benim düşünceme göre sağlıksız yiyip de kilolu olmasındansa sağlıklı yiyip az kilolu olmasını tercih edin.kiloyu kafanıza hiç mi hiç takmayın.ben sağlıksız diye nitelendirmiyorum artık yediklerini.çikolata yemedikten sonra çünkü aşırı hareketlendiriyo çocuğu en kötüsü o bence. Doktor korkusunu nasıl yendiğinizi de merakla bekliyorum
Aslında tam yenmiş sayılmayız ama eskiye göre çok çok iyi. Benim kizimin burnuna daha once kayısı kaçtı ve maalesef kendi çabalarımızla çıkarmak için bayağı uğraştık (bulgur tanesi kaçtı zannetmistim) sonra acile gittik. Kızım deli gibi ağlamaya başladı içeri girer girmez. O günden sonra her hastaneye veya sağlık ocağına gittiğimizde hele ki eldivenli birini görüp veya bizim onunla sakinleştirici bi şekilde konuştuğumuzu gördüğünde ağlamaya başlıyordu. Hastane kapisindan girişte ağlamaya başlayıp asansör,koridor, sıra alırken, beklerken, girerken, girdikten sonra, çıktıktan sonra..... taa ki dış kapıdan çıktıktan sonra susardi. Tabi bu aşamaya kadar anne ve baba da moraller bozuk suratlar 5 kariş. Bi sınır harbi yaşanıyordu resmen. Hatırlamak dahi istemiyorum. Herkesin tabi butuuuuun gözleri bizim üzerimizde. Neden ağlıyor ki bakışları...
Dua ediyordum hasta olmasın diye. Hasta olduğunda kendim iyileştirmeye çalışıyordum bitkisel seylerle.. saglik ocağında boy kilo kontrolünde aglamaktan heryere kustu halimi düşünün...
2 ay önce olanlar bunlardı. Kızım bizi daha iyi anlamaya başladı bende ona anlattım kitapta doktor resmi gösterdim "bak annecim bu doktor. Hasta olduğumuz da bizi muayene eder. Hadi seninle birlikte yapalım mı? Ağzını aç bakalım (aciyor) himm kızımın ağzı güzel görünüyor. Bi de kulaklarına bakalım eveeet bunlarda sıkıntı yok. Karnını ve sırtını dinleyelim bir de.. oksur bakalım (oksuruyor) eveeet işte bu kadar. Aferin kızıma işte doktor amcalar bunu yapiyor"
Aklıma geldikçe gün içinde hep anlattım.
Geçen hafta kızım da idrar yolu enfeksiyonundan şüphelendim gittiğimizde idrar tahlili isteyeceğini biliyordum. Hemen 2 gün öncesinden çalışmalara başladım. O şekilde konuştum araya birde idrar tahlilini koydum.."doktor amca seni muayene ettikten sonra kap verecek ona ciiiss yapicaz" oyun haline çevirdim comesip elimi kap gibi yapıp çiş dedim. O da gülerek aynısını yapma ya başladı.
Saglik ocağındaki o kabus gibi günden sonra ilk hastaneye gidisimizdi.
Muayene günü gelip çattı. Yol boyunca anlattim. Hastaneye geldik kapıdan girdik asansöre bindik. Kızım da tık yok. Asansordeki teyzelere bakıp gülüyor. Siramizi aldik oturup beklemeye basladik kizim da yine aglama falan yok. Allahım nasıl seviniyorum içimden anlatamam. Yine anlatmaya devam ediyorum. " bak buradaki çocuklarda doktor amcaya kontrole gelmişler. Şu odaya giricez gibi"
Sonra odaya girdik ve kızım o anda ağlamaya başladı. Muayene boyunca da ağladı eşimle ikimiz zor tuttuk muayene bitti kucağımiza aldık. Kızım sustu. Doktor reçeteyi yazdı çıktık. Inanın bu bile benim için çoook güzel biseydi muayene sırasında ağlaması normal her çocukta olabilir. Ama benim kızımda asıriydi. Umarım bundan sonrada bu şekilde devam eder. Anlatmamin ve uygulama yapmamin çok etkisi oldu.
Sizde durumlar nasıl? Bu arada boy kilo kaç?
