizimki yoğunbakımın maskotu olmus yoğunbakımda kuvozde olmayan tek bebek olduğu için gelen gecen onu seviyormuş.
en son tartısında 1838 gr olmustu bugun tekrar kontrolumuz var her gecen gun biraz daha buyuyor .
sonunda ben de geldim de yazayım dedim doğum hikayemi hazır beray sultan uyuyoken :ecrin_bebek:
40+0 günü yani 5 kasımda rutin kontrolümüz vardı sabahında da kahverengimsi bi akıntı gelmişti, zaten bikaç gecedir de adet sancısı cinsinden sancılarım oldu. hah dedim dra da gidiyoruz hazır heralde açılma vardır artık nişan da geldi ya kaydirigubbakcemile2
neyse gene cümbür cemaat annem kayınvalidem eşim çantamızı alıp gittik dr muayene edince demesinmi açılma falan yok normal istiyosan 3 gün sonra gene gel 10 gün bekleyebiliriz diye akannehir
allamm dünyam başıma yıkıldı acelem yoktu ama risk artıyor bekledikçe diye tedirgin oldum zaten 1 haftadır evde elimi kıpırdatmıyodum yürüyüş falan yapamıyodum ertesi gün kesin çıkıp yürücem artık evdekilere falan bakmadan dedim kendi kendime eve gidince de balkonda mutfakta volta atıp durdum kaydirigubbakcemile3
gece gene sancılandım ama önceki günlerde de olduundan fazla kale almadım, tam wcye gitmek için kalkıyordumki hafif bi su geldi ben saati 6 falan sanıyodum meğer daha 2 imiş. Neyse eşim uyandı zaten acaba gitsekmi beklesekmi diye düşündük ama su geldii için gitmeye karar verdik cümbür cemaat hastanenin yolunu tuttuk. Su geldi diince hemen yatırdılar bu arada sancılarım 5 dakikada bir falan gelmeye başladı. Öncesinde evde sürekli bi sanccı var gibiydi hastanede baktık 5 dakikada 1e inmiş. Yatışım yapıldı. Nöbetçi Dr geldi muayene etti 1 cmlik açılma varmış sancımı çekmeye başladım sabah 6ya kadar falan çektim ama şiddeti açılma için yeterli gelmedi. zaten adet sancısı gibi bişeydi fazla zorlamadı beni. 6 gibi lağman yapıldı sonra da 7de suni sancı vermeye başladılar. Suni sancı çok gıcık bişey ama 5dkda bir geldiinden arada dinlenmeye fırsat oluyo :jeyyar: benim belimden geldiğinden anneme sürekli belimi ovdurttum kaydirigubbakcemile3
dr.um gelsin diye bekledim artık baksın şu açılmaya kurtulayım diye saat 8.30 9.00 gibi kendi dr.um geldi
ay ben dayanamıyom artık yeter dedim tvyi aç yatağını da kaldır izleye izleye çek dedi :dilcikar:
çekmeye devam ettim saat 11e kadar falan ay yeter ben kendi sancımı çekcem falan dedim artık sonunda 11 gibi geldi dr. epidural isteyip istemediğimi sordu. Dedim bundan sonra daha şiddetli olmıcaksa takmayalım. yok dedi zoru atlattın zaten doğum anında çıkarıyoz o zaman takmayalım dedim ben de. Ikındırtmaya başladılar odada. Anam dedim odada doğurtacaklar heraldee kaydirigubbakcemile3
Okuduğum nefes egzersizlerine göre ıkındım. Deriin nefes alıp tamamen nefesi tutarak ıkındım dr. çok güzel süper dedi iyice gelsin doğumhaneye öyle inelim dedi
bikaç sancı geldiğinde ıkındıktan sonra doğumhaneye indik. Çocuk dr.u da bekliyormuş ne kadar sürer dedi dr 5dk diince nasıl sevindim :sm_cool: yani doğumhanede sadece 5 dk geçirecektik. Dr eşimi de doğuma soktu. :jeyyar: sancı geldikçe tüm gücümle ıkındım
bebiş geliyomuş ıkınma kesilince geri kaçıyomuş kordon falan olabilir dedi dr ebe karnımdan bastırdı alçak :mymeka: kesi attılar bebişin çıkış anında hiç zorlanmadım galiba. bebişin ağlamasını duyunca zaten herşey bitti :sm_cool: ama gece boyunca da uyumadığım için çok yorgundum mirmirmirmir bebeğimi aldılar hemşireler temizleyip giydirirken drda benim dikişlerimi atıyordu ben bu sırada bebişimi görmeye çalıştım sadece ayaklarını salladığını görebiliyodum ama ne meraklaaaa
sonra temizleyip giydirip koynuma verdiler allamm oan hiçbişey düşünemedim... tenini tenime değdirdiler kokusunu çektim içimee o an tüm acılar herşey bittiii. sonra bebişimi alıp babasına götürdüler.Dikişlerim de bitince ben de odaya çıktım hemen bebişimi emzirmeye başladım allahımm o an herşey bitti..uyku gözümden akkıyodu ama bebişimi izlemekten uyku muyku mu kalır...
