Merhaba ablacim:) ben 19 yasindayim ablamsa 21. Aramizda sadece 15 ay var. Annemle veya babamla ne zaman eskileri konussak annemin ilk zamanlar zorlandigini ama buyurken de "oh ikiside buyudu" diyerek rahatladigini bilirim. Yas farkinin az olmasi kardesligin verdigi cesaretle kavgayi azaltmiyor ama ortak karar vermeyi, bir noktada birlesmeyi daha cok kolaylastiriyor. Her ne kadar kavga etsekte o benim elim kolum. Eminim onun icinde ben boyleyimdir. Eve gelen her cikolatanin, her meyvenin yarisini aramizda esit bir sekilde bolusuruz. Yarisini ben yemeden o, o yemeden de ben yemem. Arkadaslikta en yakin arkadaslarina kardesim diyebilir ama hic biriyle "karındaş" olamaz. Aile fertlerime dair Cok cok buyuk acilar Allaha sukur yasamadim ancak yasarsam eger abla-kardes acilari dindirmeyiz ama ufakta olsa acilarla aramiza duvar örebiliriz. Lohusalik, hamilelik, dogum.. bu duygulari tabi ki de bilmiyorum, hele yarattigi psikilojiyi ve etkileri tahmin edemem suan asla ama gelecekte size guzel zamanlae yasatacak iki cocuk olacaksa bu kotu zamanlari gecirmek cok mu zor? Allah insallah hayirli evlatlar verir sana ablacim:)
Cok tesekkur ederim yorumun icin canim.allah ileride sanada nasip etsin insallah en iyilerini hayirlilarini