Canım çok acıyo ya.. Amcamın oğlu daha 2 yaşında beyninde tümör çıktı. Hemde en tehlikeli bölgesinde. Ameliyat ettiler,beyninden mideye uzanan bi şant taktılar.. Ömür boyu onunla yaşayacak.. Tabi ne kadar yaşarsa.. Ve tümörün kötü huylu olduğunu öğrendik yıkıldık!! Doktorları çok iyi umutluyuz.. Ama 2 yaşında ya tam 5 kere ameliyat oldu. 2 kere beyninden,2 kere mideden,1 kere de bağırsaklarından :s Allah'ım çok dayanılmaz bi acı ya.. Küçücük çocuk nelerle boğuşuyo.. Kız gibi uzun saçları vardı.. Hep döküldü.. Yürüyordu.. Artık yürüyemiyor.. Konuşamıyor.. Gözleri kaydı,ağzı yamuldu.. Yazarken bile ellerim titriyo.. Ona odaklandığımda ondan başka birşey düşünemiyorum. Kendimi başka birşeye veremiyorum.Hep ağlıyorum.Çok zor ya! Allah kimseye böyle bi acı vermesin. Doktorlar umudunuzu yitirmeyin diyorlar. Ama ilk öğrendiğimizde ölecek diyorlardı. Bu kadar kesin konuşuyorlardı. Çok şükür dualarla 4 ayı atlattık. Kemo terapi görüyor şuan. Çok sinirli.. Yanına kimseyi yaklaştırmıyor. Annesi perişan, babası zaten yaşayan ölü gibi.. Çok kötüyüm ya. Bi nebze rahatlattı yazmak.. Ama asıl merak ettiğim şu aranızda tanıdığı vs tümör kötü çıkıpta yaşayan var mı?