Darısı tüm doğuracakların başınaaa
40+0 günü yani 5 kasımda rutin kontrolümüz vardı sabahında da kahverengimsi bi akıntı gelmişti, zaten bikaç gecedir de adet sancısı cinsinden sancılarım oldu. hah dedim dra da gidiyoruz hazır heralde açılma vardır artık nişan da geldi ya kaydirigubbakcemile2
neyse gene cümbür cemaat annem kayınvalidem eşim çantamızı alıp gittik dr muayene edince demesinmi açılma falan yok normal istiyosan 3 gün sonra gene gel 10 gün bekleyebiliriz diye akannehir
allamm dünyam başıma yıkıldı acelem yoktu ama risk artıyor bekledikçe diye tedirgin oldum zaten 1 haftadır evde elimi kıpırdatmıyodum yürüyüş falan yapamıyodum ertesi gün kesin çıkıp yürücem artık evdekilere falan bakmadan dedim kendi kendime eve gidince de balkonda mutfakta volta atıp durdum kaydirigubbakcemile3
gece gene sancılandım ama önceki günlerde de olduundan fazla kale almadım, tam wcye gitmek için kalkıyordumki hafif bi su geldi ben saati 6 falan sanıyodum meğer daha 2 imiş. Neyse eşim uyandı zaten acaba gitsekmi beklesekmi diye düşündük ama su geldii için gitmeye karar verdik cümbür cemaat hastanenin yolunu tuttuk. Su geldi diince hemen yatırdılar bu arada sancılarım 5 dakikada bir falan gelmeye başladı. Öncesinde evde sürekli bi sanccı var gibiydi hastanede baktık 5 dakikada 1e inmiş. Yatışım yapıldı. Nöbetçi Dr geldi muayene etti 1 cmlik açılma varmış sancımı çekmeye başladım sabah 6ya kadar falan çektim ama şiddeti açılma için yeterli gelmedi. zaten adet sancısı gibi bişeydi fazla zorlamadı beni. 6 gibi lağman yapıldı sonra da 7de suni sancı vermeye başladılar. Suni sancı çok gıcık bişey ama 5dkda bir geldiinden arada dinlenmeye fırsat oluyo :jeyyar: benim belimden geldiğinden anneme sürekli belimi ovdurttum kaydirigubbakcemile3
dr.um gelsin diye bekledim artık baksın şu açılmaya kurtulayım diye saat 8.30 9.00 gibi kendi dr.um geldi
ay ben dayanamıyom artık yeter dedim tvyi aç yatağını da kaldır izleye izleye çek dedi :dilcikar:
çekmeye devam ettim saat 11e kadar falan ay yeter ben kendi sancımı çekcem falan dedim artık sonunda 11 gibi geldi dr. epidural isteyip istemediğimi sordu. Dedim bundan sonra daha şiddetli olmıcaksa takmayalım. yok dedi zoru atlattın zaten doğum anında çıkarıyoz o zaman takmayalım dedim ben de. Ikındırtmaya başladılar odada. Anam dedim odada doğurtacaklar heraldee kaydirigubbakcemile3
Okuduğum nefes egzersizlerine göre ıkındım. Deriin nefes alıp tamamen nefesi tutarak ıkındım dr. çok güzel süper dedi iyice gelsin doğumhaneye öyle inelim dedi
bikaç sancı geldiğinde ıkındıktan sonra doğumhaneye indik. Çocuk dr.u da bekliyormuş ne kadar sürer dedi dr 5dk diince nasıl sevindim :sm_cool: yani doğumhanede sadece 5 dk geçirecektik. Dr eşimi de doğuma soktu. :jeyyar: sancı geldikçe tüm gücümle ıkındım
bebiş geliyomuş ıkınma kesilince geri kaçıyomuş kordon falan olabilir dedi dr ebe karnımdan bastırdı alçak :mymeka: kesi attılar bebişin çıkış anında hiç zorlanmadım galiba. bebişin ağlamasını duyunca zaten herşey bitti :sm_cool: ama gece boyunca da uyumadığım için çok yorgundum mirmirmirmir bebeğimi aldılar hemşireler temizleyip giydirirken drda benim dikişlerimi atıyordu ben bu sırada bebişimi görmeye çalıştım sadece ayaklarını salladığını görebiliyodum ama ne meraklaaaa
sonra temizleyip giydirip koynuma verdiler allamm oan hiçbişey düşünemedim... tenini tenime değdirdiler kokusunu çektim içimee o an tüm acılar herşey bittiii. sonra bebişimi alıp babasına götürdüler.Dikişlerim de bitince ben de odaya çıktım hemen bebişimi emzirmeye başladım allahımm o an herşey bitti..uyku gözümden akkıyodu ama bebişimi izlemekten uyku muyku mu kalır...
Darısı tüm doğuracakların başınaaa
[B]eveeet sıra benim hikayemde.ufaklıktan vakit bulup acele yazıyım dedim.durmuyo velet hiç..
9kasım sabahına randevumuz vardı sezeryan için.tabii heyecadan hiç uyumadım.mirmirmirmir sabah hazırlanıp ailece yola çıktık hospitaliuma doğru.hastanede yatış işlemim yapıldı yukaru 402 numaralı odaya aldılar.hemen alelacele odayı süsledik.doğuma gitmeden bitsin istedim.
neyse heyecanla hemşireyi beklemeye başladım.önce gelip kan aldılar onun sonucunu bekleyecksin dediler.doktorum geldi o arada nasıl olduğumu sordu?heyecanlıyım çok dedim.korkma uyuyup uyanacaksın bitmiş olacak dedi.sonuçlar gelsin alıcaklar seni dedi gitti.en sonunda 9.15gibi geldiler.soyundum sedyeye yattım sonda takıldı.acıycak diye ödüm patlıyodu hiç bişey anlamadım.sadece heralde içeri bişey kaktırınca yanma oldu ameliyathaneye kadar orda oda uçtu korkudan kaydirigubbakcemile3
eşimde aşağı kadar geldi benle.heyecanlıydı oda benim gibi.kapıya gelince yrıldık apar topar.bi baktım personel güler yüzle karşılayarak ameliyathaneye götürüyor beni.ameliyat masasına geçtim.başladılar hazırlığa.ben heycandan tutuldum konuşamaz oldum.habire soru sordular heyecanım geçsin diye.bi bayan vardı görevi neydi bilmem ama göbek adı mehmet olucak dimi dedi güldüler.doktorum gelincede aynı espriyi yapınca herkese aynı şeyi yaptığını anladım güldüm bende.üstümü katkat örtüler ağırlaştıda ağırlaştı üstüm.üşüyen ben üşümez oldum.doktorum başlayalımmı dedi ve narkozu verdiler.bi uyandımki ameliyathanenin önündeyim.ağrımda vardı acıyla ayıldım.yukarı çıkardılar.koridorda bekliyodu ailem beni.yarı baygın baktım hepsine oğluşumu sordum iyi çok güzel dediler.odaya benden sonra geldi.kucağıma verdiler hemen.emzirdim biraz. :ecrin_bebek: çok tatlıydı.iyikide hamile kalmışım.iyide doğurmuşum.rabbim dualarımı kabul etti.bir kızım bir oğluşum oldu.allah herkese nasip etsin bu duyguyu.
yanlız tek bişey söyliyeceğim normal doğum en iyisiymiş.keşke normal yapsaydım.gerçekten zormuş.özellikle ilk kalkış.o yürüyüş öldürdü beni resmen akannehir.normaldede zorlandım çok ama bu derece değil..
