Nerden ne şekilde başlayacağımı bilmiyorum. ama dayanamıyorum. şu kalbimdeki yangına su serpemiyorum. 4 sene biriyle çıktım.ve 4 kasımda evlendim. sonuç ne biliyomusunuz = hüsran!!! 3 aylık evli bile kalamadık.
evlendiğim günden beri dayak yedim. ama bu dayak normal deil. boğazıma bıçak dayadı. soğuk suyun altına soktu vs... vs... ama şuan kalbim okadar acıyoki. çünkü her seferinde alttan almaktan her seferinde affetmekden çok bunaldm.
benle evlenme amacının sadece para oldğunuda çok ii anladm. evlendiğimiz o günü bütün takılanları oturdu saydı.ve 2 gün sonrada gitti bütün ne var ne yoksa sattı. Kendi borçlarına verdi. Evlendikten sonra okdar borç vardıki tabikide o takılar o borcun hepsine yetmedi. Evlenmeye çok az kala bi vakitte iddaadan 10.000 tl kazandığnı sölemişti. Sana bilezik yapıcam hepsini düğünde takıcam demişti. Ve dediğini yaptı. Ailesine bölüştürdü ailesi onları taktı ve kendide onlardan 2 tanesini taktı. Düğünden sonra gidip hepsnii sattı ve borcunu kapattı. Sözde iddaadan dı ama kredi çekmiş bankadan. Tabikide ben bunu evlilik sürecinde anlamadm. Neden bu kadr borcun var die sorduğumda hep hesapsızca harcamalarım diyodu. Tabi bende bunlara inandm.
Evliliğimiz ilk 1. Ayı kutlamamızda iş yerime çiçek gönderdi. Ve eve gidince de tek kişik pasta almıştı. O gün gene kavga ettik inanın şuan nedenini bile hatırlamıyorum. Bende çiçeği ve pastayı döktüm çöpe. Tabi bu da bunları görünce kafamı yere koydu ve bütün çöpü kafamdan aşağıya döktü. Bembeyaz halı oldu leş gibi ve şimdi hepsini temizle tek tek dedi ve beni odaya kitledi gitti. Tabi tekmeleri cabasıydı. Ve işte o günde rezil olmuştu.!!!!
Ve ben hamile olduğumu öğrendm. Ben hiç yalan sölemeyi beceremeyen bi insanım.ogün işten 1 saat önce çıktım. Ve hastneye gittim kan tahlili için. Sürekli geçiştirici cevaplar verdm. İş yerimi aramş ve benm bir saat önce çıktığımı öğrenmiş. Beni aradı ve bana sen dostunlamısın o…. Vs vs… konuştu. Hayır cnm sana süprizim var dedm sakız bozma yalan sölemeyi gene bceremedm dedm. Bana gene küfürler etmeye başladı. Ve ben artık dayanamayınca kahretsinki hamileyim die msj çektm. Ve ben kapıdan girer girmez gene ve gene dövmeye başladı. Hamile olduğumu bile bile. Cidden şuan ondan nefret ediyorum.
Evlilik sürecinde hiçbir zaman cebinde parası olduğunu görmedm. Hep ben para verdm ve hep ben evin ihtiyaçlarını faturalarını ben karşıladm. Cebimdeki paranın kuruşu kuruşuna haberi oluyodu. Ve benmde bankakartım onda duruyodu. Ki ben ona okadr güveniyodm.
Ve bana yaptığı en byük hatalarından biri de arkadaşlarm eve geldiğinde sürekli benden odadan çıkmamı arkadaşlarımla özel bir şey konuşacağını sölerdi. Tabi bende akıllı hiç kötü bir şey aklıma gelmeden çıkar onu beklerdm. Sonrasında öğrendmki hep beni kötülermiş. Beni dinlemio saygı duymuo kendine bakmıyo vs vs die. Karısını ya karısını arkadaşına şikayet ediyodu. Arkadaşlarım utancına bana doğru düzgün anlatamıyodu. Çünkü benm o karakterde bi insan olmadığımı biliyolardı. O yüzden bana anlatırken bile onun dediklerine inanmadıklarını söylüyolardı. Tabi ben bunlara aldırış etmeye etmeye tepeme bindi.
