Çok caresizim gençliğinin hatasi ve düşüncesiz kökleriyle bir evlilik yaptim. On yedi yasinda iki yillik evliyim. O toz bembe flört zamanlarından bir kkaresini bile yasamadim evliliğinde. Esim çok başka bi insanmis. Simdi bide 43 günlük bi bebegin bebegim var . Esim bir yillik evliyken askere gitti gelmesine de 38 gün var aldatti dövdü hersey i yapti ve şuan düşman gibiyiz on sekiz günlük bi izne geldi iki gün önce gitti doğum iznine gelmişti bnmle ve bebegmle hic ilgilenmedi hep disari cikti iki kere vurdu bana ve tam 7 kere kovdu ama ben gidemedim çünkü bebegim var asla birakmam üstüne bide kaynanamlarla oturuyorum gergin kavga bana hep laf soyluyo laf vuruyor temizlik yapmiyosun bizde çocuk buyuttuk bu ne boyle kahin pederim saygisiz musaitmi degilmi demeden pat diye idama girip yere uzaniyor saatlerce cikmiyor ve bebeğim agliyo emmek için üstüme örtü atip emziriyorum bilmiyorum bu hayatin yukunu boyle tasiyamiyorum off . ben napicam .
Havva memiss bak ailen sana sahip çıkacaktır, o adam da çocuğunu elinden alamaz merak etme. Zaten bakmayacak etmeyecek, belli. Kaynanan da bir tarafını yerinden kaldırıp temizlik bile yapamayan pinti bir insanmış, senin bebeğine mi bakacak. Mecburen çocuğu sende bırakırlar. Bunları şimdi düşünme, o askerden gelmeden kalk ailene sığın. Onlar sana da çocuğuna da bakarlar üzülme. Anne baba her zaman başkadır. Boşuna zaman kaybetme, bu adam düzelir gibi durmuyor, ki kaynanayla kayınpederle yaşıyormuşsunuz zaten, adamın bu ortamda düzeleceği varsa bile düzelmesine izin vermezler. Ailene sığın kendini de bebeğini de kurtar o hayattan. Sana tek tavsiyem bu. Hem onların yanına gittiğinde de tüm bu dertlerle yalnız başına boğuşmayacaksın. Annen baban sana destek olacaklardır. 