ama doktorumdan personelden inanılmaz memnun kaldım çook ilgilendiler sağolsunlar. :1hug:
eşimde çok yardımcı oldu.iki gece o kaldı benle bebkler gibi baktı aşkım bana[/B] Şeniz
9kasım sabahına randevumuz vardı sezeryan için.tabii heyecadan hiç uyumadım.mirmirmirmir sabah hazırlanıp ailece yola çıktık hospitaliuma doğru.hastanede yatış işlemim yapıldı yukaru 402 numaralı odaya aldılar.hemen alelacele odayı süsledik.doğuma gitmeden bitsin istedim.
neyse heyecanla hemşireyi beklemeye başladım.önce gelip kan aldılar onun sonucunu bekleyecksin dediler.doktorum geldi o arada nasıl olduğumu sordu?heyecanlıyım çok dedim.korkma uyuyup uyanacaksın bitmiş olacak dedi.sonuçlar gelsin alıcaklar seni dedi gitti.en sonunda 9.15gibi geldiler.soyundum sedyeye yattım sonda takıldı.acıycak diye ödüm patlıyodu hiç bişey anlamadım.sadece heralde içeri bişey kaktırınca yanma oldu ameliyathaneye kadar orda oda uçtu korkudan kaydirigubbakcemile3
eşimde aşağı kadar geldi benle.heyecanlıydı oda benim gibi.kapıya gelince yrıldık apar topar.bi baktım personel güler yüzle karşılayarak ameliyathaneye götürüyor beni.ameliyat masasına geçtim.başladılar hazırlığa.ben heycandan tutuldum konuşamaz oldum.habire soru sordular heyecanım geçsin diye.bi bayan vardı görevi neydi bilmem ama göbek adı mehmet olucak dimi dedi güldüler.doktorum gelincede aynı espriyi yapınca herkese aynı şeyi yaptığını anladım güldüm bende.üstümü katkat örtüler ağırlaştıda ağırlaştı üstüm.üşüyen ben üşümez oldum.doktorum başlayalımmı dedi ve narkozu verdiler.bi uyandımki ameliyathanenin önündeyim.ağrımda vardı acıyla ayıldım.yukarı çıkardılar.koridorda bekliyodu ailem beni.yarı baygın baktım hepsine oğluşumu sordum iyi çok güzel dediler.odaya benden sonra geldi.kucağıma verdiler hemen.emzirdim biraz. :ecrin_bebek: çok tatlıydı.iyikide hamile kalmışım.iyide doğurmuşum.rabbim dualarımı kabul etti.bir kızım bir oğluşum oldu.allah herkese nasip etsin bu duyguyu.
yanlız tek bişey söyliyeceğim normal doğum en iyisiymiş.keşke normal yapsaydım.gerçekten zormuş.özellikle ilk kalkış.o yürüyüş öldürdü beni resmen akannehir.normaldede zorlandım çok ama bu derece değil..
ama doktorumdan personelden inanılmaz memnun kaldım çook ilgilendiler sağolsunlar. :1hug:
eşimde çok yardımcı oldu.iki gece o kaldı benle bebkler gibi baktı aşkım bana[/B] Şeniz
doğum hikayemi yazayım bende hazır paşam uyurken:)
27 ekimde doktor kontrolüm vardı ogün 2 cm açılmam olduğunu ve o gece yada en geç bigün sonra doğum olur dedi doktor.o gece ne sancı ne bişey.
sabah nişanım geldi aha kesin doğururum derken bende tık yoktu bildiğiniz gibi.
2 kasım pazartesi doktora gittik artık karar verecektik doktorumla sezercik olmak için.
o gün nst de hiç sancı çıkmadı.doktorun muayenesindede bebşin hala gelmeye niyeti yok dedi doktorum.belkide kanalda göremediğimiz bi problem vardır dedi ve sezeryana karar verdik.çünkü en baştan beri bebişi riske atmam diyodum ben.
3 kasım 7,5 ta hastaneye gittik kociş ve ben.yanımızda hiç kimse yoktu yine bildiğiniz gibi.
hemşire geldi damar yolu açtı.sonra doktorum geldi nasıl olduğumu sormaya bende heyecandan nefes alamıyorum dedim.neyse sonra sonda falan takıldı.tahlillerim bigün önceden yapılmıştı.
sonra sedyeye yattım ameliyathaneye giderken ağlamamak için kendimi zor tutuyorum ama.
kocişe hakkını helal et dedim oda saçmala deme öyle şeyler dedi sesi titreyerek.en son ameliyathaneye girerken seni seviyorum dedim ve ameliyathanedeyim.bu arada nasıl üşüyorum nasıl üşüyorum donuyom ben dedim.dişlerim birbirine çarpıyo:)
aman allahım nefes alamıyorum heyecandan.bide ben akıllı küpelerimi unutmuşum çıkarmamışım.
kulağımda 4 tane küpe hemşire falan çıkarmaya çalışıyo bende ne olur kırın çıkarın uğraşmayın uyumak istiyorum artık dedim.hem korkuyorum hem heyecanlıyım hemde çok üzgünüm kimsem yok yanımda diye
bi yandanda kk dan herkese dua ediyorum tek tek sayamıyorum o heyecanla gelmiyo isim aklıma.sonra ben uyumuşum boğazımda acı bi tatla hadi uyan diyo hemşire.gözümü açtım rüya görüyorum falan sanıyorum acıyo dedim önce sonra bebeğim nasıl nerde dedim.o çıktı odasına dediler.meğer ben uyuduktan 10 dk sonra bebiş doğmuş yukarı çıkarmışlar ciciilerini giymiş beni bekliyomuş.ayy bebişim çok ağlamış acıkmış:)ben odama gelince susmuş bide,hemşireler annesinin geldiğini anladı dedi:)ben odama çıkınca hemen getirdiler çok aç annesi dediler.ben inanamadım önce çok şirin minicik bişey.aman allahım bu benimmi inanamıyorum sanki rüya.emzirmeye başladık,tabi önce beceremedi oğluşum.ben oğluma baktıkça sen benim karnımdamıydın aaman allahım inanamıyorum deyip duruyorum nasıl bi aşk bu rabbim isteyen herkese nasip etsin.sağolsun hemşireler çooook yardımcı oldular.akşama doğru ayağa kalktım ama baya zordu bide benim canım çok tatlı ya kalkmak eziyet oldu.sonra doktorum geldi nasıl olduğuma bakmak için ve kapıdan girip nasıl olduğumu sorduktan sonra kimseniz yokmu sizin dedi.bende yok dedim sadece ama çok üzüldüm neden yok bi büyük yanımızda.akşam kociş su alıp gelcek ama ben izin vermiyorum ne olur yalnız bırakma bizi diye ya ağlarsa ben ne yapcam bilmiyorumki:)gece boyu bol bol yürüdüm yatmak daha kötü yapıyomuş insanı yürüyünce rahatlıyodum bide malum bu gaz olayı offf strese soktu beni:)bi gün sonra çıktık evimize geldik çok heyecanlıyım hastanede rahattım hemşireler falan ama evde ne yapacaktım ben.rabbime şükürler olsun korktuğum gibi olmadı kendi kendine gelişen bi tecrübe oluyomuş,annelik üçgübüsüyle herşey yapılıyomuş.tabi kocişimdende allah razı olsun çok yardımcı oldu.