İnanın okadr çok anlatıcaklarım varki kalbim durmuyo acıdan… gözlerm durmuyo ağlamaktan…
Son damlamızda… onun istediği yemeği zamanında yapmamış olmamdı. O doğulu olduğu için hep etli ve bol salçalı yemekler yiyordu. Bense hep onun istediği gibi olsun die annesini arıyodum. Nasıl yemek yapabilirim die. O gün benden geç bi saatte et yemeği istedi . ee buzluktan çıkan et hemen açılırmı. Bende tam yapamayınca öbür yaptığım yemeği mutfağa fırlattı. Her taraf pislik içinde kaldı. Ben napıosun diyince de saçımı çekmesi ve bana tokat atması bir oldu. Yerlere yatırıp yumruk atması.. hemen annesini aradı gel die. Annesi geldi ve ben ayrılmak isteyince bana senn dostunmu var dediler. Ben saatlerce ağladm. Annesini laflarını söledi söledi. Bizi birbirimize sarıldırdı ve gitti. Benmde kanamam geldi. Eve geri döndü eşim olcak insan ve beni hastaneye götürdü.hastaneye gidince doktor çocuğun düşme riskinin olduğunu iğne vurulmam gerektğini söledi ve ordaki eşimin cevabı çocuğu aldırmak istiyorum oldu. Ogün hastneden ölece çıktık ve ben yatak odasında yattm karın ağrılarından kıvranarak. Bir kere bile yanıma gelip iyimisin diye sormadı.
Ertesi gün oldu ve yarm saat önce gittim. Gene ağrılarm başlamıştı. O haldeyken bile mutfağın kapaklarına yaslanrak yemek yapmaya çalıştım. O ise bakkaldan ekmek almş bide ton balığı onu hazırlad kendine. Canm yemek yapıyorum beraber yiyelim dedm. Ve bana bu evden s… git başıma kaldın. Allahn yetimi gibi şeyler söledi. Ve ben artk dayanamayacağımı gördm ve çantamı aldm çıktım. Arkamdan gelmedi bile…!O gün arkadaşmda kaldm. Çünkü ailemin evine gidemezdm. Babaanmle dedem çok yaşlı insanlar. Hemen bi üzüntüden hasta oluyolar. Onları göz önüne alamadm. Yapamadm…..
VE ertesi gün öğrendiklerimle beynimden vurulmuşa döndüm. Kardeşime çok yanlış davranışları olmuş. Kimsenin kaldıramıyacağı şeyler. O yüzden buradan anlatamam bunları.
Ertesi gün de hastaneye gittim. Aldırmaktan başka çarem kalmadı. Ben bennn katil oldum. Evladıma kıydım. Ben yaptım. Hemde ilk evladıma. Benm ameliyat olmamı bile beklemeden çekdi gitti. Arkasına bile bakmadan. Beni katil etti ve gitti. Hayatımı geleceğimi şu 21 yaşımda geleceğimi çaldı ve gitti.
3 gün sonra eşyalarımı toplamaya gittim. Sadece abisi vardı abisi beni kenara çekti ve alnımdan öptüm. Dedim abi yapamadm.. daha fazla dayanamadm. Çok düzelmesini istemedm elimden geleni yaptım ama daha fazla yapamadm ben affedin dedm. Anneme babamada bi yanlş sana bi yanlış yaptıysam bilmeden özür dilerm dedim. Abisi beni öpünce ben seni biliyorum. Hiç üzülme dedi. Ve evimden son kez ayrıldım. Evime el salladm ve gittim.
Artk ne yapıcamı bilmiyorum. Kursağımda çoğu şeyler düğümlü kalıo. Bu yazdıklarım size çok uzun geldi bliyorum. Ama inanın bunlar hepsi bile deil yaşadıklarımın. Beni affedin çok uzun bi yazı yazdığım için ama artk dayanamadm. Kimseye anlatamıyorum. Yiyemiyorum. Nefes alamıyorum nefes. Her geçen gün ölüme yaklaşıyo gibiyim…