şimdi oğluşla baya alıştık birbirimize,gece uykusuzluklar falan zor ama herşeye rağmen çok güzel bi duygu annelik.rabbim herkese tattırsın inşallah.
27 ekimde doktor kontrolüm vardı ogün 2 cm açılmam olduğunu ve o gece yada en geç bigün sonra doğum olur dedi doktor.o gece ne sancı ne bişey.
sabah nişanım geldi aha kesin doğururum derken bende tık yoktu bildiğiniz gibi.
2 kasım pazartesi doktora gittik artık karar verecektik doktorumla sezercik olmak için.
o gün nst de hiç sancı çıkmadı.doktorun muayenesindede bebşin hala gelmeye niyeti yok dedi doktorum.belkide kanalda göremediğimiz bi problem vardır dedi ve sezeryana karar verdik.çünkü en baştan beri bebişi riske atmam diyodum ben.
3 kasım 7,5 ta hastaneye gittik kociş ve ben.yanımızda hiç kimse yoktu yine bildiğiniz gibi.
hemşire geldi damar yolu açtı.sonra doktorum geldi nasıl olduğumu sormaya bende heyecandan nefes alamıyorum dedim.neyse sonra sonda falan takıldı.tahlillerim bigün önceden yapılmıştı.
sonra sedyeye yattım ameliyathaneye giderken ağlamamak için kendimi zor tutuyorum ama.
kocişe hakkını helal et dedim oda saçmala deme öyle şeyler dedi sesi titreyerek.en son ameliyathaneye girerken seni seviyorum dedim ve ameliyathanedeyim.bu arada nasıl üşüyorum nasıl üşüyorum donuyom ben dedim.dişlerim birbirine çarpıyo:)
aman allahım nefes alamıyorum heyecandan.bide ben akıllı küpelerimi unutmuşum çıkarmamışım.
kulağımda 4 tane küpe hemşire falan çıkarmaya çalışıyo bende ne olur kırın çıkarın uğraşmayın uyumak istiyorum artık dedim.hem korkuyorum hem heyecanlıyım hemde çok üzgünüm kimsem yok yanımda diye
bi yandanda kk dan herkese dua ediyorum tek tek sayamıyorum o heyecanla gelmiyo isim aklıma.sonra ben uyumuşum boğazımda acı bi tatla hadi uyan diyo hemşire.gözümü açtım rüya görüyorum falan sanıyorum acıyo dedim önce sonra bebeğim nasıl nerde dedim.o çıktı odasına dediler.meğer ben uyuduktan 10 dk sonra bebiş doğmuş yukarı çıkarmışlar ciciilerini giymiş beni bekliyomuş.ayy bebişim çok ağlamış acıkmış:)ben odama gelince susmuş bide,hemşireler annesinin geldiğini anladı dedi:)ben odama çıkınca hemen getirdiler çok aç annesi dediler.ben inanamadım önce çok şirin minicik bişey.aman allahım bu benimmi inanamıyorum sanki rüya.emzirmeye başladık,tabi önce beceremedi oğluşum.ben oğluma baktıkça sen benim karnımdamıydın aaman allahım inanamıyorum deyip duruyorum nasıl bi aşk bu rabbim isteyen herkese nasip etsin.sağolsun hemşireler çooook yardımcı oldular.akşama doğru ayağa kalktım ama baya zordu bide benim canım çok tatlı ya kalkmak eziyet oldu.sonra doktorum geldi nasıl olduğuma bakmak için ve kapıdan girip nasıl olduğumu sorduktan sonra kimseniz yokmu sizin dedi.bende yok dedim sadece ama çok üzüldüm neden yok bi büyük yanımızda.akşam kociş su alıp gelcek ama ben izin vermiyorum ne olur yalnız bırakma bizi diye ya ağlarsa ben ne yapcam bilmiyorumki:)gece boyu bol bol yürüdüm yatmak daha kötü yapıyomuş insanı yürüyünce rahatlıyodum bide malum bu gaz olayı offf strese soktu beni:)bi gün sonra çıktık evimize geldik çok heyecanlıyım hastanede rahattım hemşireler falan ama evde ne yapacaktım ben.rabbime şükürler olsun korktuğum gibi olmadı kendi kendine gelişen bi tecrübe oluyomuş,annelik üçgübüsüyle herşey yapılıyomuş.tabi kocişimdende allah razı olsun çok yardımcı oldu.şimdi oğluşla baya alıştık birbirimize,gece uykusuzluklar falan zor ama herşeye rağmen çok güzel bi duygu annelik.rabbim herkese tattırsın inşallah.
Son düzenleme:
evet bende minik meleğim uyuyorken hikayemi yazayım hemen :)
07/11/2009 sabah 6:30 da yataktan kalktım hafif bir adet sancısı gibi sancım vardı bundan bikac gun oncesindede aynı sancıları cektiğim için hiç umursamadım lavoboya gittiğimde kanla birlikte suyumun geldiğini farkettim önce çok heyecanlandım meleğime kavusma günüm geldi diye sakince lavobodan cıktıktan sonra eşimi uyandırmaya çalıştım gayet sakin oldugumu görünce eşim şaka yaptığımı sandı daha sonra şaşkınlıkla yataktan fırladı :))
saatin biraz geçmesini bekledim annemi arayıp panik olmasını istemiyordum saat 8 e kadar evin işlerini hallettim eşyalarımı tekrar kontrol ettikten sonra annemi aradım ve suyumun geldiğini doktoru arayacagımı soyledim hazırlanıp beni almaya gelmelerini söyledim.
daha sonra doktorumu aradım ve vakit kaybetmeden gitmem gerektiğini söyledi ve ailece doktorun yolunu tuttuk :)
hastaneye gittiğimde hemen içeri muayene için aldılar doktor kontrolumü yaptıktan sonra hemen yatışımın yapılmasını 2 cm lik açılmamın oldugunu ve suyumun gelmeye devam ettiğini söyledi.
saat 10 da hastaneye yatısım yapıldı ve anında o uyuz suni sancı dedikleri seyi taktılar tansiyonum kan tahlillerim falan filan yapıldı cünkü epidural istiyordum.
zaman gectikce dayanılmaz agrılarım olmaya basladı baslangısta 10 dakikada 3 kez falan giriyordu ve cok siddetli değildi bende böyle giderse cok kolay olacak falan diyordum :)
aradan 2 saat gectikten sonra öyle siddetli sancılar girmeye basladıki yerimde duramadım ve bir dakikada bir giriyordu ve bütün vücudum kasılıyordu Allahım dayanamıyordum ama normal doğum olması için elimden gelen herseyi yapacaktım.
ikide bir sürekli kontrole geliyorlardı 2 cm 2 cm 2 cm artık 2 den nefret eder duruma gelmiştim hiç ilerleme yoktu daha sonra saat 4 gibi doktorum geldi sana epidural uygulayamayacagız PLT seviyen düşük dedi ve ben tamamen hayal kırıklığına ugramıstım bu kadar cok acı cektikten sonra hem acılmam olmuyordu hemde epidural yapmayacaklardı ya ben 10 cm acılma olana kadar nasıl dayanacaktım dogum anı gelse bebegi itecek gücüm kalmamıstı((( saat 7:30 a kadar suni sancıyı cekmeye devam ettim lavman yapıldı falan filan hiçbişey gözümü korkutmuyordu sadece bir an önce hersey bitsin bebeğime kavusayım istiyordum ve sonunda doktor geldi 2 cm dedi ben yıkıldım resmen ve aglamaya basladım gücüm yok neden acılmıyor neden epidural olamıyorum diye tamamen hayal kırıklığıydı yasadıgım ve sonunda en cok korktugum sey sezeryan olacaktım (
hemen ebem geldi sondamı taktı üstümü cıkardı suni sancımı kapattı ama sancılarım hala devam ediyordu ve yarım saat içinde ameliyata alındım ayy cok soguk biryerdi ameliyathane nerdeyse tüm vücudum baticonla yıkandı ben sancıdan gene duramıyordum bir an önce bayılmak istiyordum gözlerimi actıgımda melegime kavusacaktım.
daha sonra iğnenin damar yolumdan veriliğini ve uyandıgımı hatırlıyorum cok güzel uyanmıstım hafif agrım vardı ama abartılcak kadar değildi.yukarı odama cıkarıldım ve üzerimi giydirdikten sonra melegimi getirdiler cok güzeldi cok güzel kokuyordu sanki dünyada gördüğüm en güzel varlık o an benim kollarımdaydı şükürler olsun deyip kokladım melegimi Allahım mucizeme kavustum sonunda diyordum.Allahım isteyen herkese tattırsın bu güzel duyguyu :)
sonunda iki doğumu birden yaşamış gibi olsamda o kadar acı ceksemde sonunda meleğim saglıklı ben saglıklıyım yaa gerisini hiç hatırlamak istemiyorum :)
inş. sizler benim yasadıgım acıları yasamadan kolayca meleklerinize kavusursunuz :)
suan dünyanın en mutlu insanlarından biriyim şükürler olsun rabbime ....
07/11/2009 sabah 6:30 da yataktan kalktım hafif bir adet sancısı gibi sancım vardı bundan bikac gun oncesindede aynı sancıları cektiğim için hiç umursamadım lavoboya gittiğimde kanla birlikte suyumun geldiğini farkettim önce çok heyecanlandım meleğime kavusma günüm geldi diye sakince lavobodan cıktıktan sonra eşimi uyandırmaya çalıştım gayet sakin oldugumu görünce eşim şaka yaptığımı sandı daha sonra şaşkınlıkla yataktan fırladı :))
saatin biraz geçmesini bekledim annemi arayıp panik olmasını istemiyordum saat 8 e kadar evin işlerini hallettim eşyalarımı tekrar kontrol ettikten sonra annemi aradım ve suyumun geldiğini doktoru arayacagımı soyledim hazırlanıp beni almaya gelmelerini söyledim.
daha sonra doktorumu aradım ve vakit kaybetmeden gitmem gerektiğini söyledi ve ailece doktorun yolunu tuttuk :)
hastaneye gittiğimde hemen içeri muayene için aldılar doktor kontrolumü yaptıktan sonra hemen yatışımın yapılmasını 2 cm lik açılmamın oldugunu ve suyumun gelmeye devam ettiğini söyledi.
saat 10 da hastaneye yatısım yapıldı ve anında o uyuz suni sancı dedikleri seyi taktılar tansiyonum kan tahlillerim falan filan yapıldı cünkü epidural istiyordum.
zaman gectikce dayanılmaz agrılarım olmaya basladı baslangısta 10 dakikada 3 kez falan giriyordu ve cok siddetli değildi bende böyle giderse cok kolay olacak falan diyordum :)
aradan 2 saat gectikten sonra öyle siddetli sancılar girmeye basladıki yerimde duramadım ve bir dakikada bir giriyordu ve bütün vücudum kasılıyordu Allahım dayanamıyordum ama normal doğum olması için elimden gelen herseyi yapacaktım.
ikide bir sürekli kontrole geliyorlardı 2 cm 2 cm 2 cm artık 2 den nefret eder duruma gelmiştim hiç ilerleme yoktu daha sonra saat 4 gibi doktorum geldi sana epidural uygulayamayacagız PLT seviyen düşük dedi ve ben tamamen hayal kırıklığına ugramıstım bu kadar cok acı cektikten sonra hem acılmam olmuyordu hemde epidural yapmayacaklardı ya ben 10 cm acılma olana kadar nasıl dayanacaktım dogum anı gelse bebegi itecek gücüm kalmamıstı
((( saat 7:30 a kadar suni sancıyı cekmeye devam ettim lavman yapıldı falan filan hiçbişey gözümü korkutmuyordu sadece bir an önce hersey bitsin bebeğime kavusayım istiyordum ve sonunda doktor geldi 2 cm dedi ben yıkıldım resmen ve aglamaya basladım gücüm yok neden acılmıyor neden epidural olamıyorum diye tamamen hayal kırıklığıydı yasadıgım ve sonunda en cok korktugum sey sezeryan olacaktım (hemen ebem geldi sondamı taktı üstümü cıkardı suni sancımı kapattı ama sancılarım hala devam ediyordu ve yarım saat içinde ameliyata alındım ayy cok soguk biryerdi ameliyathane nerdeyse tüm vücudum baticonla yıkandı ben sancıdan gene duramıyordum bir an önce bayılmak istiyordum gözlerimi actıgımda melegime kavusacaktım.
daha sonra iğnenin damar yolumdan veriliğini ve uyandıgımı hatırlıyorum cok güzel uyanmıstım hafif agrım vardı ama abartılcak kadar değildi.yukarı odama cıkarıldım ve üzerimi giydirdikten sonra melegimi getirdiler cok güzeldi cok güzel kokuyordu sanki dünyada gördüğüm en güzel varlık o an benim kollarımdaydı şükürler olsun deyip kokladım melegimi Allahım mucizeme kavustum sonunda diyordum.Allahım isteyen herkese tattırsın bu güzel duyguyu :)
sonunda iki doğumu birden yaşamış gibi olsamda o kadar acı ceksemde sonunda meleğim saglıklı ben saglıklıyım yaa gerisini hiç hatırlamak istemiyorum :)
inş. sizler benim yasadıgım acıları yasamadan kolayca meleklerinize kavusursunuz :)
suan dünyanın en mutlu insanlarından biriyim şükürler olsun rabbime ....
slm güzel anneler..bende yeni fırsat bulabildim,hem yalnızım şuan hem bebişim uyuyor:)
evet 39.hafta ve ben sabırsızlıkla normal doğumu bekliyordum..annem ve kayınvalidem bir haftadır başımı bekliyolardı:)2 kasım günü alışveriş yaptık biraz yürüdüm haliyle..akşama mantı yaptık birlikte,o gün yorulduğumu hissettim belimde ağrı vardı zaten..2 kasımı 3 kasıma bağlayan gece saat saat 2 ye doğru bir sıcaklık hissettim fırladım yataktan anladım hemen,suyum gelmişti..kocacımı uyandırdım çok derin uyuyodu anlamadı başta,bende iyce seslendim kalksana suyum geldi hadi dedim,zavallım panikle nasıl zıpladı yataktan:)
annemi uyandırdım,tabi herkes panik..ben soğukkanlı durmaya çalışıyorum ama nasıl bir titreme başladı,heyecandandı sanırım..annemle birlikte banyoya girdik,kısa bi duş aldım..çantam herşeyim hazırdı,giyinip çıktık hemen..
saat 3 e doğru hastanedeydik..ilk muayene yapıldı..açılmam yoktu 1cm kadardı..doktorumu çağırmalarını istedim,ama çok kötü bir sürpriz oldu;doktorum kıbrısta olacakmış o gün..sinirlerim çok bozuldu ama daha önce muayene olduğum diğer doktorun gireceğini söylediler biraz olsun rahatladım..
Yatış işlemleri tamamlanınca odamıza çıktık..normal doğum olmasını çok istiyordum..lağman yapıldı..hemen suni sancı vermeye başlandı kademe kademe artacağını söyledi hemşire..saat 3 ten 6 ya kadar sancılar normal düzeydeydi..daha sonra arttıkça dayanılmaz olmaya başladı..saat 9.15 civarında doğumhaneye alınana kadar ki süreçte son bir saat inanılmaz sancılardı,sancı geldikçe inliyodum belimi ovdurup eşimin kolunu sıkıyodum..son aşama da iki kez yaptıkları muayenede çok kötü oldum,canımı çok yaktı bi ebe vardı unutamıyorum onu(sezeryana al yeterki bakma artık diye bağırdım..oda çok az kaldı geliyo 7-8 cm oldu dedi..
buarada doğumhanede baya yoğundu beni doğumhaneye alacaklar ayakta beklettiler yalnız başıma bi 15 dk..dayanamıyodum bebek geliyodu artık..benden önceki annenin bağırışları beni inanılmaz korkutmuştu..dayanamadığımı bebeğin geldiğini söyledim alın artık diye bağırdım..sonunda yattım masaya ne yapacağımı şaşırmıştım o kadar acıdan sonra..ebeler başımda yönlendirdiler ilk iki ıkınma başarısız oldu,sonra tüm gücümle bikaç kez ıkındım ve çok az sürdü ve bebeğimin çıktığını gördüm..
bi mucizeydi gerçekten artık bitmişti herşey okadar hafiflemiştimki...bebeğimi silip yanağıma koydular kokladım,içime çektim kokusunu..muhteşemdi..
dikişlerim doğum sonrası bir hafta baya zorladı beni..doğumun olduğu gece de baya sancılı geçti..ama şuan herşey unutuldu gitti..annem hep derdi;acıların geçtiğinde hiçbişeyi hatırlamıcaksın,hatırlansaydı bu kadar insan nasıl doğardı diye...
şimdi hayatımı değiştiren varlıkla yanyanayım,annelik muhteşem bişeymiş..
tüm kasım annelerini ve bebişlerini öpüyorum....
evet 39.hafta ve ben sabırsızlıkla normal doğumu bekliyordum..annem ve kayınvalidem bir haftadır başımı bekliyolardı:)2 kasım günü alışveriş yaptık biraz yürüdüm haliyle..akşama mantı yaptık birlikte,o gün yorulduğumu hissettim belimde ağrı vardı zaten..2 kasımı 3 kasıma bağlayan gece saat saat 2 ye doğru bir sıcaklık hissettim fırladım yataktan anladım hemen,suyum gelmişti..kocacımı uyandırdım çok derin uyuyodu anlamadı başta,bende iyce seslendim kalksana suyum geldi hadi dedim,zavallım panikle nasıl zıpladı yataktan:)
annemi uyandırdım,tabi herkes panik..ben soğukkanlı durmaya çalışıyorum ama nasıl bir titreme başladı,heyecandandı sanırım..annemle birlikte banyoya girdik,kısa bi duş aldım..çantam herşeyim hazırdı,giyinip çıktık hemen..
saat 3 e doğru hastanedeydik..ilk muayene yapıldı..açılmam yoktu 1cm kadardı..doktorumu çağırmalarını istedim,ama çok kötü bir sürpriz oldu;doktorum kıbrısta olacakmış o gün..sinirlerim çok bozuldu ama daha önce muayene olduğum diğer doktorun gireceğini söylediler biraz olsun rahatladım..
Yatış işlemleri tamamlanınca odamıza çıktık..normal doğum olmasını çok istiyordum..lağman yapıldı..hemen suni sancı vermeye başlandı kademe kademe artacağını söyledi hemşire..saat 3 ten 6 ya kadar sancılar normal düzeydeydi..daha sonra arttıkça dayanılmaz olmaya başladı..saat 9.15 civarında doğumhaneye alınana kadar ki süreçte son bir saat inanılmaz sancılardı,sancı geldikçe inliyodum belimi ovdurup eşimin kolunu sıkıyodum..son aşama da iki kez yaptıkları muayenede çok kötü oldum,canımı çok yaktı bi ebe vardı unutamıyorum onu
(sezeryana al yeterki bakma artık diye bağırdım..oda çok az kaldı geliyo 7-8 cm oldu dedi..buarada doğumhanede baya yoğundu beni doğumhaneye alacaklar ayakta beklettiler yalnız başıma bi 15 dk..dayanamıyodum bebek geliyodu artık..benden önceki annenin bağırışları beni inanılmaz korkutmuştu..dayanamadığımı bebeğin geldiğini söyledim alın artık diye bağırdım..sonunda yattım masaya ne yapacağımı şaşırmıştım o kadar acıdan sonra..ebeler başımda yönlendirdiler ilk iki ıkınma başarısız oldu,sonra tüm gücümle bikaç kez ıkındım ve çok az sürdü ve bebeğimin çıktığını gördüm..
bi mucizeydi gerçekten artık bitmişti herşey okadar hafiflemiştimki...bebeğimi silip yanağıma koydular kokladım,içime çektim kokusunu..muhteşemdi..
dikişlerim doğum sonrası bir hafta baya zorladı beni..doğumun olduğu gece de baya sancılı geçti..ama şuan herşey unutuldu gitti..annem hep derdi;acıların geçtiğinde hiçbişeyi hatırlamıcaksın,hatırlansaydı bu kadar insan nasıl doğardı diye...
şimdi hayatımı değiştiren varlıkla yanyanayım,annelik muhteşem bişeymiş..
tüm kasım annelerini ve bebişlerini öpüyorum....
klava: bi ara yazarim yine.
- 25 Mart 2009
- 4.652
- 6
- 116
evet sıra bende sanırım uzun zamandır yazmayı düşünüyorum ama fırsat bulamadım
bu arada öykümüzü yazmadan önce minik meleğim ensarımdan çok özür diliyorum yavruma hamile olduğumu öğrendiğimde çok ağlamıştm istememiştim ama onun mis gibi kokusunu içime çektiğimde iyikide dünyamıza geldin meleğim dedimmafoldumben
7 kasım cumartesi günü 6.30 da bi sancı ile uyandım acaba gaz sancı mı diye wc ye gittim geldim yatağıma yattım baktım o da neee yeniden bir sancı dahaakannehir
zaten telaşıma kocişte uyanmıştı artık dakika tutmaya başladı
10 dak.bir sancım oluyordu eyvah dedim doğuma gidiyorum
kendimi hiç hazırlıklı hissetmiyordum neredeyse oturup ağlayacaktım:gitme:
saat 7.30 oldu benim sancılar tam gaz devam ediyor artık kalktım evde yürüyüş yapmaya başladım kocişte ortalığı toparlıyorkaydirigubbakcemile3
kahvaltımızı yaptık saat 10 du artık annelere haber verme zamanı geldi dedim
öğlen 1 e doğru 5 dak.bir olmaya başladı artık hast.gitme zamanıııııakannehir
hemen bi duş aldım giyindim bu arada babasıda enesimi hazırladı küçük bi valiz yaptık onada
kayınvalideme uğradık enesimi oraya bırakacaktık onu son defa öptüm yaaa içim gitti resmen oturup ağladım ben onsuz ne yapacağım diyemafoldumben
annemde hast.bekliyordu içeri girdim hemen nstye bağladılar baktılar düzenli sancı var hemen o herkesin korkulu rüyası muayeneyi yaptı nöbetçi dr.
çok güzel 5 cm.açılma var dedi ohhh dedim bir anda bundan sonrası vız gelir artık
hemen yatışım yapıldı dr.um arandı lavman falan derken yattım
tabii muayene devam ediyor 6-7 cm derken dr.um geldi çok özür dileyerek bir kezde o mayene ettikaydirigubbakcemile3
açılmam 9 cm buldu veee en korktuğum şey oldu suni sancı başlatıldı
derkeeennnn dr.geldi hadi iyice ıkınıyorsun dedi 2-3 kez ıkındıktan sonra hadi doğumhaneye dedi
ohhh dedim bitiyor artık birkaç kez ıkınmadan sonra bir baktım 2 tane minicik ayak görünüyor hemen ağlamaya başladı bıdığım
yıkayıp giydirip hemen kucağıma verdiler o anı hatırlamıyorum işte muhteşem birşeymafoldumbenmafoldumben
zaman nasıl geçti anlayamadım bile yavru kuşum ensarım 16 günlük oldu
rabbim bu duyguyu bütün isteyenlere tattırsın:Saruboceq:
bu arada öykümüzü yazmadan önce minik meleğim ensarımdan çok özür diliyorum yavruma hamile olduğumu öğrendiğimde çok ağlamıştm istememiştim ama onun mis gibi kokusunu içime çektiğimde iyikide dünyamıza geldin meleğim dedimmafoldumben
7 kasım cumartesi günü 6.30 da bi sancı ile uyandım acaba gaz sancı mı diye wc ye gittim geldim yatağıma yattım baktım o da neee yeniden bir sancı dahaakannehir
zaten telaşıma kocişte uyanmıştı artık dakika tutmaya başladı
10 dak.bir sancım oluyordu eyvah dedim doğuma gidiyorum
kendimi hiç hazırlıklı hissetmiyordum neredeyse oturup ağlayacaktım:gitme:
saat 7.30 oldu benim sancılar tam gaz devam ediyor artık kalktım evde yürüyüş yapmaya başladım kocişte ortalığı toparlıyorkaydirigubbakcemile3
kahvaltımızı yaptık saat 10 du artık annelere haber verme zamanı geldi dedim
öğlen 1 e doğru 5 dak.bir olmaya başladı artık hast.gitme zamanıııııakannehir
hemen bi duş aldım giyindim bu arada babasıda enesimi hazırladı küçük bi valiz yaptık onada
kayınvalideme uğradık enesimi oraya bırakacaktık onu son defa öptüm yaaa içim gitti resmen oturup ağladım ben onsuz ne yapacağım diyemafoldumben
annemde hast.bekliyordu içeri girdim hemen nstye bağladılar baktılar düzenli sancı var hemen o herkesin korkulu rüyası muayeneyi yaptı nöbetçi dr.
çok güzel 5 cm.açılma var dedi ohhh dedim bir anda bundan sonrası vız gelir artık
hemen yatışım yapıldı dr.um arandı lavman falan derken yattım
tabii muayene devam ediyor 6-7 cm derken dr.um geldi çok özür dileyerek bir kezde o mayene ettikaydirigubbakcemile3
açılmam 9 cm buldu veee en korktuğum şey oldu suni sancı başlatıldı
derkeeennnn dr.geldi hadi iyice ıkınıyorsun dedi 2-3 kez ıkındıktan sonra hadi doğumhaneye dedi
ohhh dedim bitiyor artık birkaç kez ıkınmadan sonra bir baktım 2 tane minicik ayak görünüyor hemen ağlamaya başladı bıdığım
yıkayıp giydirip hemen kucağıma verdiler o anı hatırlamıyorum işte muhteşem birşeymafoldumbenmafoldumben
zaman nasıl geçti anlayamadım bile yavru kuşum ensarım 16 günlük oldu
rabbim bu duyguyu bütün isteyenlere tattırsın:Saruboceq:
nazli Naz'ima kavususum;
7 Kasim'da suni sanci vermek icin hastaneye cagirildim. Nihayet buyuk gun geldi diye heyecan ve korku karisik gittik hastaneye. O gun sadece yatisimi yaptilar. Olsun yarin olur hayirlisiyla dedik ama ne 8'i nede 9'u sanci verilmedi. Gerekce ise dogumhanenin cok fazla kalabalik olmasiydi. 10 Kasim'da sanci icin fitil verildi. Bir sure sancim oldu ama ertesi gune hic birsey kalmadi. En sonunda 12 Kasim sabahi doktor muayene etti, 1.5cm acilmam vardi, dogumhaneye aldilar.
11 gibi sanci vermeye basladilar, saat 13.30'da sancilar duzenli gelmeye basladi. 19.00 gibi tamamen acilmistim. Bu saatten sonra 2-2.5 saat ikindim ama melegim bir turlu gelmedi. 21.30 gibi doktor geldi, ilk dogum sezeryan oldugu icin daha fazla ikinmama izin veremeyecegini, 15 dakika sonra sezeryana alacagini soyledi. Bunu duyunca herseyi biraktim zaten. Bir an once goturun bitsin dedim. Ameliyathaneye goturduler, belden asagisini uyusturdular. Ben kesicekler diye beklerken doktor ikinmami vakumla cekecegini soyledi. Iki ikinma sonrasi 22.37 de Naz'imi gogsume koydular. Aglamaktan yuzunu bile goremedim.
En guzelide dogum sirasinda esimin yanimda olmasiydi. En cok istedigim seydi, Rabbim geri cevirmedi. Oglumuzda esimin eline dogmustu, kizimizda oyle oldu. dogumhaneye kizkardesimde girdi ve esimle birlikte bana bu anlarimi unutulmaz hale getirdi. Onlara ne kadar tesekkur etsem azdir.
Kucak ve meme arsizi kizim simdi bunlari yazarken bile kucagimda ama herseye deger.opuyorumnanaktan
7 Kasim'da suni sanci vermek icin hastaneye cagirildim. Nihayet buyuk gun geldi diye heyecan ve korku karisik gittik hastaneye. O gun sadece yatisimi yaptilar. Olsun yarin olur hayirlisiyla dedik ama ne 8'i nede 9'u sanci verilmedi. Gerekce ise dogumhanenin cok fazla kalabalik olmasiydi. 10 Kasim'da sanci icin fitil verildi. Bir sure sancim oldu ama ertesi gune hic birsey kalmadi. En sonunda 12 Kasim sabahi doktor muayene etti, 1.5cm acilmam vardi, dogumhaneye aldilar.
11 gibi sanci vermeye basladilar, saat 13.30'da sancilar duzenli gelmeye basladi. 19.00 gibi tamamen acilmistim. Bu saatten sonra 2-2.5 saat ikindim ama melegim bir turlu gelmedi. 21.30 gibi doktor geldi, ilk dogum sezeryan oldugu icin daha fazla ikinmama izin veremeyecegini, 15 dakika sonra sezeryana alacagini soyledi. Bunu duyunca herseyi biraktim zaten. Bir an once goturun bitsin dedim. Ameliyathaneye goturduler, belden asagisini uyusturdular. Ben kesicekler diye beklerken doktor ikinmami vakumla cekecegini soyledi. Iki ikinma sonrasi 22.37 de Naz'imi gogsume koydular. Aglamaktan yuzunu bile goremedim.
En guzelide dogum sirasinda esimin yanimda olmasiydi. En cok istedigim seydi, Rabbim geri cevirmedi. Oglumuzda esimin eline dogmustu, kizimizda oyle oldu. dogumhaneye kizkardesimde girdi ve esimle birlikte bana bu anlarimi unutulmaz hale getirdi. Onlara ne kadar tesekkur etsem azdir.
Kucak ve meme arsizi kizim simdi bunlari yazarken bile kucagimda ama herseye deger.opuyorumnanaktan
